4,192 matches
-
de tip folcloric, textul caragialian dezvăluie o surprinzătoare scenă erotică 82, perfect camuflată prin metafora călătoriei nocturne, echivalenta mult mai subtilă a acrobațiilor din idila lui Stamate. Fragmentul următor este elocvent în acest sens: Baba, adică fata de-mpărat, or zâna, cum poftiți, era departe cu Prichindel. Alerga ușor ca vântul de parcă n-atingea pământul; îi zbura pe dasupra capului lui Prichindel părul ei bălan despletit; iar în lumina lunii, fâlfâia în fel de fel de ape zăbranicul vioriu țesut în
by Loredana Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1088_a_2596]
-
banii pentru acțiunile plănuite În industrie, finanțe, agricultură, sistemul fermelor aducând o anumită rentabilitate. În nopțile târzii, argintate de lumina selenară și poleiala licuricilor cerului, fiecare depănam amintiri despre „locurile” dragi ale copilăriei, când totul părea un basm continuu cu zâne, zmei și Feți-Frumoși, apoi făceam haz de unele fotografii mai vechi cu zâmbete convenționale care acum ni se păreau caraghioase. Cu Înfrigurarea pelerinului În deșert, Însetat de cunoașterea binefăcătoare, ca pe o poartă fermecată care ne oferea o altă „lume
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
cedeze presiunilor ca Într-un cazan forfotind cu aburi. Dis-de-dimineață, avionul aterizează cu bine pe aeroportul din Brisbane (Australia). Am ajuns la un alt capăt al lumii. Departe, departe, hăt departe!!! ca-n povestea de pe vremea bunicilor, cu feți-frumoși și zâne, zmeii Înaripați ce treceau peste nouă mări și nouă țări! Dimineața devreme, În jurul orei 5, ajungem la Brisbane, și de aici Încep peripețiile...Avalanșa de pasageri este deosebit de mare, Aeroportul Internațional din Brisbane fiind un loc important al Întretăierii curselor
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
ne umplem retina ochilor și sufletul cu priveliști extraordinare. La orizont Întrezărim fantastica Great Barrier Reef (Marea Barieră de Corali) și Green Island (Insula Verde), lacurile vrăjite cu sclipiri argintate. „Plutim” deasupra pădurii tropicale virgine, ca sub bagheta miraculoasă a zânei 186 pădurilor, prin ținutul aborigenilor, la 175 m Înălțime, circa opt kilometri, de vis. La umbra uriașilor și bătrânilor arbori ne copleșește diversitatea formelor de viață, vegetația suculentă, puternic ierarhizată În lupta pentru un strop de lumină care să le
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
bate miezul nopții, și o liniște firească se așternu peste Întreaga suflare adormită. Pleoapele devin tot mai grele și somnul mă cuprinde Încet, Încet. Adorm visând falnicii munți Înzăpeziți, ghețari și lacuri de cleștar pe care plutește fermecătoarea gondolă a Zânei Zăpezilor, hoituri sfârtecate cu precizie de bisturiu de lacomii plutitori ai văzduhului cenușiu, gheizere și vulcani sforăitori de gaze letale și vărsători de jăratec demonic, pământ pârjolit și păduri În flăcări decor de coșmar În care noi deveneam Eroii salvatori
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
nu vom mai Întâlni În viață. Tot ceea ce putem face este să ne rugăm la toți zeii cunoscuți și necunoscuți din mitologie ca cerul să se mai limpezească pentru a filma aceste minunății naturale. Și ca Într-o frumoasă poveste, zâna cea bună s-a Îndurat de noi și ploaia s-a mai potolit, iar treptat volbura 492 Ibidem. 323 cenușie a norilor s-a destrămat. Ne aflam În preajma celor mai senzaționale puncte ale călătoriei noastre: zona cascadelor și a Muntelui
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
