46,969 matches
-
fusese expus pentru a fi văzut de cetățenii capitalei, care se înghesuiră să-l vadă, de dimineață, până noaptea. Chiar și cei care denunțaseră trădarea lui Mitsuhide rosteau acum câte o rugăciune, în vreme ce alții aruncau flori sub craniul în putrefacție. Comenzile militare ale lui Hideyoshi erau simple și clare. Promulgase numai trei legi: munciți cu sârguință; nu comiteți nedreptăți; turbulenții vor fi executați. Hideyoshi încă nu organizase o slujbă funerară oficială pentru Nobunaga; grandioasa ceremonie pe care o avea în minte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
cineva, alarmat. Hideyoshi și mica sa trupă tocmai urcaseră spre vârf. Pe coastă, în depărtare, părea să se afle un grup de soldați. Și acești ostași păreau surprinși și se ridicară în picioare, toți odată. Unul dintre ei dădu niște comenzi, în timp ce soldații se risipeau în dezordine. — Ar putea fi soldați inamici, comentă cineva. Am auzit că au fugit până la Ibuki. Era, într-adevăr, o posibilitate, iar pușcașii o luară imediat la fugă, înainte. Se dădu rapid ordinul de pregătire pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
vasalii supraviețuitori ai clanului Oda se îndreptaseră spre Kiyosu înainte ca scrisorile lui să fi ajuns la destinație. Samboshi, fiul moștenitorului lui Nobunaga, Nobutada, se afla deja acolo și, în mod firesc, toată lumea era de părere că și centrul de comandă al clanului Oda avea să se mute în același loc. Katsuie, însă, bănuia că Hideyoshi preluase, cu înfumurare, conducerea și că orchestrase și acest lucru. * * * În fiecare zi, Castelul Kiyosu oferea extraordinarul spectacol al magnificelor procesiuni de oameni călări, care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
propria-i amărăciune. Dar n-avea de gând să se dea bătut, iar îndărătnicia i se manifesta până și prin atitudinea fizică a trupului. Niwa Nagahide continuă: — Pe vremea aceea, tu erai implicat în campania din miazănoapte. Chiar dacă trupele de sub comanda ta nu erau pregătite, dacă ți-ai fi biciuit caii spre capitală imediat ce auzeai despre moartea Seniorului Nobunaga, ai fi putut zdrobi clanul Akechi pe loc - la urma urmei, ai un prestigiu mult mai înalt decât al lui Hideyoshi. Din cauza
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
a se alătura trupelor. Hideyoshi porni călare, însoțit de pajii săi și de vreo treizeci de călăreți. În acel moment, ar fi putut suna din corn, dar împrejurările interziceau folosirea semnalelor sonore sau a torțelor. Yahei primise evantaiul auriu de comandă de la Hideyoshi și, din șa, îl legănă o dată, apoi a doua oară și a treia. La acest semnal, armata de șapte sute de oameni începu să înainteze, încet. Apoi, frontul coloanei schimbă direcția și, cotind pe drum, trecu prin dreptul lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
care nu trezea nici o suspiciune. Oamenii care urcau la castel nu erau numai din clanul Shibata, desigur, ci și din Niwa, Takigawa și alte clanuri. Singurii care fuseseră prezenți cu o zi în urmă dar acum lipseau, erau cei de sub comanda lui Hideyoshi. Takigawa Kazumasu îl informă pe Katsuie că, încă de dimineață, îl aștepta la castel Kumohachi, ca reprezentant al lui Hideyoshi. — A spus că Hideyoshi nu poate veni azi din cauza bolii și îi trimite scuzele sale Seniorului Samboshi. De
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
trupe din munții aflați în fața lui îl siliră pe Katsuie să oprească înaintarea armatei și să-și dispună unitățile în formație de luptă, până puteau primi confirmarea rapoartelor. Apoi, se auzi zvonul că, în regiunea Fuwa, fuseseră zărite unități sub comanda lui Hideyoshi, iar lui Katsuie și generalilor din statul său major, stând în șei, li se făcu părul măciucă. Încercând să-și imagineze efectivele și strategia inamicului care aștepta în calea lor, îi copleșiră simțăminte negre precum cerneala. Trupele fură
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
vină, în pofida zăpezii. În timp ce reflecta asupra problemei, Katsuie fu nevoit să-și reconsidere opinia față de Inuchiyo, spre a ști cum să-l controleze. Inuchiyo era un om a cărui putere creștea în timp. Asemenea lui Sassa Narimasa, se afla sub comanda lui Katsuie, la ordinele lui Nobunaga. În cei cinci ani ai campaniei din miazănoapte, Katsuie îl tratase pe Inuchiyo ca pe unul dintre propriii săi vasali, iar Inuchiyo i se supusese lui Katsuie. Acum, însă, după ce Nobunaga murise, Katsuie se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
