45,986 matches
-
traseul și detaliile ei. Situația oastei ungare în fața Argeșului era grea, lipsită de provizii, n-avea nici o ieșire. În aceste condiții dificile, fără o luptă decisivă, soluția împăcării regelui cu voievodul român s-a impus și se ajunge la o pace (de fapt, armistițiu), o "pace fățarnică", spunea regele mai târziu, în 1332, învinuindu-l pe Basarab. După "împăcare", voievodul i-a indicat regelui un drum direct și scurt de întoarcere.20 După părăsirea Argeșului, nu știm prea bine ce s-
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
oastei ungare în fața Argeșului era grea, lipsită de provizii, n-avea nici o ieșire. În aceste condiții dificile, fără o luptă decisivă, soluția împăcării regelui cu voievodul român s-a impus și se ajunge la o pace (de fapt, armistițiu), o "pace fățarnică", spunea regele mai târziu, în 1332, învinuindu-l pe Basarab. După "împăcare", voievodul i-a indicat regelui un drum direct și scurt de întoarcere.20 După părăsirea Argeșului, nu știm prea bine ce s-a întâmplat, lucrurile sunt confuze
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
domnie pe fiul său, Nicolae Alexandru. Bătrânul voievod Basarab s-a sfârșit "la anul 6860 (1352)", conform unei însemnări pe peretele bisericii Sf. Nicolae din Curtea de Argeș. Noul rege Ludovic I a trimis solii la Alexandru, în 1343, pentru a trata pacea și înțelegerea între ei. Ajuns moștenitor al tatălui său, Alexandru, purtând numele țarului din Târnovo, cu care era înrudit, se arată dispus față de noul rege al Ungariei să presteze jurământul de credință, ca suzeran al său, încă din 1343. Apoi
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Apoi, în 7 octombrie 1345, într-o scrisoare către regele Ludovic, papa Inocențiu VI îi amintește despre "nobilul bărbat" Alexandru Basarab, un "ocrotitor al credinței catolice". Dar regele Ludovic, ocupat cu campaniile sale în Italia, nu răspunse imediat dorinței de pace a domnului. Totuși, în 1345, o solie de pace și bună înțelegere condusă de Dimitrie, episcop de Oradea, veni în țară și aceasta trebuie pusă în legătură și cu căsătoria dintre noul domn Alexandru și Clara de Dăbâca (Doamna Clara
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
regele Ludovic, papa Inocențiu VI îi amintește despre "nobilul bărbat" Alexandru Basarab, un "ocrotitor al credinței catolice". Dar regele Ludovic, ocupat cu campaniile sale în Italia, nu răspunse imediat dorinței de pace a domnului. Totuși, în 1345, o solie de pace și bună înțelegere condusă de Dimitrie, episcop de Oradea, veni în țară și aceasta trebuie pusă în legătură și cu căsătoria dintre noul domn Alexandru și Clara de Dăbâca (Doamna Clara!), prin care se stabilea o nouă legătură cu catolicismul
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
cu catolicismul și regatul Ungariei.21 Însă desprinderea domniei muntene de Ungaria nu s-a înfăptuit dintr-odată. În 1355, după ce Ludovic renunța la planurile sale italiene, Alexandru era privit (recunoscut) de rege ca un "vasal unguresc", reconciliat, adus la pace prin solia episcopului Dimitrie din Oradea. În anii 1355-1356, când la Severin stăpânea ca ban Nicolae Szechy, domnul muntean renunțase pentru moment la drepturile asupra cetății Severinului, mai mult, el a cedat formal aceste drepturi, retrăgând și episcopul ortodox de
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
dominației otomane în Europa: chestiunile albaneză și macedoneană / 79 Imperiul Otoman / 79 Mișcarea națională albaneză / 83 Macedonia / 88 Războaiele balcanice, 1912, 1913 / 93 Independența Albaniei / 97 Moștenirea otomană / 101 Capitolul 4. Primul război mondial / 103 Sarajevo / 103 Războiul / 110 Încheierea păcii și prevederile ei / 116 Căderea Imperiului Otoman: RepublicaTurcă / 120 Concluzie / 126 Capitolul 5. Primul deceniu de după război / 127 Problemele postbelice imediate / 127 Problemele organizării naționale și ale dezvoltării interne / 135 Marea criză economică / 170 Viața tradițională în mediul rural / 171
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
că printre voluntarii ruși se aflau numeroși bețivi și incompetenți, aceștia constituind o povară și o sursă de fricțiuni cu Rusia. Războiul a fost pînă la urmă, atît din punct de vedere militar cît și psihologic, un dezastru. Înainte ca pacea să fie în sfîrșit semnată, în martie 1877, țara suferise pierderi de aproape cincisprezece mii de vieți omenești. Războiul declarat de Rusia la 24 aprilie 1877 nu a întîmpinat la început nici o dificultate; guvernul rus nu dorea să se alieze
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
cerut bani, provizii și asigurări precise în privința teritoriului ce urma să-l primească ulterior. Negocierile s-au prelungit, Serbia intrînd în război abia la 13 decembrie, la trei zile după căderea Plevnei. Guvernul sîrb spera să obțină prin tratatul de pace teritoriul de la sud din cadrul "Vechii Serbii", inclusiv vilaietul Kosovo și sangeacul Novi Pazar, pînă la rîul Lim. Avînd în vedere aceste așteptări, Tratatul de la San Stefano a fost un adevărat șoc pentru Serbia. Ei i s-au dat două sute de
