6,425 matches
-
pune în mișcare o întreagă recuzita, cu plopi unduindu-se într-un mirific apus de soare, cu perdele unduind la ferestre sau cu furtuni dezlănțuite din senin, totul într-o sublima învălmășeala din care apare, suveran, chipul artistului, transfigurat de chinurile creației sale. Ce departe suntem de adevăratele stări încercate de un creator, stări care pot veni pe un cântec lălăit transmis de radioul vecinului, la gară, între două trenuri și cărând bagaje grele, sau la bucătărie, în aburii fasolei puse
UN SCRIITOR DE VITĂ VECHE by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/17778_a_19103]
-
Constantin Țoiu Acțiunea se petrece la Arad și într-un oraș din vestul Ungariei. D. asistă, având patru ani, la nașterea celor doi frățiori ai ei, gemeni. Nu vrea să iasă din odaia maică-si cuprinsă de chinurile facerii. Bunica încearcă s-o dea afară amenințând-o cu un cocean era pe la culesul porumbului. Ea țipă, nu se lasă, vrea să vadă cum vin. După un an și ceva de la naștere, mama celor doi gemeni, săracă, îl împrumută
Roman ratat - variantă - by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/13902_a_15227]
-
o pădure De mărăcini, zgâriat de ei, rupându-i, Făcându-mi cale și pierzând-o iar, Fără a ști să ies la luminiș, Zbătându-mă din greu să îl găsesc: Tot chinu-i pentru-a Angliei coroană. Și o să scap de chin, ori voi croi Un drum cu un topor însângerat. Da, pot zâmbi și omorî zâmbind, Să strig „mă bucur” cui mă chinuiește, Cu lacrimi false să-mi stropesc obrajii, Și mutra să-mi prefac cum e prilejul. Mai mulți o să
William Shakespeare Henric al VI-lea – Partea a treia by Horia Gârbea () [Corola-journal/Journalistic/3061_a_4386]
-
după moarte: prima Raiul, (Paradisul sau Edenul), unde merg la inviere doar cei drepți, răscumpărați fiind prin sângele lui Iisus Hristos și a doua, moartea definitivă, fără speranța învierii. Unele culte cred în existența Iadului (Infernului), unde merg păcătoșii pentru chinuri veșnice. Soarta omului este stabilită după judecata făcută de Fiul, după faptele de fidelitate creștină pe care le-a făcut omul când era în viață. La catolici există și Purgatoriul, un loc diferit de Rai și Iad, unde oamenii se
Moarte (mitologie) () [Corola-website/Science/302138_a_303467]
-
în melancolie, tăcerea într-un vizitator, cuvântul în cea mai sigură armură a singurătății, ritualul într-o umbră ce bate înainte pe un pavaj pietruit cu chipuri de sfincși: "Și acum în seara hărăzită trec/ Hohotind de gânduri, însetat de chin/ Nemișcat în forma zeului petrec/ Îmbătat de rouă în etern suspin"... George Virgil Stoenescu, Fratele meu, versuri, cu o prefață de Eugen Negrici și o postfață de Lidia Vianu, Editura "Univers enciclopedic", Buc., 2000
Un sapiențial vitalist by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/16698_a_18023]
-
povară atacurilor care, cele mai multe, se refereau la episodul de tinerețe cu lipsa banilor de la regimentul unguresc unde slujise, a trebuit să se spovedească public și, apoi, scîrbit, să renunțe la direcția "Educației Poporului", redevenind ceea ce fusese, un prozator mereu în chinurile facerii creatoare. În toată vara lui 1932 muncise nopțile la Răscoală, în casa viei sale de la Valea Mare. La 2 iulie notă: "Dacă în noaptea de joi spre vineri am scris puțin, azi-noapte a mers mai bine, fără însă a
Jurnalul lui Rebreanu by Z. Ornea () [Corola-journal/Journalistic/17893_a_19218]
-
limita în efortul de a nu te omorî.” Îl și aud, dimineața, la micul dejun: „Nu! Nu cedez! Nici astăzi nu mă omor!” E incontestabil: își au și intelectualii eroii lor. „Fi-voi până la urmă artistul frunzăririi, împlini-voi prin chin săltăreț definiția existării ? Ori mă voi abate de la suprafața totului și mă voi pierde ?” Dacă rabzi stilul, merită să iei în serios aceste întrebă ri - și să nu răspunzi. „A avea sau nu sentimentul neantului, iată ce împarte pe oameni
însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/4341_a_5666]
-
deja maestru în arta culinară și câștigător al unor concursuri de profil. În anii '80, genialul bucătar ajuns la Athénée Palace va fi înfășurat și practic anihilat de penuria ceaușistă. Festinul, regalul gastronomic se transformă într-o biată masă, un chin al generațiilor reunite pentru o bucată de pâine. Marian Dei, zis Papagalul, fratele vitreg al lui Gelu și al Ninei, își poartă și el, într-o existență normată de munca la depou, visul strivit, lichidat în fașă, al fostului junior
Flacăra Roșie (II) by Daniel Cristea-Enache () [Corola-journal/Journalistic/8512_a_9837]
-
largă, tratată cu oulipo-ist umor amar, incluzând supoziții, urmăriri, avataruri, închipuiri, suspiciuni, ură, omoruri, răpiri, trădări, mici amoruri cu și fără viitor, dar și mari iubiri, încuscriri, cosangvinități, înrudiri tabu, victorii, capitulări, imbroglio-uri, conspirații, maladii stranii, otrăviri, sucombări în chinuri, inși pruncucigași, fratricizi, sadici, diabolici, ș.a.m.d, și plimbând publicul în lungul și latul Pământului, dar și prin cronica timpului, cu convulsiuni înlăuntrul țării și în afară, cu răi și buni din viață și din cărți. Mai toată fauna
E fără e ! by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/5835_a_7160]
-
Iubești precum iubesc; și că-mi ești drag știind, la fel, ea-n grabă-ți se dădu... Te pierd, o pierd, ferice dar de voi, Că v-ați găsit! Câștigul e-ndoit Iubire-având din mine amândoi, Cât eu rămân de chin blagoslovit. Batjocură a sorții: frați de sânge, Nu pot de neiubire a mă plânge... LV Ce rost au marmura de pe morminte și aurul din cripte? Versul doar E de folos aducerii aminte, O știi; clepsidra-i regilor gropar. Statuile, sub
Sonete de Shakespeare într-o nouă traducere by Radu ȘTEFĂNESCU () [Corola-journal/Journalistic/6894_a_8219]
-
în privința corecturii, mai sînt mici pete pe vesmîntul elegant). v În editorialul numărului inaugural, prozatorul Radu Ciobanu explică rostul încă unei reviste în vitrina aglomerată a publicisticii culturale românești (cu un public-tintă dacă nu restrîns, în orice caz supus unui chin tantalic în fața ofertei, pe cît de tentanta pe atît de inaccesibila din pricini materiale): "Ne aflăm aici, la Deva, într-un loc lipsit de tradiție culturală majoră, alta decît cea arheologică sau etnofolclorica. E de asemenea un loc care, din
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/18127_a_19452]
-
nu este cu adevărat personalizată, Eul fiind echivalent - în acest caz - franțuzescului on). Dar, fără să spună vreodată Eu, în ,Umbra Evei", Blaga vorbește, de data asta, despre pasiunea sa, despre deziluziile sale, despre aspirația sa spre mit! Din dulcele chin, din amara plăcere ce între moarte ne poartă și înviere, din voluptățile nopții, din calda împărăție, o umbră-ți rămâne sub ochi, ușor albăstrie. Cu ce să aseamăn adaosul, când vraja pereche nu are? Cu o priveliște, cu vreo-ntâmplare
Lucian Blaga, lirica postbelică by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/11566_a_12891]
-
început absolut al timpului omenesc, toate drumurile planetei rămâneau de inventat. Ce minunată confidență (rămânând perfect pudică) pune pe hârtie Blaga - mereu la modul său ,generalizant", ca și cum ar vorbi de experiența oricărui bărbat cu femeia ce împarte cu el: dulcele chin și amara plăcere / ce între naștere ne poartă/ și înviere! Și dulce-amara comparație între umbra cearcănului sub ochii femeii pasionate și umbra aruncată de Eva pe sol, deja în afara Paradisului, ce desfătare! Să constatăm - fără ca poetul să mai aibă a
