46,969 matches
-
și, mestecând alene curmale dulci, se gândea și el la felurite lucruri. Altceva nu avea de făcut. Nu era ca altădată, când drumurile sale nu se scurgeau în singurătate și când trebuia sau să-și încordeze auzul ca să nu scape comenzile căpitanilor, sau silit de iureșul obștesc să stea cu ochii încordați ca să vadă primejdia ori prada. În celelalte drumuri rareori își lăsase gândurile să-i umble în voie. Numai drumul acesta blestemat îi aducea sute de întrebări. Se gândea chiar
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
cu primul vapor disponibil. — Nu e nevoie, nu e nevoie, spuse Henry clătinând din cap, cu gândul la submarinele germane care patrulau Atlanticul - oroarea Lusitaniei era Încă proaspătă În amintire -, dar nu Încercă să o Împiedice. Între timp, secretara preluă comanda În casă, angajând asistente, dând ordine servitorilor, răspunzând Întrebărilor puse de prietenii Îngrijorați, compunând buletine informative, interzicând vizite și chiar descurajând apelurile telefonice, pentru că zgomotul soneriei tulbura odihna pacientului. Theodora Bosanquet, de la Cheltenham Ladies’ College și University College din Londra
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
care a lansat expreisa „fluxul conștiinței“, ar fi manifestat interes față de acest exemplu de asociere de idei și lui Alice Îi pare rău că nu i-l poate relata. Doamna James arată clar a doua zi că intenționează să preia comanda gospodăriei. Este dreptul ei, dar În purtarea ei este o asprime care o afectează pe Theodora. Adevărul este că Alice este aproape obsedată de ideea de a apăra intimitatea și demnitatea familiei și i se pare că Theodora și-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
stabilisem o țintă imposibilă. După o vreme, viitorul meu beau-père a coborât pragul la două sute, dar și aceasta era o sumă uriașă pentru un Începător ca mine. M-am trambalat cu desenele de la un editor la altul, am primit o comandă de la Once a Week... Unde te-am văzut prima dată, interveni James. Da, am lucrat mult pentru ei, mai ales ilustrații pentru seriale, dar nu se plăteau foarte bine, cel puțin la Început. Îmi propusesem să ajung la Punch, unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
mai departe? Sau poate e timpul să ne Întoarcem acasă, la ceai. — Desigur, spuse Henry. Cei doi se ridicară În picioare și Chang, care auzise probabil cunoscutul cuvânt „acasă“, porni În frunte, Îndreptându-se În direcția cea bună fără alte comenzi din partea lui Du Maurier. — Dar nu mi-ai spus, continuă Henry pășind alături de el, cum s-a făcut că te-ai căsătorit și ai devenit un om de bază la Punch. Care a venit mai Întâi? — A, căsătoria. Altfel, cred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
și puține la număr, dar temele abordate - credința pusă la Încercare și Îndoiala sinceră, nedreptatea socială și idealismul filantropic - atinseră vizibil o coardă sensibilă printre cititorii mai școliți, care Începură să Își recomande unul altuia lucrarea cu entuziasm. Mudie o comandă În cantități mari. Domnul Gladstone Însuși, mișcat, scrise un articol imens despre ea În numărul din mai al revistei The Nineteenth Century, intitulat Robert Elsmere și bătălia pentru credință, În care o descria ca „strălucită dar pernicioasă“, ceea ce făcu vânzările
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
sau coborau zdrăngănind, Întorcându-se despovărate. Cu pofta de mâncare sporită de aerul proaspăt și de mișcare, se Îndreptară imediat spre hanul Codul și Homarul, pentru ceea ce Henry denumi „un prânz eponim“ (provocând o expresie buimacă din partea proprietăresei, care preluă comanda de la Du Maurier, Într-un limbaj inteligibil), udat cu bere bună de Yorkshire. Berea trebuie să fi fost neobișnuit de tare, căci Du Maurier se arătă foarte vorbăreț În timpul mesei. Reveni la subiectul negocierilor cu Harper’s. Aparent, În Trilby
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
oblige să facă o a doua călătorie de la Hampstead la Londra În numai două zile. — Mă gândeam la o friptură de miel? propuse dna Smith. Cu fileu de plătică Înainte. Și o șarlotă cu mere la desert. — Admirabil. Îi semnă comenzile pentru cumpărături și i le Înapoie. — Mulțumesc, domnu’ James. Doamna Smith băgă carnețelul și creionul În buzunarul șorțului, dar ezită Înainte de a se Întoarce să iasă. — Și Îmi dați voie... ne dați voie să vă urăm noroc diseară? — Mulțumesc, doamnă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