păstrează cultul anemist, cu elemente centrale privind cultul strămoșilor și pe ritualul vânătorii de capete. Populația batak era recunoscută datorită caracterului său războinic, afișând o cruzimea dură față de adversari, prin antropofagie. Deși islamizați, populația lampong mai păstrează cultul strămoșilor, al zânelor, al spiritelor bune și rele. În tradiția Papadon, la vârsta căsătoriei, 581 Enciclopedia descoperirilor geografice, p. 243. 385 tinerii sunt supuși unui ritual conform căruia sunt plimbați cu un vehicul procesional, după care Își iau nume de adult 582. Cu
Asaltul tigrilor by Oltea Răşcanu Gramaticu () [Corola-publishinghouse/Science/320_a_1259]
-
vrea să-și convingă tatăl că Edgar este vinovat. Arcadia a fost folosită de Shakespeare cu mult mai mult decît am surprins aici. Edmund Spenser (?1552-1599) publică în 1590 una din cele mai influente poeme ale Renașterii, Faerie Queene (Crăiasa zînelor), din care Shakespeare preia numele de Cordelia și sfîrșitul ei tragic prin spînzurare. 1594 La 14 mai este înregistrată oficial în Stationers' Register, sistem de protecție a autorilor, valoroasă sursă bibliografica ce ne dă o idee despre comerțul cu cartea
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
stai. EDGAR: Dă-mi mîna:-acum ești la un pas De-ultimul vîrf. Pentru nimic sub luna N-aș vrea să sar. GLOUCESTER: Ci lasă-mi mîna. Uite, o altă pungă: -n ea un giuvaer De preț pentru-un sărac. Zîne și zei Sporeasc-o-n mîna ta. Departă-te, Zi-mi bun rămas; vreau să te-aud plecînd. EDGAR: Cu bine, dar, domn bun. GLOUCESTER: Din inimă. EDGAR (Aparte): Mă joc astfel cu deznădejdea lui, Ca să i-o vindec. GLOUCESTER (Îngenunchind): O, puternici
by William Shakespeare [Corola-publishinghouse/Science/1030_a_2538]
-
Începi“? zice. — Încă n-am cumpărat nimic pentru copil! spun defensivă. Știi bine că așa e. — Deci... n-ai cumpărat o rochiță minusculă de la Ralph Lauren? socotește Luke pe degete. Și nici un căluț de jucărie? Sau un costumaș roz de zînă, cu aripioare? — Astea sînt pentru cînd o să Înceapă să meargă, Îi răspund cu demnitate. N-am cumpărat nimic pentru bebe. Pe bune acum. Luke n-o să fie un tătic prea bun dacă nu știe să facă diferența. — Și ce facem
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
cu demnitate. N-am cumpărat nimic pentru bebe. Pe bune acum. Luke n-o să fie un tătic prea bun dacă nu știe să facă diferența. — Și ce facem dacă e băiat? Întreabă Luke. O să-l Îmbraci În costumaș roz de zînă? Ca s-o spun p-aia dreaptă, aveam de gînd să-l port eu. Adevărul e că deja l-am probat și e destul de elastic! Nu că aș recunoaște vreodată asta În fața lui Luke. — Știi, Luke, mă uimești. Ridic bărbia
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
pe palier, ea deschide ușa camerei de vizavi - și mă abțin cu greu să nu scot un suspin de Încîntare. N-am văzut În viața mea ceva atît de frumos. E ca În visul oricărei fetițe. Pereții sînt pictați cu zîne desenate cu mîna, perdelele albe sînt prinse În lateral cu panglici uriașe liliachii de tafta, iar leagănul e tot numai volane de broderie anglaise, ca un pat de prințesă. O, Doamne. Acum Îmi doresc o fată. Vreau ambele camere. Nu
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
mulat cu pantaloni și o cămașă albă impecabil călcată și are părul din jurul feței prins cu o clamă șic de baga. — Îmi pare foarte bine să te cunosc, Becky. Are glasul melodios ca un clinchet de argint, parc-ar fi ZÎna cea Bună de la Miazănoapte. — Ia loc, să vorbim puțin. Are pantofi Chanel cu toc retro, remarc În clipa În care mă așez. Și ia uite la topazul ăla galben splendid atîrnat la gîtul ei pe o sîrmă de argint. — Vreau
