5,017 matches
-
cu acrilice în 2-3 straturi. Trecem sârma plușată prin paiul de băut și prin mărgeluța desenată drept căpușor. Fixăm aripioarele cu sârma plușată. Îndoim sârmă plușată formând antenuțele. Căsuțe Materiale - dischetă - cutie carton - stikere pentru mobilă - acrilic - resturi de la ascuțit creioane - bandă dublu adezivă, super glue Mod de lucru: Decupăm acoperișul casei din carton brut. Dezlipim forma autoadezivă de la stickere și o aplicăm pe dischetă. Conturăm cu acrilic ferestrele și ușa. Aplicăm altele elemente decorative: - acoperișul din resturi de la ascuțit culori
Activități creative cu materiale reciclabile by Mihaela Albianu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/84044_a_85369]
-
proiectând fascicule nescontate de raze În ochi furioși; iar deasupra tuturor zgomotelor, zdrăngănitul constant al orchestrei, care-și acorda instrumentele, sau veselul dum-dum al unei melodii de la Triangle. Băiatul care scrie versurile stă În picioare Într-un colț, rozând capătul creionului: mai are douăzeci de minute ca să se gândească la ceva pentru bisări. Producătorul se ceartă cu secretarul despre câți bani să se cheltuiască pentru „afurisitele de costume de lăptăreasă”. Un fost absolvent, președinte al clubului În nouăzeci și opt, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
de asemănători suntem... ciudat cât de neasemănători. La revedere, băiat drag, Domnul THAYER DARCY fie cu tine. ÎMBARCARE, NOAPTEA Amory a Înaintat pe punte până când a găsit un taburet sub un bec electric. Și-a căutat În buzunar carnețelul și creionul și a Început să scrie Încet și laborios: „În seara asta pornim... Tăcuți, umplurăm strada pustie și mută, Coloană de-un gri argintat, Stafiile s-au deșteptat la căderea tăcută A pașilor pe drumul neluminat. Docurile umbrite răsună de pașii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
părul și l-a despletit? Umbre iubeam și tiparul de ele pe sol aruncat, Tapițerii mistice, abia vizibile În aerul neclintit. Aceea fu ziua... și noaptea unei alte istorii, Palidă ca un vis și umbrită de pomi ca trași cu creionul; Strigoi de stele treceau, căutătoare de glorii Ne șopteau despre pace, tânguielile brizei ținându-le isonul; Ne șopteau despre vechi credințe moarte, spulberate de zi, Tinerețea fiind banul cu care am cumpărat Încântare din lună, Acela era impulsul de noi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
ieșit ies pe minus. Le plătesc salariu, iar ei se-ocupă de afacerile lor. Dacă nu-i strâng cu ușa, n-am cum să aflu. Buzz se eliberă din strânsoarea lui Mickey, gândindu-se la învârtelile leoaicei: Audrey cu un creion ascuțit și un creier brici. Vrei să mă interesez la ai noștri? Să-l pun pe șeful de brigadă de la Firestone să-i scuture puțin, ca să afle cine și cât pariază? — Încredere, Buzzulete! Mi-l dai în gât pe ăla
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
muscă. — Bună, șefu’. Mal dădu din cap și continuă să lucreze. Buzz zise: — Vreau să vorbim. — Despre ce? — În mod sigur nu despre vreun afurisit de complot comunist. Mal făcu niște legături între o serie de nume, trăgând linii cu creionul. — Știu că n-o iei în serios, dar zău că e o treabă serioasă. — Recunosc, e o treabă serioasă să ai o pâine așa de albă de mâncat. Și sigur că vreau și eu felia mea. Dar acum am alți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
o treabă serioasă. — Recunosc, e o treabă serioasă să ai o pâine așa de albă de mâncat. Și sigur că vreau și eu felia mea. Dar acum am alți monștri în minte. — Adică pe cine? — Adică pe Upshaw. Mal lăsă creionul jos. — El e monstrul celor de la LAPD, nu al tău. — Șefu’, eu sunt aproape sigur că nu el l-a omorât pe Niles. Am mai discutat asta, Buzz. A fost fie Mickey, fie Jack, dar nu vom fi în stare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
West Hollywood. Multe documente vechi, da’ zero hârtii despre 187 sau de la marele juriu. Ai fost atât de absorbit să-i fugărești pe Roșii, că, probabil, nici nu te-ai mai gândit la asta. Mal îl ciocăni pe Buzz cu creionul. — Ai dreptate, nu m-am gândit. Dar tu la ce te gândești? Puștiul e mort și-ngropat, era oricum în rahat până-n gât din cauza intrării prin efracție pe care o comisese și probabil că era terminat ca polițist. Putea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