Lucian Blaga, lirica postbelică by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/11566_a_12891]
-
umbra pe care / viitorul nostru mormânt / peste noi o aruncă în spațiul mut . Dar cum trebuie citite aceste dense șiruri de cuvinte? Să înțelegem că umbra viitorului mormânt este benefică? În poemul ,Umbra Evei", asemănarea dintre cearcănele iubitei după dulcele chin și amara plăcere / ce între naștere ne poartă / și înviere era asemuită cu întâia umbră aruncată de mama umanității pe sol, imediat după izgonirea din Eden. Cum ar putea fi imaginată umbra în plina lumină edenică? Cuplul primordial o descoperă
Lucian Blaga, lirica postbelică by Ilie Constantin () [Corola-journal/Journalistic/11566_a_12891]
-
o întreagă dramă a acestor năzuinți pe care Camil Petrescu le survolează cu un calm ce nu-l va regăsi niciodată, în proză, ori în teatru. Poezia lui, ciudat, e limpede, glosă a văzătorului înțelept, peste toată gloata de orbeți. Chinurile lor, căci chinuri sînt, se desfășoară la persoana a doua, și sfaturile pe care n-o să poată niciodată să le urmeze, tot la aceeași persoană le primesc. Au, poate de aceea, nu zăngănitul metalic al manifestului, ci lucirea statului de
Altă lume by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7281_a_8606]
-
a acestor năzuinți pe care Camil Petrescu le survolează cu un calm ce nu-l va regăsi niciodată, în proză, ori în teatru. Poezia lui, ciudat, e limpede, glosă a văzătorului înțelept, peste toată gloata de orbeți. Chinurile lor, căci chinuri sînt, se desfășoară la persoana a doua, și sfaturile pe care n-o să poată niciodată să le urmeze, tot la aceeași persoană le primesc. Au, poate de aceea, nu zăngănitul metalic al manifestului, ci lucirea statului de vorbă. Simplu, omenește
Altă lume by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/7281_a_8606]
-
posesiv, dar și dintr-un snobism al imaginarului pliat pe tehnică și pe citadinism: "imaginația ta abundentă/ țevăriile de fier ale frigului/ putrezesc/ lent/ lent/ picuri de humă sînge disperate-avalanșe de raze/ în cușca zilnică mor lentilele aparatului de fotografiat/ chinul tău se dizolvă în ploaia somnolentă/ se scurge în canale mîzgoase" (Lostrița). Celebrînd în răspăr "formele casante în dimineața derizorie", Ion Vădan încearcă a se sustrage tiraniei acestora. Reacția sa instinctiv-defensivă este cea a relativizării lor prin aglutinări deformante, prin
Antipoezia pură by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/14166_a_15491]
-
supraexpunere. Unitematice, obsesionale, romanele polițiste bune depășesc cadrul divertismentului, pentru a intra, chiar fără a-și propune, în dezbateri de amploare și profunzime. Formula hard-boiled este doar ilustrarea involuntară a unor teme care au stau mereu în centrul nevrozelor și chinurilor creației: „Falsitatea și artificiul care caracterizează orașul modern al prozei hard boiled ridică o cortină între ceea ce se vede și ceea ce e cunoscut, și în felul acesta încercarea detectivului particular de a restaura ordinea devine o încercare de a da
Fărâme despre Raymond Chandler by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/3807_a_5132]
-
Covrig Roxana Zeci de câini au murit în chinuri groaznice, după ce le-a fost dată mâncare otrăvită cu Furadan. Substanța este deosebit de toxică și folosită pentru combaterea dăunătorilor în agricultură. Este interzisă în UE încă de acum 5 ani. Medicii de la Direcția Sanitar Veterinară Timiș au stabilit, vineri, că
