45,986 matches
-
și bucurându-ne ele deplina noastră slobozenie”. Stăpânire și slobozenie sunt, evident, două vocabule antinome în context, care însă pot fi apropiate, dacă luăm în considerare cele ce urmează. La întrebarea lui Panin, Ce folos ar putea trage Rusia din pace ?, deputăția a dat, între altele, și deslușirea: din veniturile țării „să se facă o oștire pământeană, spre a se afla totdeauna întru apărarea pământului nostru”. În sfârșit, deputăția îi cerea lui Panin ca, în manifestul țarinei, să se arate că
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
faptul că trupele sale se aflau la Dunăre, Rusia avea desigur rolul de protagonist în desfășurările din acei ani. Până în vara (inclusiv) anului 1771, ea a continuat să refuze renunțarea la Principate ca o condiție a negocierii unui tratat de pace, fiind gata - avertiza Lobkowitz din Petersburg - să recurgă la măsuri extreme. Și von Solms și von Zegelin confirmau decizia Rusiei de a „apăra” armat Principatele, în cazul în care austriecii și-ar propune să-i forțeze să le evacueze. Dar
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
forțeze să le evacueze. Dar, după cum vom vedea, îndârjirea Petersburgului se va atenua, va aluneca pe panta concesiilor, datorită presiunilor exercitate, din motive în parte diferite, de Viena și Berlin. De asemenea, Rusia se împotrivea și acceptării unor mediatori ai păcii, de teamă că ei îi vor anula victoriile armate. După ce Rumianțev a nimicit la Cahul, la 1 august 1770, armata marelui vizir, turcii nu se puteau însă gândi să dispute rușilor cu succes Principatele. Totuși, Ecaterina a II-a nu
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
această inițiativă, Rusia se înfățișa românilor ca singura putere salvatoare. Pe de altă parte, independența Principatelor, privită ca un mijloc de fortificare a poziției ruse în sud-estul continentului și de obținere prin supralicitare a unor clauze favorabile în eventualitatea încheierii păcii, era, la rându-i, o alternativă a altei condiții rusești, și anume sechestrarea Principatelor sau menținerea lor sub ocupație țaristă timp de 25 de ani. Cum acea condiție era sistematic respinsă, guvernul rus a declarat că țarina ar renunța la
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
răsplată și că, renunțând la ea, eu renunț hotărât la totul”. Țarina afecta să ignore problema esențială pentru Viena, adică influența Rusiei în noul stat ortodox cu numeroși conaționali în Imperiul Habsburgic. De altfel, independența Principatelor, ca una din condițiile păcii tratate în aprilie 1771 de Alexei Orlov la Viena, a fost categoric respinsă. În ciuda refuzului, Rusia a contiunat să persiste. Prin nota verbală a lui Golițân, ea repeta dorința sa de a stabili în Principate un prinț independent, noul stat
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Rusia face acest sacrificiu, redând cele două provincii turcilor, aceasta să se facă fără intervenția Curții din Viena, și chiar cu totul în pofida ei”. În sfârșit, în ședința sa din 24 octombrie 1771, Consiliul imperial rus, invocând progresele negocierilor de pace și necesitatea colaborării cu Austria, a decis să renunțe la independența Principatelor și să le redea Porții, ceea ce țarina i-a și comunicat regelui Prusiei. În februarie 1772, Panin se confesa lui von Solms cu o naivitate forțată, în privința Principatelor
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
către Maria Tereza, privitor la convorbirile de la Neustadt, Kaunitz făcea următoarele precizări: Friedrich al II-lea a recunoscut că, în cazul trecerii Dunării de către ruși, austriecii vor fi obligați să intervină, că el, Kaunitz, a fost de acord cu o pace rapidă, cerând regelui să conlucreze la medierea păcii, înfățișând politica Austriei ca sistematică și pacifică, motiv pentru care ea nu a luat parte la tulburările din Polonia și nu a profitat de ocazia ce i s-a oferit de a
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Kaunitz făcea următoarele precizări: Friedrich al II-lea a recunoscut că, în cazul trecerii Dunării de către ruși, austriecii vor fi obligați să intervină, că el, Kaunitz, a fost de acord cu o pace rapidă, cerând regelui să conlucreze la medierea păcii, înfățișând politica Austriei ca sistematică și pacifică, motiv pentru care ea nu a luat parte la tulburările din Polonia și nu a profitat de ocazia ce i s-a oferit de a se uni cu Rusia pentru a concura la
