45,986 matches
-
scoate-ți dopurile din urechi, Dumitre, și ascultă... Zi-i, Pâcule, că mă apucă somnul! a răspuns moș Dumitru la provocare. Rău v-am învățat, mânca-v-ar norocul.Ca pe copchii. Dacă nu le spui povestea, nu adorm și pace. Da’ ce pot face? Așa v-am învățat, așa vă am... Băgați,însă, de seamă ce vă spun! Cine îi slab de inimă, mai bine să plece, pentru că nu vreau să moară aici. Ferească sfântul! Tu, Dumitre, poți să stai
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
ca gospodina ceea care se văieta: „Vai de mine! Am pus sub cloșcă vreo douăzeci de ouă și n-o ieșit nici treizeci de pui. Ce zici de asta, cumătră?” „Ce să zic, cumătră? N-o fost cocoșul bun și pace!” Au râs ca în vremurile tinereții...Timpul, însă, nu aștepta. Trebuia să pornească la drum. Moș Dumitru, bine dispus, a comandat ca în cătănie. La atac! Inainte! Hai, flăcăi, pentru că acușica îi amiaza mare! Ne-om hodini mai mult la
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
greșeală cu genunchiul.” „Da’ unde te scărpinai tu de dai cu piciorul ca calul la stănoagă?” „Ei! Unde mă scărpinam? Mă scărpinam și eu ca fiemeia care nu poate dormi”... „Si de ce nu poți dormi?” „Iaca nu pot dormi și pace!...Cum să dorm când tu te întorci cu spatele la mine și sforăi de se cutremură patul, iar eu stau...și stau”... „Dacă nu poți dormi, du-te și cesală armăsarul, că mâine mă duc la târg.” De cesălat armăsarul duceam eu
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
stăm de vorbă. Până atunci, noi orânduim treburile pentru noapte. De asta am eu grijă, moș Dumitre! Bine, Hlibocene! Ai grijă să le dai boilor de mâncare și apă cât le trebuie, că altfel mâine ne lasă în drum și pace. Nici o grijă, moș Dumitre - a răspuns scurt Vasile Hliboceanu. Apa caldă a făcut minuni... Acum arătau și ei a oameni. Costache! Flămânzi și însetați ca în astă seară parcă nu am mai fost niciodată. Ai grijă de noi, că altfel
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
amu ce să fac, tată? Omoară-mă, dar eu trebuie s-o iau pe Măndița...” „Cum s-o iei, măi băiete? Tu nu vezi că nu are nici catrință pe fund?” „Are, n-are, eu trebuie s-o iau și pace!” „Măi Toadere, tu nu ești în toate mințile? Vrei să ajungi de râsul satului?” „Nu-i chip să n-o iau, tată...” „Cum nu-i chip, Toadere? Cum?!” „Apoi n-am ce face, tată. Cum să nu iau fata omului
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
umflat ovăzul în tine, Pâcule? Mai bine ai spune tu ceva vesel, să ne dezmorțim - i-a întâmpinat moș Dumitru vorbele. Câte nu aș spune eu, dacă aș avea oleacă de apă la moară...Așa, pe uscat, nu merge și pace - a ripostat Pâcu, întorcând demonstrativ ulcica goală cu gura în jos. Aici îi vinovat moș Costache, pentru că a fiert vinul într-un ceaun mititel - a apreciat situația Vasile Hliboceanu. Ce îl costă să mai pună unul? a ieșit din muțenia
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
s-o îndurat să scoată un firicel de fum. Stane, suflă tu, băiete, să se aprindă, că mie mi-o înghețat și sufletul din mine. Stan al meu sufla de să-i iasă ochii, dar iasca nu lua foc și pace. Cu chiu cu vai, s-o aprins dragă-doamne și am pus-o între vreascuri...Au apărut două firicele de flacără și... s-o mântuit cu focul. Am luat-o de la capăt...Am încercat așa nu știu de câte ori, dar tot degeaba
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
în fundul dracului, acolo pe baltă, el îi cel dintâi.” Am uitat să vă spun că bunica fuma de mama focului. In urma ei ieșea fumul ca de la covălie. Dar când îi să-și bage dracul coada și-o bagă și pace...Pentru a nu știu câta oară, pe când bunica spumega - precum v-am spus - de dincolo de gard s-a auzit un glas...Dacă nu te-ai fi uitat să vezi cine-i acolo, ai fi zis că-i o babă peltică
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
lupchii peste tine. Hai fuguța, băiete, că de oboseală îi cădea într-un șanț și pe gerul ista acolo rămâi. Unde ți-i gândul? La lemnele din sobă puse de tine sau la cioată?... Mai lasă-mă și matale în pace, moș Pâcule! i-a răspuns Mitruță, cu un început de necaz în glas. Dacă vorbesc, înseamnă că încă mai trăiesc. Dacă tac, se cheamă că îs mort. Si uite colea crâșmulița, care ne așteaptă cu căldurică, mâncărică, rachiuaș și vinișor
