7,774 matches
-
Teodosie, mitropolitul Ungrovlahiei se definea la finalul unui important volum tipărit și prefațat, adăpostindu-se exemplar în lucrul împlinit (Triod, Buzău, 1700). Imaginea nu este departe de aceea prin care se identificase Radu Greceanu în dedicația către Brâncoveanu din Pravoslavnica Mărturisire, Buzău, 1691, ca "mult de bine-vă voitoriu și gata a sluji": cât de frumoasă definire de sine în fața celuilalt, cititorul contemporan, dar și posteritatea recuperând cu emoție reperele unei lumi exemplare unde cel ce scrie este "mult de bine
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
ființa noastră". Iar "ființa noastră" se arată în deplinătate, cum tot predosloviile ne-o mărturisesc, prin recunoașterea misiunii cu care suntem învestiți în fața cerului, ca în exemplul "duhovniceștilor slujitori", așezați de Dumnezeu, "aicé pre pământ [...] împărțitori de cerești taine", după mărturisirea Episcopului Grigorie din introducerea la Preoția, Râmnic, 1749) și în fața lumii. Din această perspectivă, finalul Mineiului pe octombrie, unde Chesarie se autodefinește, chemându-și cititorii să-l recunoască în devotamentul său pentru comunitate "și pre mine mă cunoașteți pururé că
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]
-
ale întreprinderii metafizice a lui Platon sunt localizabile în sfera experienței politice pe care a trăit-o. De aceea rămâne meritul cercetărilor platoniciene din secolul XX de a fi pus în adevărata sa lumină dimensiunea politică a platonismului. Într-o mărturisire din Scrisoarea a VII-a, Platon însuși se arată dispus să recunoască în interesul pentru domeniul politicului o preocupare constantă și dominantă a vieții sale - „Încă tânăr fiind, am avut și eu - scrie Platon - ca mulți alți tineri de vârsta
[Corola-publishinghouse/Science/1983_a_3308]
-
au dorit a se afirma ca și creștini, chiar cu prețul vieții pământești. Martiriul este deci o mărturie a credinței și modul cel mai evident de manifestare a nădejdii și a bucuriei întru Hristos. Mucenicii și-au îndeplinit cu dor mărturisirea martiriului. O mărturisesc ei înșiși: „Noi în teama de robie ne veselim și sub amenințarea morții râdem”<footnote Salvianus, Despre guvernarea lui Dumnezeu, cartea a VII-a, I, 5, traducere, note și comentarii de prof. David Popescu, în PSB, vol
Medicii și Biserica. Medicină și Spiritualitate în abordarea pacientului terminal by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/121_a_138]
-
se fi petrecut ele. Dar de ce să tot spunem vorbe? Rănile sunt mai grăitoare: rănile, chiar dacă le acoperim, cicatricea, chiar dacă o extirpăm, totuși credința n-o putem ascunde. Așa încât nu te poți lăuda că, tăindu-mi limba, faci cu neputință mărturisirea laudei. Destul L-am lăudat până acum pe Domnul prin cuvânt<footnote Din cuvintele unuia dintre cei șapte fii ai preotului Eleazar, ce au primit cununa muceniciei - n. n. footnote>; de acum încolo să-L lăudăm prin suferință<footnote Sf. Ambrozie
Medicii și Biserica. Medicină și Spiritualitate în abordarea pacientului terminal by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/121_a_138]
-
aruncat în mijlocul mării. Și iată așa a decurs martiriul lui Agapie”<footnote Eusebiu de Cezareea, Martirii din Palestina, VI, 6-7, în PSB, vol. 13, p. 404-405. footnote>. La rândul ei, ca un atlet viteaz, fericita Blandina strângea noi puteri din mărturisirea ei, iar întărirea, odihna și chipul ei de a-și potoli durerea și chinurile ei erau cuvintele: „Sunt creștină și știu că ai noștri n-au săvârșit nimic rău!”. Dar și mucenicul Sanctus răbda vitejește în chip minunat și mai
Medicii și Biserica. Medicină și Spiritualitate în abordarea pacientului terminal by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/121_a_138]
-
cât și chinuitorii s-au înverșunat foarte împotriva lui încât, nemaiavând ce să-i mai facă, i-au lipit de părțile cele mai plăpânde ale trupului plăci de aramă înroșite. Acestea sfârâiau, dar el rămânea neînduplecat, neînfrânt și statornic în mărturisirea lui, răcorit și întărit doar de izvorul cel ceresc al apei vieții care Țâșnește din coasta lui Hristos (In. 8, 38; 19, 34)”<footnote Eusebiu de Cezareea, Istoria bisericească, cartea a cincea, I, 19-22, în col. cit., vol. 13, p.
