6,679 matches
-
mine oricum nu avea importanță. Bărbații Înjurară și arătară cu degetul la televizor și bătură cu pumnii În radio, până când mătușa Zo le scoase din priză. Din păcate, nu putea să scoată din priză și bărbații. Cât ținu cina, bărbații urlară unii la alții. Cuțite și furculițe fluturau În aer. Cearta despre Cipru a durat săptămâni În șir și a pus capăt, o dată pentru totdeauna, acelor mese de duminică. Dar pentru mine invazia avea o singură semnificație. De Îndată ce-am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2054_a_3379]
-
subiectul celui mai terifiant vis pe care mi-l amintesc, între numeroasele mele vise despre fiare: puțin după ce am primit figurina traforată am visat o creatură imensă, cu colți plini de bale, mârâind înfundat în adâncul pădurii. M-am trezit urlând în întuneric, am umblat prin casa labirintică, lovindu-mă de mobile, parcă ore în șir, până am văzut lumina gemulețului de la baie. Am deschis ușa (clanța îmi venea deasupra creștetului capului) și, în lumina galbenă ca urina, în odaia strâmtă
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
Am găsit până la urmă și școala, o clădire veche de peste o sută de ani, îngălbenită ca o măsea putredă. Am intrat în curte. Aerul se făcuse atât de roșu, încît panourile de baschet, strâmbate grotesc, păreau negre ca smoala. Pustietatea urla, pur și simplu, în jurul meu. M-am întors acasă încremenit de dezolare. N-aș fi crezut niciodată că aveam să rămân acolo zece ani de zile, predând gramatică, mâncând cu muncitorii la bufetul de la Automecani-ca, strângând maculatură, sticle și borcane
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
pe scenă ca să-mi spun poezia și să-mi iau punga cu daruri de la însuși Moș Gerilă, venit să viziteze clasa muncitoare. Dar, straniu: moșul avea o lungă barbă neagră! Când am dat cu ochii de el, am început să urlu din răsputeri. Am luat-o la fugă spre treptele scenei, dar nu mai nimeream ieșirea. A trebuit să urce mama pe scenă și să mă ia la subțioară, și am plecat din sală lăsând baltă și daruri, și tot, eu
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
Nu voiți să vă temeți de Mine, zice Domnul, nu voiți să tremurați înaintea Mea?" Eu am pus mării ca hotar nisipul, hotar veșnic, pe care nu trebuie să-l treacă. Și chiar dacă valurile ei se înfurie, totuși sunt neputincioase; urlă, dar nu-l trec. 23. Poporul acesta însă are o inimă dîrză și răzvrătită; se răscoală, și pleacă, 24. și nu zic în inima lor: "Să ne temem de Domnul, Dumnezeul nostru care dă ploaie la vreme, ploaie timpurie și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
vecini și prieteni, și vor pieri." 22. "Așa vorbește Domnul: "Iată că vine un popor din țara de la miază-noapte, un neam mare se ridică de la marginile pămîntului. 23. Ei poartă arc și suliță, sunt cumpliți și fără milă; glasul lor urlă ca marea; sunt călări pe cai, și gata de luptă ca un om pregătit de război, împotriva ta, fiica Sionului!" 24. La vuietul apropierii lor, mîinile ni se slăbesc, ne apucă groaza, ca durerea unei femei care naște." 25. "Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
care n-au făcut nici cerurile, nici pămîntul, vor pieri de pe pămînt și de sub ceruri. 12. Dar El a făcut pămîntul prin puterea Lui, a întemeiat lumea prin înțelepciunea Lui, a întins cerurile prin priceperea Lui. 13. La tunetul Lui, urlă apele în ceruri; El ridică norii de la marginile pămîntului, dă naștere fulgerelor și ploii, și scoate vîntul din cămările Lui. 14. Atunci se arată omul cît este de prost cu știința lui, și orice argintar rămîne de rușine cu chipul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
ierta nelegiuirea, și nu-Mi voi mai aduce aminte de păcatul lor. 35. "Așa vorbește Domnul, care a făcut soarele să lumineze ziua, care a rînduit luna și stelele să lumineze noaptea, care întărîtă marea și face valurile ei să urle, El, al cărui Nume este Domnul oștirilor: 36. Dacă vor înceta aceste legi dinaintea Mea, zice Domnul, și neamul lui Israel va înceta pe vecie să mai fie un neam înaintea Mea!" 37. "Așa vorbește Domnul: Dacă cerurile sus pot
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
