46,969 matches
-
nimeni, custodele a plecat și ea. Ușa sălii, larg deschisă. Răzbate de undeva muzica la un aparat de radio. Miros de cafea și pâine prăjită. Mă simt, dintr-odată, stăpân peste un imens spațiu. Parcă aș fi la puntea de comandă a unei nave și văd, departe în orizont, dunga verde a unui țărm atunci descoperit de mine. Asta-i senzația așteptării în Bibliotecă. Înfruntarea unui timp și a unui spațiu pe care urmează să le iei în stăpânire. Așa cum fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
i-l dădusem cu dedicație editorului l-am cumpărat, după un an și ceva, de la un vânzător de cărți vechi de lângă Cișmigiu. De la Editură mi s-a spus că, făcând ofertă de achiziționare a cărții la Camera Deputaților, a venit comandă fermă de 1 exemplar pentru biblioteca Parlamentului. Totuși, cartea este folosită din patru în patru ani, când începe bâlciul. O folosesc feluriți gazetari când vor să-și facă planul la articolele din campania electorală. Adeseori, fără să o citeze. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
Vechiul text țâșnea din mine cu o limpezime stranie. Am coborât la a doua stație. Știam că acolo era o bodegă mai specială, pentru „intelectuali cu pretenții“, după cum scria pe șervețelele de masă și pe suporturile pentru halbele de bere, comandă pentru firmă, local ținut de Karanphilou, fostul Ghiță Caranfil, cândva șăibar la „Tractorul“ din Brașov, mai apoi adus la școala de cadre a U.T.C.-ului (acolo l-am și cunoscut, la o întâlnire cu tânărul scriitor care eram pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2046_a_3371]
-
rău caz, ca jumătate dintre ei să piară În temerara Încercare. Dar groaza pe care o simțeau În prezența acelei creaturi infernale era atît de mare, Încît numai dacă Îi privea, mușchii li se contractau, iar membrele nu reacționau la comanda dată de creier. Dominique Lassa, care străbătuse toate oceanele, care Înfruntase cele mai violente furtuni și suportase cu stoicism zile și săptămîni Întregi de calm plat În largul mării, supraviețuitorul a două războaie și unei duzini de bătăi feroce prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2009_a_3334]
-
în spatele micului meu asortiment de bunătăți, separându-l de restul benzii încă goale. Cu colțul ochiului am zărit caltaboșul roz întinzându-se spre baghetă. —Cupug! Am fost destul de speriat de volumul vocii și de încrederea din ea. Tonul ca de comandă din înlănțuirea de neînțeles a silabelor m-a luat prin surprindere și am rostit vinovat, presupunând că am de-a face cu vreo admonestare din partea unei persoane masive, că mă văzuse cum o privesc și mă insulta justificat, la rândul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
certa, desigur, și își continuă munca. - Dumnezeu să-i dea sănătate cumătrei Varvara, zicea ea, că mare pomană își mai face cu noi. Cumătra Varvara era nașa de botez a Ioanei. Era cea mai cunoscută croitoreasă din sat. Avea atâtea comenzi de cusut, încât era nevoită să lase tot lucrul din gospodărie pe seama nașului și a copiilor, ea îngrijindu-se doar de gătitul bucatelor. Această ocupație îi aducea nașei un venit destul de bun în familie. Maica-sa avea o înțelegere cu
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
e morfinoman. Și totuși... Ce poftă de viață în umerii ăștia largi, în obrazul ăsta supt, în râsul ăsta cu gura plină, cu dinți puternici... Nu se gândește acum decât la banii lui. O să-și cumpere un yacht, un Cadillac, comandă specială... O să-și mobileze un apartament à l'américaine, o să se coleze cu cea mai costisitoare întreținută de pe Coasta de Azur sau California. Ce copil..." ― Cum te simți? Nucu Scarlat gemu înăbușit. ― Mult mai bine, mulțumesc. Să-i dăm bătaie
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
meu", cum i-ați spus dumneavoastră, reprezintă o impietate. Cristescu își dădu seama că Melania Lupu vrea să discute despre Van der Hoph și încercă s-o ajute: ― Trebuie să vă spun că imediat ce a reținut camera a făcut o comandă impresionantă de flori: 25 de crizanteme galbene. ― Dumnezeule! suspină fermecată. Ce gentilețe! N-a uitat că-i floarea mea preferată. Cristescu observă nedelicat, dar convins că-i face plăcere: ― O atenție de logodnic, aș zice. ― Într-adevăr... Știți, la 62
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
