6,034 matches
-
copleșitoare, mai ales pe cel al luminii, metafizic strecurată în toată ființa lui. ZILE DE MAI Zile lirice născute parcă din lumina dimineților diamantine, din gingășia culorilor florale, petale ușor tremurate de vântul proaspăt de primăvară. Strălucesc frunzele fragede ale teilor, mirându-se și ele în aerul impregnat de atâta poezie. De unde miraculoasa stare lirică? Zilele de mai conferă un fel de fericire extatică, sunt orologii cu bătăi ritmice în sonorități de finețea rozelor mătăsoase, bucurându-ne cu toții de vrajă și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
a zidirilor vegetale declanșează în noi euforia de neoprit, cu senzația de umbre mișcătoare ale zeițelor olimpiene. Mâini invizibile ne dezbracă de orice tristețe, însuflețiri necuprinse plutesc cu aripi de înger, pierderea de sine e moleșitoare sub noianul ramurilor de tei. Zile magice de mai și plimbări romantice prin Iași. Dintre oglinzile norilor albaștri ne surâd radios chipuri luminoase, figuri protectoare, de parcă cei de pe pământ, forme amorfe neajutorate, simt nevoia unei alte existențe. Care să fie ea? Un amestec de grație
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
remember de decenii, la confluența secolelor, dar cu farmecul unei epoci muzicale ieșene. Deasupra orașului, de pe coline încă răsună unduitoarele ecouri, plecate prin ferestrele sălilor de concerte pentru a se întâlni între tainele celeste. Peste noi ninge cu flori de tei și basmul muzical continuă. Această scurtă cronică la cartea profesoarei-pianiste Iulia Dinu ne aduce în prim plan mai întâi Iașul muzical, cel de la începuturi desprins din negura istoriei. Ne întoarcem la primele genuri românești cum ar fi uvertura cu Josef
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
lui T. Cipariu și acelea ale lui G. Bariț, oaspeți ai orașului cu un an mai devreme, sunt sensibil deosebite. De la Băneasa, scrie primul dintre ei, „se începe drumul de piatră ce duce la Podul Mogoșoaiei printre 3 rânduri de tei de amândouă părțile, ce sânt tineri, ci dacă vor să crească, barem numai ca cei de la Colintina, va să înfățișeze cea mai frumoasă primblare, și până atuncea atât de cercată în toate zilele de noblețea Bucureștilor“. După aprecierea lui G.
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
trebuie mai întâi s-o trasezi, apoi să sădești puieții, în fine să aștepți preschimbarea lor în arbori. Până la vremea când aceștia din urmă vor dobândi statura cuvenită, aleea va fi o „formă fără fond“... Uneori, mai ales primăvara, când teii de la Șosea își primenesc veșmântul, iar cântăreții din ramuri își dreg glasul pe-ntrecute, gândul mi l scoate în cale pe contele Anatol Demidov. Îl salut cu amiciție și-i spun zâmbind: - Iată, teii au crescut! Laudă formelor, celor de față
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
fără fond“... Uneori, mai ales primăvara, când teii de la Șosea își primenesc veșmântul, iar cântăreții din ramuri își dreg glasul pe-ntrecute, gândul mi l scoate în cale pe contele Anatol Demidov. Îl salut cu amiciție și-i spun zâmbind: - Iată, teii au crescut! Laudă formelor, celor de față și-n veci tuturor! 15 „Portul și limba au avut la noi totdeauna mare analogie între sine și vederà starea morală a nației.“ Remarca lui N. Istrati (Limba și portul, în Albina românească
Alfabetul de tranziþie by Ştefan Cazimir () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1380_a_2729]
-
Marea Roșie, și În pustiu patruzeci de ani” (Fapte, 7,35 sq.). Concluzia, care face ecou tulburător pasajelor de care ne ocupăm: „Tari de cerbice (sklerotracheloi), cu inimile și urechile netăiate Împrejur (exact: netăiați Împrejur la inimi și la urechi/aperitmetoi tei kardiai kai tois osin), voi Întotdeauna vă Împotriviți (antipipto: a cădea Împotriva/țineți piept) Duhului Sfânt: precum părinții voștri, așa și voi!” (Fapte 7,51) Temele cheie se regăsesc În capitolul 63 din Isaia (LXX): exodul sub conducerea lui Moise
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2307_a_3632]
-
turiști în tot cursul anului. În centrul orașului Chiba am vizitat „Inohana park” , cunoscut pentru muzeul local care are forma unui castel japonez, unde ne-am bucurat degustând faimoasele „inohana dango” (chiftele din cartofi), servite în camera ceaiului din „Inohana tei”. În orașul Chiba se organizează festivaluri și expoziții florale în tot cursul anului: în aprilie are loc renumitul „Cherry Blossom Festival” Festivalul Florii de Cireș. În luna octombrie se organizează „Chrysanthemum Exhibit” Expoziția de crizanteme este un adevărat concurs unde
