44,075 matches
-
drame... Numai cine n a fost elev ori student nu știe cât de ușor se pot lua unele examene și mai ales cum pot fi pierdute tocmai acele examene la care crezi că poți răspunde și noaptea, dacă te-ar examina cineva. În situația dată era tocmai un asemenea caz. Față de tragedia semnalată la București, mă grăbesc cu o scrisoare prin care voiam să le strecor o mângâiere, o speranță că totul va fi bine în final, deoarece nedreptățitul student va
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
de mine și de întreaga comisie cu zece, pentru a admite și ultima nulitate protejată. Am protestat energic, am dat să plec de la comisie, dar același activist m a rechemat sămi iau locul în comisie, sfătuindu-mă să nu mai examinez în viitor „cu sufletul”, că nu-mi va fi bine. M-am bucurat că eleva eminentă și-a păstrat locul dobândit prin reale cunoștințe și, la rândul meu, am rugat pe șeful secției de învățământ să nu mă mai numească
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
pună cinci kile, era, de fapt, mesajul. Au. Ca și când nu mi-ar fi fost și așa destul de greu să mă conving că am greutatea normală pentru Înălțimea mea normală În timp ce toate blondele Înalte și mlădioase ca salciile de la Runway mă examinau fățiș, acum și o casieriță Îmi spunea - franc și fără ocolișuri - că eram grasă? Am Înhățat punga cu mâncare, mi-am făcut loc printre oameni și m-am dus la toaleta amplasată, foarte convenabil, chiar la ieșirea din sala de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
Îmi făcea semn să-mi termin treaba. Am Înhățat punga cu ziare și le-am scuturat grămadă pe o măsuță din biroul Mirandei, un fel de birouaș luminat separat, unde Emily Îmi spusese că Miranda stătea uneori cu orele și examina pozele făcute la ședințele cu fotomodelele. Dar tot acolo Îi plăcea să-i fie puse și ziarelele, și mi-am consultat din nou carnetul de notițe, să mă asigur că respect Întocmai ordinea stabilită. Întâi The New York Times, urmat de Wall Street
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
albastru strălucitor, s-au mișcat de sus până jos și dintr-o parte În cealaltă, peste bluza mea albă, peste fusta roșie mini din catifea reiată de la Gap, sandalele Jimmy Choo cu cataramele de-acum prinse. Am simțit cum Îmi examinează fiecare centimetru: piele, păr, haine, ochii i se mișcau repede, dar fața Îi rămânea imobilă. S-a aplecat Încă mai mult, până ce fața i-a ajuns la treizeci de centimetri de a mea și am simțit mireasma fantastică a șamponului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
de coafură și a parfumului scump, atât de aproape, Încât i-am văzut ridurile fine din jurul gurii și al ochilor, altminteri invizibile de la o distanță mai apreciabilă. Dar n-am reușit să-i privesc mai mult fața, pentru că ea o examina cu mare atenție pe a mea. Nu dădea nici cel mai mic semn că și-ar fi dat seama că aă ne mai văzusem o dată; bă eram noua ei angajată; sau că nu eram Emily. — Bună ziua, doamnă Priestly, am rostit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
pentru a adăuga un nou mesaj sau a privi lista. Așa că scoteam din când În când la imprimantă ultima variantă și o puneam pe un clipboard, aflat pe un raft deasupra biroului meu, iar pe cea anterioară o aruncam. Miranda examina hârtia la fiecare câteva minute pe tot parcursul zilei, așa că Emily și cu mine ne chinuiam să tastăm, să printăm și să afișăm lista cât mai repede posibil, imediat după ce suna cineva. Adesea una din noi fluiera la cealaltă să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
era Întotdeauna simplu. — OK, am murmurat și m‑am Întors să plec, cu asta numărul total al cuvintelor adresate Mirandei ridicându‑se la patru. Poate voi reuși să nu depășesc cincizeci, am gândit eu. Am simțit cum ochii ei Îmi examinează dimensiunile fundului În timp ce mă Îndreptam spre ieșire și m‑am gândit o clipă să mă Întorc pe călcâie și să mă retrag de‑a‑ndăratelea, așa cum fac evreii religioși când părăsesc Zidul Plângerii. În loc de asta, am Încercat să mă strecor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
tocmai mă Întrebase pe mine dacă o să‑l am În vedere. Nebunie curată. — Vă mulțumesc, m‑am bâlbâit eu și am pus cartea de vizită În poșetă, de unde știam că aveam s‑o scot cu prima ocazie ca s‑o examinez centimetru cu centimetru. Mi‑au zâmbit amândoi și mi‑a trebuit un minut bun ca să‑mi dau seama că era semnalul pentru plecarea mea. — Atunci, domnule Brooks... Gabriel, mi‑a făcut mare plăcere de cunoștință. Acum trebuie să plec acasă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