de salubritate vor intra în grevă, dacă asta e adevărat, și nu trebuie să fim surprinși dacă așa ceva se va întâmpla, bineînțeles că va fi vorba doar de o provocare, fie ea din inițiativa primăriei înseși sau, mai probabil, la comanda guvernului, vor avea grijă să ne facă viața amară în o mie de feluri, trebuie să fim pregătiți pentru orice, inclusiv, sau mai ales, pentru ceea ce acum ne pare imposibil, pachetul de cărți e la ei și au și așii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
informat asupra evadării și, ceea ce nu era mai puțin important, prin acte scrise. Câteva familii, dacă erau vreo jumătate de duzină, reușiră să traverseze linia printr-unul dintre posturile de frontieră, dar asta pentru că tânărul ofițer care se afla la comandă se lăsase convins nu numai de repetatele asigurări de fidelitate față de regim și de curățenie ideologică a fugarilor, ci și de afirmațiile insistente precum că guvernul știa de retragere și o aproba. Totuși, ca să scape de îndoielile care-l asaltaseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
Dar nu în situația de panică pe care avansarea de tancuri cu tunurile ațintite spre ei ar provoca-o cu siguranță, Da, domnule, Pe scurt, nu aveți o idee pentru rezolvarea problemei, repetă prim-ministrul, sigur că luase din nou comanda și inițiativa, Îmi pare rău că trebuie să recunosc, domnule prim-ministru, Oricum, vă mulțumesc că mi-ați atras atenția asupra unui aspect al situației care îmi scăpase, I se putea întâmpla oricui, Da, oricui, da, dar n-ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
o excepție, ba, dimpotrivă, nu a dovedit mai multă rezistență în a fi de acord cu perioada de trei zile decât cea considerată normală în relația dintre un superior și un subordonat, în extrem de puținele cazuri în care cel care comandă se vede obligat să cedeze în fața argumentelor celui căruia i se comandă. Dispunem de fotografii ale tuturor adulților care locuiesc în clădire, mă refer, bineînțeles, la cei de sex masculin, spuse șeful și adăugă inutil, Una dintre ele corespunde bărbatului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
n-ar avea-o, n-ar fi ceea ce este astăzi. Uneori, faptul că te afli prea aproape de centrele de decizie provoacă miopie, scurtează bătaia vederii, răspunse înțelept primul adjutant, Adică, dacă într-o zi vom ajunge într-o poziție de comandă autentică, așa ca șeful, ni se va întâmpla același lucru, întrebă al doilea adjutant, Nu există, în cazul nostru, nici un motiv ca viitorul să fie diferit de prezent, răspunse cu înțelepciune primul adjutant. După cincisprezece minute amândoi dormeau. Unul sforăia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
nici un fel de pică, dimpotrivă, i se simțea în mod clar ușurarea. Cu aceeași voință energică cu care reușise să-și stăpânească un început de insomnie care-l obligase să se răsucească nu de puține ori în pat, prelua personal comanda totală a operațiunilor, cedând generos cezarului ceea ce nu i se putea refuza cezarului, dar lăsând să se înțeleagă clar că, la urma urmelor, către dumnezeu și către autoritate, celălalt nume al său, vor sfârși prin a se întoarce, mai devreme
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
înclina spre apă o căldare goală. Soția doctorului se așeză, deschise geanta pe care o avea și scoase dinăuntru o carte. Până nu o deschise și nu începu lectura, câinele nu se mișcă de acolo. Ridică ochii de pe pagină și comandă, Du-te, iar el plecă alergând, se duse unde trebuia să se ducă, acolo unde, așa cum se spunea eufemistic în alte vremuri, nimeni nu se putea duce în locul lui. Comisarul privea de departe, își amintea întrebarea pe care și-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
avea brodate inițialele ei. —Mersi, am acceptat-o eu. Era o adevărată crimă să te ștergi la nas cu ceva atât de frumos și de fin, dar am făcut-o. Este foarte frumoasă batista asta. — Se pot lua de la Leron. Comandă specială. Vin ei la Chicago la mama. Lucrează numai cu programare. Să vezi materialele. Minunate. Ce-ar fi să comand și pentru tine data viitoare? Asta te-ar mai Înveseli nițel? Cred că da, i-am răspuns. M-am gândit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Sub fotografie scria: „Ines de la Fressange, designer de modă, Districtul Elysée“. Pe post-it, Milton scrisese În grabă: „Îmi place pardoseala din parchet cu model lat, imitând coloana vertebrală a heringului.“ Realizam perfect că eram hărțuită de un profesionist În vederea unei comenzi pentru decorarea interiorului. Înainte de a ne muta la New York, găsiserăm acest apartament fermecător, destul de spațios și de modă veche de la etajul 5 al unei clădiri datând din anii ’20, situată pe One Fifth Avenue. Apartamentul nostru dădea spre Washington Square
