46,969 matches
-
să se întâmple ceva obscen. Gabrielle nu arătă nici un semn de ostilitate față de Vaughan pentru asta, însă eu am fost cel care a făcut primul dragoste cu ea - pe bancheta din spate a mașinuței ei, înconjurați de bizara geometrie a comenzilor pentru invalizi. În vreme ce-i exploram corpul, croindu-mi drum pe pipăite printre bretelele și chingile lenjeriei sale intime, suprafețele nefamiliare ale șoldurilor și picioarelor ei mă purtară în fundături neștiute de nimeni, ciudate pante de piele și musculatură. Fiecare deformație
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
întunecată lângă gardul aeroportului, ținându-i în mână sânul alb luminat de avioanele în decolare, forma și frăgezimea sfârcului ei păreau să-mi violeze degetele. Actele noastre sexuale fuseseră încercări exploratoare. În vreme ce conducea spre aeroport, am privit-o cum mânuia comenzile nefamiliare. Complexul de pedale inversate și pârghii pentru schimbarea vitezei fusese conceput pentru ea - implicit, bănuiam, pentru primul ei act sexual. Douăzeci de minute mai târziu, când am îmbrățișat-o, miasma corpului ei se îmbină cu izul imitației de piele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
încrețite, mai excitantă ca membrana unui vagin. Acel orificiu depravat, invaginația unui organ sexual aflat încă în stadiul embrionar al evoluției îmi aduse aminte de micile răni de pe propriul corp, care încă mai purta contururile tabloului de bord și ale comenzilor. I-am atins adâncitura de pe coapsă, șanțul săpat între sân și subsuoara dreaptă de corsetul spinal, urma roșie de pe interiorul părții superioare a brațului drept - acestea erau șabloanele pentru noi organe genitale, mulajele posibilităților sexuale care așteptau încă să fie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
noi sursa vreunei excitații. În lumina tot mai slabă a după-amiezii, avioanele de pasageri zburau deasupra noastră de-a lungul pistelor est-vest ale aeroportului. În aer plutea plăcutul iz chirurgical emanat de corpul Gabriellei, dar și aroma imitației de piele. Comenzile cromate se retrăgeau între umbre precum capetele unor șerpi argintii, fauna unui vis de metal. Gabrielle îmi puse un strop de salivă pe sfârcul drept și-l mângâie mecanic, întreținând slaba ficțiune a acelei legături sexuale convenționale. La rândul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
vis de metal. Gabrielle îmi puse un strop de salivă pe sfârcul drept și-l mângâie mecanic, întreținând slaba ficțiune a acelei legături sexuale convenționale. La rândul meu, i-am masat pubisul, mângâindu-i protuberanța inertă a clitorisului. În jurul nostru, comenzile argintii ale mașinii păreau un tour de force al tehnologiei și sistemelor chinestezice. Mâna ei mi se plimbă pe piept. Degetele îmi găsiră cicatricele mici de sub clavicula stângă, amprenta cadranului extern al tabloului de bord. Începând să exploreze cu buzele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
de cele două accidente rutiere ale noastre. Primul meu orgasm, care avu loc în rana adâncă de pe coapsa ei, făcu să-mi țâșnească sperma de-a lungul acelui canal, irigându-i șanțul încrețit. Ținând sperma în mână, o șterse de comenzile argintii ale pedalei de schimb. Gura mea era lipită de cicatricea de sub sânul ei stâng, explorându-i albia sub formă de seceră. Gabrielle își schimbă poziția în scaun, întorcându-și corpul spre mine, așa încât să-i pot explora și rănile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
resturile compartimentului pentru pasageri mânjite de sângele și mucilagiile lui Vaughan. Bordul era acoperit cu un brâu negru de țesut uman, ca și când ar fi fost stropit cu sânge cu ajutorul unui pistol de suflat vopsea. Cu sperma din mâini am însemnat comenzile zdrobite și cadranele de măsurare, definind pentru ultima oară contururile prezenței lui Vaughan pe scaunele deformate, printre ale căror cute părea să planeze amprenta feselor sale. Mi-am împrăștiat sperma pe scaun, apoi am însemnat proeminența tăioasă a coloanei de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2028_a_3353]
-
fi fost o reconstrucție în serie, după legea economiei de material și de spațiu, ci după legea, bogată în rezultate estetice, a utilității”. Utilitatea funcțională „constructivă” - expresie a necesităților colective ale unei epoci - nu trebuie confundată însă cu utilitarismul „de comandă”, ea ține de o evoluție așa-zicînd „obiectivă”, fiind comandată exclusiv de spiritul timpului: „un stil arhitectonic nu ia naștere pe planșa unui arhitect comandat și nu se impune ca mobilele lui Brumărescu, ci e rezultatul necesităților materiale și al efortului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
