8,392 matches
-
puternice de semnificare cu corpul încă prezent sau pe care îl "prezentifică" (în absență), efigia este cea care are rolul de a-l trece în lumea morților în etapa culminantă a ceremonialului roman, cea de incinerare (când ea însăși se topește în flăcări); în schimb, masca funerară rămâne o amintire la distanță, pentru că menține spiritual relația cu defunctul. Realizarea spectaculoasă a efigiei în mărime naturală o sortește să dispară odată cu corpul fizic al autocratului (sau în locul acestuia), tocmai pentru a-i
[Corola-publishinghouse/Science/84997_a_85782]
-
Zguduit sunt, Doamne, zguduit"; "Mândria lui Becali si prejudecata mea"; "Replică și prejudecată"; "Săptămâna Albă"; Înlocuim hoții cu proștii?" Funcția fatică identifică modele și în domeniul sănatății: "Arta pentru viață", proiectul care alină bolnavii" (Manager.ro); "Mit fisurat: Ananasul nu topește celulita" (Manager.ro); "Monster Bevertage, al doilea proces legat de decesul unui consumator" (Manager.ro); "Ministerul Sănătății: Salariile medicilor nu cresc în acest an. Colegiul medicilor: Declanșăm proteste" (Manager.ro). Enunțurile fatice se dezvoltă pe fundamentele patrimoniului universal de cultură
[Corola-publishinghouse/Science/84964_a_85749]
-
altă dată împărțirea. Dar pentru că marele Dăruitor nu-Ți oferă un metal care-Ți ia ochii, ci curățenia sufletului, pretextezi, înșiri scuze, ca Și cum ar trebui să fugi de darul ce Ți se oferă. O, minune! Te înnoiești, fără să fii topit; ești plăsmuit din nou, fără să fii strivit; ești vindecat, fără să suferi dureri Și totuși nu te gândești ce har Ți se dă!”<footnote Ibidem, omilia a XIII-a, III, p. 491. În linii mari, aceeași idee o exprimă
Familia în societatea contemporană by Liviu Petcu () [Corola-publishinghouse/Science/130_a_148]
-
prim plan, ci exprimă acea continuă frământare zadarnică, cu atât mai dureroasă cu cât apare după clipe de euforie. În nuvelele rebreniene, se observă prăbușirea ca un laitmotiv frecvent asociată cu umilința, altă dimensiune definitorie a universului său uman. Rebreanu „topește cu o nebănuită vigoare” coordonatele tragice ale existenței într-o unică perspectivă, ca nimeni altul. Tânărul scriitor și-a deschis un drum propriu și sigur, reținând doar experiența unor nuvele și schițe ale lui Emil Gârleanu, și, împărtășind realismul lui
VIZIUNE GENERALĂ ASUPRA ȚĂRANULUI ÎN OPERELE LUI REBREANU by ANCA CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91620_a_92349]
-
cu o putere rară.Nu orice romancier, oricât de mare ar fi el, poate mânui într-un ritm atât de viu mulțimile:” Zeci de glasuri răspunseră deodată, răcnind care de care mai vârtos.Erau sudălmi și ocări și amenințări,toate topite într-un vacarm asurzitor din care nu se înțelegeau decât frânturi de vorbe murdare”. Încetineala relativă a acțiunii din primele capitole face să prețuim și mai mult încordarea din ultimele capitole.Cuvintele se încarcă de sens, o vorbă rostită pare
VIZIUNE GENERALĂ ASUPRA ȚĂRANULUI ÎN OPERELE LUI REBREANU by ANCA CHIRICA () [Corola-publishinghouse/Science/91620_a_92349]
-
învăț a muri vreodată. - M. Eminescu; Eu cred că veșnicia s a născut la sat. - L. Blaga etc.) sau doar sugerate (prin imagini artistice, prin simboluri, prin metaforizare: Deal meu propriu vis mistuit mă vaiet, / Peal meu propriu rug, mă topesc în flăcări - M. Eminescu). 3.4.2. Structurarea textului poetic Textul poetic este o structură complexă, „o unitate formală de sine stătătoare, care poartă un conținut imaginar și dă naștere unei expresii [...] care este funcția textului, ceea ce face din el
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