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Prusiei nu accepta această viziune, n-ar fi imposibil ca noi, austriecii, să atacăm fie pentru a face o diversiune Rusiei, fie pentru a nu lăsa în spatele nostru un inamic cum este Prusia; iată de ce era necesară cât mai repede pacea, de ce Viena acționa cu toate mijloacele la Poartă ca s-o aducă la sentimente pacifice, acțiuni care și-au făcut efectul prin angajamentul Porții de a cere mediația noastră (austriacă); noi nu i-am dat însă speranțe decât în cazul
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
mult credit decât oricine, trebuie s-o convingă în favoarea Turciei; regele se cuvenea să uzeze la Petersburg de fermitatea pe care n-a avut-o până acum căci, în caz contrar, se va ajunge la unul din două lucruri: ori pacea nu se va face pentru că Rusia va pretinde condiții la care Poarta nu va putea consimți, ori pacea se va face dintr-o dată în condiții fatale pentru turci și foarte contrare, prin consecințe, echilibrului de forțe; așadar, Rusia trebuie să
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
fermitatea pe care n-a avut-o până acum căci, în caz contrar, se va ajunge la unul din două lucruri: ori pacea nu se va face pentru că Rusia va pretinde condiții la care Poarta nu va putea consimți, ori pacea se va face dintr-o dată în condiții fatale pentru turci și foarte contrare, prin consecințe, echilibrului de forțe; așadar, Rusia trebuie să ceară mediația noastră și să pună condiții rezonabile; dacă ea va refuza mediația noastră, eu, Kaunitz, mă voi
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
adnotarea că nu credea că rușii vor trece Dunărea, adevăratele lor obiective fiind Oceakov și Crimeea, ceea ce era exact numai în parte. Între înaltele autorități politice austriece de decizie nu exista însă o unitate de vederi. Maria Tereza voia o pace cu orice preț („rezonabil”), Iosif al II-lea dorea să reintre în stăpânirea teritoriilor pierdute prin pacea de la Belgrad, dar Kaunitz a fost cel care a aplecat balanța și „totul a mers” în modul cunoscut. Or, pentru Iosif al II
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
era exact numai în parte. Între înaltele autorități politice austriece de decizie nu exista însă o unitate de vederi. Maria Tereza voia o pace cu orice preț („rezonabil”), Iosif al II-lea dorea să reintre în stăpânirea teritoriilor pierdute prin pacea de la Belgrad, dar Kaunitz a fost cel care a aplecat balanța și „totul a mers” în modul cunoscut. Or, pentru Iosif al II-lea, alipirea la Rusia a Crimeii, Azovului și Oceakovului însemna Imperiul Otoman aflat la două degete de
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Imperiul Otoman aflat la două degete de pierderea sa. În această privință, se pare că Iosif al II-lea și Kaunitz aveau un punct de vedere comun, după cum rezultă din răspunsul verbal austriac la expunerea confidențială a țarinei privitoare la pacea cu Turcia, în care se afirma că independența tătarilor era incompatibilă cu securitatea statelor Austriei. În fapt, Viena nu avea cum să-și impună socotințele sale în reglarea problemei crimeote și va bate în retragere, dar va rămâne intransigentă în
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
și Muntenia, pe de o parte, Transilvania, pe de altă parte, Austria se obliga să scoată prin negocieri sau război din mâna rușilor și să restituie Porții fortărețele și posesiunile teritoriale invadate de ei, spre a se reveni la condițiile păcii de la Belgrad (1739), fără ca independența și libertatea Poloniei să sufere cea mai mică atingere. Între altele, ca urmare a acelui tratat, trimisul Austriei la Constantinopol, Thugut, lua titlul de internunțiu (15 august 1771). După cum se știe, jocul compensațiilor, cu deosebire
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
15 august 1771). După cum se știe, jocul compensațiilor, cu deosebire pe seama Poloniei, a scutit Austria de povara și riscurile războiului. Presiunile sale aveau să-și facă efectul. Când Berlinul a comunicat Vienei că Rusia s-a angajat să restituie, după pace, Turciei, cuceririle de peste Nistru, „s-a văzut pentru prima dată apărând prințul Kaunitz cu o față senină”, încât von Solms credea chiar că Viena își va schimba sentimentele și principiile. Într-adevăr, după reculul Petersburgului în chestiunea independenței Principatelor, Kaunitz
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
Crimeea, dar le va interzice-o în Moldova și Muntenia. În memoriul său din 26 septembrie 1771, Iosif al II-lea a trasat trei poziții posibile pentru Austria: 1) să aștepte ca beligeranții să se epuizeze și să se facă pace pe principiul statu quo ante; 2) rușii să trateze cu turcii, să fie moderați și să se ofere Porții garanții că Polonia nu va fi împărțită; Poarta, salvată de Austria, se va arunca în brațele ei și îi va da
