46,969 matches
-
negustori din toate țările membre să se adune și să împartă munca în mod echitabil între fabricile lor. — Am hotărât că acestea sunt cifrele, spuse Louis întinzându-i un șervețel și arătând spre un cerc segmentat, care reprezintă comenzile noastre. Comenzile noastre pentru anul următor. — Dar nu fac sută al sută, spuse Graham. Louis izbucni în râs. — Astea nu-s procente, spuse el cu ochii strălucind. Sunt milioane de dolari. Râse și mai tare văzând uimirea nedeghizată a lui Graham și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
toți erați jos și mâncați. — Asta-i versiunea ta, zise rece Michael. — Mă faci mincinos? Ce altceva crezi că făceam? — Puteai face orice, din câte îmi dau seama. Poate vorbeai la telefon cu amicul tău, Saddam, ajutându-l cu o comandă de ultimă oră. — Porc obraznic! Retrage-ți cuvintele! — Mă tem că ipotezele scandaloase trebuie excluse, spuse Roddy care se furișase pe hol și acum se întorcea cu un telefon în mână. Cordonul fusese retezat brutal în două. După cum vedeți, se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1897_a_3222]
-
Efortul de a sta cu geamul ridicat la înălțimea cuvenită și frica de a nu-l scăpa sunt însă năucitoare și oricât încearcă, în clipele acelea nu-și poate aduce aminte nimic folositor despre cele trei balamale. Răspunde numai la comenzi și zice tare: Doamne ajută! După un sfert de ceas, balamalele se îmbină, deodată, toate trei, ca prin minune. E o minune, oftează. Și chiar e. Așa încât acum, în această nouă situație fără mâner, se simte oarecum pregătit. S-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2351_a_3676]
-
să trăiască din jaf găsește oricînd motive ca să pună stăpînire pe ce este al altuia; dimpotrivă, prilejurile de a vărsa sînge sînt mai rare și ele trec mai repede. Dar cînd un principe este în fruntea armatelor și are sub comanda lui un număr mare de soldați, atunci mai ales nu trebuie să-i pese în nici un fel de faima cruzimii lui; căci armatele n-au fost niciodată strîns unite și gata de acțiune, dacă nu au avut în fruntea lor
by NICCOLÒ MACHIAVELLI [Corola-publishinghouse/Imaginative/1111_a_2619]
-
În timpul călătoriei, Își aminti cum călărise toată ziua printre câmpii acoperite cu maci cultivați pentru a face opium și cât de ciudată fusese acea călătorie și cât de Înșelătoare erau distanțele până În locul În care și-au Început atacul sub comanda ofițerilor nou-veniți din Constantinopol, care habar n-aveau de nimic, așa că artileria trăsese-n propriile trupe, iar observatorul englez plângea ca un copil. Atunci a văzut pentru prima oară cadavre Îmbrăcate-n fuste albe de balet și Încălțate cu pantofi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
costum albastru stătea la o masă și scria ceva. Părul pomădat Îi strălucea și tânărul era foarte aranjat. Lumina intra pe ușă și prin fereastra În care erau expuse fructe, legume, cotlete și antricoate. O fată veni să ne ia comanda În timp ce alta se duse să stea-n pragul ușii. Observarăm că n-avea nimic pe sub halat. Fata care venise să ne ia comanda Își puse brațul pe după gâtul lui Guy În timp ce noi ne uitam pe meniu. Erau trei fete cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
prin fereastra În care erau expuse fructe, legume, cotlete și antricoate. O fată veni să ne ia comanda În timp ce alta se duse să stea-n pragul ușii. Observarăm că n-avea nimic pe sub halat. Fata care venise să ne ia comanda Își puse brațul pe după gâtul lui Guy În timp ce noi ne uitam pe meniu. Erau trei fete cu totul și fiecare se ducea pe rând să stea În prag. Bătrâna de la masă le spuse ceva și ele se așezară din nou
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
ducea pe rând să stea În prag. Bătrâna de la masă le spuse ceva și ele se așezară din nou lângă ea. Din sală se intra direct În bucătărie. Intrarea În bucătărie era mascată de o perdea. Fata care ne luase comanda se-ntoarse cu niște spaghete. Le puse pe masă, apoi aduse o sticlă cu vin roșu și se așeză lângă noi. — Ei, Îi spusei lui Guy, tu ai vrut să mâncăm Într-un loc simpluț. — Ăsta nu e simpluț. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