onorabilă despărțire dintre senior și vasali, dar spre Echizen se întoarseră mai puțin de unul din zece. În acest mod, Katsutoyo rupse legăturile cu tatăl său vitreg și se alie cu Hideyoshi. Din acel moment, intră, în mod oficial, sub comanda lui Hideyoshi, dar nu era decât o chestiune de formă. Cu mult timp înaintea acestor evenimente, inima lui Katsutoyo era deja ca o păsărică hrănită în colivia lui Hideyoshi. În orice caz, capturarea Castelului Nagahama era acum realizată. Pentru Hideyoshi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
cincea, avangarda ajunsese până la Yaganase, în Omi. În cea de-a șaptea, o divizie amenința pozițiile noastre de pe Muntele Tenjin, în timp ce alte divizii au dat foc satelor Imaichi, Yogo și Sakaguchi. Armata principală, de douăzeci de mii de oameni sub comanda lui Shibata Katsuie și Maeda Inuchiyo, înaintează constant spre miazăzi.“ — Ridicați imediat tabăra, ordonă Hideyoshi, adăugând: spre partea de miazănoapte din Omi. Lăsând campania din Ise în seama lui Nobuo și Ujisato, Hideyoshi își îndreptă armata spre Omi. În ziua
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Genba înălță privirea, în același timp ridicându-se drept de pe scaunul de campanie. Aproape înnebunit de fericire, făcu o plecăciune peste măsură de cuviincioasă. Dar, deși îl admira pe acel nepot care era atât de fericit să fie pus la comanda avangardei, Katsuie știa că era o poziție care, la cea mai mică greșeală, putea însemna ușor moartea unui om. — Îți spun din nou - odată ce-ți vei fi îndeplinit scopul de a distruge fortărețele Iwasaki și Oiwa, să te retragi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
pământ, certându-și oamenii pentru delăsarea și neglijența lor. Unul câte unul, ofițerii îl căutau și, fie zărindu-i steagul de comandant, fie recunoscându-i glasul, se adunau grăbiți cu soldații în jurul lui, formând o adevărată armată. — Genba e la comandă? — Da, stăpâne! răspunse un vasal. — Câți oameni are? continuă Sebei. — Mai puțin de zece mii. Pe o linie de atac sau două? — Par să fie două armate. Genba atacă din Niwatonohama, iar Fuwa Hikozo a luat-o pe cărarea dinspre Muntele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
apoi raportă ceea ce văzuseră. — Pe Muntele Iwasaki nu mai e nici un soldat inamic. Ne-am gândit că exista riscul să-și ascundă steagurile și plănuiau să ne pândească, așa că ne-am uitat peste tot, ca să fim siguri. Dar generalul de la comandă, Takayama Ukon, și toți cei din subordinea lui, s-au dus la Muntele Tagami. Genba bătu din palme. — Au fugit? râse el zgomotos, privind în jur, spre ofițerii din statul major. Zice că Ukon a fugit! Iute de picior mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
adâncul teritoriului inamic. Spunându-mă celor pe care mi le cere acum, ar însemna să omit tușa finală a unei operațiuni militare care, până în prezent, a fost încununată cu succes. Aș dori să mai aibă încredere în bastonul meu de comandă, doar încă un pas. Prin urmare, Genba nici nu se plecă în fața celor pe care fusese trimis să le spună mesagerul, nici nu se supuse ordinelor, cât se poate de explicite, ale comandantului său suprem. Își folosise orgoliul ca pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
da nici un semn de emoție. — Ce-ar fi să-mi faci un vas de ceai, Yuko? întrebă el. Cam la vremea când își termina de băut ceaiul, sosi un al doilea mesager. Armata principală de douăsprezece mii de oameni, sub comanda Seniorului Katsuie, e pe poziții. Pornește din Kitsunezaka în direcția Muntelui Higashino. Hideyoshi se mutase pe scaunul său de campanie din cortul comandamentului, iar acum îi chemă pe diverși membri ai statului major și le spuse: — Tocmai a sosit un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
să le fie rostite numele, în timp ce Hideyoshi împărțea ordine. Cu excepția pajilor și a slujitorilor lui Hideyoshi, toți generalii se retrăseseră să-și facă pregătirile. Doi localnici însă, Ujiie Hiroyuki și Inaba Itettsu, precum și Horio Mosuke, care se afla acum sub comanda directă a lui Hideyoshi, nu primiseră nici un ordin. Părând că abia se mai putea stăpâni, Ujiie ieși în față, din proprie inițiativă, și spuse: — Stăpâne, am o favoare să vă cer: aș dori să-mi pregătesc și eu forțele pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
garnizoanei să se pregătească și spuneți-le bătrânilor din orașe și sate ca pe drumurile pe unde vom trece noi să fie puse provizii militare. Cei cincizeci de oameni o luară la fugă imediat. Hideyoshi le mai dădu imediat o comandă vasalilor din jur, apoi sări pe calul său negru. Chiar atunci apăru în goană, pe neașteptate, Ujiie. — Stăpâne! Așteptați un moment! Și, agățându-se de șaua lui Hideyoshi, războinicul începu să plângă în tăcere. Faptul de a-l lăsa pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
