46,969 matches
-
chiar ea) m-a iubit mai mult decât am iubit-o eu". Era o alinare superfluă care-mi ungea rana cu alifie. Și încă nu aveam certitudinea unei infidelități. Gândurile se hărțuiesc între ele câinește, luptând să cucerească postul de comandă. Când unul cade trăsnit se ivește cu iuțeala fulgerului altul mai puternic și-i ia locul. Pe câmpul de bătălie mor în încăierare zeci și sute de gânduri, până ce unul, născut din viața celorlalte și chiar în timpul ostilităților, învinge și
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
înfrîngere, ca toate biruințele dobândite anterior să se ducă pe copcă. Și chiar așa s-a întîmplat. Nici vorbă, inconștientul îmi îndemna pașii pe pământ solid, îmi sugera gânduri sănătoase și mă ocrotea de acolo din postul lui invizibil de comandă. Așadar, sugrumarea înainte de vreme a iubirilor mele se dovedea a fi un imperativ organic, care ținea de înțelepciune și prudență. Câtă vreme am ascultat poruncile sale mi-a mers bine și n-am avut de ce mă plânge. Iată însă că
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
voi deveni fotograf, totuși mă înfuriam dacă expuneam prea mult, dacă hârtia primea lumină sau dacă vărsam soluțiile. Îl ajutam în atelier, iar vara prin curte, să scoată din magazie ursul sau lupul, pușca Winchester sau vreunul dintre costume, la comanda clientului. Costumul de vânător, de indian, costumul Drumețului Inocent, la alegere, dar aveam și o rochie albă de dantelă, pentru doamne, cu o bicicletă, pentru poza de mare succes „Muțunache o fugărește pe domnișoara cu bicicleta“. În curte, toate își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
acela de vânătoare putrezit, care altfel nu-i mai trebuia nimănui. După ce le uscam, puneam pe spatele pozelor ștampila cu Amintire de la Domnul... sau pe cea cu Amintire de la Doamna..., apoi scriam cu tuș deasupra punctelor numele celor care făcuseră comanda. — Dumneata trăiești, alături de mine, din tâmpenia altora - i-am spus eu. — Da, de unde, noi doar fotografiem tâmpeniile lor - mi-a răspuns el și ne-am așezat să mâncăm supa de bibilică a lui tanti Amália. În decembrie, fumul de lumânare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
de morminte, și i-a comandat cele patru tăblițe necesare transpunerii în practică a visului său. În comparație cu tatăl lui, tânărul Hárász Árpád, care fusese de mai multe ori la cinematograf și mai aștepta ceva de la viață, a văzut în această comandă posibilitatea unui câștig mai consistent ca de obicei. A tras un pic cu urechea, apoi cu ochiul și, în toiul nopții, când Igor Gherasimov tocmai agăța a patra tăbliță cu numele străzii, i-a luminat fața puternic cu un bliț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
cu un mic pekinez după ei, pleacă să-și încerce norocul. Jos, în golf își fac antrenamentul obișnuit elevii unei școli de karate, îmbrăcați în cămeșoaie albe. Antrenorul lor scoate niște sunete răstite, de parcă îi ceartă mereu, elevii execută, disciplinați, comenzile, lovind aerul, cu mâinile, cu picioarele, și totul are ceva caraghios. Mă întorc în cameră și deschid radioul cu grijă, ca să nu se audă sunetul la vecini. In București, plouă. Cu atât mai bine că mă aflu aici, e primul
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
Inclusiv kitsch-ul poate fi fabulos. Singura legendă care lipsește ― și mă mir de ce ― este aceea a lui Dracula. Intrăm la un bar să bem ceva. Mă așez pe unul din scaunele înalte și cer o bere. Zgomot continuu, râsete, comenzi, anunțuri. Pe ecrane, curg rezultatele unui joc pe care nu-l pricep. Impresiile au început să se încurce, dar nu-mi mai pot închipui un Las Vegas ieșit din fascinația jocului. Chiar și după un dezastru nuclear s-ar auzi
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
timp să rătăcim, nu ne grăbește nimeni. Vreți să trecem și prin centru, să vedeți zgârie-norii din Chicago?" "Bineînțeles". Gazda noastră locuiește într-un orășel liniștit, de lângă Chicago. A depășit cincizeci de ani și lucrează la o companie unde transmite comenzi. Ne dă un exemplu, ca să înțelegem mai bine. "Cineva din Chicago vrea să trimită, să zicem, un coș cu garoafe sau cu trandafiri, împreună cu un mesaj, unei femei care a născut la un spital din Paris. Se adresează companiei noastre
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
mai bine. "Cineva din Chicago vrea să trimită, să zicem, un coș cu garoafe sau cu trandafiri, împreună cu un mesaj, unei femei care a născut la un spital din Paris. Se adresează companiei noastre. Mie îmi vine pe computer textul comenzii și al mesajului. Trebuie să-l transmit, literă cu literă, fără greșeală, după ce caut o florărie din Paris, cât mai apropiată de acel spital. La început, fiindcă vorbeam prost englezește, mulți clienți s-au plâns de mine și au cerut