dimineață. Uneori se gândea la Lamb House ca la o navă, al cărei căpitan era, Înaintând Împinsă de aburi către viitor, cu MacAlpine ca secund și micul grup de slujitori pe post de echipaj; dormitorul era cabina, peluza puntea de comandă și Camera Grădinii puntea vasului. Undeva, În viitor, Îl aștepta un proiect măreț: trei romane importante, pe cât de analitice, de introspective și de ponderate pe cât Îi era voia, dar și pe cât de profunde, de Îndrăznețe și de frumoase pe cât numai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
are aproape aceeași atitudine ca și ea: renumele adus familiei Îi face plăcere, amestecată Însă cu o doză de surprindere și scepticism față de Însemnătatea artistică a scrierilor, dar și cu o preocupare pragmatică de a le proteja valoarea financiară. Sub comanda sa directă, practică, masculină, o parte a atmosferei emoționale volatile, acumulate Într-un spațiu locuit mai mult de femei, se mai dispersează. Pentru că este evident că Henry nu are să se mai Însănătoșească, Harry nu vede nici un motiv pentru are ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
mult că în spațiu se află și o altă navă, credeam cu toții că aceasta trebuia să facă parte dintr-un proiect secret. Rând pe rând, în cele trei zile cât durează călătoria, toți încep să moară. Sunt în camera de comandă. Eu nu am nici o funcție importantă, sunt trimisă să-I observ de către Agenție. E misiunea mea. Nu-mi place de ei. Nu mă simt în largul meu. Poate că mai glumim, mai spunem ceva amuzant. Însă în majoritatea timpului, sunt
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
primele silabe, formula salvatoare ce oprește expulzarea noastră în stratosferă. Terchea-berchea rostește prima parte a formulei, cu o voce răspicată, concentrată și stăpînită: "Fac parte din cei douăzeci-treizeci de inși care conduc lumea Timizi neștiuți disperați De la posturile lor de comandă cu birourile răsturnate De pe fundul genții Diavolului printre role de scoci nori și chitanțe Ținând în echilibru fragil limba lumii Rugîndu-se neîncetat Ca Dumnezeu să îi treacă între numărul acelora Pentru care Dumnezeu iartă o cetate..." Nimic extraordinar din punct
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
-l iertă și-i se proțăpi pe fotoliul din dreapta, trîntindu-și dosul absolut gol-goluț pe acoperitoarea de la canapea. Își scotea, dintre fălcile lui de eșapament, pipa lui din gaze de eșapament și, cu gâtlejul pipei ondulat, îi indica direcția și îi comanda lui pe unde s-o ia. Țaca, binecrescut, demară din strada Perone. Mușcă dreapta ușor pe strada Stoian Militaru. Se înscrise profi pe banda imaginară, hârjâind aproape locuințele de pe dreapta. Însă, chiar înainte cu 50 de metri înainte de-a
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
imediat, cum de nimerise și Papașa aici. Ieri, pe la trei (pe când el și Genel erau ocupați cu tăntălăul de Victor, cu cana de sfârcul urechii lui, prin zona Căii Moșilor), stăpâna o expediase pe Gabi în centru, la Casa de Comenzi "Continental" (unde cucoana era într-o șustă c-un responsabil), pentru a-și aproviziona întreaga gospodărie (bineînțeles, la preț de restaurant de lux) cu măsline, cașcaval, ness sau cu oricare alt produs delicat. Cu dezlegarea de a transporta în strada
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
preț de restaurant de lux) cu măsline, cașcaval, ness sau cu oricare alt produs delicat. Cu dezlegarea de a transporta în strada Perone întregul purcoi de haleală, închiriind un taxi. Papașa, la volanul taxiului oprit, pândea, prin vecinătățile Casei de Comenzi, să vâneze vreun barosan și-o vânase pe Gabi, escrocînd-o și oferindu-se s-o ajute să-i descarce marfa direct prin debaralele din Perone. Stăpâna plătind, cîntărindu-l din ochi și plăcîndu-l și pe noul șofer. Înroșindu-se, bătu genele
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
mine, aș spune că n-am văzut niciodată o cană, trecând mai nepăsătoare peste mobile, șosete, manuscrise și cărți. - Ține-o în aer! Acum ține-o tu! - Cum să fac??! - Roagă-te de ea. Poruncește-i! Mă trecuse treptat la comenzi. - Nu înjura! - Nu înjur. Înjurasem și, bineînțeles, cana s-a spart. Aveam de gând s-o mai înjur puțin, să strâng apoi cana, plus fata și să le-arunc afară. Îmi pipăiam mușchii. - Părerea mea e să n-o strângi
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
aștepta valul, valul de sânge, cheful următor. Cheful următor nu întîrzia, se apropia și apoi se îndepărta și el, atâta doar că, a doua zi după paranghelie, Pinky se trezea, pe la orele două, mult după prânz, pierzând o posibilă comandă și lovindu-se atunci, de deznădejde, cu capul de telefon. Ca și acum. Băuse împreună cu un grup de foști colegi de liceu toată seara și noaptea trecută, băuse nemăsurat de mult și frumos. Nemăsurat de mult, cum numai el mai
