46,969 matches
-
în razele piezișe ale soarelui la apus. Mitsuhide își trecu în revistă trupele care, laolaltă, arătau ca un zid de fier. Fiecare soldat ridica ochii la trecerea lui Mitsuhide, ostașii de toate gradele simțindu-se mândri de a lupta sub comanda unui atât de mare general. Mitsuhide purta o armură neagră cu fir verde deschis, pe sub o mantie de brocart alb cu argintiu. Sabia sa lungă și șaua erau lucrate cu nespusă măiestrie. În ziua aceea, părea mult mai tânăr ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
citesc, ca s-o înțeleagă toată lumea. Desfăcu scrisoarea și citi: — „Din ordinul Seniorului Oda Nobunaga, urmează să veniți în capitală, pentru ca Domnia Sa să treacă în revistă trupele înaintea plecării spre apus.“ Vom pleca la Ora Cocoșului. Până atunci, dați soldaților comanda să-și pregătească merindele, să le dea cailor de mâncare și să se odihnească. Dacă imaginea a treisprezece mii de oameni pregătindu-și proviziile pe câmp era un spectacol nemaipomenit, era, în același timp, și unul vesel. Totodată, comandanții de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
aceea nu-l îndemna spre nici un fel de reflexii. În schimb, cerul larg ce-i arăta licărirea pașnică a stelelor părea să făgăduiască o mare schimbare în lume, care urma să înceapă, odată cu zorii noii zile. Nu se dăduse nici o comandă de odihnă, dar calul lui Mitsuhide se oprise, iar seniorul stătea în șa, profilându-se pe cerul înstelat. Observând că, pentru moment, n-avea de gând să pornească, generalii din jur, îmbrăcați în armuri scânteietoare - și lungile șiruri de oameni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
îi erau atât de tensionate, încât nu mai aveau mult până să plesnească. În timp ce priveau trupele lui Genemon trecând prin apa râului Katsura, oamenii rămași se simțeau tot mai neliniștiți. Mitsuhide încălecă la loc și, unul după altul, cei de sub comanda lui îi urmară exemplul. — Transmiteți ordinele. Aveți grijă ca nimănui să nu-i scape nici un cuvânt. Unul dintre comandanții de lângă Mitsuhide își puse mâinile pâlnie la gură și strigă: — Scoateți potcoavele cailor și aruncați-le! Comanda strident dată din primele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
după altul, cei de sub comanda lui îi urmară exemplul. — Transmiteți ordinele. Aveți grijă ca nimănui să nu-i scape nici un cuvânt. Unul dintre comandanții de lângă Mitsuhide își puse mâinile pâlnie la gură și strigă: — Scoateți potcoavele cailor și aruncați-le! Comanda strident dată din primele rânduri se auzea clar. — Toți pedestrașii să încalțe sandale de paie noi. Nu purtați sandale cu curelele desfăcute după mersul pe drumurile de munte. Dacă baretele s-au rupt, legați-le îndeajuns de strâns astfel încât, dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
brad negru chinezesc. Săgeata îl lovi pe Nobunaga în cot. Clătinându-se înapoi, Nobunaga se rezemă greu de oblonul din spatele lui. În același moment, dincolo de zidul dinspre apus avea loc o acțiune minoră. Un grup de vasali și infanteriști, sub comanda lui Murai Nagato și a fiului său, năvăliseră afară din conacul guvernatorului, care se afla în vecinătatea Templului Honno. Atacând din spate forțele de împresurare ale clanului Akechi, încercară să intre în curte pe poarta principală. În noaptea trecută, Nagato
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
mari arome în alimentele abia comestibile, soldații care găseau întotdeauna câte ceva de râs și nu știau mai deloc ce era plictiseala. Lui Hideyoshi îi lipseau zilele când făcuse și el parte din acea exuberantă adunătură de tineri. I se încredințase comanda campaniei în urmă cu cinci ani lungi. Bătăliile și luptele amarnice care avuseseră loc la Castelul Kozuki, la Castelul Miki și în alte locuri erau peste măsură de istovitoare. Dar, dincolo de greutățile războiului, în calitate de general, întâlnise, de mai multe ori
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
De astă dată, însă, strategia atacului cu apă asupra Castelului Takamatsu fusese dusă la îndeplinire, iar Hideyoshi nu mai aștepta decât venirea din răsărit a lui Nobunaga. Pe Muntele Hizashi, cei treizeci de mii de ostași ai clanului Mori, sub comanda lui Kikkawa și a lui Kobatakawa, așteptau să salveze castelul izolat. În perioadele cu vreme frumoasă, umbrela lui Hideyoshi și stindardul comandantului puteau fi văzute limpede de inamic. În seara aceea, tocmai când Hideyoshi se întorcea la bivuacul său, sosi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
