45,986 matches
-
că te bucuri că ai venit cu mine astă-seară? Nu-i cea mai grozavă petrecere din lume? a zâmbit el. Acceptasem cam În silă să merg cu James după ce Alex contramandase Întâlnirea noastră, și asta numai din cauză că nu-mi dăduse pace nicicum. Mi se părea imposibil să se Întâmple ceva cât de cât interesant la o petrecere organizată cu ocazia publicării unei cărți despre nuanțe de păr, dar trebuia să recunosc că rămăsesem surprinsă. Când Johnny Depp venise să-l salute
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Bună, Andy. Care mai e treaba? Nu ne-am văzut de mult. Vocea din spatele meu părea insidioasă și răuvoitoare, iar eu m-am Întrebat de ce persoana cu pricina, oricare ar fi fost aceea, nu mă lăsa pur și simplu În pace. Îmi pregătisem mental rutina matinală cu Eduardo când mi-am auzit strigat numele, m-am Întors și l-am văzut pe Benjamin, unul dintre nenumărații foști prieteni ai lui Lily din facultate, ghemuit lângă peretele de la intrarea În clădire; părea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
nu numai că nu putea fi livrată la birou, dar, la oră de vârf, putea bine mersi să dureze o jumătate bună de oră ca să i-o cumpăr. După două săptămâni de telefoane mânioase și aspre („Ahn-dre-ah, nu Înțeleg și pace. Te-am sunat cu mai bine de douăzeci și cinci de minute În urmă ca să-ți spun că vin, iar micul meu dejun tot nu e gata. Este inacceptabil“ă, vorbisem cu managera magazinului. — Ăă, bună ziua. Vă mulțumesc că mi-ați acordat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
hainei. Și, deși mai aveam jumătate de țigară Marlboro de fumat, am aruncat-o pe trotuar și am fugit Înapoi la muncă. Miranda a catadicsit să accepte acest latte ceva mai călduț și chiar ne-a lăsat câteva momente În pace, Între ora zece și unsprezece, cât a stat În biroul ei cu ușile Închise, gângurind cu B-DAD. Făcusem cunoștință oficial cu el În urmă cu o săptămână, când lăsasem Cartea, Într-o miercuri, În jurul orei nouă seara. El Își scosese
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
străduiesc, am reușit să spun. Te rog, pleacă, te rog, pleacă, te rog, pleacă, m-am rugat eu și m-am uitat cu dor la covrigelul care parcă mă striga pe nume. Aveam și eu trei minute de liniște și pace pe zi, și omul ăsta mi le fura pe toate. A deschis gura să spună ceva, dar ușile s-au dat de perete și a intrat Emily. Avea căștile pe urechi și mergea În pas de dans. Am văzut cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Face parte din jobul lor. Mi‑am dat seama că nu aveam să cădem niciodată de acord În privința asta. Era limpede că Emily era băgată până peste cap În povestea asta cu Miranda, cu Runway, dar nu Înțelegeam de ce și pace. Nu se deosebea prin nimic de sute de alte asistente personale, și asistente de redacție, și redactori principali, și redactori‑șefi de la diversele reviste de modă. Dar nu Înțelegeam de ce. Din câte văzusem până În prezent, fiecare dintre ei era umilit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
parte a frazei de parcă lumea Întreagă era de vină pentru iritarea și neplăcerea ei, În afară de ea Însăși. — Aha. Și deci, ăă, ai numărul de telefon? Și ai știut tot timpul că e la respectivul număr? Am spus asta numai pentru pacea sufletească a lui Emily, iar Miranda a părut a se Înfuria și mai abitir pe chestia asta. — Nu vorbesc destul de clar? Am nevoie să‑mi faci legătura la 03.55.23.56.67.89. Imediat. Sau e cumva prea dificil
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
erați În căutarea unui local unde să beți ceva? Am simțit nevoia copleșitoare să fac un duș ca să‑mi clătesc duhoarea specifică de Benihana din păr și din haine, dar Lily nu avea nicicum de gând să mă lase În pace. M‑am Întrebat În treacăt dacă lui Christian i se părea la fel de evident ca și mie că Lily Încerca să ne facă lipeala, dar el era sexy și ea hotărâtă, așa că mi‑am ținut gura. — Mda, tocmai ne sfătuiam unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