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
l-o răsturnat peste dânsul. Numai nu l-o turtit, dar vreo două coaste tot i-o smintit. O stat acasă o lună de zile, cu oblojeli și descântece. Așa-i păcatul. Când îi să-l tragi, îl tragi și pace. Ori îl ajungi tu, ori te ajunge el - a comentat situația Ion Cotman. Ai un nepot, Pâcule. Halal să-ți fie - l-a împuns moș Dumitru. Si Dinuța lui ce-o zis de toate aiestea? a întrebat Hliboceanu. Eu cred
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
cântec, o fâlfâire din aripi sau o scurtă adăstare pe un fir de trestie. Si totul începea de la capăt, într-o riguroasă repetiție...Pe deasupra trecea o boare de vânt cu miros de iarbă crudă. In jur era atâta armonie și pace de-ți venea să strigi: „Oprește te, omule, pentru o clipă și primește această ofrandă dăruită ție cu divină generozitate!”... Cărăușii s-au tras la umbră, dondănind cu glasuri joase. Pentru majoritatea lor frumusețile din jur erau lucruri obișnuite. Nu
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
mă iei, că m-am săturat să mai trăiesc?” Sau alta: „Decât așa viață, mai bine moarte.” Si moartea stă după colț și râde. Iși ascute coasa și așteaptă. Ce dracu așteaptă, nu vă pot spune. Dar lighioaia așteaptă și pace...Era la mine în sat o fimeie tânără și nu știu de ce s-o îmbolnăvit saraca și o ajuns la spital. Acolo o stat ea cât o stat, dar în loc să se facă sănătoasă, îi mergea din ce în ce mai rău. S-o învârtit
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
face, pentru că îl știau bine pe Pâcu...N-a ieși el din pasul lui, ferita sfântului. Doar moș Dumitru își permitea să-l mai înțepe cu vorbe în doi peri. De această dată, însă, l-a lăsat și el în pace...o vreme. Când a văzut că Pâcu o lungește anume, l-a întrebat cu parapon: Cât ai de gând să-l sfredelești pe dracu în fund, Pâcule? Până după miezul nopții, Dumitre, că atunci iese dracu dintr-o bortă cu
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
sta pe spinarea ta. De ce, Dumitre? Păi cum te miști tu ca ochii mortului, cineva trebuie să-ți încălzească spinarea din când în când și asta cât mai des. Află tu că am ascuns făcălețul și de atunci trăiesc în pace deplină cu baba mea. I-l împrumut doar pentru a mesteca mămăliga. In rest, scula stă la mine. Râsul cărăușilor se întețea cu fiecare vorbă a celor doi bătrâni. Unde ți-i matale scula, unde n-o ții, nu ne
LA CRÂŞMA DIN DRUM by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1619_a_3008]
-
lucru pe care l-am observat la Ana sunt pantofii ei albaștri. Niște pantofi fermecați. Ana umblă mult prin lume, iar ei, pantofii, nu se tocesc niciodată și nici nu prea greșesc drumul. Dar de ce sunt albaștri? Albastrul e culoarea păcii din suflet și a gândului înțelept - spune PAM. Albastrul te ajută să descoperi mai repede adevărul? Vom vedea. Albastru, adică senin, fără nori, fusese și cerul de deasupra Țării lui Verde Împărat înainte de venirea zmeilor. Nu vă uitați în primul
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
văzut și eu acum că fiecare an care trece adaugă câte un inel în trunchiul arborilor și dacă știi să citești inelele unui trunchi retezat, poți afla cât de liniștit sau de zbuciumat a fost fiecare an, dacă a fost pace și fericire pe Pământ, dacă a fost un an bun, cu belșug sau a fost unul cu secetă, boli, sărăcie, tristețe... Voi știați că și arborii păstrează adevărate înregistrări de reporter în inelele lor? Asta înseamnă că lor le pasă
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
dar. Dacă găsești pe cineva cât de cât potrivit, spui că te-ai îndrăgostit de persoana aceea, dar dragostea e a ta. Numai a ta. Se așează pe mintea ta, pe inima ta, pe pielea ta. Nu te lasă în pace, te gâdilă și te pișcă, la fel ca puricii. Să vă povestesc: Mai întâi, am răpit- o. Pe cine? Am răpit draperia din cătușele ei de la fereastră. Mi-a plăcut. E o tipă lungă, frumoasă, din mătase grea, de culoarea
