46,969 matches
-
și, punându-și ținuta în ordine, s-a prezentat: Domnule căpitan, sunt comandantul plutonului de cercetași, locotenent Făgurel! Sunt căpitanul Potâng, de la Statul Major al diviziei. Lăsați plutonul aici și veniți cu mine! Am înțeles, domnule căpitan! Sergent Cicoare, ia comanda plutonului până la întoarcerea mea! Am înțeles! - a răspuns sergentul. Domnule locotenent, ați mai fost pe front? Nu, domnule căpitan. Am fost la centrul de instruire a cercetașilor. Una-i școala și altu-i câmpul de luptă. Cum se prezintă oamenii? Ai
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
de ceas, ofițerul care i-a condus s-a oprit, prezentând situația la fața locului. Când a sfârșit, le-a comunicat: Mâine seară, la ora douăzeci și unu, vă aștept aici. Locotenentul Făgurel și-a împărțit grupa în două. Un grup, sub comanda sergentului, va pleca urmând marginea lanului de porumb din fața lor și având ca punct de oprire fântâna cu cumpănă din față. Orice observă va comunica prin curier. După plecarea sergentului, locotenentul l-a făcut atent pe Toaibă: Toadere! Nu iei
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
permiteți să ra... raportez! Deajuns, sergent! În front, marș! Locul tău e ultimul din grupă! Limbosu s-a întors de voie și a făcut primul pas spre coada grupei, când s-a auzit ordinul aspru al lui Toaibă: La loc comanda, sergent!!! Acesta, descumpănit, s-a întors pe locul de unde plecase. Cu un crâmpei de zâmbet în colțul gurii, Toaibă privea la Limbosu, care - fâstâcit - privea în toate părțile. Până la urmă a înțeles că cel care comandă acolo este Toaibă. A
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
grupei. -Deși abia aseară ați sosit din misiune, trebuie să plecați imediat. Situația o impune. Timpul pentru îndeplinirea misiunii e doar până diseară la ora douăzeci și unu. Sergent Toaibă, vino în cort, să-ți dau detalii asupra misiunii. Caporal Trestie, ia comanda grupei și pregătiți-vă pentru acțiune! Am înțeles, domn’ sărjănt - a răspuns Trestie. În câteva minute, Toaibă s-a întors. Să vedem cum v-ați pregătit. A făcut inspecția așa cum nu o făcuse niciodată. Până în cele mai mici amănunte. Ajungând
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
pas în față! Caporal Trestie, în stânga sergentului. Fruntașul Urecheatu, alături... Când grupa de cincisprezece cercetași în care se includea și pe el - sublocotenentul Cicoare - a fost formată, căpitanul i-a luat în primire. Cei aleși rămân pe loc. Restul, sub comanda caporalului Otic, vor sta în așteptare, gata oricând pentru vreo acțiune neprevăzută. După plecarea celor rămași „acasă”, căpitanul Făgurel s-a apropiat de grupa aleasă. Ei! Acum i-acum! Ia să vedem noi ce suntem în stare să facem? Misiunea
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
Aveți noutăți? Doar zgomot de motoare ambalate peste poate, ceea ce înseamnă că transportă greutăți mari. Muniție sau trupe - a presupus Toaibă. -Asta trebuie s-o aflăm noi. Eu voi merge în față, însoțit de Toader și de Trestie. Urecheatule, ia comanda grupului și ne urmezi la distanță. În caz de ceva, semnalul rămâne orăcăitul de broască... Deplasarea a devenit mai ușoară. Zgomotul motoarelor de camioane se auzea din ce în ce mai aproape semn că până la șosea nu mai era prea multă cale. După un
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
de deștept încât să intre primul la facultate? Asta îi de a dreptul minune! Mulțumim, Doamne, că ne-ai dat așa o bucurie acum la bătrânețe” - gândeau amândoi... După un răstimp, brațele celor doi s au deschis ca la o comandă și l-au cuprins pe Gruia, ca și aripile unei păsări uriașe. Au rămas îmbrățișați în tăcere o bucată bună de vreme. La un timp, Toaibă a ridicat capul: Marandă, fata moșului! Te-ai gândit tu că copchilu’ ista îi
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
că de udătură am eu grijă. Acolo în blidar mai este o gură de rachiu rămasă încă de la hram. Așa o izbândă merită cinstită... Când s au așezat la masă, Toaibă a ridicat paharul și a comandat râzând: Grupă! Ascultă comanda la mine! Pentru onor, prezentați paharele! Pentru domnul premiant Gruia Toaibă, de trei ori ura! Așa parcă mai vii de acasă, sergent Toader Toaibă! - a apreciat Gruia râzând... La auzul acestor cuvinte, Toaibă a plecat ușor capul a aprobare și
Cercetaşul Toaibă by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/502_a_1063]
-