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
Zise degrabă: - Închină-te. E însuși Yeladji, paznicul criptei Zeului Adormit. Gosseyn simți o impulsiune violentă. Se răsuci și se lipi de fundul șaretei. Așteptă, acolo, mirat, și-și dădu seama, puțin câte puțin, că mușchii lui Ashargin răspunseseră la comandă cu o rapiditate automată. Șocul rezultat mai persistă când un glas puternic și sonor anunță: - Koorn, urcă-l pe prințul Ashargin în avion și consideră-te dezlegat. Prințul nu se va mai întoarce în lagărul de muncă. Încă odată, supunerea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
însemnătate. Spiritul său sări în întâmpinarea realității, mult mai esențială, a situației lui. Era evident un moment important din cariera lui Ashargin. Gosseyn privi în jur, încredințându-se și mai mult. Trei preoți în uniformă neagră unul dintre ei la comenzi, și Yeladji - paznicul criptei. Era un bărbat grăsuț. Veșmintele, uimitoare la prima vedere, nu erau, văzute mai de aproape, decât o uniformă neagră pe care era drapată o capă de aur și argint. Examinarea se termină. Yeladji, preotul numărul 2
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
întregime la dispoziția lui. Aceasta nu înseamnă că ți se va cere neapărat să execuți o muncă de slujnic, dar dacă ți se va face onoarea de a-i oferi Excelenței Sale un serviciu personal, îl vei îndeplini imediat. Tonul de comandă dispăru. Se strâmbă penibil, apoi surâse grațios. Era un act de condescendență seniorială amestecat cu o ușoară neliniște, ca și cum toate câte se întâmplau erau neașteptate. Se simțea, chiar, că gardianul criptei regreta anumite măsuri disciplinare pe care le luase cândva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
ochi gri, trăsături de o frumusețe clasică. Se întunecă, apoi ridică din umeri. - Eu mă numesc Nirena, iar dumneata, prietene, ar trebui să treci pe acolo. Ea îl împinse spre ușa prin care dispăruse Enro, dar Gosseyn avea din nou comenzile. O reținu. Fusese frapat de numele ei. - Există vreo legătură, zise, între această Nirenă și vechea capitală Nirena? Păru încurcată. - Adineauri leșinai și acum pui niște întrebări inteligente. Caracterul dumitale este mai complex decât ar sugera-o înfățișarea. Ei, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
Acest transportor mă duce direct la amiral? - Nu funcționează decât într-o direcție, în ambele sensuri. Se duce și se întoarce. Succes! Gosseyn urcă în cutie fără o vorbă. Ușa făcu bang! în urma lui. Se așeză într-un fotoliu de comandă; ezită o clipă... fiindcă la urma urmei, nu era de așteptat ca Ashargin să acționeze cu promptitudine.... și trase levierul. Instantaneu își dădu seama că era liber. 6 Non-axiome Copiii, adulții fără maturitate și animalele "identifică". De fiecare dată când
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
navei de război și prezența lui Gilbert Gosseyn confirmau schimbările viitoare ale condiției lor. Ori se adaptau, ori dispăreau. Camera de control se găsea în partea din față a navei. Nu luă mult timp să-i dea ocol. Organele de comandă erau de tipul simplu " cu descărcare", utilizat pentru energia derivată din câmpul magnetic propriu al planetei. În fața domnlui camerei de control, de o transparență limpede, Gosseyn zăbovi o vreme, privind marea care se întindea jos, cât vedea cu ochii, apele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
Gosseyn întrebă: - Cam câte nave puteți urmări o dată? Leej păru surprinsă. - Nu are importanță. Pe toate care ar avea o legătură cu evenimentele, firește. Este, adevărat, o restricție importantă. - Restricție! zise Gosseyn. Se ridică și, tăcut, merse la sala de comandă. Era indecis în privința prezicătorilor. Și era gata să lase nava galactică să continue recrutarea până când se va hotărî asupra datei tentativei sale de asalt. Acum, i se părea că aceasta se va întâmpla târziu. Un om nu capturează un transport
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
fixată la zece kilometri. Lui Gosseyn i se păru că voluntarii dinainte fuseseră admiși la bord înainte ca aerulota lor să fi ajuns la această distanță. La fel se întâmplă și cu Leej, Gosseyn. care se similari-zase în sala de comandă din spate, o văzu oprindu-se în fața barăcii micuțe de la baza pasarelei. După o secundă urcă pe ea. Se uită la contor: ceva mai mult de doi kilometri și jumătate. Asta putea însemna două lucruri: Mai întâi, că era vorba