[Corola-publishinghouse/Science/2335_a_3660]
-
albe de pe unghii, fanaticii au degete lungi. Cu toate că de ghicitul în palmă se ocupau pseudoștiințific, vechii locuitori ai Indiei, țiganii, astăzi chiromanția este o știință a viitorului, un scenariu ce reactualizează moartea și se poate afirma că spiritele, numite eufemistic zâne frumoase șoimane, strigoi morți sau vii, moroi, pot fi neutralizate prin introducerea unor adevăruri psihice, cu un sistem analitic și sintetic. În 1901, Scotland Yard a adoptat tehnica citirii amprentelor și azi, în mileniul al treilea, se pare că va
CETIRE ÎN PALMĂ by Noemi BOMHER () [Corola-publishinghouse/Science/100963_a_102255]
-
malefice ale creșterii celulare instinctuale a materiei vii. Antropofagi (preferă fete tinere), zmeii se situează pe scara agresivității animalice pure. Monștrii: Gheonoaia, Scorpia, Muma-pădurii, Ciută-nevăzută, Vâjbaba, Jumătate-de-om, Bătrânul din pădure, Moșul-orb, Barbă-Cot și, uneori uriași, opresc expansiunea teritorială a omului. Zâna este antiteza zmeoaicei/bătrână, simbolizează tinerețea splendidă și incoruptibilă, ademenitoarea tinerilor, cu ajutorul dansului mâinilor, o frângere existențială ori sacrificiu de sine. Ielele „pe cine prind, îi iau puterea din mâini și din picioare, îi îmbolnăvesc de boli grele. Sunt vânturi
CETIRE ÎN PALMĂ by Noemi BOMHER () [Corola-publishinghouse/Science/100963_a_102255]
-
un alt joc de-al lui Fainlight cu basmul. Prințul, "care a fost cândva broască țestoasă" și a rămas cu prințesa până la adânci bătrâneți (noțiune pe care poeții Desperado o desființează), redevine broască. Poemul se întreabă: ce va face prințesa? Zâna nu mai e invocată. Cititorul simte din forța interioară a acestui poem că singurul răspuns posibil este surâsul tandru. Poeta încheie astfel: "Să reînceapă toate". Când bătrânețea se apropia, Yeats a făcut ceea ce îndemna Dylan Thomas mai târziu, adică nu
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
Doar că, în cazul poemului, avem doi eroi (autorul și cititorul), iar acești eroi își pot schimba oricând rolurile și au nevoie de pricepere și de-o parte a paginii și de cealaltă. LV. Numești undeva engleza limba ta "adoptivă", "zâna ta bună". Universul copilăriei e foarte prezent în poezia ta. Multe poeme se clădesc pe începuturi misterioase, pe care o lungă absență le face și miraculoase. De fapt, tu unde ești mai acasă? Teheran ori Londra, pe scenă ori în
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
de cât rezonabilă. Mă uitam la emisiunile de noapte, din ce în ce mai târziu, ceea ce m-a informat în domeniul istoriei filmului (mai ales a Hollywood-ului). Sau, oricum, asta era scuza mea. Cum m-am pregătit pentru dans și coregrafie ani de zile, zâna mea bună (bunica) cea cu talent la cumpărarea caselor mi-a luat bilete la marile trupe de balet. Mă duceam, o adolescentă solitară, chiar în primul rând, mai că mă stropea sudoarea lui Mihail Barișnikov. (Odată, la marea deschidere din
by LIDIA VIANU [Corola-publishinghouse/Science/982_a_2490]
-
1956; Sub lupă, București, 1957; Micii noștri prieteni, București, 1958; La telefon... telefonul!, București, 1961; 32 de premianți..., București, 1962; Băiețelul de hârtie, București, 1963; Extemporale și... alte lucrări scrise, București, 1963; Lângă groapa cu furnici, București, 1964; Eu eram zâna, București, 1965; Recreația mare, București, 1965; ed. 2, București, 1973; ed. 5, București, 1996; Caramele cu piper, București, 1966; Elefanți în rochițe, București, 1966; Să stăm de vorbă fără catalog, București, 1967; ed. 3, București, 1981; Ștafeta fanteziei, București, 1968