un vizitator de vază, iar Hideyoshi îl trata cu o reală politețe. — Nici nu mai știu ce să spun acum, zise el. De azi dimineață, ți-ai dat foarte multă osteneală. Cu aceste câteva cuvinte, începu să împartă postul de comandă cu Nagahide, ulterior întrebându-l despre situația inamicului și relieful regiunii. Din timp în timp, glasurile vesele se auzeau în vântul de noapte, care sufla peste culmea muntelui. Tot atunci, soldații care-l urmau pe Hideyoshi continuau să vină în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
sute. — Forțele lui Genba au început deja să se retragă spre Shimizudani și au lăsat o ariergardă în zona Hachigamine, raportă o iscoadă. Atunci, Hideyoshi îi dădu ordin lui Nagahide să transmită la toate fortărețele aliaților lui următoarele informații și comenzi: La Ora Boului, voi începe un atac prin surprindere asupra lui Genba. Adunați localnicii și puneți-i să scoată strigăte de luptă de pe piscurile munților, în zori. Imediat ce se crapă de ziuă, veți auzi împușcături, care vor da semnalul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Imediat ce Nagahide plecă, Hideyoshi puse să-i fie ridicat scăunelul de campanie. — Au spus că Genba dă bir cu fugiții. Luați-o pe calea retragerii lui și urmăriți-l fără milă, ordonă el, spunându-le războinicilor din jur să transmită comanda întregii armate. Și aveți grijă să nu trageți până nu începe să se lumineze cerul. Nu se aflau pe un drum neted, ci doar pe o cărare montană cu foarte multe locuri periculoase. Atacul începu odată cu pornirea companiilor una după
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
situația și mai nenorocită decât era. Se vedea clar că frații mai tineri ai lui Genba nu erau capabili să organizeze haosul. Majoritatea ofițerilor superiori muriseră. Diversele subunități nu mai aveau comandanți, iar soldații nu erau siguri cine urma la comandă, câtă vreme armata lui Hideyoshi se vedea deja în depărtare. Chiar dacă frații Sakuma ar fi putut opri debandada în acel moment, nu puteau stăpâni șovăirea din sânul armatei. Dar trăgătorii clanului Maeda alergau tăcuți ca apa printre toate urletele și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
așa ceva. Norii mari de praf galben și sunetele cailor inamici se apropiau deja din spate. Hideyoshi, însă, care înaintase până acolo de la Shinzaemon cu o forță ce măturase totul în cale, se opri chiar înainte de Moyama. Tabăra asta e sub comanda lui Maeda Inuchiyo și a fiului său, Toshinaga, anunță el. Cu această observație, frână brusc înaintarea năvalnică a avangardei. Apoi, își reformulă dispoziția de luptă și-și readuse oamenii în formație. În acel moment, cele două armate se aflau una
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
-l înfrunta pe Hideyoshi. Oamenii aceia n-ar fi trebuit să fie gata de fugă la prima amenințare adevărată din partea lui. Ce anume îi adusese în halul ăsta - o armată de peste șapte mii de oameni? Un singur lucru: lipsa unei comenzi autoritare. De asemenea, acțiunile lui Hideyoshi fuseseră neașteptat de repezi, ceea ce nu făcuse decât să-i năucească și mai mult. Zvonurile și informațiile false bântuiau peste tot, încurajând, astfel, actele de lașitate. Când vedea jalnica dezordine a trupelor sale, Katsuie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
tigvele aurii. — Opriți focul! Opriți focul! Răcnind cu glas puternic, Hideyoshi galopă în direcția focului de muschete, ca o săgeată trasă din arc. — Eu sunt! Hideyoshi! Nu mă recunoașteți? În timp ce se apropia de castel, scoase de la cingătoare bastonul auriu de comandă și îl agită spre soldații din castel. — Sunt eu, Hideyoshi! Nu trageți! Uluiți, doi oameni săriră din armureria de lângă poarta principală, deschizând batantele. — Senior Hideyoshi? Acea întorsătură a evenimentelor părea complet neașteptată și îl salutară, cu oarecare jenă. Hideyoshi îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
cu mantie de culoarea prunei, intrând nonșalant în bucătărie și strigând ca și cum ar fi făcut parte din familia stăpânului: — Hei! Doamna Maeda e aici? Unde-i? Nimeni nu știa unde era. Toți păreau nedumeriți dar, la vederea bastonului auriu de comandă și a săbiei oficiale, se grăbiră să îngenuncheze, cu plecăciuni. Trebuia să fie un general de mare rang, dar nimeni nu-l mai văzuse prin clanul Maeda. — Ei, Doamnă Maeda, unde ești? Eu sunt, Hideyoshi. Haide, arată-te la față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]