44,075 matches
-
De la tribună, profesorii lansează câte un ssst! Gelu se Întoarce brusc spre fratele lui, Zare, și-l Întreabă: — Bă, cine-i aia de la tribună, a doua din stânga, aia cu părul scurt? Zare ridică plictisit din umeri. Apoi Începe să o examineze cu atenție pe fată. (La sfârșitul reuniunii Îl va ruga chiar el pe profesorul Valedulcean să-i afle numele și adresa fetei. Acesta va râde, ce-i cu tine, Zare, iar te-ai Îndrăgostit la prima vedere?, dar nu va
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
o lumină stranie turnul clopotniță și acoperișul bisericii mânăstirii. Grințu se șterge cu mâneca de apa care-i curge pe bărbie și privește fix spre mănăstire. O imagine suficient de diferită de cea din polița de o mie de lei examinează el la o distanță de numai 300 de metri. Plan ansamblu pe mănăstire, acareturi, livada mânăstirii și muntele din spatele ei. Punctul cel mai Înalt al delușorului pe care se află livada din spatele mânăstirii pare să fie faimoasa cotă 505. Aparatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
nume de femeie și pleacă. E, desigur, ciudată comportarea ei, de obicei se arăta bucuroasă la apariția lui Grințu, iar acesta nu poate să creadă că se bucura atunci numai pentru că el venea Însoțit de posibilii cumpărători de ștergare țesute. Examinează acum cu atenție peretele dinspre curte al șurii. O mulțime de obiecte de forme și culori diferite sunt agățate În cuie bătute În lemn. O pălărie veche, maro. O găleată de plastic verde. O undiță. O răzătoare. O strecurătoare. O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2298_a_3623]
-
să ajute la ridicarea unor intelectuali români, de aceea se interesa de elevii valoroși ce se remarcau la învățătură. * Când tata a absolvit clasa a II-a, comisia, care venise de la Sibiu să constate rezultatele școlii din Lisa, l-a examinat și l-a trecut direct în clasa a V-a. Aceeași comisie, în anul următor, i-a dat absolvența de șapte clase și a promis că va suporta jumătate din cheltuielile necesare ca să poată urma liceul. Cealaltă jumătate s-au
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
recunoștința tatei. Într-o duminică după-amiază, îmbrăcat cuviincios, cu cămașă de bumbac și cu obiele curate în opinci, m-am supus ― e adevărat, fără nici o plăcere ― voinței tatei care m-a luat de mână, ducîndu-mă la "unchiul George" să mă examineze. Ne-a primit în verandă, așezat într-un fotoliu de răchită. După ce mi-a verificat nivelul cunoștințelor, a părut mulțumit, i-a spus tatei că eram inteligent, dar i-a atras atenția că prea îmi vâram nasul în cărți nepotrivite
Deșertul pentru totdeauna by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295604_a_296933]
-
facă un exercițiu simplu. Normal, învățase și termină rapid... îi dă altul ceva mai complicat însă se descurcă. - Treci la loc! nici că a fost bine, nici că a fost rău, Avea o metodă sucită și ciudată de a-și examina elevii; băieților le punea maxim 7, poate 8, iar pe fete le mângâia cu note mari de la 8 în sus. Cei trei s-au hotărât. - Nu ne mai tundem de loc ce o să ne facă? Corijenți nu are curaj să
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
bine făcut, de aproape patruzeci de ani ieși pe o ușă deschisă din fundul galeriei și veni spre ele. Totul e-n regulă, Lucinda? spuse el. Se prefăcu că o ignoră pe Phoebe, dar ea își dădu seama că era examinată și evaluată pe tăcute. — Cred că e o mică neînțelegere. Domnișoara Barker aici de față crede că și-a fixat o întâlnire cu dumneavoastră și a adus și câteva schițe. — Perfect. O așteptam pe domnișoara Barton, spuse el întinzând mâna
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Li se încrucișară privirile. Unde vă doare? — Toată partea de jos. Mortimer se dezveli și își trase jos pantalonii. Coapsa dreaptă era plină de vânătăi și umflată. Idiotul ăla de majordom neîndemânatic! Cred că a vrut să mă omoare. Phoebe examină vânătăile, apoi îi scoase de tot pantalonii de pijama. — Vreau să văd dacă vă doare acum. Îi ridică piciorul și verifică amplitudinea mișcării șoldului. — Sigur că mă doare al naibii de tare! spuse Mortimer. — În orice caz, nu e nici un os rupt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