clienți, de prin alte părți. Printre deținuți s-au găsit, destui, care gestionau corespunzător atelierele, care-i învățau și pe alții, meseria de cismar, instituindu-se, nu după prea multă vreme, concursul de: ucenic, de lucrător, calfă și maistru pantofar. Comenzile soseau,în nebunie, de la alte pușcării, dar, și de la unii privați, de la unele mari magazine de desfacere a unei asemenea mărfi. Prețurile erau mai mici decât în alte părți. Comenzile erau realizate în termenul prevăzut prin contracte. Calitatea - la mare
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
vreme, concursul de: ucenic, de lucrător, calfă și maistru pantofar. Comenzile soseau,în nebunie, de la alte pușcării, dar, și de la unii privați, de la unele mari magazine de desfacere a unei asemenea mărfi. Prețurile erau mai mici decât în alte părți. Comenzile erau realizate în termenul prevăzut prin contracte. Calitatea - la mare înălțime! Și pușcăria a devenit rentabilă. Profitul era împărțit astfel: 3o la sută între participanții la obținerea lui, iar 7o la sută, revenind pârnaiei. Despre faptul acesta s-a dus
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
Una din moașe dă un scurt chicot. O fi de groază? O fi de bucurie? Oare, de ce-o fi, acel chicot? A, da, iată de ce e. Gata,își completează, ea, chicotul, pe care i-l preia, ca la o comandă, cel al noului venit pe lume. Da. Primul chicot, slobozit în cabina elicopterului, al noului născut, pe un asemenea atroce timp, la o asemenea înălțime, și-ntr-o astfel de împrejurare; chicotul Copilului Zăpezii. Era un băiețel, de mai bine
Blândeţea by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/672_a_1240]
-
în casă, iar noi în loc să luăm măsuri de stopare de la origini a acestei calamități economice, facem doar frecții la toate picioarele de lemn pe care le întâlnim în cale. Nu voi aduce de fel aici vorba despre guvern, care sub comanda unui cap de lemn, supus unei mâini de fier, este pur și simplu paralizat, în voința de a lua vreo măsură constructivă, ci de cei care încearcă după puterile lor să pună ceva la digul contra crizei. Am găsit la
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
asemenea cuvântare, demnă de un discipol strălucit al preacuviosului sfânt Ioan Gură de aur, mulți s-ar fi așteptat ca să i se înmâneze cheile de la cimitir, cu tot ceremonialul de care era capabil un consiliu municipal, chei frumos aurite la comandă și legate cu o panglicuță roz, diafană ca un abur. Dar spre stupoarea lui, n-a fost să fie așa. Unii dintre cei 23 de consilieri, erau la curent cu jongleriile popești și au vorbit și ei în cunoștință de
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
departe de la tribună. Că un om se zbătea acum în chinurile morții, ce conta pentru el. Ce-i pasă lui de omul acela, când are la dispoziție o cohortă de medici și psihologi, care vor spune și chiar jura la comandă, că individul era demult dus cu pluta, iar necazurile pe care le reclama nu sunt decât închipuite, fiindcă în realitate el și familia lui huzureau, dintr-un singur salariu de electrician. Azi este o altă zi și dacă facem abstracție
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
mai bine-n banca mea“. Înălțătoare versuri, care simbolizează perfect psihologia mioritică a poporului acesta. Că ar trebui să-mi văd de treabă ,ca orice gospodar care își ține pe lângă casă și-o nevastă cu toate că mașina de spălat, mâncarea la comandă și servitoarea filipineză, au fost inventate de ceva vreme, dar eu am ajuns să constat că o nevastă este un lucru util și tolerabil, mai ales pe timp de criză. Mi-a mai zis prietenul acesta al meu, că uneori
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
să iasă la discuție, folosind cuvinte mobilizatoare de genul „Ieși afară, javră ordinară”, se pare că susnumita javră, supărată că s-a folosit cuvântul, „ordinară”, în loc de „extraordinară”, a început să le poarte sâmbetele. Că a înlocuit la unele structuri de comandă, pe Tobă și Șoric, cu Popa și Dascălu, este un lucru binevenit și cuvios la vreme de post. Vă dați seama, că în felul acesta cetățenii care așteaptă sărbătorile de iarnă, cu buzunarele goale, nu vor mai avea în față
Apocalipsa după nea Grigore by Ioan Mititelu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/325_a_572]
-