ce-ai făcut“, Îi zice preotul. „Îți iubeai nevasta?“ „Ja, o iubeam. O iubeam tare.“ — Ați Înțeles? Întrebă hangiul. Ați Înțeles ce i-a făcut lu’ nevastă-sa? — Da, am prins ideea. — Da’ noi mâncăm ceva? Întrebă John. — Fă tu comanda, Îi spusei. Și credeți că e adevărat totul? Îl Întrebai pe hangiu. — Sigur că e. Țăranii ăștia-s niște animale. Și-acum unde s-a dus? — S-a dus să bea la colegu’ meu, la Löwen. Nu voia să bea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
peste drum ca să afle dacă a câștigat. — N-ai putea să fii bun și să mă lași să plec? — Tu ce crezi c-o să fac? Doi oameni intrară pe ușă și se duseră la tejghea. Da, domnule, le luă barmanul comanda. — Nu poți să mă ierți? Acum, că știi? — Nu. — Nu crezi că ce-am avut noi și ce-am făcut Împreună ar trebui să ne ajute să ne Înțelegem unul pe celălalt? — „Viciul e-un monstru atât de urât“, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2002_a_3327]
-
sărjănt! Mă faci prost soldat??? Culcat!!! Târâș, maaarșșș!!! Toaibă s-a lăsat să cadă ca un sac cu cartofi în glodul gros... Apoi a început să se târască prin mocirlă, lăsând urme bizare după el. Când în sfârșit a venit comanda „drepți!”, Toaibă arăta ca o stafie. De sus până jos era acoperit de un strat gros de glod. În front, marș! a izbucnit ca o izbăvire comanda sergentului. Toaibă a făcut stânga mprejur și a pornit în pas de defilare
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
târască prin mocirlă, lăsând urme bizare după el. Când în sfârșit a venit comanda „drepți!”, Toaibă arăta ca o stafie. De sus până jos era acoperit de un strat gros de glod. În front, marș! a izbucnit ca o izbăvire comanda sergentului. Toaibă a făcut stânga mprejur și a pornit în pas de defilare spre formație. Ei, Toaibă. Ai învățat cum se răspunde superiorului? Ochii lui Toaibă s-au înfipt ca un pumnal într ai sergentului. A răspuns monosilabic: Da! Ca
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
în această stare, Toaibă era mândru că l-a învins pe sergent... Și a venit și ziua când soldații, vrând-nevrând, trebuia să se considere și absolvenți ai unui asemenea supliciu... Pluton! Drepți! Pentru onor, înainteee... prezentați arm’! - s-a auzit comanda locotenentului Făgurel. O singură mișcare armonioasă a fost răspunsul plutonului la comanda dată. Se vedea că este ultima zi de instrucție! Nu se putea să nu răspundă comenzii decât ca un ceasornic. Locotenentul, subțirel și înalt, ca o coardă bine
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
Și a venit și ziua când soldații, vrând-nevrând, trebuia să se considere și absolvenți ai unui asemenea supliciu... Pluton! Drepți! Pentru onor, înainteee... prezentați arm’! - s-a auzit comanda locotenentului Făgurel. O singură mișcare armonioasă a fost răspunsul plutonului la comanda dată. Se vedea că este ultima zi de instrucție! Nu se putea să nu răspundă comenzii decât ca un ceasornic. Locotenentul, subțirel și înalt, ca o coardă bine strunită, a luat o poziție de drepți impecabilă și, în pas cadențat
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
asemenea supliciu... Pluton! Drepți! Pentru onor, înainteee... prezentați arm’! - s-a auzit comanda locotenentului Făgurel. O singură mișcare armonioasă a fost răspunsul plutonului la comanda dată. Se vedea că este ultima zi de instrucție! Nu se putea să nu răspundă comenzii decât ca un ceasornic. Locotenentul, subțirel și înalt, ca o coardă bine strunită, a luat o poziție de drepți impecabilă și, în pas cadențat, a pornit în întâmpinarea colonelului Chindie. La patru pași s-a oprit într-o poziție demnă
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
ostașilor se afla un bărbat cu chip blajin, mai degrabă un bunic decât un militar de carieră. Că nu era un „milităros” se vedea și din faptul că a sărit peste momentul „trecerii în revistă” a formației și a dat comanda „pe loc repaos!”. Locotenentul Făgurel a trecut în dreapta plutonului așteptând, ordinele colonelului. Acesta însă a privit cu ochi blajini la soldați și, după scurtă vreme, a început să vorbească: Ați încheiat o perioadă nespus de grea. Perioadă urâtă de toți
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
grijă că te va lăsa la greu!.. L-aș vedea eu pe trii sferturi aista de sărjănt când s-ar afla în fața inamicului. Să vezi atunci cum îi tremură fundul pantalonilor. Ca răcitura. El se dă mare cât are sub comandă răcuți. La o adică!... Acum crede că l-o apucat pe Dumnezeu de-un picior dacă l-o pus să fie locțiitorul comandantului de pluton. Locotenentul Făgurel? Îi pâinea lui Dumnezeu! Da’ căcărează aista... Că dușmanul nu te întreabă ce