se ridica în picioare, cu o încuviințare din cap, Asano întrebă dacă putea să plece și el. Hideyoshi clătină din cap: — Nu, pentru tine am un alt ordin, așa că, mai așteaptă un moment. Asano, vreau să alegi câțiva samurai de sub comanda ta, care au urechi agere și picioare iuți, și să-i postezi pe toate drumurile dintre Kyoto și domeniul clanului Mori. Nici măcar apa să nu răzbată. Arestează pe oricine pare suspect. Și, chiar dacă nu par suspecți, cercetează-le identitatea și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
-ni-l pe Hideyoshi dușman pentru a doua oară. La vremea când consfătuirea secretă se sfârși, era seara zilei a patra. În timp ce reveneau în tabără, cei doi generali se întâlniră cu un grup de cercetași de-ai lor. Ofițerul de la comandă arătă agitat, în întuneric, spunând: — Cei din Ukita au început să-și retragă trupele. Ascultând raportul, Kikkawa țistui din limbă. Prilejul trecuse deja. Kobayakawa citi gândurile fratelui său mai mare. — Mai ai unele regrete? îl întrebă el. — Sigur că am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
nu numai atât, dar cei trei vasali ai clanului Oda pe care sperase să-i câștige de partea lui - Nakagaba Sebei, Takayama Ukon și Ikeda Shonyu - nu răspunseseră la chemările sale urgente, deși toți trei se aflau, cu numele, sub comanda lui. Tulburarea lui Mitsuhide nu era nejustificată. Se consultă cu Saito Toshimitsu: — Crezi că s-a întâmplat ceva, Toshimitsu? Mitsuhide voia să creadă că mesagerii pe care-i trimisese pățiseră ceva sau că Junkei și ceilalți nu făceau decât să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
-vă pentru ofensiva inamicului. Făcea toate pregătirile, dar, când calcula proporțiile armatei inamice, Mitsuhide nu-și pierdea complet percepția propriei lui slăbiciuni. Pe parcursul zilei, un număr mare de soldați se adunaseră din capitală și din zona înconjurătoare, punându-se sub comanda lui. Însă toți erau samurai de rang inferior sau ronini - puțin mai mult decât niște mercenari în căutarea unui mod rapid de a urca în societate. Nici unul nu avea capacitatea sau resursele militare pentru a conduce. Câți oameni avem în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Nawate, Mitsuhide desprinse o divizie din armată și o trimise pe alt drum, spunând: — Urcați pe partea dinspre miazănoapte a muntelui Tennozan și ocupați culmea. Dacă inamicul atacă, rezistați și nu cedați acel punct strategic. Acționa, într-adevăr, foarte repede. Comenzile și acțiunile lui Mitsuhide erau făcute întotdeauna la timp; niciodată nu pierdea o ocazie de a lovi. Și totuși, în acel moment, forțele lui Hideyoshi, care ajunseseră deja la Hirose, pe partea dinspre miazăzi, se aflau, și ele, pe munte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
care unitate sau companie erau. Nu făceau decât să se grăbească, opintindu-se cu gâfâieli, spre pisc. Apoi, chiar când crezură că se apropiau de culme, îi întâmpină o salvă de împușcături. Atacul fusese declanșat de pușcașii clanului Akechi, sub comanda lui Matsuda Tarozaemon. După aceea, fu cert cei șapte sute de oameni ai lui Matsuda se împărțiseră în două unități. Soldații lui Horio Mosuke, Nakagaba Sebei, Takayama Ukon și Ikeda Shonyu se repeziseră cu toții să fie primii care urcau pe Tennozan
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
luat pe umerii aghiotanților, în văzul tuturor soldaților. — La atac! Tăiați-i! Cea mai mare parte a unității Hori pornise deja în urmărire, dar Kyutaro țipa din răsputeri, încercând să-și oprească oamenii: — Nu-i fugăriți! În elanul momentului, însă, comanda de reținere avea prea puțin efect. După cum era de așteptat, avangarda unității lui Matsuda începu să se rostogolească în josul muntelui, ca o cascadă noroioasă. Întăririle nu veniseră, iar generalul lor fusese împușcat. Nu le mai rămânea decât să fugă. Unitatea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
maluri ale râului. Din când în când, stufărișul foșnea în vânt. Deși se vedeau vârfurile prăjinilor de la steaguri, pe amândouă țărmurile nu se zărea nici un om sau cal. Pe malul de miazănoapte, însă, cei cinci mii de oameni aflați sub comanda lui Saito Toshimitsu, Abe Sadaaki și Akechi Shigemoto erau gata de înaintare. Pe țărmul din miazăzi, opt mii cinci sute de oameni, comandați de Takayama Ukon, Nakagaba Sebei și Ikeda Shonyu erau aranjați rânduri-rânduri. Cu transpirația aburind în acel loc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
miazăzi, opt mii cinci sute de oameni, comandați de Takayama Ukon, Nakagaba Sebei și Ikeda Shonyu erau aranjați rânduri-rânduri. Cu transpirația aburind în acel loc umed și fierbinte, așteptau momentul atacului. Îl așteptau pe Hideyoshi să vină și să dea comanda. — Ce face armata principală? Blestemau armata lui Hideyoshi pentru întârziere, dar nu puteau decât să scrâșnească din dinți. Akechi Mitsuhide, care încă se mai afla la tabăra sa principală din Onbozuka, auzise despre moartea lui Matsuda Tarozaemon pe Tennozan și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
