5,365 matches
-
națiune europeană nu ar fi putut să reziste la un atac din partea gigantului estic, care în schimb ar fi putut să aibă aceeași reacție la Alianța Atlantică. Statul-națiune, fiind pentru câteva decenii prea slab spre a-și proteja cetățenii contra superputerii estice, a pierdut o parte din funcția militară. Este semnificativ faptul că establishment-ele militare din țările europene nu mai sunt naționaliste. Nicio democrație europeană nu ar putea pretinde astăzi că este independentă militar: naționalismul a pierdut fundamentul său militar. Dependența militară
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
finanțări și țara trebuie să conteze pe propriile resurse, pentru a fi rapidă, tranziția trebuie asigurată de către un guvern autoritar și puternic. În fine, o tranziție pașnică și autofinanțată va lua în mod necesar mult timp"6. Experiența celorlalte țări estice a arătat că opțiunile radicale (cazul Poloniei) și cele progresive, graduale (cazul Ungariei) au ajuns la rezultate destul de asemănătoare (inclusiv revenirea la putere a fostelor partide comuniste transformate) și că datele structurale inițiale par a cîntări mai greu în privința diverselor
Economie politică by Tiberiu Brăilean, Aurelian P. Plopeanu [Corola-publishinghouse/Administrative/1420_a_2662]
-
fluctuează ca mărime după cum rezidenții temporari, cum ar fi studenții, asistenții de management, cadrele didactice și specialiștii în tehnologie, vin în sau pleacă din Statele Unite. Actul privind imigrarea, din 1965, a construit un sistem preferențial pentru imigranții din țările emisferei estice. Au fost preferați solicitanții de vize cu bune capacități profesionale și educaționale, încurajându-se astfel intrarea în SUA a profesioniștilor. Ca urmare, indienii asiatici pot fi caracterizați drept un grup numeros în Statele Unitexe "Statele Unite" de azi. În 1994, potrivit
[Corola-publishinghouse/Administrative/1989_a_3314]
-
mai degrabă ca pe un Întreg inseparabil. Zidul Berlinului nu ne bloca doar drumul, ci ne bloca perspectiva - abilitatea de a considera lumea o piață singulară, un singur ecosistem și o singură comunitate. Înainte de 1989 o fi fost o politică estică și una vestică, Însă era dificil să te gândești la o politică „globală“. Amartya Sen, economistul indian câștigător al premiului Nobel și actualmente profesor la Harvard, mi-a spus odată: „Zidul Berlinului nu era doar un simbol al prizonieratului oamenilor
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
1964-1968), și în ziaristică, în cadrul învățământului postuniversitar al Academiei „Ștefan Gheorghiu” (1973-1974). Imediat după absolvirea facultății, începe să lucreze la Editura Univers, mai întâi ca redactor responsabil de carte, apoi ca redactor principal, coordonator de secție în compartimentul de literaturi estice. În cei peste patruzeci de ani de activitate a redactat peste patru sute de titluri de carte din beletristica universală, din fondul clasic și contemporan, aparținând cu precădere popoarelor din spațiului geografic al fostei URSS, precum și altor popoare (bulgar, ceh, slovac
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285921_a_287250]
-
conform căreia oamenii au capacitatea ori pot învăța să fie creativi în mai multe feluri. De asemenea, influențat de scrierile teosofului Rudolf Steiner, care a creat conceptul de "Eurasia", Beuys s-a arătat preocupat de integrarea spirituală a "Vesticului" cu "Esticul", ce ar reprezenta extremele gândirii analitice și intuitive. Beuys considera că cea mai importantă operă de artă este aceea de a acționa de pe poziția de profesor. Curatorul primei expoziții a mișcării Transavanguardia (1980) și curator general al celei de-a
Condiţia critică: studiile vizuale în critica culturală, critica de artă şi arta critică by Cătălin Gheorghe [Corola-publishinghouse/Science/926_a_2434]
-
un tip de bucurie pe care numai austeritatea economică a unei dictaturi o putea explica și care, în scurt timp, urma să dispară. Atingem, astfel, o primă treaptă a distincției dintre Estul comunist și Vestul liber în materie de bucurie: esticul resimțea achiziția măslinelor ca pe o bucurie, în vreme ce vesticul care cumpără măsline nu simte nimic. Cu alte cuvinte, ceea ce pentru unul e o circumstanță banală, subânțeleasă, pentru celălalt era un eveniment, o șansă electrizantă, o sărbătoare. Pentru estic, „subânțelesul” vesticului
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
de bucurie: esticul resimțea achiziția măslinelor ca pe o bucurie, în vreme ce vesticul care cumpără măsline nu simte nimic. Cu alte cuvinte, ceea ce pentru unul e o circumstanță banală, subânțeleasă, pentru celălalt era un eveniment, o șansă electrizantă, o sărbătoare. Pentru estic, „subânțelesul” vesticului era - și este încă - o utopie. Observația merită oarecare atenție, pentru că, după părerea mea, unul din motivele pentru care Estul și Vestul nu se înțeleg uneori este faptul că ele nu se „sub-înțeleg”, că au experiențe diferite despre
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