chix. — Mai e și marele juriu, Meeks. — Un comunist ca Loftis băgat la zdup pentru patru crime cu premeditare te face atât de mare, încât nici un judecător din statul ăsta nu îți poate fute custodia. Gândește-te bine. Mal rupse creionul în două. — Am nevoie de continuitate. Acum. Și nu-i voi înscena nimic lui Loftis. — Asta înseamnă că te bagi? — Nu știu. Buzz jucă asul din mânecă. — Păi, ne căcăm pe noi, căpitane! Credeam că o să-mi meargă dacă te
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
puternic, simți acumulându-se încordarea unui efort enorm, apoi urmă o durere bruscă și ascuțită în braț. Era conștient, în modul cel mai vag, de silueta albă și scrobită a infirmierei lui și de altă infirmieră care ședea cu un creion îndreptat spre un carnet, și de noaptea întunecoasă din fereastră. Își îndepărtă durerea din minte și, cu întreaga putere a acelei minți, se strădui să străpungă amestecul de șovăială și ceață care zăcea ca un nor peste memoria lui. Acolo
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85100_a_85887]
-
Chiar dacă cunoscuta activitate scrisă prin cărți, cu multiple veleități de desenator, grafician de machete, medalii și chiar ștampile, Gusti Hlinka își formează totuși decorul povestirii sale uitând parcă de multe ori că priceperea de a ține creionul în mână are ceva legătură cu arta culorii pe care o face în spirit original, cu surprizele unui artist povestitor. Legător de imagine în care înălțarea cocoașei de pomi și case cu fundal albastru, leagănă umbrele unor ouă de Paște
Caravana naivilor by Augustin Lucici () [Corola-publishinghouse/Memoirs/436_a_1037]
-
de lemn cu trei picioare din mijlocul curții, în fața învățătorului. Mai luând o bucată de slănină, mai ridicând păhăruțul, învățătorul o tot pisa pe bunica să învețe buchea. Dar bunica îl privea cu superioritate pe tov., a pus mâna pe creion doar de câteva ori până a reușit să caligrafieze (hm!) Polina O (de la Oprișan) și cu asta basta. Dar, cum eu nu aveam complexe de superioritate față de învățătorul acela altfel bonom și vesel de la un anumit păhăruț în sus, am
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
de efemeride, să fim mai efemeri decât ciobanii georgieni. Nu e de ajuns că, făcând cronică de trei secunde, nu creăm nimic durabil - dar ni se dă și o viață mai scurtă cu trei secunde... Atâta ingratitudine îți poate frânge creionul. Ar fi o soluție: să trecem la cercetătorii științifici, oameni care - după același studiu - dețin „mortalitatea cea mai scăzută”; cu puțină iluzie, ne-am încânta viața la perspectiva nemuririi. Dar nu. Un dram de vanitate ne pironește pe scaunul redacțional
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2292_a_3617]
-
România a fost nevoită să cedeze Uniunii Sovietice Basarabia și Nordul Bucovinei cu 6.262 de kilometri pătrați, ocupând-o, așa cum frumos a spus D. Covalciuc: „până la linia de marcație, trasată de Molotov pe o hartă de campanie cu un creion de tâmplărie”. Contextul socio-cultural În timpul dominației austriece, dar mai ales după unirea Bucovinei cu Regatul Român, locuitorii bucovineni au trăit în condiții grele de muncă, confruntându-se cu serioase probleme economice. Condițiile grele în care își desfășurau munca și își
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
tot mai mare, iar visele despre mâncare tot mai extravagante. Casa părea să se micșoreze. În jurul ei vara se întindea albă și fierbinte, până la o distanță infinită. Într-un târziu, disperată după un alt peisaj, găsi o cutie veche de creioane colorate în fundul unui dulap de bucătărie și, cu un sentiment vecin cu isteria, începu să deseneze pe pereții murdari și pătați ai casei. Desenă în jurul pozelor cu bebeluși agățate de Ammaji. Copii care mâncau terci, care pozau cu păpuși și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2296_a_3621]
-
mine surprins. ― Rîzi! în templul matematicii și al geometriei nu se râde chiar dacă ești un profan! Și m-a întrebat cum mă cheamă, s-a dus la catedră, s-a uitat în catalog și a făcut un mic semn cu creionul, după care și-a reluat plimbarea printre rânduri, dominând și speriind cu statura lui mare orice intenție de a copia ceva de la vecin. Am terminat cu o jumătate de oră mai înainte, am închis caietul și m-am rezemat de
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
și atunci am auzit cum râd cu toții în hohote, nea Klidész nu mi-a dat drumul încă, m-a dus direct la coșul de gunoi, abia atunci mi-a dat drumul, a răsturnat coșul, hârtiile, cotoarele de mere, șpanurile de creioane s-au risipit pe jos, știam deja care o să-mi fie pedeapsa, mi-a spus-o și nea Klidész, până la sfârșitul orei sfântă statuie și multipli de doi, asta însemnând că trebuia să mă urc pe fundul coșului de gunoi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
