46,969 matches
-
adus aminte de splendoarea rochiei. —A fost mare păcat că nimeni nu a avut cum să o vadă În realitate, oftă. Thack este un geniu, el mi-a făcut-o. De când cu poza aia din Post, primește o grămadă de comenzi noi. Ca să știi, Nina Chlore vrea să poarte o variantă albastră a rochiei la premiile Oscar. Nu te deranjează, nu-i așa? am Întrebat-o. Sunt flatată că un idol al modei ca Nina este inspirată de cineva atât de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
seară. 27 mai 2000. Un restaurant franțuzesc de pe Smith Street, din Brooklyn. Trei bărbați stau la o masă rotundă din colțul din fund, din stânga, al încăperii. Harry Brightman (fost Dunkel), Tom Wood și Nathan Glass. Tocmai au terminat de făcut comanda (trei antreuri diferite, trei feluri principale diferite, două sticle de vin - una cu roșu, una cu alb) și s-au întors la băuturile care le-au fost aduse la masă nu mult după ce au intrat în restaurant. Paharul lui Tom
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
mi-o și imaginasem purtând colierul (așa cum se întâmplase luni și marți) și știam că simpla ei vedere avea să-mi facă foarte bine. De aceea, m-am strecurat cu inima grea într-un separeu gol și i-am dat comanda lui Dimitrios, care ținea locul iubitei mele absente. Ca de obicei, aveam în buzunar o carte (Conștiința lui Zeno, pe care o cumpărasem la recomandarea lui Tom) și, pentru că în ziua aceea nu aveam cu cine face conversație, am deschis
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
interesează banii. Nu trebuie să faci decât un singur lucru pentru mine. Unul foarte simplu. N-o să-ți răpească decât un minut. Ce lucru? — Să suni la firma de mutări pe care ai angajat-o pentru mâine și să anulezi comanda. Spune-le că te-ai răzgândit și că nu mai ai nevoie de camion. Și de ce-aș face-o? — Pentru că aranjamentul s-a întors împotriva ta, Gordon. Toată povestea a explodat la cinci minute după ce ați ieșit din anticariatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
era martor că asta era ultimul lucru din lume pe care îl doream. Într-o duminică liniștită și caldă de pe la sfârșitul vacanței de vară, a rămas la mine acasă, la o seară cu filme și mâncare thailandeză. După ce am făcut comanda prin telefon la restaurant, s-a întors spre mine și a spus: — N-o să-ți vină să crezi ce le-a trecut prin cap. — Despre cine vorbim? am întrebat. — Despre Nancy și Aurora. — Habar n-am. Fac și vând bijuterii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
gărdulețele par a fi intrat în preocuparea este tică a edililor ca element șic de mobilier urban. Dacă te uiți pe site-urile unor primării - sau pe articolele din presă referitoare la acestea -, te crucești cîți bani se duc pe comenzi de „garduri bordurate” sau altminteri stilizate ! Gospodarii blocurilor par a fi cuprinși și ei, uneori, de această febră a gardofiliei. Aflăm astfel din presă că „pri măria clujeană a primit 1.581 de solicitări de la asociațiile de locatari, dar pînă
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]
-
găsit tocma’ când să mă bornesc înaboi, spre oraș. Abia se ținea, mi-era să nu-mi bice jos de be cabră, am zis că-i criță. Nu părea să mai fie ceva de scos de la vizitiu. Îi transmise o comandă pentru cofetar, pentru Ajunul Crăciunului, când era invitat în două locuri, la familia Margulis și la Livezeni (încă nu se hotărâse ce să aleagă, nu trimisese răspuns) și-l concedie. Nu sperase prea mult de la el, iar speranțele, iată, nu
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
semnătură a ieșit cam boțită, semn că nu sunt în toane bune. N-o să-mi plâng de milă: ochii, măseaua care trebuie scoasă, les règles, curățenia care nu se mai termină, ba parcă abia începe, fiindcă abia acum e sub comanda mamei, și visul urât. Dar, cum am scris biletul, cum m-am liniștit. Și, cum a venit Nicu la frățiorul meu, cum l-am trimis cu plicul la Alexandru, ba i-am dat și bani de tramvai. Îmi crește un
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
deși mai înalt. Alexandru ieșea să fumeze, mânca iute ce i se aducea și se scula de la masă, lucru de neînchipuit oricând, dar de neiertat când ai musafiri. Toată lumea privea mirată după el, de fiecare dată, întorceau capul ca la comandă, dar nimeni nu îndrăznea să-l întrebe ceva, Mișu presupunea că-i vorba, ca întotdeauna la el, de vreo femeie. Conu Costache venise încărcat cu dulciuri de la cofetăria lui Inger, din strada Carol, ceea ce, de asemenea, îi surprinsese pe-ai