la fiecare Crăciun. E un gest mărinimos, nu crezi? Se pare că nu duc lipsă de bani în domeniul lor de activitate. Tipul care conduce editura - McGanny, parcă îl cheamă - este probabil foarte abil. Am senzația că ar merita să examinăm puțin afacerile lui. Eram dezamăgit de această nouă pistă de investigație și nu m-am putut abține să i-o spun: — Cum ne va ajuta asta să aflăm ce a pus la cale Lawrence în 1942? — Poate că nu ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Nigel par să dea atacul final. Bănuim că va fi un post liber la Numărul Unsprezece în curând. Thomas memoriză această informație pentru a fi folosită ulterior. Avea considerabile implicații, la care se va gândi și pe care le va examina în voie. Crezi că îl vor spânzura? întrebă el brusc. Henry ridică din umeri. — Trebuie să recunoaștem că fost un ministru de finanțe jalnic, dar ar fi o măsură cam drastică. Nu, nu mă refer la Lawson. Tipul ăla de la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
un fel de consolare în asta și am început să bănuiesc că e la fel ca mama cu concursul ei; îl alesese drept scut pentru spaima care amenința s-o înglodească. De data asta doctorul o ascultase mai atent. Îi examină gâtul când ea îi spuse de excrescență, care crescuse, spunea ea, cinci centimetri în diametru, și notă tot ce-i spuse despre ea, dar îi mai spuse să nu se îngrijoreze, că frisoanele și nădușelile de noapte aveau cu totul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
poate scrie cartea ești tu. Era total absurd. — Dar e ridicol. Nici măcar n-am cunoscut-o pe Tabitha Winshaw. În 1982 nici nu știam de exsitența celuilalt. — Ei bine, ea știa evident de a ta. Findlay se rezemă de perete, examinându-și unghiile și savurând confuzia în care mă aruncase informația oferită de el. După un timp - și mai mult din răutate, bănuiesc - speculă cu răceală: — Poate că reputația ta literară a ajuns la urechile ei, Michael. O fi citit o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
simțiți la mers? — Ciudat, dar nu e rapidă cum m-aș fi așteptat. Am făcut o bucată de drum până aici și am avut și un urcuș. Mi s-a părut că merge greu. — Ciudat. Fiona îngenunche și începu să examineze roata din spate. Eu priveam nedumerit. — Crezi că dacă așa avea șapte viteze n-aș avea nici o problemă? Ea se uită cu mai multă atenție la un ciorchine de zimți și la îndreptarul de lanț teribil de descurajanți din centrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Înțeleg că sunteți domnul Owen... — Da. — Numele meu este Sloane. Everett Sloane, avocat de la firma Sloane, Sloane, Quigley și Sloane. Poftiți cartea mea de vizită. Michael se ridică cu greu în poziție verticală și luă obiectul oferit, pe care-l examină clipind. — Mă aflu aici la indicațiile clientului meu, continuă avocatul, răposatul domn Mortimer Winshaw de la Winshaw Towers. — Răposat? spuse Michael. Vreți să spuneți că a murit? — Exact asta vreau să spun. Domnul Winshaw s-a stins din viață ieri. Senin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
văzut? — Nu. — Ți-au spus ce s-a întâmplat? — Da. Și e doar începutul. Am știut din totdeauna, toată casa asta și toți din ea sunt blestemați. Michael îl bătu pe spate. — Continuă-ți investigațiile. Când ajunse în capul scării, examină ambele armuri în detaliu. Încă erau în aceași poziție și nimic nu părea vizibil în neregulă. Și totuși, cu siguranță, avusese loc o modificare subtilă... Michael avea impresia că e foarte obtuz pentru că îi scapa ceva important care-l îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
unui sergent de poliție. — Ce ți-am spus? N-a fost nici un polițist. Și uite, restul. Îi întinse lui Phoebe chipiul și în timp ce făcea asta, ieși la iveală o sticluță pe raftul din spatele lui. — Clorură de potasiu, citi el rar, examinând eticheta. Ai auzit de așa ceva? — E o otravă, spuse Phoebe. Mortimer o ținea în dulăpiorul cu medicamente. Numai că, ultima oară când am văzut-o, era plină. Arătă spre nivelul lichidului, care acum ajungea la un sfert din sticluță. — Mortală
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
da un exemplu? „─ Enigel, Enigel, Scade noaptea, ies lumine, Dacă pleci să culegi Începi, rogu-te, cu mine.” Dumnezeule, e trecut de prânz, își spune Mihaela. După ceasul de la mână, își privește împrejurimile imediate, apoi, ridicându-se într-un cot, examinează restul universului vizibil. O cameră necunoscută, pe jos mochetă verde, un antreu probabil spre o baie, ferestre cu jaluzelele trase, mobilă de dormitor asortată, unde naiba e? Din baie se aude dușul. Pe jos se zăresc articole de lenjerie intimă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