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
alternativa a doua, maximală, s-a dovedit irealizabilă, s-a impus, în cele din urmă, cea de a treia. Trimisul Franței la Constantinopol, Saint-Priest, vedea și el în renunțarea Rusiei la independența Principatelor cel mai bun mijloc de încheiere a păcii, citându-l pe colegul său austriac (Thugut), care aprecia, asemenea împărătesei sale, „că piatra unghiulară a negocierii este ca Rusia, să renunțe la vederile sale asupra celor două provincii” românești. Considerațiile lui Thugut sunt confirmate de planul lui Kaunitz expus
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
feudale în raporturile politice internaționale. Totuși, epuizată în efortul militar, neliniștită de presiunile austriece și prusiene, Rusia anunța formal și oficial, la 6 decembrie 1771, Berlinul și, la 17 decembrie, Viena că a renunțat la independența Principatelor drept condiție a păcii. Desfășurările orientale intrau, în felul acesta, într-o nouă fază. Prusia, „mica mare putere”, a jucat în acele evenimente un rol disproporționat de mare în raport cu interesele sale în Orientul european. De fapt, Prusia nu avea interese directe în această zonă
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
regelui. În iunie 1770, el opina că lucrurile nu erau atât de avansate pentru a face țarinei „reprezentări energice” în legătură cu acel proiect, iar două luni mai târziu îl avertiza pe von Zegelin că nu chestiunea Azovului va întâmpina dificultăți la pace, ci cea a independenței Principatelor; că ar merita să se încerce inserarea unui articol în tratatul de pace care să reglementeze siguranța și liniștea Principatelor, dar că Rusia va ajunge în situația „s-o rupă” imediat cu Poarta, dacă va
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
energice” în legătură cu acel proiect, iar două luni mai târziu îl avertiza pe von Zegelin că nu chestiunea Azovului va întâmpina dificultăți la pace, ci cea a independenței Principatelor; că ar merita să se încerce inserarea unui articol în tratatul de pace care să reglementeze siguranța și liniștea Principatelor, dar că Rusia va ajunge în situația „s-o rupă” imediat cu Poarta, dacă va pretinde să ia asupra sa garanția lor. În septembrie 1770, regele trimitea la Petersburg propuneri de pace care
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
de pace care să reglementeze siguranța și liniștea Principatelor, dar că Rusia va ajunge în situația „s-o rupă” imediat cu Poarta, dacă va pretinde să ia asupra sa garanția lor. În septembrie 1770, regele trimitea la Petersburg propuneri de pace care prevedeau, între altele, restituirea către Turcia a Moldovei și Munteniei, „despotul” lor urmând să rămână sub „dominația turcă”. S-ar părea, deci, că regele abandonase ideea despăgubirii Poloniei (cât ar mai fi rămas din ea după împărțire) cu Principatele
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
afacerile Poloniei se vor aranja ușor”. Previziunile regelui s-au dovedit exacte. Rușii, victorioși la Dunăre, nu renunțau însă la propunerile lor. La 20 decembrie 1770, țarina i-a scris lui Friedrich al II-lea, comunicându-i și condițiile de pace, între care independența Principatelor sau menținerea lor sub ocupație rusă timp de 25 de ani, cu titlul de indemnizare. Deși acele condiții îi erau cunoscute, le și discutase la Neustadt, cum observase S. M. Soloviev, regele pretindea într-o depeșă către
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
false iluzii optimiste, dar false numai în acel moment, de vreme ce Petersburgul va ceda în cele din urmă. Oricum, la 4 ianuarie 1771, Friedrich al II-lea i-a scris Ecaterinei a II-a că nu putea transmite acele condiții de pace nici Porții, nici Vienei; turcii nu vor accepta pentru nimic în lume cedarea Moldovei și Munteniei, iar Austria s-ar hotărî mai degrabă pentru război decât să accepte vreo schimbare în situația Principatelor, considerații care au făcut-o pe țarină
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
primăvara și vara lui 1771, dar dominantă rămânea alternativa retrocedării Principatelor, cerută expres de von Solms lui Panin la sfârșitul lui ianuarie 1771. Dacă nu pentru a salva, atunci cel puțin pentru a menține independența Principatelor ca o condiție a păcii de natură să favorizeze alte concesii, la Petersburg a fost pusă în circulație, în mai 1771, sugestia de a oferi prințului Henric tronul noului stat. Lobkowitz l-a abordat pe von Solms, care a dat un răspuns negativ; „apoi ni
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]