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
nu mă împiedica, precum spun, să mă cred un mare poet. Sau poate - mai știi ? - tocmai asta îmi dădea convingerea. Cert este că mă gîndeam tot timpul la rime („clopote“ „scînteie“ - „crîm peie“ - „femeie“ - „tuleie“ - „ardei e“ - „crîmpei e“ - „de tei e“ - „...de bei e/ (ca și cum...)“ - „(vocea) ei e“ ; „tern“ - „etern“ - „matern“ - „patern“ - „stern“ - „sem pitern“ - „extern“ - „intern“ etc.), la ziceri poetice („Luceferi de tencuială“, „petece de frumos“, „întipă rite mîini în dale/ de tors pietrificat în soare“, „S-a vindecat
Tinereţile lui Daniel Abagiu by Cezar Paul-Bădescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/612_a_1368]
-
coada. peșchir bold puț și fântână buhaii bracace de adus apă. Pădurile în regiunea aceasta a Saricei și a Niculițelului par niște grădini de o varietate surprinzătoare. Toate esențile se găsesc în ea, de la stejar până la păr și măr pădureț, tei, vișini, și printre arbori se-ncurcă și se cațără clematita în adevărate garduri vii, și vița sălbatică de un dulce verde deschis. Măcieș, corn, porumbrel, frasin, jugastru, gârneață, soc etc. 23 Iulie [DELTA] Pornim după amiază din Tulcea, pe o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
altul: ofițer tânăr care "face" pe Napoleon. "Un tip de funcționar reacționar: Nihodolski, cu lanțul greu de aur al ceasornicului atârnându-i mai jos decât jiletca. În gubernia de pe lângă Moscova, unde trăesc Velico-Ruși, Cațapii și Lipovenii, sunt păduri nesfârșite de tei, unde ei duc știubee mari de trunchiuri pe care le leagă în furcile copacilor. În altă parte populația aceasta e așa de ticăloasă, încât bărbații se duc "gorodovoi" ori portari la Moscova ori în alte orașe și femeile rămân să
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
scoate gustul de mucegaiu din poloboace. Să ne închipuim că avem să curățim 250 ocă de vin dintr-un poloboc. Se pune în 150 ocă apă fierbinte, 2 ocă sare, 1/2 ocă piatră acră, 1/2 ocă cărbuni de tei pisat mărunt. Se varsă amestecul fierbinte în poloboc și se agită de mai multe ori. Se lasă 24 de ceasuri, apoi se trage vinul în alt vas. [PAȘCANI] Subt deal, lângă vechea cazarmă a companiei dorobanților, era o casă unde
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
război: cojoace, sumane Opinci de coajă de copac și piei de porc. Mintean de pănură umplut cu bumbac și cusut des cruciș și curmeziș; Sabia nu pătrunde în saltea așa. În cap, sub cușmă, un fund ușor de lemn de tei, ca să se oprească lovitura săbiei. Suliță scurtă. Pavăză de lemn ușor, acoperită cu tablă de fier. Arc. Sabie încovoiată. Săneața. Le-a tras o bataie de le-a mers colbul Într-o mică de ceas Și-a venit în ori
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
nu prea e deprinsă să fie victimă. Dreptul de a face fără frică tot ce-i bun și just. Dsale Domnule Costică Boroianu căprari La târgu ocnii la fabrica de sare La hoț RĂVAȘ Multe serutări Draga costică De când Mata tei dus tare uri tu Ma mănâncă Dragă costică tarare amslăbit că mamă nâcă urâtu mă rog semi scrii de grabă îna poi că sun cu ne răbdare Multe serutări Dragă Costică să nute superi semi trimeț și despre mine cei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
mării. În partea aceasta nouă a orașului, la rând grădini mari până cătră plajă, care e la doi km. spre sud. Am văzut grădina botanică, mai mică decât cea de la Soci, însă mai veche, cu plantații subtropicale. Uriașă sequoia giganta, tei enormi cum n-am mai văzut nicăieri, în floare, tei cu floarea aurie. Alei de trestii bambu. Conifere de toate speciile. Câțiva ani înainte de războiul din 1877, turcii au devastat orașul și au distrus mare parte a acestei grădini botanice
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
mari până cătră plajă, care e la doi km. spre sud. Am văzut grădina botanică, mai mică decât cea de la Soci, însă mai veche, cu plantații subtropicale. Uriașă sequoia giganta, tei enormi cum n-am mai văzut nicăieri, în floare, tei cu floarea aurie. Alei de trestii bambu. Conifere de toate speciile. Câțiva ani înainte de războiul din 1877, turcii au devastat orașul și au distrus mare parte a acestei grădini botanice. Abhazienii nu se pot înțelege cu gruzinii decât în rusește
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