tragă linia, m-a privit direct în ochi, iar când mi-a zâmbit, am încurcat numărătoarea, nu mai știam, douăsuteșaizecișidouădemii - și mai cât, și am simțit că roșesc, și atunci, în timp ce Iza trăgea linia, rigla s-a mișcat, iar vârful creionului a alunecat de pe foaie, și atunci am văzut că și Iza a roșit, plecându-și capul, iar mie, cum stăteam acolo, cu mâinile ridicate, mi-a venit deodată în minte că poate sunt îndrăgostit, și atunci era să cad, am
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
pentru că mi-e foame, așa că a ieșit și el, și atunci am rămas în clasă numai Iza și cu mine. Iza a deschis ferestrele, eu am pus la loc coșul de gunoi, pantalonii încă-mi erau plini de șpanuri de creioane, am încercat să-i scutur, atunci Iza a venit la mine și mi-a spus că sunt murdar și pe spate și să mă întorc, și a început să mă curețe de praf, iar eu am roșit din nou și
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2209_a_3534]
-
să-i povestească despre conferința directorilor de căi ferate și să-i explice de ce, după părerea sa, domnul Cohen avusese dreptate, nu domnul Smith, până când ea Îi zâmbi timid printre lacrimi. În sertarul biroului de recepție găsi o radieră, un creion, capse, o riglă și un cuțit de tăiat hârtia, dar nu mai erau portocale și nici biscuiți. Tamar Îi spuse că n-avea importanță, Îi mulțumi. Se simțea deja mai bine. El era Întotdeauna atât de bun. Mărul lui Adam
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
cu inima adormită. În acest punct, Fima decise să renunțe la contemplarea pasivă de la fereastră. Să Înceapă să pregătească apartamentul pentru renovarea de săptămâna viitoare. Trebuiau date jos tablourile de pe pereți. De asemenea harta țării, pe care trasase cândva cu creionul niște granițe rezonabile. Trebuia adusă toată mobila În mijlocul camerei și Învelită În folii de plastic. Cărțile trebuiau puse În lada pentru așternuturi de sub pat. Toate vasele trebuiau băgate Înăuntru, În dulapurile de bucătărie. De ce n-ar profita de ocazie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
pentru zugrăvit. Să mute și să acopere mobila. Să pună cărțile În lada de sub pat. Să bage așternutul În șifonier. Să pună toate vasele În dulapurile din bucătărie. Să scoată de pe pereți tablourile și harta cu granițe acceptabile trasate cu creionul. Să-l roage pe domnul Pizanti să-i demonteze rafturile. Dar Înainte de toate, hotărî, trebuia să-i telefoneze lui Țvi Kropotkin. Să-i explice cu delicatețe, fără să-l jignească de astă dată, fără să se lase tentat să-l
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
și șopârlele. De ce nu ar decide să le dedice lor, de-acum Înainte, chiar de mâine, viața sa, ca să le netezească drumul? Va lua asupra sa creșterea copilului. Va Învăța să gătească și să spele. Va ascuți În fiecare dimineață creioanele colorate de pe masa de desen. Va schimba din când În când banda la imprimanta calculatorului. Presupunând că aceasta avea o bandă. Așa, cu umilință, ca un soldat necunoscut, Își va aduce modesta contribuție la dezvoltarea propulsiei cu jet și la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
ca mine și mai slab cu vreo 15 kilograme. Îmi imaginam picioarele lui sub birou, atârnând la câțiva centimetri de podea, sprintene și neajutorate totodată. Puteam să îl dobor cu ușurință. Se întinse după un carnețel galben și alese un creion din cele câteva înghesuite într-o vază etruscă. Biroul era la fel de aglomerat ca o casă de amanet. Se găseau acolo instrumentele meseriei lui: hârtia și creionul după care se întinsese, un telefon, vreo șase cărți cu cotoarele răsucite spre el
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]
-
să îl dobor cu ușurință. Se întinse după un carnețel galben și alese un creion din cele câteva înghesuite într-o vază etruscă. Biroul era la fel de aglomerat ca o casă de amanet. Se găseau acolo instrumentele meseriei lui: hârtia și creionul după care se întinsese, un telefon, vreo șase cărți cu cotoarele răsucite spre el, un ceas, de asemenea întors spre el. Apoi mai erau curiozitățile sau poate altfel de instrumente ale aceleiași meserii: o reproducere după Rodin, Burghezii din Calais
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2025_a_3350]