Medicii și Biserica. Medicină și Spiritualitate în abordarea pacientului terminal by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/121_a_138]
-
bucuria lor paradoxală. Este taina pe care o trăiesc martirii, căci nu mai trăiesc ei, ci Hristos trăiește în ei (Gal. 2, 20). În lumina sa, martiriul dobândește un sens nou: este urmarea deplină a lui Hristos, participarea desăvârșită la mărturisirea Sa și la mântuire. Îngerii îi priveghează și Duhul Domnului e alături de ei și lucrează în ei. Din moment ce Hristos suferă în martir, acesta din urmă participă la patimile lui Hristos. El, Care suferea în ei, împlinea mari minuni. Astfel, martiriul
Medicii și Biserica. Medicină și Spiritualitate în abordarea pacientului terminal by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/121_a_138]
-
numai dacă sunt acceptate de bunăvoie de cel care trebuie să sufere sau să moară<footnote Bishop Kallistos of Diokleia, What is a martyr?, în Sobornost (incorporating Eastern Churches Review), 5, 1, 1983, p. 8. footnote>. Pentru a întări această mărturisire avem destule mărturii și din primele secole. Astfel, Sfântul Ambrozie al Milanului, în scrisoarea a XXI-a, scrie despre Sfântul Apostol Petru care, pe când semăna în popor învățăturile lui Dumnezeu, a întărâtat sufletele păgânilor, care au început să-l caute
Medicii și Biserica. Medicină și Spiritualitate în abordarea pacientului terminal by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/121_a_138]
-
biruitor (II Cor. 2, 14). Când ostașii l-au adus la tribunal, dregătorii orașului și toată mulțimea care îl însoțea intonau cele mai deosebite strigăte, parcă ar fi adus tocmai pe Hristos Însuși. Oricum și el a adus o bună mărturisire (I Tim. 6, 13)”<footnote Ibidem, cartea a cincea, I, 29-30, p. 185. footnote>. În Istoria bisericească, Fericitul Teodoret, Episcopul Cirului ne aduce în atenție martiriul Sfântului Teodor și lucrurile minunate și înfricoșătoare petrecute cu dânsul. Împăratul păgân Iulian Apostatul
Medicii și Biserica. Medicină și Spiritualitate în abordarea pacientului terminal by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/121_a_138]
-
și-au încheiat ei lupta și biruința. Pilda sfinților mucenici, trăitori și mărturisitori ai dreptei credințe a exercitat și continuă să exercite o influență binefăcătoare și astăzi pentru noi toți și ne îndeamnă să ne învrednicim de nimbul martiric. Pe lângă mărturisirea cu tărie, devotament și abnegație a credinței lor, pe lângă dragostea lor nehotărnicită pentru Dumnezeu, martirii ne sunt și paradigme ale curajului în fața morții imediate, dovedindu-se a fi adevărați eroi prin statornicie, răbdare și bravură. Pentru cei pătrunși de dureri
Medicii și Biserica. Medicină și Spiritualitate în abordarea pacientului terminal by Liviu PETCU () [Corola-publishinghouse/Science/121_a_138]
-
scriitorii prin veac, București, 1967, 148-153; Marcel Duță, Un destin literar - Cincinat Pavelescu, SIL, 401-424; Ciopraga, Lit. rom., 291-295; Micu, Început, 539-540; N.I. Simache, Date noi privind viața și opera lui Cincinat Pavelescu, București, 1970; Piru, Varia, II, 222-227; Ilea, Mărturisirile, 7-19, 167-174; Scarlat, Ist. poeziei, II, 186; Dicț. scriit. rom., III, 645-647; Elis Râpeanu, Epigrama în literatura română, Brașov, 2001, 224-271; Cei trei magnifici: Cincinat, Ion și Mircea Pavelescu, îngr. George Corbu, George Zarafu și Mihai Sălcuțan, Râmnicu Sărat, 2002
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288739_a_290068]
-
interlocutorii care nu respectă regulile interacționale validate de cultura-gazdă. În acest mod explică Tannen (1981) stereotipurile negative aplicate evreilor din New York („agresivi și ofensivi”), iar Young (1994) - stereotipurile aplicate chinezilor („impenetrabili și evazivi”). Lingvista de origine poloneză Anna Wierzbicka face mărturisiri (1997, pp. 119-121) despre „viața dublă” pe care a trăit-o când a trebuit să se adapteze la limba-cultura anglo-australiană și despre sentimentul, pe de o parte, că își trădează limba maternă, iar pe de altă parte, că personalitatea ei