Viața începe vineri by Ioana Pârvulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/586_a_1309]
-
Sisif spera într-o erodare a muntelui. Există și mituri care au crescut din erori. Deși compromis de Eva, mărul rămâne totuși în topul celor mai sănătoase fructe. Miturile naționale, zămislite de-a lungul mileniilor, nu pot fi demolate la comandă. Creștinismul! Alături de artă, este poate cel mai viu fenomen moștenit de la romani. Epoca modernă a spulberat mitul frumuseții senine. Egiptenii și-au zăvorât zeii în piramide. Rămân aici. Nu mă țin pingelele până în paradis. Valorile noastre sunt, poate, așchii rămase
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
înaltă, durdulie, cu sânii rebeli, fluturând provocator, făcându-i să înghită în sec pe colegii lui de pahar, căpităneasa tocmai îl ajuta să se ridice de la masă. Picioarele și bara de direcție nu-l mai ascultau, nu mai răspundeau la comandă. Încercarea de a obține ceva scris de la comandant, sub incidența indiscretă, plină de pofte, a atâtor consumatori, ce-și focalizaseră privirea numai spre sânii ei, era, încă din start, compromisă: Soldatul face din rahat bici să pocnească!", a răspuns căpitanul
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
pericolul a trecut, că stomacul se liniștise, din nou un miorlăit sinistru ca la o nuntă de feline nedomesticite: "chiooorrr"; de data aceasta și mai intens și mai prelung. Era tot el, luase atitudine împotriva neglijenței stăpânului. Ca la o comandă militară, toți cititorii din sală, treziți brusc din călătoriile lor virtuale, și-au întrerupt activitatea, au întors capul în aceeași fracțiune de secundă spre cel căzut în păcat și, privindu-l cu compătimire și reproș, se întrebau revoltați: Până când o să
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
cu o clipă în urmă. O fi tatăl cu fiica; se întorc de la o sindrofie; prea sunt eleganți și căluțul cabrat de pe automobil are și el un cuvânt greu de spus, gândi el când auzi aceeași voce ce dăduse scurta comandă și care îi părea cunoscută. Era vocea bărbatului ce intra grațios pe poarta glisantă cu tânăra de braț. Aceasta s-a adresat "stâlpului din beton armat" din fața lui în aceeași clipă, în care și Bidaru își dădu seama că figura
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
limbă stridentă, cam încâlcită și neînțeleasă; precum și ursul cu blană neagră, bătrân, greoi, ascultător, mereu flămând și cam leneș. După părerea lui Bidaru, acesta era punctul lor forte. Cu ajutorul bătrânului urs, a lui MoșMartin, care-și făcea programul numai la comandă supus și conștiincios, își câștigau existența numeroșii membri ai familiei, a cărui cap era bătrânul Gogu Baraban, cunoscut prin toate mahalalele sub numele de Gogu Ursaru. Dimineața, odată cu soarele, de după obloanele încă trase, locuitorii din zonă ce abia se trezeau
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
cei din jurul său nu erau cu mult mai breji ca el. La un apel sonor, venit de undeva din depărtare, discuțiile au încetat brusc, iar masa compactă de oameni, numai ochi și urechi, cum era și firesc, ca la o comandă militară sau, mai precis, ca la o poruncă dată supușilor de marele Calif al Califilor, s-a întors în aceeași secundă spre locul de unde venise sunetul. Bidaru, ca și toți ceilalți participanți, își ciuli urechile și își aținti privirea în
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
din dragoste sau din interes? Cu gândul la karma ce îi așteaptă pe tinerii de azi și pe cei ce se vor naște de acum încolo, în timp ce lumânările s-au consumat și s-au stins de la sine, ca la o comandă le-au coborât și pleoapele îndepărtând trecutul pentru ca, în clipa următoare, să-i transfere într-un viitor miraculos și controversat. Epilog Zgârcită în precipitații vara, toamna și-a luat revanșa cu ploi bogate ce au scos la suprafața solului enorme
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
factorii abiotici, cu scopul de a lua măsuri eficiente de prevenire a dezechilibrelor ecologice. Pentru o documentație mai exactă, ei doreau să participe efectiv la ora de zoologie. Confirmând acceptul încă din primul moment, imediat am apăsat pe butonul de comandă 4D și i-am introdus în programul de gestionare a memoriei. Eram convins că atât eu cât și elevii mei nu avem ce să ne reproșăm. În privința aceasta nu încăpea nici o îndoială... Intrăm pe neașteptate. Elevii, la locurile lor, mai
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