studenții, Alex. Ce e așa de ciudat? Am părut Încă și mai jalnică când am rostit fraza cu glas tare, iar el a clătinat doar din cap. Am tăcut amândoi câteva minute, după care el a vorbit: — Nu pricep și pace, Andy. Nu prea știu exact cum am ajuns aici, dar am senzația că nu te mai recunosc. Cred că avem nevoie de o pauză. — Ce? Ce tot spui? Vrei să ne despărțim? am Întrebat și mi‑am dat seama, mult
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
izbăvi ca El." 30. După aceea, împăratul a înălțat pe Șadrac, Meșac și Abed-Nego la mare cinste, în ținutul Babilonului. $4 1. "Nebucadnețar, împăratul, către toate popoarele, neamurile, oamenii de toate limbile, care locuiesc pe tot pămîntul: "Să aveți multă pace! 2. Am găsit cu cale să fac cunoscute semnele și minunile, pe care le-a făcut Dumnezeul cel Prea Înalt față de mine. 3. Cît de mari sunt semnele Lui și cît de puternice sunt minunile Lui! Împărăția Lui este o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
pînă să ajungă în fundul gropii, leii i-au și apucat și le-au fărîmițat oasele. 25. După aceea, împăratul Dariu a scris o scrisoare către toate popoarele, către toate neamurile, către oamenii de toate limbile, care locuiau în toată împărăția: Pacea să vă fie dată din belșug! 26. Poruncesc ca, în toată întinderea împărăției mele, oamenii să se teamă și să se înfricoșeze de Dumnezeul lui Daniel. Căci El este Dumnezeul cel viu, și El dăinuiește veșnic; împărăția Lui nu se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
puterile m-au părăsit, și nu mai am nici suflare!" 18. Atunci, cel ce avea înfățișarea unui om m-a atins din nou, și m-a întărit. 19. Apoi mi-a zis: "Nu te teme de nimic, om prea iubit! Pace ție! Fii tare și cu inimă!" Și pe cînd îmi vorbea el, am prins iar puteri, și am zis: "Vorbește, domnul meu, căci m-ai întărit. " 20. El mi-a zis: Știi pentru ce am venit la tine? Acum mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
ea, și va fi biruitor. 8. Va ridica și va strămuta în Egipt, odată cu prinșii de război, chiar și pe dumnezeii și chipurile lor turnate, împreună cu vasele lor scumpe de argint și de aur. Apoi va lăsa cîțiva ani în pace pe împăratul de la miază-noapte. 9. Acesta va porni împotriva împărăției împăratului de la miază-zi, dar se va întoarce iarăși în țara sa. 10. Totuși, fiii săi vor începe iarăși războiul, și vor strînge o mare mulțime de oști, care va înainta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85076_a_85863]
-
fraze au fost schimbate Între noi, iar apoi de-abia ne-am adus aminte că ne ținem de mână strâns unul pe altul... Apoi, Dinu s-a uitat la mine cu o privire necunoscută mie și m-a lăsat În pace. Providență! Dă-mi pe Dinu și cere-mi orice! Dă-mi-l doar o clipă, una singură, și cere-mi apoi viața, căci poți fi sigură că ți-o voi da râzând. 28 februarie (duminică) Locul I la campionatele regionale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
să-l ia la dans ea. Marinică a dansat cu ea de două ori, iar eu nu mai știam ce fac de furie. Când a vrut să vină la mine, l-am respins, i-am spus să mă lase În pace. A plecat. Și a dansat până la sfârșit cu Nela. La un moment dat, am vrut să plec. Dar nu am ajuns decât la centru și l-am luat și pe Sandu la colț. Eram, pot spune fără ocol, disperată. Prevedeam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Alții vor veni! Oare? 18 aprilie 1963 (joi) De ce mă chinuiesc să scriu? Vreau să dorm, beția cere somn. N-am pe nimeni În lumea asta mare pentru cine să scriu. Vreau să dorm, să adorm acum, lasă-mă-n pace. Mi-e somn și, mai presus de toate, mi-e sete de visele beției. Nu vreau să-mi treacă beția, vreau să adorm În ea și să visez cum niciodată voi nu puteți visa atunci când vă culcați lucizi. Vise teribile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
acasă de la cenaclu, cunoscându-mi părinții, vorbindu-mi despre viață În general, discuții În care mă antrenam cu tot sufletul. Acum câteva săptămâni mi-a declarat iubire. Bineînțeles că am râs În hohot, i-am spus să mă lase În pace, că eu sunt prea liberă de felul meu pentru a mă lega de cineva. Mi-a răspuns că face orice, numai să nu ne despărțim. De-abia atunci am văzut eu că se cam Îngroașă gluma, că-mi este amenințată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