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289473_a_290802]
-
femei cu corpuri de pești), eriniilor (divinități răzbunătoare), Ielele, cunoscute și sub numele de Drăgaice, de Sânziene și de Șoimane, în realitate, plante, în folclorul românesc reprezintă sărbătoarea care celebrează coacerea holdelor și are loc pe 24 iunie. Ele sunt zâne a căror frumusețe doar îngerii o întrec, sunt seducătoare, zburdalnice, zănatice, cu puteri magice. Reprezentate ca fiind tinere femei cu trupuri invizibile, ca niște năluci, învăluite în lumină și în întuneric, Ielele pot fi văzute, fără să se întâmple nimic
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
femei cu trupuri invizibile, ca niște năluci, învăluite în lumină și în întuneric, Ielele pot fi văzute, fără să se întâmple nimic rău, doar de către oamenii buni la suflet, ceilalți, care reușesc să le vadă, rămân desfigurați pe viață. Misterioasele zâne locuiesc în cete, în aer, pe stânci, în munți, în păduri, în copaci (de preferință, în paltin și în nuc). Ielele apar noaptea, în locuri retrase, în poieni, pe marginea iazurilor, în păduri, zboară din poiană în poiană, din livadă
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
goale, alteori în veșminte de zale ori în voaluri transparente și cu clopoței la picioare. Ele se aseamănă cu Si'La, diavolițe din folclorul arab, cu demonii sexuali feminini din mitologia indiană. Ielele sau Drăgaicele sau Sânzienele sau Șoimanele sunt zâne vesele, puse pe șotii, dornice să deruteze pe cei care vor să le vadă. Dacă, spre exemplu, găsesc un tânăr care doarme afară noaptea, îl înconjoară, cântă și dansează în jurul lui. Dacă tânărul se trezește, Ielele îi iau puterile. Mereu
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
craniu de cal înfipt într-un par în fața porții. Cei care le văd și vor să rămână teferi, trebuie să se dea de trei ori peste cap și să li se descânte. Oamenii le gratifică pe Drăgaice cu apelative ca: zâne, domnițe, împărătesele văzduhului, fetele codrului, șoimane, mușate, vântoase etc. Tradiția le-a individualizat, dându-le nume ca: Ana, Rudeana, Ruxandra, Tiranda, Todosia, Trandafira ș.a., a stabilit și numărul lor 3, 7, 9. În ultima variantă, trei dintre ele desfigurează pe
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
din cauza conspirației altor uriași. Pierzându-l, l-a plâns mult, lacrimile ei simbolizează ploaia pentru recolte bogate. În palatul ei adăpostește, postum, pe toți cei care suferă din dragoste. Ca magiciană deține arta descântecelor și a farmecelor. Alaiul ei de zâne are menirea de a consola femeile nefericite în dragoste. Natt este zeița nopții, fiica uriașului Nör. Este reprezentată ca o femeie frumoasă, cu pielea închisă la culoare și surprinde prin nestatornicia în dragoste. Cu trei bărbați a avut trei copii
Curtezane şi pseudocurtezane: în mitologie, istorie, literatură by Elena Macavei [Corola-publishinghouse/Science/942_a_2450]
-
elevate până la cele mai vulgare, de la cele mai bufone până la cele mai grave, de la cele mai exterioare la cele mai abstracte, fără a ieși vreodată din limitele unei scene vorbite; într-un cuvânt, așa cum ar face un om căruia o zână i-ar fi dăruit sufletul lui Corneille și mintea lui Molière." Cu teatrul lui Hugo, se termină, în Franța, într-o apoteoză care îi este cântecul de lebădă, triumful alexandrinului.89 5.3. Alianța dintre grotesc și sublim Urmând exemplul
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]