[Corola-publishinghouse/Science/1922_a_3247]
-
închisoarea, nici sângele vărsat, nici fraza marxistă repetată de guri zgomotoase și capete goale, nici ferma „naționalizare” n-a ajutat. Lenin, dictatorul popular, a îngenuncheat; în 1921 a trebuit să declare îngăduire (ce generozitate!) capitalismului. Iată spărtura sistemului comunist; o mărturisire de insuficiență. Atunci a murit Lenin politicește. L-au ținut ai lui, având nevoie de el, dar el nu mai era activ. L-au ținut la conducere, l-au înălțat, l-au arătat poporului, au făgăduit în numele lui, au încercat
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
septembrie 1931, ca săptămânal, cu redacția și administrația în strada I. Flondor nr. 24, iar după 12 iunie 1932, „după o întrerupere forțată exact de 6 luni”, cum spune la reapariție, la numărul 14, doar ca organ independent. În „O mărturisire de credință”, editorialul semnat de Eugen Popovici, directorul și redactorul principal al săptămânalului, se spune: „Războiul distrugând axa de viață, pe care se fixase echilibrul socialeconomic al secolului al XX-lea, ancorând la actuala „stare a lucrurilor” cita dintr-un
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
1933, își ia titlul de Orizont, cu subtitlul: literatură, critică, știință. * În preajma gândului, revista nr.1, anul II, redacția Cernăuți, str. Bolintineanu nr.10A. Th.Paun, I.T. (despre Spiru C. Haret), E. Ar. Zaharia (o traducere din Baudelaire), Ioan Goanță ( „Mărturisire”), Dumitru Crăescu, V.I. Posteucă, Demetrus, V.Popovici-Spad. Dl. Aurel Putneanu semnează această „Întoarcere-n copilărie”: „Pe bănci de școală, vechi și ruginii mi-a încolțit în suflet ca o floare nădejdea că voi crește mare șioi fi de sprijin mamei
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
cinci ani de la apariție Țara Fagilor, avându-l ca purtător de condei pe Dimitrie Poptămaș, spunea în almanah pe 1996 că „având ca puncte cardinale „localități ca Potma, Vorcuta, Kolâma, Djezcazgan, Iuta... adevărate fabrici ale morții” nordbucovinenii au așteptat ora mărturisirilor: „Din acestea s-a născut Țara Fagilor”, memorialul celor care au răzbit terorii comuniste o jumătate de veac.” Deci, am înțeles, Țara Fagilor este pentru Bucovina și pentru întreaga Moldovă străbună memorialul durerilor și speranțelor noastre. Rostind că „Almanahului i
BUCOVINA ÎN PRESA VREMII /vol I: CERNĂUŢI ÎN PRESA VREMII 1811-2008 by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Memoirs/460_a_970]
-
cu fiica unei foste colege de facultate, abuziv exmatriculată (prilej de întoarcere în timp la ani și evenimente nefaste), declanșează confruntarea ziaristei cu ea însăși. Ideea greșelii săvârșite, a vinovăției și răspunderii în fața urmașilor se insinuează treptat, ducând la o mărturisire făcută doctorului Veiza. Alături de personaje cu trăiri puternice, individualități bine determinate, există în Pragul de sus și fizionomii mai puțin verosimile, trădând șabloanele epocii. Cutremurul din 1977, secvența de încheiere a romanului, pare să pună capăt - justițiar - unor destine, celor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289525_a_290854]
-
cu publicul școlar și sunt mai puțin dispuși să accepte slăbiciunile textelor respective. Chiar și acești critici au fost cândva seduși de povestea unui trecut plin de culoare. Un fost elev din "Epoca de Aur" altminteri acid nu a omis mărturisirea: "citeam, naiv la început, rezervat mai apoi, eposurile eroico-istorice ale lui Dumitru Almaș și Eusebiu Camilar" (vezi Paul Cernat, Supraviețuirea sub un clopot de sticlă, în Paul Cernat, Ion Manolescu, Angelo Mitchievici, Ioan Stanomir, O lume dispărută. Patru istorii personale
