46,969 matches
-
tăcere stranie. Apoi Fiona a început să bată din palme și-a izbucnit în râs. —Ai fost teribil de inspirată! Cu-adevărat inspirată. Zilele trecute am primit și eu catalogul celor de la Marks&Spencer. Sper că nu a venit la comanda ta, nu? — Păi, știi că eu sunt dislexică, a miorlăit Julia plină de sinceritate. Și știi ce înseamnă asta... că niciodată nu trebuie să spun „îmi pare rău“. Fiona și Susan au râs sonor, în vreme ce Alison a rămas nedumerită, fiind
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
că niciodată nu trebuie să spun „îmi pare rău“. Fiona și Susan au râs sonor, în vreme ce Alison a rămas nedumerită, fiind neobișnuită cu umorul Juliei. Atrasă de zgomote, chelnerița cea idioată s-a materializat finalmente lângă masă, cu carnețelul de comenzi pregătit. După plecarea fetei, Julia și-a netezit fusta și și-a așezat coatele pe masă. Oricum, ceea ce am făcut eu a fost să mă distrez într-un fel nevinovat. Nici nu se compară cu gestul tipei de a da
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
-ți cumperi alta mâine. —Ha-ha-ha! Fiona a scos limba către Julia, după s-a uitat înspre celelalte două femei. —Scuze. Bag mâna-n foc că toate sunteți leșinate de foame. Dați-mi repede un meniu. După ce toată lumea și-a dat comanda, iar vinul a fost turnat în pahare, Fiona a declarat ședința deschisă în mod oficial. — Observ că nu mai avem membrii noi, a spus ea zâmbind. Totuși, n-a trecut decât o săptămână de la precedenta întâlnire. Era cât pe-aci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
după mine la etaj, în barul mare al hotelului, cam în zece minute? Julia n-a așteptat răspunsul lui James, ci a plecat, alunecând ușor, către scara grandioasă care ducea în holul hotelului. Și-a deschis telefonul mobil, a anulat comanda la taxi și s-a îndreptat către recepție, unde a luat o cameră. * ** Când a ajuns și ea, James stătea singur la bar, cu un Baccardi cu Coca Cola dietetică în față. Papionul îi atârna desfăcut în jurul gâtului. Încăperea era
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
șlițului adânc al rochiei. Picioarele li se împletiseră, iar degetele lui James urcau către interiorul coapselor Juliei - mișcare urmărită cu cea mai mare atenție de ceilalți bărbați din bar. Julia a început să-i tachineze urechea cu nasul. — Am anulat comanda la taxi și am luat o cameră, i-a șoptit ea, părăsindu-și rolul preț de câteva secunde. Apoi femeia și-a lipit obrazul de fața lui James și-a început să-i lingă urechea cu mișcări ușoare, înăuntru-afară, pentru ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
O dată sau de două ori chiar se certaseră din cauza asta. Alison îi atrăsese atenția că, dacă vor să facă un copil, atunci trebuie să facă și sex în timpul perioadelor cu cele mai mari șanse. Luca îi replicase că sexul la comandă îl făcea să se simtă stânjenit, că el voia să facă dragoste în mod spontan, nu după un program prestabilit. După asta, Alison se străduise să dea dorințelor ei erotice un aspect inopinat, însă Luca nu era prost. I-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
a ridicat palmele, începând să și le studieze cu mare atenție. E... cumva..., a spus el ezitând. Dacă nu mă gândesc prea mult la toate lamelele alea și la toate programele tale, atunci n-am nici o problemă. Numai sexul la comandă mă face să mă simt stânjenit, îmi răpește orice plăcere. Alison n-a scos nici un cuvânt, dar a ridicat din sprâncene și așa întrebătoare a și rămas. — Știu că e o prostie ca un bărbat matur să se simtă așa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
plăcere. Alison n-a scos nici un cuvânt, dar a ridicat din sprâncene și așa întrebătoare a și rămas. — Știu că e o prostie ca un bărbat matur să se simtă așa, a recunoscut el, și știu că facem sex la comandă pentru cel mai corect motiv din lume, dar, deși îmi pare rău, așa mă simt. Preț de câteva secunde, amândoi au tăcut. Singurele sunete erau cele provenite de la turiștii fericiți, care se bălăceau în piscina de la parter, probabil împreună cu copiii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1906_a_3231]
-
despre care tot ele îi spuneau că există, acest instinct puse stăpânire pe el. Făcu asta într-un fel foarte fizic. Putea percepe un lucru care era în întregime el însuși și totuși nu era el însuși și care prelua comanda facultăților sale și scrâșnea din dinți în locul lui. Era o simplă, dar copleșitoare comandă dată sieși să supraviețuiască. Era uimit și un pic încântat de puterea voinței lui. In extremis veritas. ACOLO UNDE ESTE VOINȚĂ. Conștientizarea propriei voințe, a sensului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