fără să se lovească. Dacă jocul se desfășoară în curte, elevii vor fi așezați în semicerc. Conducătorul jocului, care este învățătorul sau un jucător ales de el, se așază în așa fel încât să fie văzut de toți elevii. La comanda acestuia „Racheta după mine, începeți!”, conducătorul execută, cu 8 bătăi tare și în ritm rar, la stânga și la dreapta îndoind, totodată, ușor, apoi 8 bătăi ușoare și repezi în față. În continuare se execută bătaia palmelor pe coapse deasupra genunchiului
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
să nu poată bănui momentul când se va formula cuvântul „alb” sau „negru”. 41.Atenție la semnal Jucătorii se împart în două echipe, egale ca număr, și formează două cercuri concentrice cu lanț de brațe. Se stabilesc trei semnale. La comanda de începere, ambele cercuri se deplasează în sens invers cu cântec. La primul semnal se oprește cercul exterior dar continuă să cânte. La al doilea semnal se oprește cercul interior dar jucătorii continuă să cânte. La al treilea semnal pornesc
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
verifică spiritul de observație și care poate fi jucat într-o încăpere. Se joacă pe grupe de elevi în formație de cerc sub conducerea învățătorului care stă în afara cercului. Jocul se desfășoară astfel: stând în cerc, jucătorii închid ochii la comanda învățătorului. La un moment dat învățătorul bate pe umăr un elev care se face imediat nevăzut. Când s-a asigurat că cel plecat nu se mai vede învățătorul dă un semnal oarecare (fluierat, bătaie din palme), comandă la care toți
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
închid ochii la comanda învățătorului. La un moment dat învățătorul bate pe umăr un elev care se face imediat nevăzut. Când s-a asigurat că cel plecat nu se mai vede învățătorul dă un semnal oarecare (fluierat, bătaie din palme), comandă la care toți elevii deschid ochii și trebuie să constate cine a dispărut. Câștigă cel care ghicește primul. 52.Caută și ascultă În timp ce unul din jucători se află în altă cameră, ceilalți ascund un obiect oarecare apoi se așează pe
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
aleargă înapoi spre linia de scăpare din spatele lor. Dacă strigă „creveți”, atunci aceștia aleargă să prindă crabii. Jucătorii care sunt prinși înainte de a ajunge la linia de scăpare sunt luați prizonieri de echipa care i-a prins. Jocul continuă, la comanda conducătorului care strigă o echipă sau alta, până când toți jucătorii sunt luați prizonieri. Trebuie să se strige de un număr egal de ori echipele. Conducătorul poate pronunța numai primele silabe iar copiii trebuie să fie atenți. 10.Strângerea recoltei Jucătorii
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
el tunelul. Cel rămas fără pereche iese în afara cercului și continuă jocul. 13.Umbrele Elevii sunt așezați față în față formând două rânduri paralele cu distanțe egale între elevii aceluiași rând. Un rând formează „umbrele” iar ceilalți sunt „oamenii”. După comanda învățătorului, oamenii se deplasează lateral stânga și dreapta cu pași mici și repezi sau își îndoaie trunchiul lateral sau își îndoaie genunchii. Umbrelele încearcă să imite mișcarea oamenilor. La al doilea semnal jocul se oprește. Se controlează, prin întinderea brațelor
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
echipe așezați în flanc câte unul, în număr egal, în fața a trei linii. Cea mai apropiată linie este linia de plecare, a doua este de schimbare a piciorului, a treia de sosire. Distanța între linii este în funcție de vârsta elevilor. La comanda „porniți!”, pășind pe piciorul drept până la linia a doua de unde poate schimba piciorul continuând să meargă pe piciorul stâng până la linia de sosire. Câștigă echipa care a terminat prima. Se va executa o dată sau de două ori. 24.Foc și
Hai la joacă! by Liliana-Dana Tolontan, Ilona Șelaru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1152_a_2199]
-
las singur tocmai acum? - acum cînd ai venit de la mormîntul meu, al tatălui și al mamei. Nu știai, nici nu te-am adus vreodată la mormînt deși aș fi putut-o face cu ușurință. PÎnă la urmă am Împlinit această comandă” - „Comandă ai spus?” - „Da; acum nu Înțelegi, e peste Înțelegerea ta. CÎnd ai intrat În casa mamei am fost fericită că ai cunoscut-o, cu toate că era răvășită de boală, că te aflai În casa În care m-am născut și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
singur tocmai acum? - acum cînd ai venit de la mormîntul meu, al tatălui și al mamei. Nu știai, nici nu te-am adus vreodată la mormînt deși aș fi putut-o face cu ușurință. PÎnă la urmă am Împlinit această comandă” - „Comandă ai spus?” - „Da; acum nu Înțelegi, e peste Înțelegerea ta. CÎnd ai intrat În casa mamei am fost fericită că ai cunoscut-o, cu toate că era răvășită de boală, că te aflai În casa În care m-am născut și am