cazul tuturor tinerilor înscriși în Cartea de aur din Veneția. [...] (justificânduse) Duc viața pe care o duce orice tânăr patrician. PIETRO (cu tristețe, parcă binevoitor): Este destul să te privească omul câteva clipe ca să vadă, nu te supăra, că te topești de admirație pentru ceea ce ești, pentru cine ești și pentru cum ești. [...] Spunemi ce faci altceva mai cinstit decât obositoarele isprăvi de a te îmbrăca, de a mânca, de a te dezbrăca și a te culca iarăși? CELLINO: Cred că
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
unde au apărut fenomene de deșertificare (secetă, furtuni de nisip). Frontul deșertic avansează cu 2500 km pătrați pe an, iar primele dune au ajuns la numai 70 de km de Beijing. Temperatura a crescut cu 1,5 grade în medie, topind ghețarii de pe Himalaya, producînd inundații în sud și eroziuni ale solurilor. Așadar, secetă în nord, inundații în sud, mai ales după tăierea inconștientă a 85% dintre arborii de pe malurile fluviului Yangțî. În 1998, 18 milioane de oameni au rămas fără
[Corola-publishinghouse/Science/1553_a_2851]
-
fără lapte,/ Prunci orbi și muți, schelete și sluți ai spânzurat.” Condiția umană e pusă sub semnul apăsător al blestemelor, cu mari viziuni ale agoniei universului („Usca-s-ar izvoarele toate și marea,/ Și stinge-s-ar soarele ca lumânarea./ Topească-se zarea ca scrumul”) și ale dezagregării monstruoase a materiei. În centrul liricii argheziene stă, însă, proiecția unor neliniști interioare de ordinul căutării morale (interogația conștiinței etice, opțiunile ei) și al cunoașterii. Ceea ce refuză el e viețuirea amorfă, anestezierea elanurilor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285438_a_286767]
-
un destin urban rămas În nedesăvârșire ne obligă la reamintire, rememorare și meditație. Iașiul este, În viziunea autorului, mărturia cea mai veridică de civilizație urbană românească datorată spiritului de sinteză prin care influențele venite dinspre toate punctele cardinale s-au topit În forme specifice locului. Calitatea relațiilor cu spațiul natural, silueta urbană diversă, atrăgătoare, Înălțătoare, unitatea ansamblului În condițiile unei diversități formale Îl conving pe autor că Iașiul nu este mai prejos decât Ispahanul sau Florența. Remarcați acea Florență pe care
Prelegeri academice by Arh. IONEL OANCEA () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92346]
-
de apocalipsele apocrife. Numărul 12 nu este ales întâmplător, simbolica lui oferind posibilități diferite de interpretare. Stâlpul ce unește cerul de pământ, luna și soarele ce fug de pe cer, calul cu două capete, dintre care unul vorbește omenește, pietrele nestemate topite de focul din cer, toate aceste imagini nu au o funcție decorativă, ci una simbolică. Pronunțarea dialectală, transilvăneană și arhaică, notată de copiști, mărește farmecul straniu al tâlcurilor cu vădite trimiteri eschatologice. Ediții: Cele mai vechi cărți populare în literatura
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286159_a_287488]
-
putrede. Nu trebuie să-ți scape magazinele vînzătorilor de "trofee" de război. Poți cumpăra paturi de aramă, platouri de argint, inele de aur, candelabre, picturi englezești din secolul al XIX-lea. După colț, pe o movilă lipsită de iarbă, sînt topite minarete de metal ciuruite de gloanțe. Explorează grămezile de conducte albe din beton. Vorbește cu arheologii care sapă adînc pentru a îngropa trecutul recent. Apoi vei avea timp pentru a hoinări pe esplanada kitsch: blocaje de circulație, caruseluri, familii mîncînd
by John Keane [Corola-publishinghouse/Science/1061_a_2569]
-