întorcea de jur împrejurul lui, lăsând urme cu tălpile picioarelor la distanțe regulate. După un timp, simțindu-se amețit, s-a oprit. După un timp și mai îndelungat n-a mai trebuit să se gândească la ce făcea. Corpul său a preluat comanda și l-a condus pe cărarea întortocheată ca și când ar fi fost acționat de la distanță. După un timp mult mai îndelungat, Virgil a încetat să mai fie conștient de vreun lucru - împrejurimi, corp, orice - în afara fredonatului, care flutura în jurul lui ca
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
K să nu mă placă. Pentru Moartea mea, înțelegi. Pentru Moartea mea. — în regulă, încuviință Vultur-în-Zbor, nemaivăzând nici o altă alternativă. Vorbește-mi despre asta. E simplu, spuse Grimus. Am supus-o pe Prepelicar unei ședințe de hipnoză profundă. La o comandă anume, va Călători până la casa lui Liv. Bineînțeles că eu voi deschide Poarta. Prepelicarul a fost învățată să-i spună lui Liv că mă urăște - și, de dragul verosimilității, am și maltratat-o timp de mai multe secole, așa că nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
mai plânge din cauza bărbaților? Cât voi mai avea de suferit din cauza lor? Vă urăsc! Ați auzit? Vă urăsc!” Karina tremura în timp ce rostea fiecare cuvânt care îi ieșea de pe buze. Nu-și mai putea controla nici trupul, nici mintea, ura preluând comenzile sub impulsul acțiunii lui neașteptate și dureroase. Ea nu era așa. De ce reușeau unii să scoată la suprafață tot ce era mai urât în ea? Abia reușise să facă puțină ordine în suflet aruncând tot ce nu-i era folositor
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
Cât de false se dovedeau a fi acele afirmații în legătură cu puterea gândului. Un simplu eveniment neprevăzut îți poate schimba starea doar într-o secundă. Se întoarse în casă urcând cu greu scările, căci picioarele deveniseră grele și nu mai ascultau comenzile creierului sau creierul nu mai funcționa normal. Cât de scurtă fusese schimbarea ei, cât de efemere erau bucuria, fericirea. Se așeză în fotoliu fără să se dezbrace de haina albastră pe care o alesese special pentru a o proteja de
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
de artist, o ținea captivă să nu fugă. Nu mai era în stare să facă nici un pas, dar nici să țipe. Se blocase, acolo, în mijlocul străzii, pe trecerea de pietoni. Voia să se întoarcă, să-l vadă, dar creierul dădea comenzi pe care corpul refuza să le execute. Aceeași reacție o avea de fiecare dată când se afla în prezența lui. Era paralizată, incapabilă să-și controleze mișcările. O marionetă. - Mergi mai departe! Dar să nu îndrăznești să întorci capul să
Clipe fragile by Mihaela Alexa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100966_a_102258]
-
serviciu. Au mai rămas doar zece zile de cumpărături până la Crăciun, iar eu sunt În posesia a exact nouă cadouri, ceea ce Înseamnă că mai am de cumpărat Încă doisprezece, plus dulciuri pentru umplut șosetele copiilor. Și Încă nu am primit comanda făcută la KwikToy, serviciul online rapid de cadouri. —Kate, nu vii În pat? mă strigă Rich din dormitor. Are vocea Îngreunată de somn. Bun. — Trebuie să vorbesc cu tine despre ceva. Kate? — Imediat, spun eu. Mă duc până sus să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
că e criză de pui de hamster, deși s-ar putea să mai fie unul rămas În Walthamstow. M-ar interesa? Da. Când dau În sfârșit de cei de la KwikToy, un operator hăbăuc nu pare prea dispus să recunoască Înregistrarea comenzii mele. Spune-i că sunt acționar majoritar al societății și că suntem pe cale de a ne reconsidera investiția. Fie, recunoaște el Într-un final, au existat niște probleme de livrare din cauza cererii neașteptat de mari. Subliniez faptul că cererea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
mari. Subliniez faptul că cererea cu greu poate fi definită ca neașteptat de mare. —Nașterea pruncului Iisus. Sărbătorim chestia asta de 2000 de ani. Jucăriile și Crăciunul. Vă sună cunoscut? —Să Înțeleg că ați dori o dovadă că ați făcut comanda? — Nu, nu asta aș dori. Aș dori să-mi livrați jucăriile chiar acum, astfel Încât copiii mei să aibă ce despacheta În ziua de Crăciun. O pauză, un țiuit și un strigăt cu ecou: — Băi, Jeff, am o farfuză Înțepată care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