Zeci de câini au fost omorâți cu Furadan by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/69544_a_70869]
-
bucățele pe pompierii Bucureștilor. E drept că, în toane bune, acceptau copioase mese, după care musai era să li se plătească ceea ce ei numeau ,oboseala dinților". Noroc că tânăra generație nu mai știe nimic despre însângeratul trecut al Patriei, în chinul ei de a nu se islamiza, iar urmașii acesteia, pe tot globul răspândiți - că doar n-au să fluiere într-o paragină despădurită - nu vor cunoaște nici atât. Pe când în Occident meșteri pietrari ridicau catedrale, la noi, ca să trăiești în oarecare
Home, sweet home... by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/10817_a_12142]
-
pentru spiritualitate, artă, sensibilitate este fundamentală pentru o dezvoltare echilibrată. Așa cum literatura este fundamentală, la fel și muzica își are rolul său foarte important. Cei care promovează actul artistic de valoare, trebuie să aibă și instrumente performante. Altfel... este un chin". Persoanele și instituțiile interesate pot face donații în in contul: IBAN: RO39VBBU2511MB0004222701 deschis la VOLKSBANK SA, Sucursala Mihai Bravu, București, de către Asociația Culturală HARISME având CIF: 1849829. Trezorier: Irina Rațiu (tel: 0722218535, e-mail: pian@dinulipatti.arts.ro). Cei care doresc
Cea mai liniștitoare melodie pe care ați auzit-o. Imnul de la Dinu Lipatti by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/37550_a_38875]
-
Video Chat, fac schimb experiențe: - Auzi, tu ai folosit vreodată vibratorul? - Nu. De ce? - Păi nici să nu îl folosești, că eu am încercat aseară și mi-am spart doi dinți! Vezi și: Bancul Zilei: Soția naște, iar tatăl trece prin chinurile facerii
Bancul Zilei: Două blonde la Video Chat fac schimb de experiențe by Cristina Alexandrescu () [Corola-journal/Journalistic/63140_a_64465]
-
s-afli-adînca, tăcuta-nfiorare/ Ce-și viețuiește traiul ascunsă-n gîndul meu?// Și gîndumi visătorul e pururea cu tine./ Credința lui: Iubirea; Icoană: glasul blînd/ Ce l-a robit c-un cîntec și-n vraja lui îl ține” etc. (Scrisoare). Cu tot chinul, tot iubirea rămîne religia supremă și pentru Ada (de nu cumva tocmai din pricina asta): „Să nu fugi de calda-i pornire,/ Să nu fugi de-al inimii drum;/ Că tot ce nunseamnă iubire/ E vînt, și cenușă, și scrum” etc.
Fete pierdute - Năpăstuita din Coștilă (Ada Umbră) by al. cistelecan () [Corola-journal/Journalistic/2432_a_3757]
-
cântă dragostea ideală, copleșitoare și statornică, cu accente vibrante, pătrunse de sinceritate mișcătoare, și suferă din pricina nepăsării ființei iubite. Erastro, într-un registru mai puțin diafan, îl însoțește în această adorație nesfârșită. Intriga curge lin, între exaltarea iubirii ideale și chinurile sentimentului neîmpărtășit, apele învolburându-se abia către final, când tatăl Galateei, Aureliano, hotărăște s-o mărite cu un bogat păstor portughez. Disperată, fata se lasă înduplecată de tăria sentimentelor curate ale lui Elicio, pe care i le împărtășește pesemne, nemărturisit
Lumea cervantină by Tudora Șandru-Mehedinți () [Corola-journal/Journalistic/7556_a_8881]
-
l-am îmbrăcat ca pe o haină străină ce nu prea îți vine bine, te strînge, dar care îți aparține de aici înainte și trebuie să te obișnuiești cu el. Cred că și cînd personajul îți iese, anevoie, cu mult chin și efort... acest personaj este o facere propriu-zisă". Ca și în serie biologică, părinții literari își transmit genele progeniturii lor, care nu o dată le seamănă pregnant... Din această perspectivă ne par oarecum indiferente strădaniile mai mult ori mai puțin vizibile
Constantin Țoiu, memorialist by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/11161_a_12486]