Descartes a demonstrat că îndoiala poate avea drept consecință transformarea oricărei negații în afirmație și invers. Exemplul său clasic este cel al bilei de ceară, care întrunește toate proprietățile unei mingi (este rotundă, elastică și sare), dar, la căldură, se topește și devine lichidă, pierzând toate proprietățile amintite. Deci, spune Descartes, dacă eu mă îndoiesc de orice, pot continua cu îndoiala până când ajung la existența mea. De aici nu mai pot continua fără a mă îndoi de propria mea existență. Descartes
[Corola-publishinghouse/Science/84990_a_85775]
-
Ca să scape de chinuri, urma ca Hercule să urce pe rug, dar miracolul face ca acesta să ajungă nemuritor, în Olimp (Strofa a III-a). Durerea este exprimată printr-un câmp semantic al martirajului: jalnic, ard, chinuit, rug, mistuit, mă topesc, flăcări. Atingând momentul culminant al suferinței, începe agonia: "De-al meu propriu vis mistuit mă vaiet/ Pe-al meu propriu rug,/ mă topesc în flăcări..." Prin ardere (prin iubire) se poate ajunge la o viață purificatoare, încât poetul se gândește
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
III-a). Durerea este exprimată printr-un câmp semantic al martirajului: jalnic, ard, chinuit, rug, mistuit, mă topesc, flăcări. Atingând momentul culminant al suferinței, începe agonia: "De-al meu propriu vis mistuit mă vaiet/ Pe-al meu propriu rug,/ mă topesc în flăcări..." Prin ardere (prin iubire) se poate ajunge la o viață purificatoare, încât poetul se gândește la o renaștere în felul păsării Phoenix: "Pot să mai revin luminos din el ca/ Pasărea Phoenix?" (Strofa a IV-a). Oda eminesciană
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
de ruperea prin naștere, de Marele Tot: "Organul numit iarbă mi-a fost păscut de cai/ organul numit taur mi-a fost înjunghiat/ de fulgerul toreador și zigurat/ pe care tu, arenă-l ai,/ Organul numit Nor mi s-a topit/ în ploi torențiale". Drama umană își are explicația în caracterul limitat al cunoașterii. Cu simțurile obișnuite, poetul nu poate accede la înțelesul lumii ca Totalitate, ca manifestare a Unității divine. Condiția precară a omului este exprimată prin mărcile semantice ale
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
al cunoașterii. Cu simțurile obișnuite, poetul nu poate accede la înțelesul lumii ca Totalitate, ca manifestare a Unității divine. Condiția precară a omului este exprimată prin mărcile semantice ale frustrării, ale bolii și inexistentului ("mi-a dispărut", "mi s-a topit", "mă doare", "sunt bolnav", "nu există", "eclipsă") și prin forma negativă a cuvintelor: neauzul, nevăzul (Ștefania Mincu). S-a vorbit despre factura barocă a poemului, teatralitatea (plângerea), alternanța stărilor, asumarea unor roluri imaginare, convertirea ficționalului în realitate și a realității
Dicţionar de scriitori canonici români by George Bădărău [Corola-publishinghouse/Science/1401_a_2643]
-
a cerut să îl vizitez imediat la birou. Directorul proprietar și redactor șef al revistei"Al-Hawadess" a dispus pe loc ca cele 70.000 de exemplare deja tipărite și aflate la împachetare pentru țări arabe din Golf să nu fie topite, ci să li se adauge alte patru pagini, în folio, cu erată pentru cititori, aceste noi patru pagini fiind o retipărire a interviului în formă definitivă corectată, ceea ce în bun spirit comercial libanez însemna o cheltuială mai mică decât reprezentau
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
cu reprezentarea pe baze politice și de ideologie. Delegații se întâlneau pe grupuri și subgrupuri de state înaintea oricărei reuniuni în vederea coordonării și convenirii pozițiilor pentru dialogul cu celelalte grupuri. Mandatul cu care o delegație venea la o conferință se topea în deciziile care erau adoptate de grup, singurele care contau în desfășurarea reuniunii. Purtătorii de cuvânt ai grupurilor erau cei care interveneau în dezbateri, iar pozițiile individuale ale statelor, chiar dacă erau exprimate în ședință publică reprezentau un fel de exercițiu