străine asemenea bucurii. Ele sunt, în fond, bucurii general umane: bucuria de a nu fi bolnav, bucuria de a nu pierde locul de muncă, bucuria de a nu locui cu soacra etc. Cum însă „normalitatea” vesticului era diferită de a esticului, bucuriile negative ale celui din urmă aveau o culoare specifică. Vesticul se bucură că nu pățește nimic „anormal”. Esticul se bucura că e scutit de „normalitatea” dictaturii: se bucura că din cartea predată unei edituri nu i se tăiase prea
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
nu pierde locul de muncă, bucuria de a nu locui cu soacra etc. Cum însă „normalitatea” vesticului era diferită de a esticului, bucuriile negative ale celui din urmă aveau o culoare specifică. Vesticul se bucură că nu pățește nimic „anormal”. Esticul se bucura că e scutit de „normalitatea” dictaturii: se bucura că din cartea predată unei edituri nu i se tăiase prea mult, că nu i se dărîma biserica ori casa, că nu fusese turnat la Securitate, sau că, deși turnat
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
i se tăiase prea mult, că nu i se dărîma biserica ori casa, că nu fusese turnat la Securitate, sau că, deși turnat, nu era (încă) penalizat, anchetat sau arestat etc. Vesticul se bucură când anomalia răului nu se produce, esticul se bucura când se producea „anomalia” binelui. Cu alte cuvinte, bucuria negativă a esticului era mai intensă și, ca să zicem așa, mai „pozitivă”: bucuria de a scăpa necenzurat sau nepedepsit era mai ascuțită și mai „actuală” decât, să zicem, bucuria
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
nu fusese turnat la Securitate, sau că, deși turnat, nu era (încă) penalizat, anchetat sau arestat etc. Vesticul se bucură când anomalia răului nu se produce, esticul se bucura când se producea „anomalia” binelui. Cu alte cuvinte, bucuria negativă a esticului era mai intensă și, ca să zicem așa, mai „pozitivă”: bucuria de a scăpa necenzurat sau nepedepsit era mai ascuțită și mai „actuală” decât, să zicem, bucuria de a fi sănătos care, câtă vreme nu apare boala, e, ândeobște, relativ palidă
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
intelectual evreu din România, Nicu Steinhardt, se intitulează Jurnalul fericirii. Un fel de a spune că dezastrul pușcăriei nu e incompatibil cu bucuria interioară, dar și că bucuria prizonierului e inevitabil contaminată de atmosfera concentraționară. Marcat de astfel de experiențe, esticul nu e pregătit să înțeleagă simpatia unanimă existentă, în Vest, pentru mișcările de stradă, pentru marile demonstrații publice, destinate să exprime protestul, solidaritatea sau, pur și simplu, bucuria comunitară. Civismul, în această variantă, i se pare ușor carnavalesc. Obișnuit cu
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
Majoritatea hărților folosite în perioada Renașterii au avut la bază materialele cartografice întocmite de al-Idrisi. Abu Abdullah Muhammad Ibn Battuta (1304-1368), explorator și geograf berber sunnit, un veritabil “Marco Polo arab”, a călătorit din Maroc până în China și din Europa estică până în India, observațiile din expedițiile efectuate fiind acumulate în lucrarea “Rihla”, o prezentare completă a spațiului arab și a arealelor limitrofe din secolul al XIV-lea. Abd-er-Rahman Ibn Khaldun (1332-1406), profesor la Universitatea Al-Azhar din Cairo, a trăit în Tunisia
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3040]
-
Winning of the Peace”. Harta elaborată de Mackinder în aceste lucrări delimita Eurasia în trei zone: Aria Pivotală (Hearthland) - zona deplin continentală (Siberia și Rusia europeană); Aria Interior-Pivotală (Semicercul Interior), adică Asia de sud-vest, de sud, sud est și extrem estică; Aria Exterior-Periferică (Semicercul Exterior), ce includea ambele maluri ale Atlanticului (oceanul median), Europa sudică și Africa nordică. După cartarea politicogeografică a lui Mackinder, spațiul arabo-asiatic era cuprins în aria Semicercului Interior, iar spațiul nord-african în Semicercul Exterior. Judecând în termenii
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3040]
-
1980s” (1984) și “Etnicity, Pluralism and the State in the Middle East” (1988). 4.10. În Turcia - lumea arabă prezintă interes economic și de securitate În calitatea sa de „punte” geostrategică între Europa, Orientul Mijlociu și Asia Centrală, precum și ca unicul avanpost estic al N.A.T.O. în contact teritorial direct cu spațiul arab, Turcia prezintă un potențial geopolitic remarcabil, lucru pe care îl conștientizează la justa valoare a mizelor de dezvoltare și de securitate, ce decurg din aceste caracteristici teritoriale. Prin urmare, raporturile
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3040]
-
4.17. În România - interese generate de contextul relațiilor trecute și actuale Din anii ’60 ’70 am asistat la demararea pe scară largă a proiectelor de cooperare româno arabe. Colaborarea avea un fundament ideologic, legat de apartenența României la blocul estic, ce sprijinea activ statele arabe “progresiste” (Siria, Yemenul de Sud, Irak, Algeria), în contrapartidă cu susținerea de către blocul occidental a Israelului și a petro-monarhiilor arabe din Golful Persic. Apropierea relațiilor bilaterale a stimulat inițierea demersurilor științifice pe linia cunoașterii lumii