de Mare Clucer<footnote Vornic. Mare dregător în sfatul domnesc. Era conducător al curții domnești avand drept de judecată asupra întregului corp de curteni, precum și asupra întrgii țări. footnote>. Supt Dumitrașcu Cantacuzino, ajunge Serdar<footnote Serdar, dregător cu atribuții militare. Comanda cetele de călareți din ținuturile dinspre tătari. footnote> peste oastea moldovenească. Pe vremea aceea, tătarii jefuiau, iar cazacii hoțeau pretutindeni în țară. În anul 1685, Constantin Cantemir ajunge Domn al Moldovei. Atunci, cel mai de frunte dintre boieri, supt Duca
ANUCA Fata pădurarului by Gheorghe Tescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/265_a_503]
-
cineva le-ar fi lichefiat ca prin minune; începeam așadar, încet-încet să respir cu proprii plămâni ai Iozefinei; treptat simțeam cum mi se împrospătau de-adevăratelea toate organele de holtei sastisit, ipohondru și pretențios; era ca și cum coborau ca la o comandă unică, și ele, în tălpile ei. Atrași amândoi de ne mai pomenitul portret al Contesei de Bethlen din pasajul mult îndrăgit de Iozefina, deschideam cartea lui Alexandru Ivasiuc, cu cele două nuvele, “Con de vânătoare” și “O altă vedere”, la
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
avea, când era interesat, un râs măgulitor, cu un hăhăit mărunt pus pe-o melodie ascendentă, optimist, cuceritor; așa reușea probabil, să-l cucerească repede pe interlocutor; râs parcă imprimat cândva pe o bandă de magnetofon și redat oricând, la comandă, prin simpla apăsare pe buton) Te superi, castelane, dacă îndrăznesc să-ți deschid ochii? Zii! Păi mătăluță cu cine scrii textul piesei zi de zi în bibliotecă, mă rog frumos? Ia spune, mătăluță. Amuțesc. Inima îmi ajunge în gât. O
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
ieși din minți regizorul-El e personajul cheie. Fără el, d-ta și nevasta d tale n-aveți cum să mai muriți. Dar înțelege odată pentru totdeauna, domnule. Fără el, Henri nu poate acționa. În scena asta totul se schimbă la comanda lui. Dar Henri? Unde e Henri? Henri! Cred că și Henri și Mihai o să întârzie puțin-făcu contele. Nu se admit întârzieri. Să fie clar! - tună din nou, vocea Regizorului. Să-și caute alt servici - se auzi altă voce. Mai mare
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
replici după replici, ca niște ecouri ale unor automatisme verbale: Penseta 1. Pansamentul 1. Penseta 2. Pansamentul 2. Sugativează mai repede. Din nou hemoragie. Aveți grijă. Mult nu mai putem sta fără puls. Penseta 3. Penseta 4. Cea care dete comenzile, luă un corn de bou și i turnă din nou, celuilalt Gerard, tânărului, ceva lichid în piept. Adăugă: Încet, fetelor. Cu răbdare. Treceți apoi la resuscitare. Dle regizor, veniți cu toții mai aproape. Și domnii cavaleri și contele și contesa... Apropiați
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
Să nu uităm că, după atâtea înfrângeri (dacă o fi adevărat ce spune) , ea va sufla și în iaurt. În acest caz n-ar fi fost sinceră. Dar dacă a fost cu adevărat sinceră și are oroare de dragoste la comandă? Nu puteam explica totuși comportamentul ei adolescentin. Ea uitase, de fapt, vârsta la care ne aflam amândoi. Nu-i putea fi cumva, teamă că gestul ei risca să fie mai mult fals și depășit? Înaintam cu pași rari și leneși
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
de nedumerire? Noi, cei din jur, încremeniți, ca și santinelele, priveam hăbăuci cum țâșnea sângele din el și cum se zvârcolea văitându-se. Sânge negru stropea zăpada scârbos de albă. Începuse să viscolească când soldații ordonaseră pregătirea grupei pentru plecare. Comenzile în rusă erau din ce în ce mai precipitate și mai forțate. Parcă aveau senzația că unul din noi ar avea de gând să evadeze. Unde să evadeze? Noi zbieram întrebându-ne ce să facem cu Nandor. Bărbații se chinuiau zadarnic să răstoarne creanga
Fascinantul corn de vânătoare by Nicolae Suciu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1284_a_2205]
-
cincizeci de grade, și Gacel știa din experiență că acel frig trădător reușea să se strecoare în oasele călătorului inconștient, îl îmbolnăvea și făcea apoi ca articulațiile corpului să-i rămână ca anchilozate și dureroase, refuzând să răspundă prompt la comenzile creierului. Trei vânători fuseseră găsiți înghețați pe pământurile pietroase de la poalele munților Huaila, și Gacel încă își mai amintea cadavrele lor, înghesuite unul într-altul, unite prin moarte în acea iarnă friguroasă, când tuberculoza i-l luase și pe micuțul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2272_a_3597]