46,969 matches
-
ea. Cred că s-a strecurat o greșeală. Probabil că mă confundă cu un alt tip. În clipa următoare era goală și trăgea la catarama nădragilor mei uimiți. În clipa asta m-am prins de ce se întâmplă și am preluat comanda. Las-o baltă, Butch, nu poți s-o faci. Nimeni nu poate, nici chiar tu. Mi se pare mie că încearcă să-și aplece capul... Să mă ia naiba. Câtă originalitate. Ce control asupra situației. Ce ținută. Ce talent. Probabil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
copilul minune, Duane Meo, regizorul meu de montaj. Stăteau amărâți într-un colț și, la un moment dat, m-am simțit ca o cloșcă sau un cultivator de orhidee, cu atâtea suflete de îngrijit și alinat. Dar Fielding a preluat comanda, organizând un fel de concurs de măgulire printre portmoneele doldora. Și fii atent că toată trupa asta era surprinzător de lipsită de ostentație, nu avea nici un strop de strălucire - cu încălțări modeste, unii printre ei, și în mare nevoie de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
neașteptate, Tim a hotărât să plece în America; acolo totul era posibil. Vroia, neapărat, la întoarcere, să reia comerțul cu postav; se gândea să ridice și o casă nouă. A vândut marfa din depozit, neatins de pârjol, a contramandat ultimele comenzi și a depus aproape toți banii la filiala din C. a unei bănci din Boston. Se temea de jaf, drumul era lung; astfel, odată ajuns, primea și dobândă. Era în februarie 1886. Donna Iulia urma să trăiască din ceea ce învățase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1901_a_3226]
-
picioarele mele foarte curând. Birmaq își întoarse privirea către secund, fără a-i mai răspunde tânărului, și îi spuse agasat: - Eu o să-l duc de aici pe Angir pentru a-l feri de privirea și întrebările inopinante ale Gardienilor. Preia comanda și pregătește-te pentru formalitățile de control. - Am înțeles, căpitane. Ridicându-se greoi din fotoliu se întoarse către Angir care privea în continuare întrebător la el: - Vino cu mine. Vei sta ascuns în compartimentul meu de dormit până după plecarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
ascuns în compartimentul meu de dormit până după plecarea lor. Ajunge doar o simplă bănuială din partea Gardienilor pentru a ni se refuza trecerea mai departe iar eu exact de asta nu am nevoie. Nici nu ieșiseră bine din sala de comandă și Angir deschise subiectul care-l frământase de fapt până atunci: - Cum e căpitane? Poți să-mi spui mai multe lucruri despre ea? spuse el încetinindu-și pașii. - Despre... ea? Nu înțeleg la ce te referi! veni răspunsul după o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
în perete pârâi sec: - Avem probleme pe punte cu Gardienii, recunoscu el vocea ofițerului de serviciu. II. Locotenent-gardianul Kaan pășea arogant și plin de importanță în urma celor patru membri ai echipajului de pe "Rândunica" care-l conduceau către puntea principală de comandă. Cei cinci cârnăciori ai mâinii drepte, care-i serveau drept degete, pipăiră cu o oarecare înfrigurare insigna micuță de metal prețios, simbol al autorității sale, agățată de piept, în timp ce ochiii înecați în grăsime se opriră fugar pe chipurile celor doi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
Independenților atunci lucrurile devin clare. Pentru că Birmaq este un Independent. Încă viu. Dar nu pentru mult timp. Iar eu am fost ales să declanșez totul. Hmmm... Așa s-ar justifica și ordinele primite... Înainte de a intra pe puntea principală de comandă, se îmbărbătă pentru ultima oară, ca și cum ar fi fost pus în fața unei dileme morale în care era dificil să alegi. Câteva credite în plus oricum nu strică nimănui, aprecie cu cinism în timp ce procesiunea care-l aduse se opri iar el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
ca o piftie. Cu un pocnet sec, pipa pe care o ținea în mână se rupse în două. Nu fuse-se niciodată un om al ideilor, cu atât mai puțin al negocierilor, acțiunea îi venea ca o haină făcută la comandă. Acum avea parte de acțiune, așa cum își dorise, numai că o ținu-se într-un lanț de greșeli din momentul în care pășise pe navă. Niciodată nu se gândise că cineva ar îndrăzni să se atingă de un reprezentant al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
-mi distrugă viața! Te voi trage în jos odată cu mine! Înainte ca cineva să intervină, cu o iuțeală neșteptată pentru gabaritul său, Kaan se înfipse cu mâinile în gâtul tânărului, care se afla singur pe latura opusă a punții de comandă. Trei oameni reușiră cu greu să ridice tonajul devastator al Gardianului de pe trupul uscățiv din fața sa. Încă mirat că se ridicase de jos având aceleași dimensiuni, Angir se repetă: - Situația nu este atât de imposibilă pe cât pare. Voi părăsi nava