nu puteau decât să scrâșnească din dinți. Akechi Mitsuhide, care încă se mai afla la tabăra sa principală din Onbozuka, auzise despre moartea lui Matsuda Tarozaemon pe Tennozan și risipirea trupelor lui. Își reproșa că judecase greșit timpul propriei sale comenzi. Știa prea bine că, din punct de vedere strategic, exista o mare diferență între a lupta având muntele Tennozan sub controlul oamenilor săi și a se confrunta cu o bătălie decisivă după ce-i cedase inamicului acel punct înălțat. Totuși, înainte de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
înjunghiați la rândul lor. Soldații țipau și se luau la trântă, unii căzând morți în apă și stârnind cu stropi. Curentul mocirlos se învolbura în jur. Sângele înroșea suprafața apei și se scurgea mai departe. Între timp, prima unitate de sub comanda lui Nakagaba Sebei lăsase lupta din aval în seama soldaților lui Takayama Ukon. La fel ca șirurile unor tineri ducând pe umeri un palanchin sacru în timpul unei sărbători, urlând la unison, luptătorii își croiră drum cu forța în primele linii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
celelalte două unități ale clanului Akechi. În mijlocul oștirii centrale, care acționa ca armată de rezervă, se aflau cinci mii de oameni comandați direct de Mitsuhide la Onbozuka. În dreapta lor mai erau încă patru mii de oameni, printre care două mii sub comanda lui Fujita Dengo. Dengo bătea în toba mare, iar oamenii se desfășurau în formație de luptă. Membrii corpului de arcași din față își lansau strania ploaie de săgeți vâjâind la unison, iar inamicul le răspundea cu o grindină de gloanțe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
bătea în toba mare, iar oamenii se desfășurau în formație de luptă. Membrii corpului de arcași din față își lansau strania ploaie de săgeți vâjâind la unison, iar inamicul le răspundea cu o grindină de gloanțe. În momentul când o comandă a lui Dengo sfâșie văzduhul, arcașii se dispersară, înlocuiți de pușcași. Fără a aștepta o clipă ca fumul prafului de pușcă să se risipească, în fața inamicului apărură războinici în armuri, cu lănci de fier, începând să-și croiască drum. Dengo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Cotiți la dreapta! ordonă el. Întoarceți-vă! Întoarceți dreapta cât puteți! Avea intenția de a pune toată armata să ocolească în cerc, pentru a se reuni cu armata principală și a continua lupta împreună. Dintr-o dată, însă, o unitate sub comanda lui Hori Kyutaro atacă năprasnic, dinspre stânga. Dengo avu senzația că soldații inamici erupseseră de-a dreptul din pământ. Nu mai avea cale de retragere, își dădu Dengo seama pe loc, dar nici timp pentru a-și reface formația. Războinicii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
purta strigătele încleștărilor pe viață și pe moarte și umplea cerul cu miros de sânge. Unitatea lui Nobunaga era respectată ca fiind cea mai puternică dintre diviziile armatei lui Hideyoshi, iar acum era întărită cu trei mii de oameni sub comanda lui Niwa Nagahide. Oricât de curajoși și însuflețiți erau ostașii lui Dengo, nu puteau răzbate prin linia inamică. Dengo era rănit în șase locuri. În sfârșit, după ce se luptase și se învârtise atât de mult pe calul său, începu să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
de bambuși. Petele de lumină împrăștiate de lună erau fermecătoare. * * * Castelul Shroyuji căzu în aceeași noapte. S-a întâmplat chiar în timp ce Mitsuhide murea în Ogurusu. Generalii Nakagaba Sebei, Takayama Ukon, Ikeda Shonyu și Hori Kyutaro își mutară cu toții posturile de comandă acolo. Aprinzând un foc de tabără uriaș, își înșirară scaunele de campanie în fața porții castelului, așteptând să sosească Nobutaka și Hideyoshi. Curând, Nobutaka apăru în fața lor. Cucerirea castelului era o victorie magnifică. Atât soldații, cât și ofițerii își îndreptară steagurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
face nimic. Ikeda Shonyu, Takayama Ukon și ceilalți aveau același rang cu Hideyoshi, dar, la un moment dat, Hideyoshi începuse să-i trateze ca și cum i-ar fi fost subordonați. Și ei ajunseseră treptat să simtă că se aflau, cumva, sub comanda lui Hideyoshi. Cu siguranță, nu era un sentiment plăcut pentru nici unul dintre ei, dar nimeni nu protestase. Chiar și la intrarea în castel, Hideyoshi nu învrednici decât cu o privire scurtă ruinele arse ale clădirii și nici nu se gândi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]