voi umple de oameni ca de niște lăcuste, și vor scoate strigăte de război împotriva ta." 15. El a făcut pămîntul cu puterea Lui, a întemeiat lumea cu înțelepciunea Lui, a întins cerurile cu priceperea Lui. 16. De glasul Lui, urlă apele în ceruri; El ridică norii de la marginile pămîntului, dă naștere la fulgere și ploaie, și scoate vîntul din cămările lui. 17. Atunci orice om se vede cît este de prost cu știința lui, orice argintar rămîne rușinat de chipurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
cetățuile lui cele înalte, tot voi trimite pe pustiitori împotriva lui, zice Domnul"... 54. Răsună strigăte din Babilon, și un mare prăpăd în țara Haldeilor. 55. Căci Domnul pustiește Babilonul și face să-i înceteze zarva cea mare. Valurile pustiitorilor urlă ca niște ape mari, al căror vuiet tulburat se aude. 56. Da, pustiitorul se aruncă asupra lui, asupra Babilonului; vitejii Babilonului sunt prinși, și li se sfărîmă arcurile. Căci Domnul este un Dumnezeu care răsplătește! El va da negreșit fiecăruia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85098_a_85885]
-
exact acolo de unde v-am luat și o să mergem exact pe unde ne spune doamna din spate că e mai scurt. Făcu o pauză și se uită fix la Kitty: — Și dacă cursa e mai ieftină, eu mănânc taxiul ăsta! urlă el. M-ați auzit? Îl mănânc, curve nebune ce sunteți! Kitty se lipi de ușă. — Cum? Încercă să Înghită, dar nu reuși, din cauza nodului din gât. Oprește taxiul! — Dacă nu oprești, sun la poliție! țipă Desert Rose. — Sună pe cine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
răpite! Ajutați-ne! Oamenii de pe stradă se ascundeau sub umbrelele lor. Kitty observă cu groază o femeie uitându-se la ele și coborând apoi repede privirea. Nimeni nu dădea atenție traficului de pe stradă. — Ia banii! țipă șoferul. — Lasă-mi geanta! urlă Desert Rose. Îmi fură banii! Șoferul se uită În oglinda retrovizoare. — Nu-ți fură nimic, ia doar banii pe cursă! Pe ambele curse! — Dă-i banii, ca să... Nici nu apucă să termine, că taxiul Încetini. Lui Kitty nu-i venea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
spus că mă dă În judecată. Am lucrat Împreună la un proiect, ea nu a plătit, iar eu i-am reținut video deck-ul. M-a sunat pe mobil din oră-n oră În ultima săptămână, m-a insultat, a urlat la mine, m-a amenințat cu poliția, ce mai... un adevărat coșmar! — Îmi pare rău, te pot ajuta cu ceva? Întrebă Kitty. Niciodată nu o mai văzuse pe Desert Rose atât de Îngrijorată. — Nu, mulțumesc, mă descurc eu cumva. Coboară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
copii care se joacă În ținuturi devastate de sărăcie și violență, prizonieri care sapă morminte anonime, femei gătind micul dejun În case de cărămidă prost luminate și neaerisite, bărbați fără slujbă, clădiri În flăcări, magazine jefuite, lideri ai drepturilor civile urlând și plângând Într-o biserică... Sună de parcă n-ați fi ieșit niciodată din Bel Air. Bărbatul zâmbi. — Ați ghicit. Toate fotografiile astea au fost făcute În Bel Air. Dar nu cel de-aici, cel din Haiti 4. — Nici nu-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
și de astelalte, ca să ajungă într-un loc special construit înainte, ferit de privirile muritorilor, în care Cristos și cu mine ne împărțeam pumni. Mint cu nerușinare. În vremurile alea, poate pentru că, după cum v-am spus, Cristos era locul de unde urla Bau-Bau, sufeream de aceeași încremenire neputincioasă care-mi paraliza până și respirația (este deci o dovadă de impostură să pretind că și eu puteam să lovesc cu pumnul). Singura persoană care-mi dădea de știre rânjind că știe ce se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
să se îmbrâncească, se vedea oftica. Portarul a aruncat mingea greșit, până la mine, eram singur, la pomană, 3-0. Portarul și-a pus mâinile-n cap, mingea se pitise sub Wartburg-ul lui Florea de la parter. Acum du-te după ea, a urlat Migu, se vedea oftica. Cristos a încercat din nou să-mi treacă mingea printre picioare, de data asta n-a mai fost aut, pasă la Bebe, 4-0, mingea sub Wartburg. Migu îi trage un șut în fund, portarul plânge și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