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
de pe vremuri - și o alta minoră, care nici nu știe ce-i acela un serviciu de cafea, fac o gălăgie de nedescris de câte ori le plimb prin bucătărie. PAM zice că nu suportă zgomotul și mă obligă să le las în pace. Am mai încercat cu o sticlă mare din plastic, în care a fost apă plată dar e atât de goală (pe dinăuntru, nu pe dinafară), că m-a speriat. ...De curând am găsit, în sfârșit, o blondă pe gustul meu
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
feresc de păcăleli și pantofii ei albaștri. Știți ce fac pantofii ăștia? În primul rând: îi pot transforma pe cei răi în stane de piatră - ați văzut doar ce s-a întâmplat cu zmeoaica Lăcomia În al doilea rând: aduc pacea în suflete. În al treilea rând: merg numai pe adevăr. Așa pășesc ei, din adevăr în adevăr. Dacă s-ar întâlni cu vreo minciună, pantofii Anei sar opri, n-ar mai merge. Ar sta nemișcați până când Ana ar descoperi
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
clar pentru toată lumea ce are fiecare de făcut. Pentru că nu-i de-ajuns să dai viață pădurilor de altădată și nici să le sădești pe cele viitoare. Trebuie să faci ceva ca ele să trăiască și să crească în pace, trebuie să le aperi de dușmani. E obligatoriu să-i alungi pe zmei de pe bogățiile pe care le prăduiesc acum. Să-i alungi pentru totdeauna. Altfel ei vor ataca mereu și mereu pădurile, pământul și oamenii. E destulă bătaie de
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
eu toate serviciile telefonice de rahat care acordă ajutor și fac fapte caritabile, iar dacă ar suna vreun caz din ăla patetic, i-aș spune: cred că ești foarte Îndreptățit să simți atîta disperare. Mai lasă și tu lumea-n pace și ia-ți viața mizerabilă. Dacă ai nevoie de ajutor o să vin la tine În cîteva minute. Bladesey. E un gunoi Împuțit. Io, sămi pierd vremea cu gunoaiele astea de ne-prieteni? Ha! N-aș crede. Încep să simt nevoia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
mea... Mă smucesc, dar ea Încă se dă la mine, cotoroanța asta de rahat hihăitoare, ochii ei de curvă viciată și ironică; iar eu mă smucesc din mîinile ei, dar pula mi se Întărește Împotriva voinței mele. — Lasă-mă În pace... lasă-mă În pace... — Haide... Mi-a scos afară pula și mi-o suge și noi plîngem, plîngem pentru Shirley nu nu nu plîngem pentru noi și ea mi-a scos cureaua și eu zic: — Nu nu zău Chrissie, așteaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
ea Încă se dă la mine, cotoroanța asta de rahat hihăitoare, ochii ei de curvă viciată și ironică; iar eu mă smucesc din mîinile ei, dar pula mi se Întărește Împotriva voinței mele. — Lasă-mă În pace... lasă-mă În pace... — Haide... Mi-a scos afară pula și mi-o suge și noi plîngem, plîngem pentru Shirley nu nu nu plîngem pentru noi și ea mi-a scos cureaua și eu zic: — Nu nu zău Chrissie, așteaptă un minut Chrissie, așteaptă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
spuneam altfel decât cu cuvinte : „Te iubesc“ ; când mergeam spre școală, tot dădeam de câinii de care ne era frică ; am învățat-o să le spună, politicos, când trece pe lângă ei : „Bonjour, petit chien! “, și câinii ne lăsau rapid în pace). Ehei, câte n-ar fi de povestit despre Copil... Cineva mi-a spus odată : „Tu, care ai scris Exuvii, ai putea scrie frumos despre maternitate“. Maternitate! Mi se părea atunci un subiect cvasipenibil, un subiect pentru o... femeie, un subiect
Poveşti cu scriitoare şi copii by Simona Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1778]
-
nu-ți fie silă! Să nu-ți fie frică! Uită-te la copil! Copilul doarme. Copilul e frumos. Copilul doarme. Copilul e atâta de frumos... Profy ar fi vrut să facă altă meserie ca să trăiască și ca să mă lase în pace pe mine. Profy ține la Sy. Ține cu Sy. Sy e mică. Citește (și) poezii, scrie, ascultă muzică de frică ea e mică a stat cândva, demult (mult) într-o debara care s-a mutat definitiv în mintea sa seara
Poveşti cu scriitoare şi copii by Simona Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/801_a_1778]