să Închidă magazinul pentru câteva ore, până când evaluează marfa. Setul de voiaj Louis Vuitton - cele două sacoșe enorme, geanta de mărime medie și un geamantan - Îmi aduseseră doar ele șase miare, iar când au Încetat, În sfârșit, să șoptească, să examineze și să chicotească, am ieșit de acolo cu un cec de peste treizeci și opt de mii de dolari În mână. Ceea ce, după calculele mele, Însemna că puteam să plătesc chiria și să mă hrănesc timp de un an Întreg până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2134_a_3459]
-
ceru insistent, secondată de maică-sa, să explice și restul. Tânărul Herdelea mărturisi că, scotocind prin lăzile din antreu, a dat peste un roman pe care nu-l cunoștea și a vrut să-l citească. Doamna Alexandrescu îi permisese să examineze biblioteca ginerelui ei, numai să așeze toate la loc cum au fost. Pe câteva file din carte a găsit o întrebare scrisă cu creionul: "Puișorule drag, mă iubești?" A înțeles că Mimi trebuie să fi făcut întrebarea viitorului ei soț
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
etajului de sus. Aleea se lărgea și, în fața casei, cuprindea un rond mare în forma unei inimi veșnic aprinsă cu flori roșii. ― Fantezia cu inima înflorită trebuie să mi-o treci cu vederea, făcu gazda zâmbind, când văzu că Titu examinează atent rondul. A fost a unui biet îndrăgostit și gusturile îndrăgostiților sunt cum sunt. Dacă am păstrat-o și o cultiv mereu, este numai pentru că vreau să mă conving pe mine însumi că n-am renunțat la iubire. Râse sec
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
văzu, își aduse aminte de el și se grăbi să-și repare greșeala: ― Dați-mi voie!... L-am uitat, uita-l-ar necazurile!... Să vă prezint pe prietenul și musafirul meu Titu Herdelea!... Tânărul se înclină surâzând discret. Nadina îl examină o secundă și-i întinse mâna. Titu nu se uitase bine la ea; numai atâta văzuse, că e foarte frumoasă. Eugenia îi surâse drăgălaș, zicînd: ― Ce surpriză! ― De altfel, voi trebuie să-l cunoașteți, că doar v-ați întîlnit împreună
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
șopti Gogu conducîndu-l, între glumă și serios. Titu Herdelea era nerăbdător mai întîi să cunoască Drapelul. Nu-l văzuse niciodată și nici măcar nu auzise despre un asemenea ziar. Colindă zece chioșcuri până să descopere un exemplar. Îl desfăcu îndată, îl examină cu atenție. Îl găsi idiot, gol și fad ca un discurs parlamentar. Avu o clipă de decepție. Altceva râvnise dânsul. Ce are-a face acum? Pentru început... Acasă se așeză să citească Drapelul de la titlu până la girantul responsabil, ca să se
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
un tânăr bătăios. ― Zi, băiete, cât poftești! murmură redactorul, strângând din umeri. Ce, Universul e jurnalul meu? Incinta începea să se învioreze. Pe estrada prezidențială forfoteau secretari și funcționari. Se auzeau glasurile aprozilor de pe culoare: "Poftiți la ședință, domnilor deputați!" Examinând figurile de jos, Titu Herdelea zări pe Gogu Ionescu, care se uita la tribuna doamnelor, căutîndu-și soția, cu care schimbă câteva semne. Eugenia văzuse pe tânărul Herdelea și i-l arăta din ochi lui Gogu. Peste câteva clipe Gogu veni
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
întovărășiseră să cumpere proprietatea coniței Nadina! Avocatul Stavrat se oprise și ieri, de două ori, în curtea conacului bătrânesc, când au sosit și când pe urmă s-au înapoiat de la Miron Iuga fără să fi intrat în casă. Totuși acuma examină clădirile și ograda, parcă niciodată nu le-ar fi văzut, observând ursuz: ― În conacurile astea nu e nici o siguranță... Deschis peste tot, intră cine poftește, te gâtuie și-ți dă foc, și pleacă pe aci încolo, nesupărat de nimeni. Platamonu
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
braț și intrară împreună în curtea primăriei. Căpitanul rămase puțin în urmă, ascultând raportul plutonierului cu aprobări din cap... Apoi se opriră toți în dreptul ușii cancelariei. În jurul lor, țăranii se îmbulzeau. Rămase liber numai un mic cerc dinaintea prefectului care examina parcă înfățișarea oamenilor și mai cu seamă privirile lor. Se silea să zâmbească și să pară prietenos și binevoitor, deși se simțea obosit rău, fiind a doua zi de când se afla pe drum, în turneul de constatări, observație și îmbărbătare
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