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
lovit de tren... Aici și aici. - Așa mă gândeam și eu. Așa aș fi și pariat și eu... La un chef la care se beau până și sticluțele de parfum... Și de medicament... Ascultă-mă, n-ai putea onora o comandă? 209 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI tutun de Petrograd. "Domnului Floyd, era caligrafiat, cu scris comprimat și nervos, pe cartea de vizită atașată deasupra, în chip de smerit dar, singurul obiect pe care l-am ținut, mai mult de
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
poate fi, niciodată, declanșată de o per- 222 DANIEL BĂNULESCU - Ba da. Tocmai ședeam într-o rână și plănuiam cum să mă sinucid... Acum dacă ție tot ți-a venit ideea asta... - Nu, zău, vorbesc serios. Ți-aș ceda o comandă. Mă gândeam că tu ai fi singurul dintre noi capabil să satisfaci două babe. - De ce nu patru? Vorbește cu maică-ta, găsește-i o prietenă și trimite-le pe tuspatru, chiar acuma, la mine. - Ascultă, jigodie!... Mai amuzant ar fi
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
două femei, în această unică seară! Deci. Le îngădui să-i facă aproape tot ce pofteau. Goli o mulțime de cești. Primise lângă el un ibric, îl strânsese cu resemnare la piept și-l golise. Da, și-amintea. Era o comandă cu vreo două surori, patru sute la Rolly, cântase puțin, tocmai dăduse ușor în clocot și cântase 243 CEI ȘAPTE REGI AI ORAȘULUI BUCUREȘTI - "Am luat toate măsurile în privința împlinirii temeiurilor legale... Întreaga mea avere îți aparține și, în chip firesc
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
platou, acolo unde, când era mai liric sau mai expansiv, îi strângea Mandravela pe pacienți și îi îndema să-l înjghebe pe Accelerat. 280 DANIEL BĂNULESCU Intra cordaciul în gheretă, în cizme cu carâmbul înalt, haină trei-sferturi de piele, chipiu comandă specială (doar c-un dreptunghi de stofă albă cusut pe piept s-arate că-i infirmier), uscățiv, mai deșirat ca prăjina, clocotindu-și mirosurile de bătrân cotoi stătut și bolnav, lua un scaun și-și lipea tâmpla melancolizată de geam
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
va pierde ocazia de-a ne strivi, pe noi, de vreun cot de tunel. Așa că, în prima fază, nu l-au înrăit prin nimic. L-au lăsat în factorul lui psihologic. Omul ședea și el liniștit la postul lui de comandă... Și, c-o expresivitate neliniștitoare, continua să ne plimbe prin tumultoasa viață a domniei sale. Nu erai tot timpul conectat, dar îl deslușeai cam așa: Nu avusesem nimic de făcut și m-am dus să sorb învățături dintr-o bere. La
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
sclipirile de fachir. Și prin toracele căruia, IF-ului i se năzări că întrevede siluetele țigăncilor de afară, ce-și continuau comerțul ilegal cu blugi și țigări Kent, în noapte, pe latura dinspre Hanul lui Manuc a Cafenelei. IF-ul comandă încă un rând de nechezoluri și cîte-un coniac mic. Aveau coniac Vrancea și Vasconi. Din care dorea sufletul lui? Sufletul său dorea Vasconi. La cea de-a cincea masă (neghicit decât de bărbatul în trenci), protejat de un strat gros
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
lin pe piept. Lin scria, lin cădea. De răsărit, din trestii, îți răsărea. Obligat pe piept îți pica. Mulți s-ar fi întrebat de ce umanitatea își pierdea timpul, neîndeletnicindu-se cu învățatul, de dimineața până seara, a literaturii române. Sub comanda doamnei Nicolici. Aproape toți tipii pe care îi cunoscuse Sinistratul ar fi acceptat continuarea studiilor, cu un surâs vulgar pe fețele radioase. Însă pe Doru abundența de muieri perfecte, civilizate, pătimașe, căzute, fără ca el să miște un deget, în așternutul
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
Societate Deschisă - Filiala Cluj (în chip special, pentru acordarea, în anul 1995, a unei burse în cadrul programului de "Creație și traducere literară"). Fac parte din cei 20-30 de inși care conduc lumea Timizi neștiuți disperați De la posturile lor de comandă cu birourile răsturnate De pe fundul genții Diavolului Amestecați printre rolele lui de scoci, nori, schelălăiturile lui atmosferice și chitanțe Ținând în echilibru fragil limba lumii Rugîndu-se neîncetat Ca Dumnezeu să îi treacă între numărul acelora Pentru care Dumnezeu iartă o
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]