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
de serviciu, doar doi ofițeri însărcinați cu prezicătorii. Prea ușor. Luând în considerare precauțiile luate de Discipol părea imposibil ca nava să se găsească într-adevăr în posesia lui Gossey n. Totuși, așa părea. Din nou, examină Încăperea. Pupitrul de comandă se curba, nepăsător sub cupola transparentă, divizat în trei secțiuni; electrică, distorsoare și atomică. Mai întâi - cea electrică. Activă contactele care porniră un dinam atomic, undeva în străfundurile navei. Se simțea mai bine. Când va fi memorizat destule prize, va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
un distorsor organic, adică, așa cum îi spunea el, creier secund, cunoașterea sistemului distorsor mecanic al civilizației galactice rămânea neclară. În această neclaritate consta slăbiciunea lui și capcana, dacă era vorba de așa ceva. Preocupat cum era, se îndepărtă de tabloul de comandă. Rămase în picioare, ezitând între diverse posibilități, când Leej spuse: - Trebuie să dormim. - Nu, cât suntem pe Yalerta, zise Gosseyn. Planul său esențial era destul de clar. Exista o marjă de eroare între similaritatea perfectă și similaritatea cu douăzeci de zecimale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
sau diferența sa. Exprimat în funcție de probabilitatea... Gosseyn se concentră asupra problemei, simțindu-se în preajma unei soluții mai importante decât cea care corespundea situației imediate. Glasul lui Leej îi reținu atenția. - Dar ce vei face? Încă o dată, Gosseyn se așeză la comenzi. - Chiar în acest moment, zise. vom demara în propulsie normală. Instrumentele de control erau analoge cu cele ale navelor care parcurgeau spațiul între pământ și Venus. Prima tresărire în sus puse fiecare placă sub tensiune. Mișcarea se făcu continuă. Peste
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
mai conteneau. Mai mulți ofițeri îi aruncară priviri aspre, auzind numele lui. Dar Gosseyn se arătă la fel de politicos cu toți. Va veni și vremea lui. Astfel atenția îi fusese distrasă. Realiză subit că sala imensă din spatele lui constituia postul de comandă al unui supercrucișător de război. Ba chiar mai mult, era postul de comandă al unei nave angajate chiar în aceste clipe în fantastica bătălie al celui de al șaselea decant. Acest gând îi aprinse spiritul, exaltându-l. Prezentările încetară la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
Gosseyn se arătă la fel de politicos cu toți. Va veni și vremea lui. Astfel atenția îi fusese distrasă. Realiză subit că sala imensă din spatele lui constituia postul de comandă al unui supercrucișător de război. Ba chiar mai mult, era postul de comandă al unei nave angajate chiar în aceste clipe în fantastica bătălie al celui de al șaselea decant. Acest gând îi aprinse spiritul, exaltându-l. Prezentările încetară la un moment dat, îndemnându-l să se întoarcă pentru a privi, de data
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
el, întrebându-se dacă această demonstrație de emotivitate și frică explica incompetența care-i înlesnise lui intrarea în posesia navei. În cele din urmă, vorbi cu calm: - Avem de lucru, hai. Parcurseră împreună culoarele tăcute ale navei până la sala de comandă. După o oră reconstitui întregul tablou al situației. Fuseseră introduse niște circuite suplimentare în matricele plasate în trei fante de similaritate ale tabloului de control. Ele erau interconectate în așa fel încât dacă una, oricare, dintre ele era folosită la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
-i spună căpitanului Free, dar nu-l văzu. Se apropie un sergent. - Căpitanul se spală pe mâini. Vine imediat. Gosseyn așteptă. Îi vor trebui, socoti el, un minut și jumătate agentului Discipolului pentru a merge de la scară la sala de comandă și apoi tot atât pentru a ajunge la sala distorsoarelor. Pentru că toate aceste distorsoare se-cunde utilizau matricea principală, trebuia mai întâi să se ducă la sala de control. Ar fi vrut să vorbească cu Leej, dar transportarea ei aici prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
De ce? Pentru că nu lipsea nimeni. De unde știam? Ei bine, dumneata, căpitane, ai rămas în contact cu subofițerii responsabili cu dormitoarele și te-ar fi înștiințat. Așadar, era încă la bord. O lună întreagă a așteptat jos, izolat de sala de comandă. Vă imaginați prin ce-a trecut; că nu avea, desigur, intenția de a aștepta atâta ca să scape. Avea el oare un mijloc în acest sens? Așa mi-am zis, pentru că un om prevede întotdeauna o cale de retragere când își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]