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
222-223, XI, 94-98, XII, 48-57; Streinu, Pagini, V, 224-231; Lovinescu, Scrieri, VI, 247-248; Călinescu, Ist. lit. (1982), 929; I. Valerian, Chipuri din viața literară, București, 1970, 64-69; Crohmălniceanu, Literatura, I, 304-305; Ieronim Șerbu, Vitrina cu amintiri, București, 1973, 224-230; Ilea, Mărturisirile, 116-123; Al. Raicu, Luminile oglinzilor, București, 1974, 132-146; Antonescu, Scriitori, 150-161; Mircea Damian, RRI, I, 709-718; Firan, Profiluri, 232-234; Negoițescu, Ist. lit., I, 220-221; Micu, Scurtă istorie, II, 134-135, 217-218; Dicț. scriit. rom., II, 5-7; Mircea Damian, DCS, 50-52; Faifer
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286664_a_287993]
-
perfectă dreptate - că țara se afla în pragul unui moment unic, hotărâtor, din istoria ei: „În marile împrejurări de astăzi - scria el în septembrie 1914 - România nu poate rămâne neutrală decât dacă mărturisește că idealul neamului e părăsit. Decât această mărturisire nu poate fi făcută de nimeni, fiindcă opinia publică este hotărât de altă părere, fiindcă poporul român simte că acum a sunat pentru el un ceas hotărâtor“14. În editorialul din ziua următoare îi avertiza pe oamenii politici ai vremii
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
următoarea Moțiune care însemna, de fapt - dacă nu și în formă - proclamarea independenței României.49 346 bucureștii de altădată românești. În acest sens, C.A. Rosetti l-a vizitat pe principele Carol la 25 aprilie/7 mai 1877 stăruind - după mărturisirile acestuia - „pentru proclamarea Independenței“ (Memoriile, vol. IX, p. 72). Două zile mai târziu au avut loc „întruniri intime“ ale liberalilor în care s-a discutat aceeași problemă, iar la 28 aprilie/10 mai 1877 parlamentarii liberali-radicali au hotărât discutarea chestiunii
Bucureştii de altădată Volumul I 1871-1877 by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1327_a_2710]
-
de 10 luni14. Diplomatul român s-a învoit și de această dată, sprijinind demersul tânărului, dându-i chiar și un certificat de bună purtare, potrivit căruia Vasile Butză, care se află în ultimul an de studii, cel puțin după propriile mărturisiri, ar fi avut o conduită și un comportament de apreciat, astfel că ar fi meritat să fie sprijinit 15. Pe 21 aprilie / 4 mai 1903 Vasile Butză se adresa din nou lui Eugen Mavrodi rugându-l să intervină la Ministerul
by Laurenţiu Vlad [Corola-publishinghouse/Science/1076_a_2584]
-
stat pe parcursul celor 5 ani universitari, plătind taxe scolare în fiecare an. O altă nenorocire s-a abătut asupra familiei în anii 1947/1948 a fost aceea că tatăl lui s-a îmbolnăvit de nervi și aceasta din cauza persecuțiilor politice (mărturisire făcută de el în timpul anumitor discuții despre trecutul vieții noastre). Pentru întreținerea sa în orașul Iași, colegul meu a făcut ore de pregătire la matematică și fizică cu elevi de la diferite licee, iar uneori toamna lucra ca zilier în Gara
Compendiu de fizică. Nivel preuniversitar by Constantin Popa () [Corola-publishinghouse/Science/648_a_1386]
-
1915, fiul său, Alexandru, își pierde viața într-un accident de automobil. C. suportă greu lovitura, se izolează, încetează să mai publice. Rămâne în Bucureștiul ocupat de armata germană. O. Goga îl acuză de defetism. O ultimă poezie, Vulturul (o mărturisire de credință), apare în februarie 1918 în „Scena”. La câteva luni C. moare subit, în urma unei congestii cerebrale. C. era un poet deplin format la apariția volumului Balade și idile. Poemele s-au impus prin prospețime, siguranța tonului, prin legătura
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286434_a_287763]