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
zburând peste capul lui. Ceea ce începuse cu o grijă pentru soarta Cubei, devenise un joc strategic între actorii principali. Nu numai că nu a luat parte la discuția neoficială a nici unei soluții de perspective pentru Cuba, care astfel s-au topit în neant, dar printr-un simplu gest a anulat rolul ulterior al ONU. Lucrurile s-au întâmplat, astfel: Secretarul general pleacă invitat la Havana pe 30 octombrie. Ia cu el vreo 20 de persoane, pe care U Thant le considera
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
sunt holde; pe Gropnița este satul, iară pe Aluniș subt mormintele satului, între aluni și mesteacăni... Dincolo, peste Râpoasa, este Valea Răpiții, o vale mai adâncă decât Valea Seacă și numită așa pentru că prin dânsa curge Răpița...Primăvara când se topește neaua pe munți, Răpița se supără, varsă o parte din mânia ei în cracul de pe Valea Seacă, și asta încetează a mai fi "seacă". În câteva ceasuri, sărăcenii sunt numai prea bogați de apă... Valea Seacă minte cu numele și
by Steliana Brădescu [Corola-publishinghouse/Science/1060_a_2568]
-
despre senzaționalul în istoria literară, RL, 1994, 27; Ioana Bot, Eminescologia de scenarii și mistere, ST, 1994, 9; Constantin Cubleșan, Eminescu în perspectivă critică, Oradea, 1997, 20-25; Gh. Bulgăr, „Luceafărul” lui Eminescu. O nouă ediție comentată, L, 1999, 34; „Mă topesc în flăcări.” Dialoguri cu eminescologi din lume realizate de Mihai Cimpoi, VIII, Chișinău, 1999, 110-118; Constantin Stan, Eminescu și editorii săi, „Ziarul de duminică”, 2000, 24 noiembrie; Z. Ornea, Edițiile Eminescu, RL, 2001, 12; Interim, Eminescu este „nuiaua noastră”, ALA
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287222_a_288551]
-
sau mai multe sinonime ("Și-l întinde, și-l anina, și-l agață.") sau reluarea unui cuvânt de la sfârșitul unui vers la începutul următorului. Răzvan, personajul principal, este construit în viziune populară, ca un luptător legendar pentru dreptate, suferință personală topindu-se în răzvrătirea socială. Că erou romantic, el este structurat contradictoriu, înzestrat cu calități de excepție, de care este conștient dar neputincios în afirmarea lor, apăsat de prejudecățile ce-i ignoră virtuțile. Astfel, el este generos, modest, are sentimentul responsabilității
Tipologia personajelor din opera lui Bogdan Petriceicu Hasdeu by Diana Munteanu () [Corola-publishinghouse/Science/83577_a_84902]
-
un copac pe care se odihnește o vreme pasărea călătoare a vieții”. Dar Voronca este, În Petre Schlemihl, și poetul pămîntului și al „luminii regăsite”, al „vieții ce freamătă În seve”, Într-o atmosferă eterată În care peisajul se muzicalizează, topindu-se În pure reverberații de sunet și culoare: Odaie cu arome a unui han În munte Soarele, naftalină, În rufele din scrinuri, Cu brazi ce-și trec lumina În cerc ca niște unde Ecourile, butii pleznind de-atîtea vinuri, Sau aurora
[Corola-publishinghouse/Science/2021_a_3346]
-
dormit rece și întunecată. E aici o provocare a analistului stilistic de a evidenția acele mijloace lingvistice prin care, într-un ritm amețitor, categoriile personajului și spațiului se descompun, textul făcîndu-ne cunoscut la un moment dat că: "Propria identitate se topea într-o lume cenușie, impalpabilă”. 4.7. Crearea de surpriză și suspans în narațiuni O metodă esențială de nuanțare a personajului și de prezentare a evenimentului, strîns legată de progresia subiectului, este chiar tema acestei secțiuni: mijloacele prin care povestirile
Naraţiunea Introducere lingvistică by Michael Toolan () [Corola-publishinghouse/Science/91885_a_92305]