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
pricepea s-o accentueze În tonalitatea vorbirii. Și iată că domnul Pavel Însuși, venind din oraș, deschise pe neașteptate ușa și salută, cu o vizibilă, respectuoasă aplecare a capului asistența Încîntată de venirea lui. Femeile exclamară În cor, ca la comandă, mirate: - Aaa! Domnul Pavel! - Și dumneavoastră care serviți șerbet: e opera soției! Sărut mîinile tuturor! Apoi se aplecă pe rînd și sărută mîna fiecăreia. Doamna Pavel, aflată În picioare lîngă ușă, se Întoarse cu spatele apropiindu-se de bufet, făcîndu-se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
iar pe noi nici atît. Cum să Înțeleagă paradoxul de-a lumina iadul cu mîinile În smoală, deschizînd cărărui spre nădejdile din prima zi a lumii? cine a văzut Îngeri În iad, și mai ales sus, acolo, lîngă pupitrul de comandă? Și vom rămîne singuri, neînțeleși, noi cîți vom fi, puțini-mulți ai ceasului de acum. Dar totuși, Îmi spuneam, În ziua aceea... Învățătorul trecu lîngă fereastră și, stînd În picioare alături de măsuța cu vaza Gallé, reașeză - a plictiseală sau a nimic
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
gata să mă anunțe la telefon. Omul, Înalt, slab, de vîrstă imprecisă, se Înclină ușor, vădit respectuos și mă asigură de grija ce o va depune, și cu adevărat, peste o lună și ceva Îmi telefonă aducîndu-mi la cunoștință executarea comenzii. CÎnd crucea fu instalată la mormînt, Întinsei doamnei jumătate din costul lucrării. Mă privi ca speriată: - De ce? Întrebă. Nu se poate, rosti dezorientată. - Nu e nimic, o liniștii. Vă rog să primiți, e o datorie a mea de suflet. Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1888_a_3213]
-
și scuturi, înarmați doar cu pumnale și gladia, încercau să se apere, tot mai slăbiți și palizi. Ochii lor, în care se citeau teama și oboseala, aveau privirea celui ce cunoaște demnitatea de a muri cu arma în mână, sub comanda unui general întotdeauna victorios. Acolo însă, în pădurea aceea, erau singuri și condamnați, cu trupurile rănite, sângerânde. Paralizat, Valerius asculta zăngănitul armelor, trosnetul oaselor rupte, fâșâitul cărnii membrelor tăiate, care zburau prin aer și, lăsând în urmă o dâră de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
vei avea tu, făcută din violență și corupție. Simbolul puterii cerești și al infernului... Al puterii celui drept, al puterii celui care a avut curajul să coboare în infern ca să moară și să renască un om optimus și să preia comanda sub un cer înmiresmat de tămâia divină. — Riturile tale misterice mă exasperează, izbucni Vitellius. Trebuie să mor și să renasc în numele lui Marte ca să devin un mare luptător, sau să mă supun încercărilor crude ale cultului zeului Mithra? Vezi să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
parte la război. Ce-o să se aleagă de vechea înțelegere dintre Romulus și Marte? Pui prea multe întrebări, centurionule, zâmbi Antonius. În ce mă privește, ca soldat am respectat întotdeauna înțelegerea dintre Romulus și Marte. Dacă ai fi tu la comanda legiunii, i-ai fi alungat de mult pe barbarii ăia - Errius puse mâna pe botul calului. Nu-i așa? În loc de răspuns, Antonius arătă spre signum manipularis pe care un signifer îl ducea sus, deasupra capetelor soldaților care mărșăluiau. Soarele strălucea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
partea superioară, laturile erau formate din cele două valuri de pământ dotate cu castrapila, iar în fund se afla centuria alcătuită din optzeci de soldați. La un semn al lui Antonius, un centurion - cel căruia Antonius îi spusese Errius - preluă comanda soldaților din fundul pâlniei. Celălalt centurion dirija liniile din față. — Valete! strigă Antonius, ridicându-se în scări. Valerius îl văzu pe centurion întorcându-se spre Antonius. — Și zici că ăsta-i un manipul pentru aprovizionare? îl auzi râzând. Îi răspunseră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]
-
reușit să scap și am ajuns la generalul Spurinna, pe malul celălalt al fluviului. Însă o sută de soldați călare de-ai noștri și o mie din infanterie au trecut de partea dușmanului. — Lașii! izbucni Antonius. Cui a încredințat împăratul comanda armatei? Lui Spurinna... și mai cui? — Lui Suetonius Paulinus, lui Annius Gallus... — Îi cunosc - Antonius păru să se liniștească. Sunt generali cu experiență, toți sunt militari experți... Îmi sunt prieteni. Vestricius Spurinna e un comandant curajos, prieten cu nepotul marelui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2064_a_3389]