mingea sub Wartburg. Migu îi trage un șut în fund, portarul plânge și nu mai vrea să apere. Pauză. Intră din nou în poartă, cu mănuși. Cristos mă driblează, trece de mine, apoi cade grămadă. Rămâne la pământ. Cartonaș roșu, urlă Migu, dar eu n-am nimic cu el. Cristos se ridică, vine spre mine, cade din nou. Se ridică, se prăbușește, îl lovesc cu picioarele-n față, îi sparg nasul. S-au oprit toți și mă privesc. Cristos icnește, sângerează
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
mai poate ridica. Așa pățesc toți ăștia care se cred Lăcătuș, îi spun. Mă întorc cu spatele. E încă o dată în picioare. 6, are o cărămidă, zice Pipiță. Nu mă nimerește, iar acum m-a supărat rău. Fuge spre casă, urlă mama și Luminița. Îl ajung, îl lovesc, intră în scară și închide ușa. Se dădea prea șmecher, le spun, să jucăm pac-pac, v-am bătut cu 4-0. Au apărut Luminița și mă-sa, mă caută. Le scot limba și dispar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
reușit să zboare, a aterizat foarte aproape de mine și de tata, direct în șpagat, cu un urlet care sigur nu era al victoriei. Fac această comparație pentru că mai târziu, în Drumul Taberei, de câte ori o vedeam pe Nadia aterizând, iar Țopescu urla ca scos din minți, mă gândeam la femeia aia, la șpagatul ei și la urlet. f’. fondul însorit din H 4 nu mi-a priit, nu-mi făceau bine nici altitudinea (era totuși un etaj în plus) și nici noul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
se îndepărteze apoi, cu nesfârșită dragoste, cu cea mai parșivă umilință, aici într-o carte capitolul cinci, unde eu redevine tu, iar eu nu mă mai bag unde nu-mi fierbe oala și toate astea ca să te pipăi și să urlu: ai fost!, moașă-sa pe gheață, cumva trebuie să mă ierți, să mă strângi în brațe și să-mi zici noi, măcar pentru ca lumea să ofteze să aplaude și să strige bis mai vrem, vai ce frumos, măcar pentru fratele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
hărăzit cu însușiri de catâr. A venit la gard, le-a cerșit alți biscuiți, ei i-au dat, ce puteau să facă?, să-l refuze?, îi înghițea aproape pe nemestecate în timp ce maică-sa căuta disperată să pună mâna pe el, urla aruncă-i, boule, că au căcat pe ei!, aruncă-i când îți zic, dobitocule, idiotule, ’tu-ți crucea mă-tii de copil!, aruncă-i că te omor!, el clefăia de zor, le zâmbea complice, ei stăteau cu degetele agățate de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
fulguie, fotbalul se poate juca și în doi din moment ce Cubanezu trage de oriunde, cu latul, cu șiretul, cu șpițul, cu exteriorul, și eu apăr tot, mă tăvălesc prin zăpadă, sar la rădăcina barelor, plutesc sub transversală, boxez, scot de la păianjen, urlu, țip, îmi frec colțurile gurii cu mănușile fleașcă, îmi tot ridic pantalonii care sunt grei de apă și m-au lăsat cu burta goală, resping orice minge și el plesnește, urlă, țipă (nu ca mine, de fericire, ci de neputință
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
rădăcina barelor, plutesc sub transversală, boxez, scot de la păianjen, urlu, țip, îmi frec colțurile gurii cu mănușile fleașcă, îmi tot ridic pantalonii care sunt grei de apă și m-au lăsat cu burta goală, resping orice minge și el plesnește, urlă, țipă (nu ca mine, de fericire, ci de neputință), șutează tot mai furios, până la urmă mă păcălește și-mi dă gol, urlăm, țipăm (acum el de bucurie, eu de deznădejde), ar fi frumos să spun că unul dintre noi scoate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
care sunt grei de apă și m-au lăsat cu burta goală, resping orice minge și el plesnește, urlă, țipă (nu ca mine, de fericire, ci de neputință), șutează tot mai furios, până la urmă mă păcălește și-mi dă gol, urlăm, țipăm (acum el de bucurie, eu de deznădejde), ar fi frumos să spun că unul dintre noi scoate din buzunar o napolitană și-o împărțim, aș minți, am plecat din curtea școlii ținându-ne de gât, vorbind despre o tipă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]
-
strecoară blestemata aia de librărie, spre care, ca un escroc sentimental fără scrupule, aproape că o târam, știind, oho, mult prea bine, că nu-mi va putea refuza niciodată nimic, că e destul să mă arunc pe jos și să urlu ca din gură de șarpe, să dau din picioare și să fac spume la gură, pentru ca ea să-și dea și ultimii bani din pensie pentru vreo mașină cu telecomandă care avea să sfârșească fără roți, chiar din prima zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1982_a_3307]