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
că Milton venea pe la mine mai târziu, m-am gândit. Cu siguranță mă va Înveseli după Întâlnirea aceea. Asta nu Însemna că trebuie să-l și angajez. — Ne plac rochiile foarte mult, spuse Bob Bulton, trimisul de la Neiman Marcus, Împăturind comanda și trăgând elasticul În jurul dosarului. Bob Multon era unul dintre cei mai influenți achizitori de modă de la Neiman Marcus, chiar dacă felul În care arăta nu conducea neapărat la această concluzie. Era foarte gras, aproape de vârsta pensionării și purta un costum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
dosarului. Bob Multon era unul dintre cei mai influenți achizitori de modă de la Neiman Marcus, chiar dacă felul În care arăta nu conducea neapărat la această concluzie. Era foarte gras, aproape de vârsta pensionării și purta un costum Thom Browne făcut la comandă, la care sărea În ochi felul În care manșetele de la pantaloni se terminau suficient de sus deasupra gleznei Încât să lase la vedere șosetele liliachii din cașmir. În ciuda faptului că În atelierul lui Thack din Strada Chrystie erau Înghesuite materiale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
vești bune, nu-i așa? Fără Îndoială că mai târziu aveam să fiu pedepsită și eu pentru nerespectarea cuvântului dat. —Ei, trebuie să vă felicit, spuse Bob, părând impresionat. Ați pus mâna pe fetele alea din timp. Vom adăuga la comanda noastră pentru pre-sezonul de primăvară câte două din rochiile care vor fi purtate la petrecere. Părea că-și deschide dosarul din nou. — Dacă fetele vor fi fotografiate, rochiile vor fi cumpărate cât ai clipi. Credeți că Alixe Însăși va purta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
doar lumânări, ca să nu Își dea seama clienții cât de mult semăna cu un șopron. —Dumnezeule, Thackeray! Ce-a fost aia? am explodat eu În Întuneric. — Poți să-mi faci rost de fetele alea, nu-i așa? Ne-am dublat comanda În baza faptului că tipele alea vor purta rochiile mele la petrecerea lui Alixe Carter... —Thackeray, pot să-ți reamintesc un lucru? Nimeni nu va purta rochiile tale la petrecerea lui Alixe. Tu ai inventat asta. —Sylvie, e o treabă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
Principalul este ca niciodată să n-o faci la discreție și să nu accepți, din greșeală, vreun compliment. Când am scăpat de acest protocol, am oftat amândouă În același timp și ne-am așezat. Un chelner veni să ne ia comanda - două Coca-Cola, friptură la grătar cu cartofi prăjiți, fără salată. — Mor de foame, spuse Lauren. Hai să trecem direct la ce ne interesează. Cu ce te pot ajuta? Păi... are legătură cu prietena ta, Alixe, cea la a cărei petrecere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
doriți, chiar și la prețul de 80000 $ și chiar mai mult. Iar dacă Îl priviseră În față pe țarul Nicolae al II-lea sau pe Rasputin, atunci erau și mai mult vânați. Din partea lui Lauren, cu cât era mai dificilă comanda, cu atât era mai dornică să facă În așa fel Încât să o onoreze. Mi-a spus cândva că, de obicei, cheltuie mai mulți bani pe avioane particulare când pleacă să dea de urma unor bijuterii decât scoate vreodată profit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
nu trebuia să faci asta, zău, spuse Hunter În dimineața următoare. —Așa am vrut eu, i-am răspuns. Îi adusesem micul dejun În pat și am stat Împreună deasupra plapumei, mestecând câte un croasant de la brutăria Balthazar, unde făcusem eu comandă. Pe la 8 fără un sfert, mi-a sunat telefonul mobil. Am răspuns. —Bună, Sylvie. Sunt Sophia. Ce mai faci? — Oh. Bună, am zis, un pic șocată. —Pot vorbi cu Hunter? E foarte urgent, iar telefonul lui trebuie că e Închis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
de polo pe zăpadă. O să fie distractiv. Ideea lui Lauren mă ispitea. Auzisem că Moscova Însemna distracție nebună și că toți cei din lumea modei făceau afaceri grozave acolo. Poate că aș fi putut să mă Învârtesc și de niște comenzi pentru Thackeray. Ar fi grozav, dar pot să-ți dau eu de veste dacă da sau nu? S-ar putea să merg cu Hunter la Paris chiar atunci. Așadar, totul este cum trebuie cu el? —A fost adorabil de când s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]