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
sublocotenent de cavalerie, pasiunea sa; în 1907, pe când era în Regimentul 4 Roșiori Regina Maria, se face înțeles de țăranii din Teleorman, unde fusese trimis să calmeze spiritele, netrăgându-se niciun foc; la Târgoviște ajunge căpitan și i se încredințează comanda Escadronului școlii de ofițeri; se face tot mai cunoscut prin spiritul său de dreptate și neocolirea conflictelor cu superiorii; face școala de război cu calificativul excepțional ajungând ofițer de stat major; în 1916 e în comandamentul Armatei de Nord, șeful
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
Străchinaru fiecare însoțit de patru gardieni ai penitenciarului Jilava. Condamnații au fost legați la ochi și apoi la stâlpii de execuție, cu spatele spre grupa de execuție. După îndeplinirea celor de mai sus, am ordonat comandantului executarea. Comandantul grupei, luând comanda, a pregătit armele, ochirea și focul. Condamnații fiind executați, medicul penitenciarului Jilava a constatat moartea celor de mai sus. După o oră de la execuție, cadavrele s-au dat în primire directorului penitenciarului Jilava, pentru cele legale. Drept pentru care am
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
a făcut șase ani de pușcărie: faptul a avut loc în satul Suhuleț, com. Tansa, raion Negrești, unde tânărul inginer Dumitru Bazon, odată cu darul înmânat la o nuntă ce avea loc în Căminul Cultural, a comandat muzicii “Deșteaptă-te, române!”, comandă executată, timp în care inginerul călca în picioare tabloul primului secretar p.m.r. (partidul muncitoresc român), dansând pe el cu toată energia exclamatoare de dictoane anticomuniste; îndrăznețul român, pe lângă cei șase ani de închisoare corecțională a mai primit și patru
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
Sevastopol. Între timp, este eliberată Yalta. Toate sursele de foc din aer, de pe uscat și de pe mare sunt concentrate, la 19 Aprilie, asupra portului Sevastopol, care de fapt era o imensă și ramificată cazemată, aproape inexpugnabilă. Hitler numește la comanda trupelor germane pe generalul K. Altmedinger. Dar întrucât apropierea înaintării adverse nu mai era imposibilă s-a hotărât evacuarea organizată de către comandamentul germano-român. După o lună de luptă cu toate armatele de care dispuneam și cu mari sacrificii, trebuia să
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
întunericului și al ceții care ne venise în apărare, unități speciale acoperindu-ne retragerea printr-o rezistență de nedescris. Ordinul de evacuare sosise la fiecare companie a Batalionului 9 Vânători de munte, prin curajosul curier de legătură cu Centrul de Comandă al operațiilor. La compania mea, căpitanul Alex fusese rănit și trimis în țară. Conducerea acestei unități de cercetare și comandă mi-a fost încredințată mie. Moment dificil și sarcină grea. Responsabilitate sporită. Evacuarea pe vase urma să se facă rapid
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
de evacuare sosise la fiecare companie a Batalionului 9 Vânători de munte, prin curajosul curier de legătură cu Centrul de Comandă al operațiilor. La compania mea, căpitanul Alex fusese rănit și trimis în țară. Conducerea acestei unități de cercetare și comandă mi-a fost încredințată mie. Moment dificil și sarcină grea. Responsabilitate sporită. Evacuarea pe vase urma să se facă rapid, ordonat și în condiții de luptă în portul adiacent Sevastopolului, cu indicativul H. 7, numele fiindu-i tot grecesc: Chersones
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
și de încredere că ne va proteja în continuare. Fiecare își pipăia iconița din buzunarul de sus al vestonului, sporindu-și speranța salvării. Nu era timp de vorbă, și nici cazul, liniștea noastră făcând loc observatorilor de la tunuri, grupului de comandă, și ghidare a navei. Dar gândurile o zbugheau tăind întunericul și ceața, spre cei dragi care intuiau infernul de la Sevastopol în aceste ultime zile de rezistență. Undeva, în adâncul cerului, deasupra contrastelor lumești, se întâlneau rugăciunile noastre, ale celor de pe
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
ani de la arestare. Aici, în Jilava, a aflat el „vechile priciuri, pe care dormeau întinși, înghesuiți ca sardelele, câte 20-30 de inși pe fiecare, în zilele de mare aglomerație, nu ne puteam întoarce de pe o parte pe alta decât la comandă”. Și venitul din anchete, Ovidiu Papadima, vede că fereastra era oblonită, “cu scânduri pe care curgea aerul rece de-afară, ca un șuvoi. Foc nu se făcea niciodată”, deși era un “godin” din timpuri apuse. Papadima face remarca veridică, privind