aici? zise prefectul Boerescu când se mai depărtară. ― Aveți mare curaj și multă experiență, domnule prefect! răspunse cu admirație căpitanul Corbuleanu, gîndindu-se în sine că liniștirile acestea mai mult încurajează pe țărani la dezordini. Miron Iuga mergea pe mijlocul uliței, examinând în trecere casele și ogrăzile, parcă de mult nu le-ar mai fi văzut, și regretând că a consimțit să vie cu idiotul de Boerescu care își închipuie că cu palavrele lui poate să influențeze pe oamenii cu sufletele tulburate
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
fost larg deschisă. Zgomotul acesta neașteptat îi zgâlțâi inima o clipă, dar îndată ce îl identifică, spaima i se transformă într-un sentiment de încredere. Întinse mâna spre mescioara pe care își pusese micul ei ceasornic de aur. ― Opt! murmură ea examinând cadranul. Cât sunt de obosită! Parcă nici nu m-aș mai ridica din culcuș!... Și totuși trebuie să plec! Am întîrziat... Aș putea fi pe drum, dacă... Numai Rudolf să fie gata, eu într-o jumătate de oră sunt în
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
cămașa de noapte ce-i era la îndemînă și-și acoperi fața cu mâinile, simțind numai o scârbă infinită de corpul pe care și-l adorase. Petre își luase căciula de jos și o înfundase în cap. Stătu o clipă examinând pe Nadina, parcă de-abia acuma ar fi văzut-o mai bine. Murmură în sine cu o ridicare de umeri: ― Cucoană, necucoană... Apoi adăugă cu un glas care se silea să fie poruncitor: ― Dacă ți-e dragă viața, cuconiță, să
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
înviorat. Între cele două focuri însă bătrânul Miron descoperi o nouă rană purpurie pe orizont, mărindu-se văzând cu ochii și înălțîndu-se pe cer. ― Într-acolo vine Cantacuzu... Vasăzică și la căpitanul Grădinaru au început! murmură privind cu atenție și examinând limbile de flăcări ce se îngroșau. Învîrtindu-se spre stânga în direcția Babaroaga și Vlăduța, adăugă în sine: Colonelul văd că a scăpat până acuma..." Spre Curteanca însă, mai la stânga, ardea conacul lui Popescu-Ciocoiu, apoi în jos, pe valea Teleormanului, conacul
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
nu mai e vorba de politică, ci de salvarea Romîniei! Iar se încălzi și povesti amănunte înduioșătoare despre despărțirea lui de Melania, despre presimțirile ei, despre curajul lui... Vorbea toată vremea numai de el. Doar prin gări se întrerupea și examina cu atenție lumea. De câte ori descoperea un grup de țărani, îi arăta cu o ușoară spaimă, zicând încet, parcă să nu fie auzit de el: ― Uite-i cum complotează!... Degeaba, țăranul nu înțelege decât de frică! Apoi își reluă firul despre
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
trupul Nadinei să fie așezat în sicriu pentru a putea fi transportat aici mâine dimineață... Socotea măsura aceasta absolut urgentă, cea mai urgentă, deoarece cadavrele aveau nevoie de odihnă. A doua zi, luni, de dimineață, porni cu Titu Herdelea să examineze proporțiile distrugerilor, întîi aci, apoi la Ruginoasa. Vizitiul Ichim le înșiră pe drum câți și care oameni au fost împușcați în răzmerița de la marginea satului. În Ruginoasa se întîlniră cu trăsura prefectului Baloleanu care petrecuse noaptea, împreună cu primul-procuror Grecescu, în
Răscoala by Liviu Rebreanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295613_a_296942]
-
-i așa? Ochii lui sunt ațintiți spre picioarele mele, care sunt lăsate libere, neînfășurate. — Nu, domnule, îi răspund. Sunt manciuriană. — Câți ani ai? Cincisprezece? — Șaptesprezece. El dă din cap. Ochii lui continuă să se plimbe în sus și în jos, examinându-mă. — Drumul e plin de bandiți, îmi zice. O fată frumoasă ca tine n-ar trebui să meargă pe jos. Dar tata trebuie să ajungă acasă. Îmi curg lacrimile. Taotai-ul îmi ia mâna și îmi pune în palmă tael-ii de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
ne-au verificat semnul nașterii, astrograma, înălțimea, greutatea, forma mâinilor și a picioarelor, părul. Ne-au numărat dinții. Totul trebuia să se potrivească exact cu astrograma Împăratului. Ni s-a spus să ne dezbrăcăm și să ne aliniem. Am fost examinate una câte una de către un eunuc-căpetenie, care avea un asistent ce-i nota cuvintele într-un caiet. — Sprâncene inegale, se pronunța căpetenia în timp ce trecea pe lângă noi, umeri strâmbi, mâini de muncitor, lobii urechilor prea mici, maxilar prea îngust, buze prea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]