46,969 matches
-
lift sau când ai lift dar se strică. Și cum se poate inventa un scaun cu totul nou și original, când în lume există un miliard de scaune. Cum poți inventa tot ce-ți dorești. Invenții la cerere sau la comandă - susține el. Secretul reușitei îi aparține Zânei Inventica - mai zice Inventatorul. Inventica are legile ei, secretele ei. Ana vrea să afle mai târziu secretele Zânei; acum vrea să știe de ce plânge Inventatorul. Printre suspine, el îi povestește pe larg mai
Ticuță Reporterul by Eugenia Grosu Popescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91767_a_107350]
-
Împreună claie peste grămadă. Încă... — Iești mai sexi cu iea, ei, rîde un tip. RÎde de noi. Nu-l recunoaștem. Învîrtindu-ne, răsucindu-ne scăpați de sub control. Peruca. A costat două sute de lire la Turvey’s pe Glasgow Road. Făcută la comandă să arate ca părul lui Carole, lung și negru. I-am spus tipului că e pentru soția mea. I-a căzut părul după chemoterapie. Ce Îngrozitor, a zis el. Fumează prea multe țigări, i-am spus eu. — Orice chiloți ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
că Îl iubește. N-am putut să ne abținem, să-i punem capăt vieții. S-a Întîmplat cînd eram cu ea, Îmbrăcat cu hainele ei. În clubul ăla, purtîndu-i țoalele cu pantofii ăia mari pe care i-am făcut pe comandă specială la magazinul din Newcastle. Golanii ăia s-au pus pe puțoi și i-au tras șuturi pînă l-au lăsat fără cunoștință. Noi n-a trebuit decît să terminăm treaba, nu știam dacă era sau nu tipul cu care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2029_a_3354]
-
contactul cu ceea ce însemna tehnică și strategie militară, relevându-i o altă viziune asupra vieții. Dacă până atunci viața fusese un dar divin care trebuia păstrat, acum trebuia și apărat, dar în funcție de voința altcuiva. Era vorba de subordonare sau de comandă, pentru care se forma el. În toamna anului următor a fost trimis pentru practică, din nou la regimentul din Chișinău. Trăia intens perioada cazonă, însă despre repetiția zilnică a unor acțiuni, despre monotonia vieții militare, nu putea spune prea multe
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
acele bunuri nu mai aveau ce pierde. Fu avansat de la gradul de plutonier T. R. la cel de sublocotenent de rezervă. În primăvara lui 1940 ajunse la Vaslui, la Școala de tunuri antitanc, iar în scurt timp i se încredință comanda Companiei a 9-a, Divizionara Antitanc, formată din patru tunuri de 55 mm fără frâne de tragere, rămase din timpul primului război mondial. Prima recunoaștere oficială a pregătirii în domeniul militar, la început îl încântase și-i produse o insomnie
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
vis îi vedea pe soldații ruși încartiruiți acasă la ei, pe când avea vreo patru ani. Nu era logică cedarea, însă zvonurile erau iscate de adevărul dovedit, mai devreme sau mai târziu. Dimineață, cu noaptea-n cap, merse spre centrul de comandă. Undeva, pe o cărare, întâlni un agent care-l căuta să-i înmâneze sub semnătură, un ordin: “În urma notelor ultimative trimise de guvernul U.R.S.S., la încercarea rușilor de a trece peste Nistru nu veți trage nici un foc. Veți fi
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
confuze îl năpădiră. Datoria de ostaș și de comandant primă, și-l determină să revină rapid în mijlocul subordonaților. În stare de război zvonurile circulând rapid, găsi printre ei neliniște, îngrijorare și teamă. Când se lumina de zi, de la postul de comandă observă schimbarea: din locul arătat de colonel peste Nistru, movilița de lângă tufă dispăruse, în locul ei apărând o țeavă lungă de tun. Trebuia, obligatoriu, să se retragă de pe poziții. Precipitat, merse iar la postul de comandă al Comandamentul Grupării Tactice de
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
de zi, de la postul de comandă observă schimbarea: din locul arătat de colonel peste Nistru, movilița de lângă tufă dispăruse, în locul ei apărând o țeavă lungă de tun. Trebuia, obligatoriu, să se retragă de pe poziții. Precipitat, merse iar la postul de comandă al Comandamentul Grupării Tactice de Nord, solicitând cai pentru transportul tunurilor și a muniției, pregătind eventuala retragere spre vest. Răspunsul primit îl dezarmă, prevestind parcă ceea ce avea să urmeze. Nu mai erau cai, iar cei care fuseseră, deja fuseseră utilizați
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
batalionului de grăniceri, un maior tânăr, îl primi bine, după ce află prin ce trecuse. Mai mult, îi făcu o propunere surprinzătoare: - La mine este lipsă de ofițeri, trei basarabeni au preferat să se întoarcă acasă, așa că, dacă vrei, poți prelua comanda unei companii, cu care te vei atașa coloanei care se va forma. Trecu podul, fără alte evenimente, dând onorul celor doi generali, unul român și unul rus, plasați acolo pentru a se evita posibilele incidente. Se întorcea în țară, cu