ești năzdrăvană și de-a fi să mor, tu spune-le lor, baciului vrâncean și lui ungurean ca să mă îngroape aicea aproape, în strunga de oi, să fiu tot cu voi, în dosul stânii să-mi aud cânii, în șoapta teilor în jocul mieilor... Și când m-or răpune pe groapă mi-i pune flueraș de fag mult zice cu drag, flueraș de os multe zice duios flueraș de soc mult zice cu foc. Vântul a sufla și ele-or cânta
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
ținute de Vasile Sporici (din partea Teatrului Dramatic Bacovia) și Corneliu Sturzu (din partea Asociației Scriitorilor din Iași), gesturile de regret ale multora din cei care l-au însoțit pe ultimul său drum. A fost îngropat la margine de alee, între doi tei... *Printre altele, în monologul pe care-l murmura lîngă trupul lui Mișu, Ghizela spunea: „Așteptai Festivalul, Gala...” Fostul meu coleg de redacție avea, carevasăzică, planuri și nu premoniții rele. Într-adevăr, Mișu, ins cu vocația sociabilității, îndrăgea „manifestările” artistice, literare
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
a cerut voie să mîngîie o floare ce-o iubise în tinerețea ei și pe care n-o mai avea. Coborînd de pe gang, am trecut încet către cealaltă parte de ogradă. Am observat că fîntîna are ghizdelele năruite și că teiul de la poartă a rămas necules. Teiul, în care cu greu s-ar mai putea sui cineva, are în mintea mătușii o anume sfințenie. Coroana lui a oprit cîndva scînteile unui mare incendiu, salvîndu-i gospodăria. Despre fîntînă a spus că va
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
floare ce-o iubise în tinerețea ei și pe care n-o mai avea. Coborînd de pe gang, am trecut încet către cealaltă parte de ogradă. Am observat că fîntîna are ghizdelele năruite și că teiul de la poartă a rămas necules. Teiul, în care cu greu s-ar mai putea sui cineva, are în mintea mătușii o anume sfințenie. Coroana lui a oprit cîndva scînteile unui mare incendiu, salvîndu-i gospodăria. Despre fîntînă a spus că va veni un om s-o curețe
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
o prostire în alta. Aproape de capătul dinspre parc al străzii Războieni e casa lui Grigore V. Coban, în care am fost de cîteva ori pe cînd el trăia. În jurul ei, probabil plantați de mîinile sale, sînt opt brazi și doi tei, iar în grădină e un alun cu cea mai groasă și mai înaltă tufă din cîte am văzut. De aceasta e legată o mică poveste, de care-mi amintesc, contrariat, ori de cîte ori trec pe acolo. Pe scurt, iat
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
și fără să vorbească cu nimeni pe drum, un ulcior cu apă neîncepută. Vrăjitoarea toarnă apă într-o strachină de lut în care are un mănunchi de busuioc, din trei pînă la cinci fire, legate cu sfoară din coji de tei. Pune în focul din vatră, care nu se stinge niciodată, trei potcoave de fier găsite în zilele de luni, miercuri, vineri. După ce acestea se înroșesc, le stinge deasupra străchinii cu apă neîncepută, stropind-o pe fiecare cu mănunchiul de busuioc
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
aduce aminte de vestiții negustori de la Lipsca. Ca june atașat cultural bătusem drumul de doar 145 kilometri de nenumărate ori, cu mașina (Dacia 1100 CD) sau cu trenul. Dacă celebrul bulevard berlinez Unter den Linden s-ar putea traduce "pe sub tei", se pare că și numele orașului Leipzig (în formulări mai vechi Lipsk sau Lipska) ar fi legat tot de acest nobil și parfumat vlăstar al naturii, numele străvechi fiind de proveniență slavă și semnificând "locul cu tei". Deplasările în "interes
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
putea traduce "pe sub tei", se pare că și numele orașului Leipzig (în formulări mai vechi Lipsk sau Lipska) ar fi legat tot de acest nobil și parfumat vlăstar al naturii, numele străvechi fiind de proveniență slavă și semnificând "locul cu tei". Deplasările în "interes de serviciu", având în vedere fondurile reduse ale bugetului ambasadei la acest capitol, nu durau mai mult de două zile, cazarea la hotel fiind aprobată doar pentru o noapte. Plecam din Berlin cât mai dimineață, mă prezentam
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]
-
de la care numai Franz Josef și împărăteasa Sisi lipseau, nava a fost aprovizionată cu tot ce-și poate dori un "capitalist" icre negre, icre roșii, icre de știucă, morun, calcan, salam de Sibiu, afumături, brânzeturi în coajă de brad, mesteacăn, tei și ce-o mai fi, vinuri de Valea Călugăreasca, Murfatlar, Târnave, țuică bătrână... Cred că nici la vestitul ospăț al lui Sardanapal nu erau atâtea produse. Pe vas a mai fost îmbarcată orchestra Pană, inclusiv bătrânul maestru al viorii și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1543_a_2841]