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3040]
-
din statul român. Cât despre Germania "democrată", cazul său a fost semnificativ pentru a înțelege mai bine așteptările noastre, R.D.G.-ul fiind considerat "vitrina socialismului", un reper obligatoriu al bunăstării și al performanțelor tehnice, economice sau științifice în varianta lor estică. În plus, contactul românilor cu această țară a fost înlesnit și prin legăturile întreținute de etnicii germani din țara noastră. Cel de-al doilea grupaj reflectă câteva din percepțiile curente și durabile ale "Occidentului" devenit între timp "Europa" asupra lumii
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
destructiv al Estului, care justificase, decenii în șir, înarmarea Vestului: bomba atomică, controlul deținut asupra unei mari părți din suprafața și populația lumii, gigantica Armată Roșie. Investigând sumar interiorul acestui "rău" mondial, cartea respectivă amintea pe scurt de "stalinizarea" țărilor estice. Și această descriere concordă cu multe din relatările manualelor postcomuniste, având deci o sursă comună, viziunea anticomunistă și occidentală asupra istoriei acestor țări. În relatarea manualului francez, contemporan cu ultima decadă a socialismului estic, apăreau puține nume de lideri politici
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
amintea pe scurt de "stalinizarea" țărilor estice. Și această descriere concordă cu multe din relatările manualelor postcomuniste, având deci o sursă comună, viziunea anticomunistă și occidentală asupra istoriei acestor țări. În relatarea manualului francez, contemporan cu ultima decadă a socialismului estic, apăreau puține nume de lideri politici, selectate mai mult pentru a ilustra luptele interne și semnele de insubordonare din tabăra sovietică. Impulsul liberal al lui Hrușciov era invocat împreună cu revoltele deschise sau cu alte forme de diluare a modelului comunist
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
pentru a-l putea depăși. În plus, nici restricțiile care limitau călătoriile directe dintr-o parte a lumii în cealaltă (mai ales din Est în Vest) nu au fost niciodată absolutizate. Au creat, se pare, un efect invers, intensificând dorința esticilor de a cunoaște ceea ce le era interzis, cu alte cuvinte, Occidentul de basm. O privire critică sesiza deja marile defecțiuni ale sistemului socialist, acolo unde ele nu mai puteau fi cosmetizate. Balanța plăților externe era cel mai clar indicator, URSS
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
cosmetizate. Balanța plăților externe era cel mai clar indicator, URSS având un deficit de 97%. Acesta a fost de fapt "călcâiul lui Ahile" pentru toate țările comuniste, originea crizei economice generalizate din anii '80. Slăbiciunea cea mai mare a lumii estice era foarte vizibilă și foarte simplu de tradus în termenii Occidentului. Și, poate de aceea, consecințele sale nu au fost luate în calcul ca posibile cauze ale prăbușirii comunismului. Inamicul fusese deja înfrânt, dar "lumea liberă" nu putea să creadă
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
se vedea că "Războiul Rece" nu exclusese "coexistența pașnică", dar încheierea lui fusese totuși salutară; grăbindu-se să vorbească despre sfârșitul comunismului, autorii uitau să explice tinerilor cititori ce însemnase, de fapt, acesta 108. Vechile referiri, oarecum apreciative, la adresa liderului estic, Uniunea Sovietică, nu au supraviețuit primului deceniu postcomunist. În ierarhia marilor puteri economice, locul al doilea revenea acum Japoniei, iar potențialul militar cândva înspăimântător al Rusiei era, și el, dat uitării. Ceva a rămas, totuși, din exemplaritatea URSS-ului, căci
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
Mai pe scurt spus, totul s-a încheiat cu bine atunci când "liderii ruși și americani au căzut de acord ca "Războiul Rece" să se termine"113. În tot acest timp, Occidentul pare să fi rămas, într-adevăr, la distanță de estici, neimaginându-se ca posibilă destinație pentru ei. Lumea într-un manual Sumara noastră incursiune prin țările din Est ne confirmă că predarea istoriei a rămas foarte devotată textului, povestirii explicite și cursive. Chiar atunci când în paginile cărților au pătruns imagini
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
tot mai mult cu niște reviste de istorie, având benzi desenate, colaje informaționale, reconstituiri pe calculator ale unor scene sau locații istorice, "jocuri" interactive, punctaje de obținut, "enigme" sau probleme de rezolvat. După primul deceniu postcomunist, chiar și conservatoarele manuale estice au devenit permeabile la aceste tendințe, fiind stimulate și de o nouă concepție pedagogică. În școlile lumii socialiste, unde se punea accent pe subordonarea copiilor față de adulți, pe efort, pe disciplină, pe reproducerea întocmai a adevărurilor admise, nu ar fi
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]