de frenezie (furor), de inspirație genială, fulgerătoare. Atunci Machiavelli își scria, avar cu propriile idei, ca sub dicteul unei spaime ascunse, testamentul experiențelor culturale și politice, esența frămîntărilor spirituale ale unei ființe care și-a ratat vocația de principe. Vom examina cu prudență ipoteza proiecției sinelui în figura ideală, ajutați chiar de textele lui Machiavelli. Își recupera vocația la nivelul trăirii scriind Principele, îmbrăcat în haine de principe, în camera de lucru, înconjurat cu tomurile vechi care îi vorbeau tot despre
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
principe, după cum pentru a o cunoaște pe cea a principilor trebuie să fii om din popor. Primiți, așadar, Măria Voastră, acest mic dar cu aceleași sentimente cu care eu vi-l trimit; căci, dacă îl veți citi și-l veți examina cu sîrguință, veți afla în el o dorință a mea fierbinte, anume aceea ca Domnia Voastră să atingeți măreția pe care soarta și însușirile Voastre vi le făgăduiesc. Iar dacă Măria Voastră își va întoarce uneori privirile și le va coborî
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
prin vicleșug să-l omoare, și de aceea el se vede silit să se ducă să-l pedepsească pentru ingratitudinea lui. Plecă apoi să-l caute tocmai în Franța și îi luă atît domnia cît și viața. Acela care va examina cu amănuntul faptele acelui om va găsi că el a fost și un leu sălbatic și o vulpe vicleană, și va constata că a fost temut și respectat de fiecare, iar soldații lui nu l-au urît. Nu se va
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
-i cîștige de partea lor pe aceia de care nu erau siguri la începutul domniei; unii au înălțat fortărețe; alții le-au dărîmat și le-au distrus. Și cu toate că nu putem formula o judecată cu privire la toate aceste lucruri, fără a examina împrejurările particulare ale fiecărui stat în care s-a procedat într-un fel sau altul, voi vorbi totuși despre ele tratîndu-le în mod general, în măsura în care problemele înseși ne îngăduie s-o facem. Nu s-a întîmplat niciodată ca un principe
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
bune sau legi bune nu înnoiesc, ca să spunem așa, constituția și n-o aduc la principiile ei." (III, 8) "Astfel, toți cei care vor să opereze vreo schimbare în guvernarea unei republici, fie în favoarea libertății, fie în favoarea tiraniei, trebuie să examineze cu atenție stadiul în care se află acea republică și să judece potrivit acestuia dificultatea întreprinderii lor; căci, pe cît este de dificil și de periculos de a voi să dai libertatea unui popor care vrea să fie sclav, pe
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
să mergem la originea lucrurilor, pentru a cunoaște cît mai bine primele lor principii; este ușor a deduce atunci progresele făcute și toate consecințele care se pot ivi. Înainte de a marca diferențele dintre state, Machiavelli ar fi trebuit, cred, să examineze originea principilor și să discute rațiunile care i-au făcut pe oamenii liberi să-și pună conducători. Este posibil să nu fi convenit, într-o carte care-și propunea să dogmatizeze crima și tirania, să se facă referire la ceea ce
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
răsculat după moartea lui Alexandru, care-l cucerise] Pentru a judeca bine geniul națiunilor, trebuie să le comparăm unele cu altele. Machiavelli face în acest capitol o paralelă între turci și francezi, foarte diferiți în privința obiceiurilor, moravurilor și opiniilor; el examinează motivele pentru care cucerirea primului imperiu este atît de dificilă, dar ușor de păstrat; după cum remarcă ceea ce poate contribui la subjugarea Franței fără probleme, și ceea ce, menținînd-o în tulburări continue, amenință fără încetare liniștea celui care o conduce. Autorul privește
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
să înșele lumea, prin disimulare. De aici vreau să încep a-l combate. Se știe cît este lumea de curioasă; e un animal care vede tot, aude tot și divulgă tot ce a văzut și auzit. Cînd curiozitatea acestui public examinează comportarea oamenilor de rînd, aceasta este pentru a omorî timpul și pentru amuzament; cînd, însă, îl judecă pe suveran, aceasta este în propriul interes. De aceea principii sînt expuși, mai mult decît oricine, judecății lumii. Ei sînt ca aștrii, spre
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]