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
lansat un atac. Cu toată convingerea generală că, lipsită de înalții ei ofițeri în urma retragerii rușilor, armata bulgară era o victimă sigură, aceasta i-a învins pe invadatori. Imperiul Habsburgic a fost nevoit să intervină ca să-l salveze pe Milan. Pacea a fost încheiată pe baza menținerii vechilor granițe, iar Serbia a trebuit să accepte unificarea bulgară. Întregul episod a constituit o lovitură puternică dată prestigiului regelui. Milan se confrunta în acest moment cu o serie de probleme serioase. Dinastia Obrenović
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
le oferea o foarte mare protecție naturală, iar forțele otomane erau concentrate în alte zone, în primul rînd împotriva sîrbilor și după aceea, cînd a început războiul cu Rusia, împotriva principalului lor inamic. În martie 1877, cînd Serbia a făcut pace, Muntenegru a rămas în stare de război cu Imperiul Otoman, astfel încît în aprilie, cînd a intrat și Rusia în conflict, cele două state luptau împotriva unui dușman comun. După eșuarea tentativei otomanilor de a cuceri Muntenegru, forțele muntenegrene au
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
dușman comun. După eșuarea tentativei otomanilor de a cuceri Muntenegru, forțele muntenegrene au reușit să preia inițiativa ofensivei și să intre în posesia unei fîșii de pe coastă care constituise anterior un obiectiv major al politicii lor externe. În cadrul negocierilor de pace, guvernul rus a depus un efort deosebit pentru întărirea statului Muntenegru, Tratatul de la San Stefano alocînd statului un teritoriu care ar fi dus la mărirea de 3,5 ori a suprafeței lui. Chiar dacă o parte a acestuia a fost pierdut
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
o insurecție care durase trei ani. Prin acest acord, Poarta ceda administrația insulei majorității creștine. Urma să fie aleasă o adunare în condițiile garantării controlului creștinilor, iar sultanul era obligat să aleagă un guvernator creștin. Concesiile acestea nu au adus pacea în Creta. Populația greacă era împărțită în facțiuni conservatoare și liberale care luptau pentru puterea politică; liberalul Eleftherios Venizelos se număra printre cei mai proeminenți politicieni cretani. Permanentele tulburări din insulă au determinat Poarta să rupă Pactul Halepa. Au fost
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
durat aproape o lună. Armata otomană a învins curînd forțele grecești și a pătruns pe teritoriul Greciei, dar intervenția marilor puteri i-a împiedicat pe otomani să-și continue înaintarea. Deși războiul în sine a constituit un eșec umilitor, termenii păcii echivalau cu o victorie grecească în privința Cretei. Sub presiunea marilor puteri, guvernul otoman a fost forțat să acorde insulei un statut autonom; prințul Ghiorghios a devenit guvernator. Au rămas unele vestigii ale stăpînirii otomane, dar Poarta nu putea percepe un
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
acord în aprilie 1897 în privința problemelor din Balcani. Ambele guverne erau extrem de interesate în menținerea statu-quo-ului în regiunea aceasta. Înțelegerea referitoare la unirea eforturilor în această direcție a împiedicat exploatarea chestiunii macedonene de către unul dintre state și periclitarea astfel a păcii generale. Între timp, ORMI și-a continuat pregătirile în vederea unei revolte generale. Țelul acesteia era fie scoaterea regiunii de sub control otoman, fie cel puțin provocarea unei intervenții străine. Întreaga acțiune a fost extrem de prost organizată. Cel mai capabil lider al
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
în 1916. În iunie, armata rusă a făcut ultimul efort decisiv pentru obținerea victoriei, ofensiva de la Brusilov. Inițial, acțiunea a fost reușită, încît Brătianu a început să se teamă că, neintrînd în război, România va fi dezavantajată la tratativele de pace. El nu a făcut însă nici o mișcare înainte de a fi sigur de obținerea cît mai multor beneficii. Puterile aliate, care aveau nevoie de ajutorul României, au fost de acord cu mărirea pretențiilor sale, inclusiv cu anexarea Transilvaniei și a Banatului
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
zonă care depășea granițele etnice și includea o mare porțiune a Ungariei zilelor noastre. României i s-au dat de asemenea asigurări referitoare la primirea unei părți a Bucovinei și la participarea pe picior de egalitate la viitoarea conferință de pace. Bazîndu-se pe aceste promisiuni, țara a intrat în august în conflict. Armata ei opera în Transilvania, neexistînd nici o coordonare cu comandamentul rusesc. Dar abia intraseră în acțiune aceste trupe, că situația întregului front de răsărit s-a schimbat radical. Ofensiva
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