face parte din promisiunea că aparatul Îmi va face viața mai simplă? N-aș putea să mă duc la un magazin, să cumpăr pachetul și gata? Nu au fost produse așa de multe, doamnă. Se fac doar pe bază de comandă. Va dura Între cinci și zece zile să-l primiți. Nu am timp să aștept Între cinci și zece zile. Plec În State În douăzeci și patru de ore. —Mă tem că nu se poate... —„Nu se poate“ e pentru muieri. —Pardon
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
Am menționat că bebelușii sunt și antisex? Ați crede că resimt ceva nostalgie după actul care i-a creat; dar nu, ei par să fie dotați cu o alarmă pentru Înlăturarea amenințării unor posibili rivali și Încep să plângă la comandă de parcă ar fi conectați la Încheietoarea sutienului). Rich Îl ia pe sus și coboară cu el pentru un mic dejun cu noaptea-n cap. Încerc să adorm din nou, dar nu reușesc, pentru că mă gândesc la cât de mult ne-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
să fim atenți la temperatură. Dând colțul spre șirul de trepte care duce la camerele copiilor, văd bucata de covor ros de care s-a Împiedicat Ben. Îl urăsc pe nenorocitul ăla de covor, mă urăsc pentru că nu am făcut comandă de covor nou, mă urăsc pentru că nu am găsit niciodată timpul să chem pe cineva să măsoare scările, asta părându-mi-se un lux imposibil când era de fapt o necesitate. Triere. Ordinea priorităților. Am greșit complet: lucrurile care pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2090_a_3415]
-
a fi închis, Dar părăsit de lume, gîndi-voiu cu plăcere, La tine, ah, la tine - perită ca un vis. 6l. LUMEA ÎMl PĂREA O CIFRĂ... (cca 1876) Lumea îmi părea o cifră, oamenii îmi păreau morți, Măști, ce râd după comandă, cari es de după porți Și dispar - păpuși măiestre, ce că sunt nici că nu știu Și-ntr-o lume de cadavre căutam un suflet viu; Mă sbăteam dorind viață, cu ce sete eu cătam Precum cel ce se înneacă se
Opere 04 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295583_a_296912]
-
dragi. Soarele se grăbea să coboare spre Asfințit când Va a țipat scurt, apoi a Început să plângă uitându se intens la degețelul plin de sânge. Dorița s-a speriat rău de tot și a acționat perfect, parcă auzind scurtele comenzi ale Mamaiei, a rupt o cârpă din cămașa-i de finet și a „badijonat” degețelul rănit. Apoi a raționat, explicânu-și ei și În același timp copilului, utilizând un limbaj doar de ei cunoscut, la cauza „accidentului”. Ce se Întâmplase? Nisipul
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
dezordonat pilotul flămând, se Înhăma la mașină, accelerând la maximum prin porumbul mușuroiat gospodărește, făcând să se simtă acut lipsa suspensiilor, roților și a pneurilor. Nu s-ar fi oprit până acasă dar nu Îndrăznea a nu ține cont de comenzile dese și hotărâte de „ptru-ptru” ale nepotului său care dorea să ofere o mâgâiere gingașă unui smoc de mătase din vârful unui viitor știulete de porumb, Înfiorându-se, ori pentru a Înlocui sau monta câte unul sau două faruri la
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
recente și nu transmitea, nicidecum, răspunsul așteptat de cele două fete. Ajunși acasă, Mamaia cerceta, ca un conducător autoritar și riguros, „armada” pleoștită, Își săruta nepotul pe ochi, dezmierdându-l: Muța mamii! Muța mamii! Ești tu frumușelu’ babaii lui? Apoi comanda, strigând la fete: Ce stați toantelor? La treabă! Ceaunu’ mare pe foc, aduceți ciocălăi, iuțiți focu’, hai hai nu stați că vă stă norocu’! Mamaia, femeie matură și Încă frumoasă, cu dragoste și durere afișate simultan, lua copilul În brațe
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]
-
mijloc iar volocul din plasă cu ochiuri mărișoare deja era desfășurat pe iarba necălcată a malului nu prea Înalt. Mai Întâi se jucă, interesat fiind de formele din plută ale volocului, căzninduse să-și Însușească una, nu reuși. Copilul, la comanda mai blândă a Ochenoaiei Își acoperi cu mânuțele ochișorii: Pune mâna la ochi și să nu te uiți că-i mare rușine și-ți taie popa limba! Apoi, Mamaia comandă scurt și răspicat: Vezi de copchil, nenorocito! Fără a-și
Milenii, anotimpuri şi iubiri (sau Cele şase trepte ale iniţierii) by VAL ANDREESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1708_a_2958]