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
și ținuta, toate impecabile. N-aveam încotro, ne supuneam, respectam regulamentul. Într-o zi, baioneta unui camarad n-a fost destul de bine lustruită, după părerea locotenentului. Urmarea, toți cei găsiți în neregulă fură pedepsiți să execute de 72 de ori comenzile “Drepți“ și “Culcat“, în curtea unității. Trebuie să știi că abia plouase și-ți închipui cum ne arătau hainele și încălțămintea după aceea. Fața locotenentului radia când ne spuse: “Ei, acum puteți merge în oraș!“, fiind sigur că la punctul
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
teme. Multe dintre lucrări sunt realizate în basorelief. Unele dintre ele sunt în colecții muzeale, instituții și de for public. L.D.:Desigur am făcut multe portrete ale unor figuri istorice, personalități din domeniul lumii științifice dar și artistice. Alteori primeam comenzi pentru medalioane funerare și portrete pentru cei dispăruți. Am lucrat multe portrete la Pitești unde îmi petreceam vacanțele. Unele dintre ele sunt în colecții muzeale, altele în parcurile din Iași, Tecuci și Vaslui și cimitirul Eternitatea. Studiu creion pe hârtie
Sculptura by Lucreția Filioreanu-Dumitrașcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1617_a_3094]
-
Mare, Dimitrie Cantemir, Grigore Ghica al -II-lea, Vasile Alecsandri, Alexandru Vlahuță, Mihai Eminescu, Aglae Pruteanu. Le modelăm cu mare ușurință, redam trăsăturile personajelor, deseori impresionând pe cei din jur. O întâmplare deosebită pe care mi-o amintesc, când am primit comandă unui portret de bărbat după decesul acestuia. Soția a venit să-l ia din atelier și a fost atât de impresionată de asemănare, încât l-a îmbrățișat și a început să plângă. Mi-a plăcut să lucrez compoziții ample, în
Sculptura by Lucreția Filioreanu-Dumitrașcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1617_a_3094]
-
orășelelor copiilor din Moldova. Mă fascinau mai ales când le coloram, fiind deosebit de frumoase și vesele. Am modelat zeci de eroi de mari dimensiuni uneori peste doi metri. Împreună cu sculptorii Dumitru Căileanu și Alexandrina Dimitriu am preluat și realizat diferite comenzi, pentru decorarea fațadele unor instituții, acestea fiind reliefuri în piatră, mozaicuri și grupuri statuare în piatră artificială. În atelierul din curtea Academiei Mihăilene, împreună cu sculptorii Vasile Condurache și Iftimie Barleanu am facut basorelifuri de mari dimensiuni așa cum le vedeți în
Sculptura by Lucreția Filioreanu-Dumitrașcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1617_a_3094]
-
teme. Multe dintre lucrări sunt realizate în basorelief. Unele dintre ele sunt în colecții muzeale, instituții și de for public. L.D.:Desigur am făcut multe portrete ale unor figuri istorice, personalități din domeniul lumii științifice dar și artistice. Alteori primeam comenzi pentru medalioane funerare și portrete pentru cei dispăruți. Am lucrat multe portrete la Pitești unde îmi petreceam vacanțele. Unele dintre ele sunt în colecții muzeale, altele în parcurile din Iași, Tecuci și Vaslui și cimitirul Eternitatea. Studiu creion pe hârtie
Sculptura by Lucreția Filioreanu-Dumitrașcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1617_a_3095]
-
Mare, Dimitrie Cantemir, Grigore Ghica al -II-lea, Vasile Alecsandri, Alexandru Vlahuță, Mihai Eminescu, Aglae Pruteanu. Le modelăm cu mare ușurință, redam trăsăturile personajelor, deseori impresionând pe cei din jur. O întâmplare deosebită pe care mi-o amintesc, când am primit comandă unui portret de bărbat după decesul acestuia. Soția a venit să-l ia din atelier și a fost atât de impresionată de asemănare, încât l-a îmbrățișat și a început să plângă. Mi-a plăcut să lucrez compoziții ample, în
Sculptura by Lucreția Filioreanu-Dumitrașcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1617_a_3095]
-
orășelelor copiilor din Moldova. Mă fascinau mai ales când le coloram, fiind deosebit de frumoase și vesele. Am modelat zeci de eroi de mari dimensiuni uneori peste doi metri. Împreună cu sculptorii Dumitru Căileanu și Alexandrina Dimitriu am preluat și realizat diferite comenzi, pentru decorarea fațadele unor instituții, acestea fiind reliefuri în piatră, mozaicuri și grupuri statuare în piatră artificială. În atelierul din curtea Academiei Mihăilene, împreună cu sculptorii Vasile Condurache și Iftimie Barleanu am facut basorelifuri de mari dimensiuni așa cum le vedeți în
Sculptura by Lucreția Filioreanu-Dumitrașcu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1617_a_3095]
-