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
pitulat în colțul gurii și a conchis: Să nu uiți, soldat Toaibă, că din această clipă trebuie să stai pe propriile-ți picioare! Am înțeles, domnule colonel! - a răspuns Toaibă, rămânând țeapăn ca un stâlp. Repaus, ostaș! Toaibă a auzit comanda ca prin vis, atât de încordat era. Gândurile îi roiau în cap ca albinele la urdiniș... „De ce m-o întrebat tocmai pe mine? Și de ce zâmbea? Sau poate mi s-o năzărit? Nu, nu. Nu mi s-o părut. Chiar
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
trăgând cu coada ochiului la locotenentul Făgurel, care i-a prins privirea din zbor, răspunzându-i printr-o scurtă clipire ce părea să spună: „Bravo soldat, Toaibă! Așa te vreau! Bravo!” Colonelul a privit spre locotenentul Făgurel, ceea ce însemna: „Ia comanda, locotenente”! Acesta a făcut câțiva pași în fața formației și a comandat: Drepți! Pentru onor, înainte! Prezentați arm’! Și de această dată, mișcarea celor din pluton a fost fără cusur. Un singur țăcănit! Iar privirea a pornit ca o săgeată spre
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
aflau. Nu avem voie să spunem nimic. Îi secret militar. Dacă se află că am suflat o vorbă... pușcăria mă mănâncă! Când toate bidoanele au fost umplute, Toaibă a raportat: Suntem gata, domn’ locotenent. Direcția trenul, înainte, marș! a fost comanda locotenentului, dată mai mult în glumă... Trenul lor a rămas pe „linia moartă” o bună bucată de vreme... În sfârșit, un fluierat prelung, urmat de altul scurt, a însemnat urnirea garniturii din loc. Toaibă s-a culcușit din nou pe
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
și a numit: Soldat Trestie și soldat Urecheatu un pas în față! Nici de această dată nu a schimbat oamenii pe care îi prefera în orice acțiune. Restul plutonului va executa același exercițiu aici, în marginea pădurii. Sergent Cicoare ia comanda! Soldat Toaibă și voi doi trebuie să știți doar că <inamiculă a ocupat poziție în pădure, dincolo de pârâiașul ce curge la vreo jumătate de kilometru de aici. Drumul pe care am venit și traversează pădurea este interceptat de <inamică. Unde
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
le-am dus până la salcia din dreapta drumului. Bine, Trestie. Acum îi acum, fraților! Ia să ne gândim cine poate fi <inamicul? - a întrebat Toaibă. N-ai băgat de seamă că lipseau doi oameni din pluton? - a remarcat întrebând Urecheatu. Și comanda acestei grupe de <inamici cine o are? a întrebat Toaibă. Sergentul Limbosu - a răspuns Urecheatu. Măi flăcăi am un plan - a vorbit Toaibă, bucuros că Limbosu le era <inamic. Dacă până ni-l spui nu se face ziuă, atunci mai
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
în pădure. Se puteau îngropa și la sol dacă pofteau... S-ar putea să ai dreptate, Toaibă. Atunci, binoclul la ochi și să nu ți scape nici musca neobservată! Până una-alta, eu merg să stabilesc misiunile pentru grupele de sub comanda sergentului Cicoare. După ce am stabilit sarcinile fiecărei grupe pe timpul zilei și modul de comunicare, m-am retras mai în spate, pentru a putea observa comportamentul fiecărui soldat. Toaibă și-a pus pușca mitralieră în dreapta, a ascuns explozibilul lângă rădăcina unui
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
Toaibă. Îi luceau ochii când vedea că lucrurile se petrec aproape punct cu punct după cum a gândit el... Când cocoșii cântau de jumătatea nopții, fiecare grupă a pornit spre locul destinat. Grupa în care se 28 găsea Toaibă, aflată sub comanda mea, a rămas pe loc, până ceilalți își vor fi ocupat pozițiile ordonate. Lângă mine, Toaibă fremăta ca o locomotivă sub presiune. În sfârșit, a venit și ora stabilită pentru acțiune. Toaibă, mă urmezi îndeaproape. Voi ceilalți nu faceți nimic
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
stabilești modul de acțiune. Aștept răspunsul. Acesta nu s-a lăsat prea mult așteptat. Eu cu Trestie pornim spre locul de unde a venit zgomotul. Ceilalți din grupă rămân în așteptare, că cine știe ce se poate întâmpla? Bine gândit. Eu voi lua comanda grupului de acoperire. La atac, Toaibă! Cei doi au pornit ca două animale de pradă ce se preling printre copacii lizierei. Îi urmăresc cât îmi permite lumina slobozită de secera lunii. Încordarea crește cu fiecare clipă. <Vor reuși ei să
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]