Alexandru Marghiloman. În mai, guvernul a semnat Tratatul de la București. Deși a obținut Basarabia, el a fost obligat să cedeze Dobrogea și unele regiuni din Carpați. Germania a dobîndit control deplin asupra producției de petrol. România, ca și Rusia, făcuse pace la începutul anului 1918 și ieșise din conflict. Intrarea Greciei în război avea să provoace cele mai multe controverse și să fie cel mai mult amînată. Dezbinarea din cadrul guvernului grec va avea pe viitor consecințe mai serioase decît în alte părți. Constantin
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
și Imperiul Otoman se aflau printre învinși. Albania suferise un eșec lamentabil în prima parte a războiului, iar teritoriile sale erau sub ocupație străină. Dacă acest stat urma să fie reconstituit sau nu avea să se stabilească în timpul negocierilor de pace. ÎNCHEIEREA PĂCII ȘI PREVEDERILE EI Odată cu terminarea războiului, soarta Peninsulei Balcanice intra din nou în mîinile marilor puteri victorioase. Tratatele de pace aveau să fie opera reprezentanților Marii Britanii, Franței, Italiei și ai Statelor Unite, nou apărute pe scena europeană. În cadrul unei
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
Otoman se aflau printre învinși. Albania suferise un eșec lamentabil în prima parte a războiului, iar teritoriile sale erau sub ocupație străină. Dacă acest stat urma să fie reconstituit sau nu avea să se stabilească în timpul negocierilor de pace. ÎNCHEIEREA PĂCII ȘI PREVEDERILE EI Odată cu terminarea războiului, soarta Peninsulei Balcanice intra din nou în mîinile marilor puteri victorioase. Tratatele de pace aveau să fie opera reprezentanților Marii Britanii, Franței, Italiei și ai Statelor Unite, nou apărute pe scena europeană. În cadrul unei rupturi radicale
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
ocupație străină. Dacă acest stat urma să fie reconstituit sau nu avea să se stabilească în timpul negocierilor de pace. ÎNCHEIEREA PĂCII ȘI PREVEDERILE EI Odată cu terminarea războiului, soarta Peninsulei Balcanice intra din nou în mîinile marilor puteri victorioase. Tratatele de pace aveau să fie opera reprezentanților Marii Britanii, Franței, Italiei și ai Statelor Unite, nou apărute pe scena europeană. În cadrul unei rupturi radicale față de tradiția de pînă atunci, statele învinse Germania, Imperiul Otoman, Bulgaria și statele succesoare ale Imperiului Habsburgic, Austria și Ungaria
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
guvernelor învingătoare din Balcani Grecia, România și statul iugoslav recent instituit au participat într-adevăr la o serie de întîlniri, deciziile majore au fost luate, ca și în trecut, de marile puteri. Națiunile victorioase aveau două căi de încheiere a păcii. În cadrul celei dintîi, ele își puteau fundamenta termenii tratatelor pe principiile idealiste enunțate în timpul războiului de partidele socialiste, de guvernul bolșevic și de Woodrow Wilson în celebrele sale Paisprezece Puncte. Scopul era semnarea unei păci juste, bazată pe autodeterminare și
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
două căi de încheiere a păcii. În cadrul celei dintîi, ele își puteau fundamenta termenii tratatelor pe principiile idealiste enunțate în timpul războiului de partidele socialiste, de guvernul bolșevic și de Woodrow Wilson în celebrele sale Paisprezece Puncte. Scopul era semnarea unei păci juste, bazată pe autodeterminare și conciliere între învingători și învinși. După încetarea luptelor, principalele susținătoare ai acestui tip de aranjament erau statele învinse și Rusia Sovietică. Aceste principii apărau teritoriile respective de ocuparea sau anexarea lor de către o putere străină
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
tip de aranjament erau statele învinse și Rusia Sovietică. Aceste principii apărau teritoriile respective de ocuparea sau anexarea lor de către o putere străină. Cea de a doua alternativă, aproape opusă ca obiectiv, prevedea aplicarea clauzelor tratatelor secrete și impunerea unei păci punitive guvernelor perdante. La urma urmei, nici un stat din oricare dintre tabere nu se arătase deosebit de interesat de autodeterminare în formularea obiectivelor sale în timpul războiului decît dacă principiul ducea la promovarea propriilor pretenții. Un astfel de aranjament ar fi marcat
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]
-
fi marcat totodată continuarea politicilor imperiale adoptate anterior de puteri în Asia și Africa. Acordurile secrete prevedeau împărțirea fostelor teritorii otomane și a coloniilor germane în sfere de influență. În ceea ce privește Balcanii, regiunea în care cele două principii referitoare la încheierea păcii intrau cel mai mult în contradicție era reprezentată de ținuturile albaneze și sud-slave care, conform Tratatului de la Londra, urmau să fie atribuite Italiei. După cum vom vedea, tratatele de pace au preferat în general, cea de a doua soluție adică statele
by Barbara Jelavich [Corola-publishinghouse/Science/960_a_2468]