Amintiri ?ns?ngerate by CONSTANTIN N. STRACHINARU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83873_a_85198]
-
veniț voi la mine la unitati, și acolo o să vă Învăț marș toată ziua, ca să fiți bărbaț. Hai! Pas dă defilare... marș! — Marș... ca la câini, tovarășul plutonier? se auzea un altul. — Nu, băiățaș, marș ca la armată. Ia ascultă comanda la mini! Fii soldat! Înainte... marș! — În orice caz, tovarășul plutonier... Îndrăznea În fine alt flăcău. — Tovarășu’ utecist, tu nu știi românește, bre... Nu mai corect să zice „ori În ce caz“? Ai? Aud? Păi ce dreacu’ Învățaț voi la
Tratament împotriva revoltei by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1326_a_2709]
-
Dincolo de șanțul de apărare curgeau, puternice și calme, apele de culoarea fierului ale unui fluviu foarte lat. Pe celălalt mal, departe, se întindeau păduri nesfârșite. „O viziune imperială“, spusese tatăl său. Tatăl său era tânărul, dar temutul dux Germanicus și comanda cel mai puternic grup de soldați care, din Britannia până la Euphrates, supravegheau granițele imperiului, o adevărată mașină de cuceriri în care erau grupate opt legiuni foarte pricepute. Dar în grandiosul praetorium din centrul castrului, care - potrivit filosofiei imperiale - reprezenta vizual
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
foruri, nici terme, nici străzi pavate, numai câteva sate în pădure. Ei se tem de noi pentru că știm să construim o fortăreață ca asta. Băiatul îl întrebă cât erau de întinse pământurile de dincolo de fluviu, iar decurionul care, având sub comanda sa doar zece oameni, își petrecuse întreaga viață la marginea imperiului, răspunse ca și cum ar fi recitat o lege: — Nimeni nu știe. Câmpii nesfârșite, acoperite de zăpadă multe luni, care odată cu dezghețul se acopereau de mâl; vara, nopțile erau mai scurte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
acea Julia care murise „ca o cerșetoare“ în îndepărtatul Rhegium și din cauza căreia mama lui fusese atât de disperată „ar fi meritat onoruri imperiale“. Aceasta o spuse glasul mânios al lui Caius Silius, tribunus militaris aflat în acele zile la comanda legiunii sale, care, așezat lângă maestrul de arme, verifica mânerul splendidei sale săbii de paradă, acea ensis cu două tăișuri. — Un singur senator din cei șase sute s-a ridicat și a spus că fiica lui Augustus a fost lăsată să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
mișcările brațului și ale umărului, întinderea încheieturii, jocul genunchiului și al piciorului, ciocnirile, desprinderile, fulgerătoarea lovitură finală. Toți tinerii aristocrați romani trebuiau să efectueze o perioadă de antrenament în cadrul legiunilor, un serviciu militar dur; după un timp, li se încredința comanda trupelor aflate de-a lungul nesfârșitelor granițe sau - cel mai puternic motiv de mândrie - comanda unei legiuni în vreme de război. Acum însă scopul antrenamentului era altul. În apropierea fierăriei se aflau grajdurile. Băiețelul se ascundea printre cai, unde era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
lovitură finală. Toți tinerii aristocrați romani trebuiau să efectueze o perioadă de antrenament în cadrul legiunilor, un serviciu militar dur; după un timp, li se încredința comanda trupelor aflate de-a lungul nesfârșitelor granițe sau - cel mai puternic motiv de mândrie - comanda unei legiuni în vreme de război. Acum însă scopul antrenamentului era altul. În apropierea fierăriei se aflau grajdurile. Băiețelul se ascundea printre cai, unde era greu de prins. În ziua aceea l-au găsit însă repede. Ofițerul aflat la comanda
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
comanda unei legiuni în vreme de război. Acum însă scopul antrenamentului era altul. În apropierea fierăriei se aflau grajdurile. Băiețelul se ascundea printre cai, unde era greu de prins. În ziua aceea l-au găsit însă repede. Ofițerul aflat la comanda cavaleriei ușoare, îndoindu-și brațul drept și făcând astfel o scară pentru ca el să se poată urca, îl învăță să sară și să aterizeze direct pe spinarea calului, iar apoi, înainte să apuce hățurile, cu mâna și călcâiele să îndemne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]
-
-se cât de departe putea merge în discuția lui cu fiul lui Germanicus; apoi socotind că venise vremea îi spuse: Seamănă cu caii din părțile astea, i-ai văzut, cei pe care-i înhămăm la carele grele. Dacă preiau ei comanda, te aruncă la pământ... El se întoarse, îndată ce reuși să scape de Zaleucos, sărmanul preceptor grec. Fata din Rhetia îl văzu de departe: — Iată-te! Erai curios, nu-i așa? Nu știu ce să-i răspundă; ea râse și-l pofti să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1889_a_3214]