el o Înjurătură Între dinți, Înjurătură care ținea loc de „La revedere”... ... Profesorul Hliboceanu, Împreună cu doctorul Vatră și cu doctorul Gruia, cu broboane de sudoare pe frunte, se luptau cu hemoragia ce invadase toracele accidentatului... ―Depărtător, pensă hemostatică, compresă... curgeau comenzile profesorului. Cei doi medici executau manevrele ca doi prestidigitatori... Din antecamera sălii de operație, a răzbătut până la ei vorbă agitată și zgomot nedeslușit... În clipa următoare, ușa sălii de operație s-a dat de perete, ca smulsă de vânt... Călcătură
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
Bine ați venit! Vă sărut mâinile - a reușit să rostească Gruia, pierzându-se În Îmbrățișarea celor doi... ― Bine te-am găsit, dragul nostru - au răspuns amândoi Într-un glas. După ce s-au privit a cercetare reciprocă, tata Toader a luat comanda: ― Mâna pe armi și bagaje și coborârea, că pleacă trinu’! ― Nu pleacă nicăieri, tată. ― Adicî cum nu pleacî? ― Abia mâine dimineață o ia Înapoi de unde a venit. ― Știem asta, da’ cum să vă urnesc din loc? - a răspuns cercetașul râzând
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
află la cinci kilometri, și e sub stăpânirea inamicului. Acolo au și un depozit. Probabil cu materiale de război și alimente. Aproape de gară, există un sat, unde se află sediul colhozului... Nu este exclus să fie și un centru de comandă al inamicului. Ce aveți voi de făcut? Să ajungeți la pod, unde acești trei oameni vor face ce trebuie. Apoi, veți căuta să ajungeți la gară, să dibuiți depozitele despre care am vorbit și să vedeți ce este de făcut
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
poți mișca vreun pic?... ― Cine era? - a Întrebat Despina șoptit. ― Pe om Îl ai În fața ta, Despi - a răspuns Petrică, tot În șoaptă... Toți și-au Îndreptat privirea spre tata Toader. ― De ce nu ai trimis pe cineva dintre cei de sub comanda ta? - a Întrebat Nicu. ― Apoi acolo nu era vreme de pierdut. Și În cine să ai nădejde mai mare decât În tine? Toți erau buni, da’ nu m-o rabdat inima și am zis: „să merg eu, să văd ci
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
și pe urmă „ieși la raport”, cum se spune, ca să „te plângi” că nu-i drept ca tu s-o ții hojma tot Într-o misiune!... După acele lămuriri, Petrică a răsuflat de două ori și a luat din nou... comanda: ― Am mâncat și n-am uitat să luăm romul cu noi. Era iarnă doar. Când eram gata, au apărut și cei patru cercetași. „Să trăiți, domn’ sergent” - s-a prezentat Păpădie cu ceilalți trei În urma lui. „Bine ați venit... Ia
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
gazdă. Alta nu avem de făcut - a răspuns Nicu, ridicând ulcica cu vin... După ce și-au ogoit pofta de plăcinte și setea, au rămas În așteptarea continuării povestirii lui Petrică... ― N-au trecut nici câteva clipe și Toader a luat comanda. „Petrică și Păpădii, o luați pe făgaș și mergeți ca visul... Dacă observați ceva suspect, cântă cucuveaua, că acuma, iarna, doar n-a cânta pitpalacul. Noi vom veni În urma voastră, la vreo sută de pași”... Mergeam de vreo jumătate de
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
a asigurat-o tata Toader, pentru a-i face jocul... ― Da’ vorba-i vorbă și treaba-i treabă. Așa că, la ataaac Înainteee! - a comandat Petrică, ridicând ulcica cu vin. ― Iaca-i o viață de om de când n-am mai auzit comanda aiasta. Numai sergentul Limbosu striga așa, de parcă era apucat de streche - a vorbit cu aducere aminte tata Toader. ― Apoi de tartori de aiștia am avut și eu parte În perioada de instruire pentru a deveni cercetaș - a vorbit Petrică... La
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
Petrică... ― Și, cum spuneam... Zumzetul de motoare, venit din stânga, creștea, semn că se apropiau cu viteză mare. Părea mai slab ca cel ce trecuse deja. Asta Însemna că acele mașini erau Încărcate cu artileriști și poate și cu grupul de comandă... În cele din urmă, coloana de camioane defila deja prin fața noastră. Era limpede că transporta trupă. Se auzea și murmur de voci. Mergeau cu viteză medie. Era noapte, dar nu aprindeau farurile. Le-am numărat. Erau cinci camioane. După socoata
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]
-
părerea. „Dacă-i să treacă <comandiriiă, atunci musai vor trece pe Întuneric. Nici trupeții nu se mișcă la vedere” - m-a Încurajat Toader. „Și dacă trece un convoi obișnuit?” „Nu prea cred. Întrebarea e dacă nu care cumva corpul de comandă a trecut primul” - s-a Îndoit Toader. ― Apoi, măi fraților, Într-o așa trebușoară Îți trebuie multă răbdare și nervi de oțel - a apreciat Nicu. ― Păi cum dar? - a răspuns tata Toader... ― În timp ce ne puneam aceste Întrebări, o adiere de
Hanul cercetaşului by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1198_a_2268]