și bluză) de culoare roz, împletit chiar de ea și careia îi venea foarte bine, și-a ales din șifonier paltonul de culoare neagră din stofă, cu guler de astrahan și căciulă tot din astrahan, de culoare gri, făcute de comandă la un cojocar. Avea și un cojoc din piei de oaie dar paltonul i se păru mai elegant. Pregăti pe un platou prăjituri diverse făcute de ea și îl împachetă întro hârtie și separat împachetă un cozonac făcut tot de
Răscrucea destinului by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91692_a_92369]
-
două siluete subțiri cum trec dincolo de bulevardul luminat feeric, însă fără viață și dispar printre copacii străzii care îi ocrotește. În umbra pomilor își schimbă deodată ritmul. Încetinesc, merg strâns îmbrățișați și se sărută. Iar visează se opresc ca la comandă în același timp, se sărută, fac încă doi pași, din nou o repriză amândoi tremură de dorință, fata ar sta o veșnicie regretă, suspină dar trebuie să plece. Pasiunea iar s-a învolburat pe nesimțite în valuri. Laur ar dori
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
mare, ca să ajungă în lumea de dincolo și să o citească demonii care să-ți împlinească porunca. Vorbind în continuare la telefon, Helen și-l lipește o clipă de piept și zice: Ce spui tu e ca și cum ai face o comandă pe internet. Număr: 346, 347, 348... În tradiția literară greco-romană, zice Mona, există vrăjitoare nocturne și vrăjitoare diurne. Vrăjitoarele diurne sunt bune și benefice. Vrăjitoarele nocturne sunt misterioase și urmăresc să distrugă civilizația. Voi doi sunteți vrăjitoare nocturne, asta e
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
Bine, sistemul nu e perfect. Dar măcar nu e arbitrar. Helen își duce o clipă mâna la ochi, ferindu-și privirea, apoi ia mâna și se uită la mine, zicând: — Și cam cine crezi că mă sună să-mi dea comenzi? O sună guvernul Statelor Unite? — Uneori, zice ea. În general, e vorba de alte țări, țări de toate felurile, dar nu mișc un deget pe degeaba. Și de-aia cere pietre prețioase? — Mi se pare oribil să te ciondănești din cauza ratei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
care-l face Mona în Cartea oglinzii este cu un bărbat și o femeie loviți de trăsnet, apoi călcați de un tanc, apoi sângerând de moarte prin găvanele ochilor. Creierul le-a țâșnit pe urechi. Femeia poartă un costum de comandă și o mulțime de bijuterii. Bărbatul are cravată albastră. Număr: 1, 2, 3... Mona ia bărbatul și femeia și-i rupe în fâșii subțiri. Telefonul sună din nou; răspund. Țin telefonul apăsat pe piept și zic: E un tip, Helen
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
-o pe doamna Boyle. Acum o clipă a plecat de-aici plângând. Dom’ sergent. Mașina mare, de agent imobiliar, a lui Helen, mirosind a tapițerie de piele, nu se zărește nicăieri. Uitându-se la pantofii ei maro, la costumul pe comandă cambrat, cu pernițe la umeri, la hainele de păpușă cu nasturi enormi de topaz, la fusta scurtă, Mona zice: — Nu mă întreba cum de s-a putut întâmpla așa ceva. Își ridică în dreptul ochilor mâinile cu unghii negre date cu ojă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1905_a_3230]
-
părăsească... De aici o să mergem întâi pe la mine, apoi ne ducem acasă la el. E vorba să plece peste vreo săptămână... Într-un târziu apăru un ospătar cu păr slinos și privire crucișă, care își notă cu o figură plictisită comanda într-un carnet soios, dar mai trecu încă multă vreme până să aducă berea și debreținii comandați. Gata cu săptămâna de bună servire, meștere? îl întrebă Ticu ironic. "Meșterul" bombăni ceva supărat și se evaporă. Săracul Tănase..., adăugă el și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
stomac trece!... Mă rog, așa zice bunul marxist... Hai, Ghiță, că te-așteaptă Drăghici, ca să-ți raporteze ceva în problema cu social-democrații din pușcării, și profesorul Mironică... A venit și Ceaușescu, în uniforma aia a lui de general făcută de comandă... parcă e frățiorul lui Stalin!... Doar mustață-i mai trebuie... Ne-a ținut un discurs despre colectivizare, de ne-a zăpăcit!... Mamă, mamă!... S-a rățoit vreo jumătate de ceas, a trântit cu pumnul în masă și și-a luat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
Cluj, sau ne apucăm și noi să trecem la fapte?... Ei, ce părere aveți?... Vorbele lui Tase fură urmate de câteva clipe de liniște. Dintr-un apartament vecin începură să răsune niște bocănituri ritmice, care se potoliră ca la o comandă. Trebuie să trecem la fapte, zise Sandu Bura. Am stat destul în expectativă. Ajunge. Dacă nu facem nimic acum, o să ratăm ocazia. Mediciniștii sunt pregătiți să se implice... Tot așa și noi, cei de la filologie, confirmă Ianolide. Colegul său, Călin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]