până ți-au Încrețit-o? Ce contează că tâmplele ți s-au adâncit și că părul tău a uitat să se onduleze În valuri? Ce contează toate astea, pe lângă mâinile tale Împuternicite parcă de un zeu fără nume să aducă pacea și liniștea În părul meu când Îl mângâi sau În mâna pe care mi-o strângi fierbinte? De unde ai atâta putere În ochi? Aș vrea să mă mistui În ei, ca să nu mă mai străpungă neîndurător cu atâtea promisiuni de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
se Întoarce, tot atât de firesc, la cunoscuta lui bătrână, puțin strâmbă și puțin filosoafă... 11 octombrie 1964 (duminică) Oare nu există pe lumea asta liniște? Oare pentru cine dăm atât prinos de zbucium? De ce? Oamenilor, ar trebui să mă lăsați În pace. 12 octombrie 1964 (luni) Spune-mi, de unde-ai Împrumutat culoarea ochilor, că din sufletul tău nu putea izvorî atâta lumină! 13 octombrie 1964 (marți) Frunza (către stâncă): „Să fie adevărat? Oare tu, prietenă, n-ai Îndrăgit niciodată tremurul vântului?“. Stânca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
acasă nevătămat... 11 martie 1965 (joi) Altă dragoste. Alte gânduri. Alți ochi. Ne jucăm cu noi, parcă-am fi mingea azvârlită-ntr-una de copii. 12 martie 1965 (vineri) Hârtie albă, prea multe vrei de la mine. Vreau să dorm. Lasă-mă-n pace. 13 martie 1965(sâmbătă) Mă simt bine. M-am certat cu mine și m-am Împăcat cu lumea. Am unele momente de rătăcire, dar, după cum văd, Îmi revin repede. Azi mi-a plăcut mult Jean. Mâine cine Îmi va place
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
Ce se află dincolo de vorbire (dincolo de emisia materială a vorbirii) nu mă interesează, căci pot să-l surprind pe celălalt numai pe măsură ce trece În Voce, o voce auzită, nu inventată. Nu mai cred În autenticitatea lui Tolstoi din Război și pace; falsul Demiurg mă face să pierd timpul, Încâlcindu-mă În atâtea hățișuri ale imaginației lui; Îl prefer unde se află strâmtorat, unde nu știe dinainte soluția ca În Învierea și Moartea lui Ivan Ilici. Literatura trebuie să fie o rupere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
la masă, n-a vorbit decât despre moșii, arendași, țărani și învoieli, din ce în ce mai avântat, cu toate că nimeni nu-l contrazicea. Doamna Predeleanu îl conjură acuma să nu mai reînceapă. Chiar și Titu găsi oportun să-l roage să mai lase în pace eterna chestie țărănească ce-l urmărea pretutindeni ca o obsesie. ― Pe dumnealor nu zic să le intereseze, că le-am plictisit de atâtea ori, spuse Grigore resemnat, dar dumneata, care ești încă nou pe meleagurile noastre? ― Voi prefera să mă
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
sunete în loc.) Acolo pământul trebuie luat de la străini, care vi l-au răpit în timpul veacurilor, pe când aici pământurile ale boierilor au fost din neam în neam, și boierii le-au ținut, și le-au apărat de toate urgiile... ― Fii pe pace și fără grijă, că în curând și la noi va fi ca și dincolo! zise Grigore disprețuitor. Chiar azi mai bine de jumătate din moșiile boierești se află în mâinile tuturor veneticilor pe care numai dragostea de pământ nu se
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
interveni înfricoșată: ― Ba să nu te mai amesteci, Ionel, și să-ți vezi de necazuri, că avem destule, că pe urmă iar o să zică boierii că ții parte oamenilor și o să te asuprească, și iar... ― Bine, bine, lăsați-mă-n pace acuma! zise învățătorul autoritar și cam mândru, mai ales când și bătrânii se grăbiră să-l povățuiască la fel. Pe drum, Dragoș găsea cîte-o vorbă bună aproape pentru fiecare om ce-l întîlnea. Titu Herdelea era obișnuit de acasă să
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
are să facă atâta tărăboi dintr-un fleac de nimic?... Spuse primarului să nu se pripească și să mai aștepte olecuță, că va merge și dânsul negreșit la cancelarie să declare că n-are nici o pretenție și să lase lumea în pace. Mulțumit, Pravilă porni spre sat. Pe drum însă se gândi că arendașul degeaba își retrage jalba; dacă boierul Miron nu-i poruncește nimic, el nu poate lăsa lucrurile baltă, că te pomenești că boierul Miron se supără mai rău și-
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]