44,075 matches
-
armata romană ce aparținea de-acum Bisericii imperiale, care se pregătea să intre în mai puțin de un secol în evul mediu pentru a forma o nouă Europă, de nuanță creștină. Concluzie Creștinismul în armata romană din secolele I-IV examinează o instituție fundamentală a Imperiului, importantă în apărarea limesului și a civilizației antice, a răspândirii și promovării romanității. Creștinismul în armata romană din secolele I-IV, imediat după Introducere, se deschide cu un prim capitol dedicat analizei Creștinismului în Imperiul
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
în actul criminal, însă însuși actul de negare creează, în negativ, un tip de raportare la eveniment care, ca atare, exclude posibilitatea indiferenței: "Discursul lui Chapman obligă publicul să perceapă (într-un fel sau altul adăugirea mea) și să își examineze relația personală cu evenimentul; astfel, adresa subminează posibilitatea indiferenței pasive"147. În ce privește celelalte două tipuri de reacții "răspunsul scandalizat și cel clinic"148 criticul constată că Chapman încearcă să obțină, prin adresa sa, o combinație rectificatoare a celor două reacții
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
având o culoare morală, dar, în același timp, să fie perceput cu perspectivă"150. Pentru a înțelege cum reușește Chapman să atingă un astfel de echilibru în întreprinderea sa moderatoare (mediatoare), rectificatoare, Black merge mai departe în analiza sa critică, examinând mai îndeaproape cele două (tipuri de) răspunsuri excesive, în a căror reconciliere pastorul s-a angajat. Astfel, criticul constată următoarele: "cazul ideal de reacție scandalizată"151 s-ar traduce, practic, în invocarea legii mozaice. Nu trebuie să privim mai departe
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
încât "să pună cărțile pe masă, cu fața în sus"341, astfel încât "palmele" sale se află, încă, la distanță de o privire de fiecare dintre noi, cei care îl citim. Prin urmare, exclamă criticul, "pentru numele lui Dumnezeu, să le examinăm!"342. Mein Kampf este "testamentul magiei naziste; magie crudă, însă eficientă"343. Poporul american, educat în spiritul pragmatismului, este dator, apreciază Burke, să cerceteze o astfel de ilustrare a "magiei", iar Mein Kampf constituie, desigur, o oportunitate unică în acest
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
mai sus. Astfel, criticul propune conceptul de retorică critică pentru a desemna "o perspectivă asupra retoricii care explorează, în termeni teoretici și practici, implicațiile unei teorii care divorțează de constrângerile concepției platoniciene"646. Din punct de vedere teoretic, retorica critică "examinează dimensiunile dominării și ale libertății"647, așa cum acestea se manifestă în "lumea relativizată"648 contemporană. Din acest motiv, explică McKerrow, prima parte a analizei sale reprezintă o analiză strict teoretică a celor două concepte: "critica dominării" și "critica libertății"649
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
cetățenie specifică (apud R. Tudorică, 2004, pp. 130-132): abilitatea de a se informa facil, rapid, eficient, de a stăpâni cunoștințe utile, de a opera cu acestea în contexte diferite, competențe lingvistice, computeriale, de a căuta și formula idei, de a examina alte idei, de a sesiza cât mai multe posibilități, de a propune schimbări, de a alege și a justifica alegerile făcute, de a manifesta spirit critic, de a exprima ideile în scris și oral, de a cunoaște și aplica drepturile
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
esență, evaluarea poate fi definită ca un cadru de referință în controlul și interpretarea valorii achizițiilor (lat. ex-valuere a extrage valoarea), apreciindu-le la un moment dat, oferind un ansamblu de informații suficient de pertinente, valide și fiabile asupra lor. Examinează gradul de adecvare între ansamblul informațiilor și ansamblul criteriilor adecvate a obiectivelor fixate în timpul învățării, pentru a pregăti, a lua o decizie argumentată în consecință (Roegiers, 2004b, pp. 43-44). Complexitatea determinărilor evaluării ca (macro)paradigmă și etapă a procesului educațional
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
evaluarea evidențiază trei concepte fundamentale: pertinența (răspunde caracteristicii de bază care reflectă progresul în integrarea resurselor învățate), validitatea (evaluarea este valabilă real, verifică tocmai acest obiectiv al integrării) și fiabilitatea (se pot respecta operațiile de efectuare specifică). Acestea se pot examina și la nivel macroși micro-, pe fiecare caracteristică, când se fac aprecierile la toate cele patru elemente componente (CIPP): context, intrări, procese, rezultate. Este o soluție pentru corectarea evaluării formative, curente a fiecărui element în parte, care nu dă imaginea
by ELENA JOIŢA [Corola-publishinghouse/Science/1005_a_2513]
-
în genere, asupra pătrunderii spiritului modern în literatura română. Interesul pentru simbolism al cercetătoarei rămâne productiv generând, aproape două decenii mai târziu, un nou studiu important, Poezia simbolistă românească (1985). Valorile create în literatura română sub impulsul curentului european sunt examinate din perspectivă modernă, predominant tematistă (Gaston Bachelard, Georges Poulet, J.-P. Richard), trecându-se în revistă elemente definitorii, precum „parfumuri”, „culori”, „sunete”, „sinestezii”, „melancolie”, „spleen”, dar și „evaziunea simbolistă”, „poezia elementelor”, a timpului și a spațiului, erotica, perspectiva ironică, viziunea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287523_a_288852]
-
din domeniu, dezbateri despre ceea ce ființele umane pot sau nu pot ști despre lumea socială și politică. Multe din "marile dezbateri" și momentele cheie din disciplină s-au concentrat pe aceste întrebări. În ultima parte a acestui capitol introductiv, vom examina aceste chestiuni și alte subiecte în următoarele secțiuni: * Crearea disciplinei Relațiilor Internaționale * Teorii și discipline * Teorie explicativă și teorie constitutivă * Cu ce se deosebesc între ele teoriile relațiilor internaționale? * Ce criterii există pentru a evalua teoriile? Unul din obiectivele noastre
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
investigație din alte domenii. Importul diferitelor idei din teoria socială și politică este una din evoluțiile care au devenit din ce în ce mai evidente în anii '80 și '90 (a se vedea Capitolele 6 și 7 din volum). În cuprinsul acestui volum vom examina un număr de teorii mai influente, incluzând internaționalismul liberal, realismul, neorealismul și Școala Engleză, precum și abordări mai puțin influente precum marxismul și perspective mai noi precum constructivismul, feminismul și ecologismul inter-național. În acest mod, sperăm să oferim o imagine a
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
asupra lumii. Într-adevăr, este posibil să înțelegem și să interpretăm lumea doar în interiorul unor cadre culturale și lingvistice particulare: acestea sunt lentilele prin care noi percepem lumea. Unul din principalele scopuri ale studierii teoriei este să ne permită să examinăm prin aceste lentile cât de distorsionată sau distorsionantă poate fi o anumită viziune asupra lumii. De aceea este important să întrebăm de ce, de exemplu, realiștii se concentrează pe imagini specifice care pun accentul pe state, geopolitică și război, în timp ce ignoră
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
sau inegalitățile materiale. După cum am menționat mai devreme, în teoria relațiilor internaționale este important să fim la fel de preocupați de modul în care este abordat studiul politicii internaționale, pe cât suntem de evenimente, probleme și actori din sistemul global. Este necesar să examinăm presupozițiile din planul doi, pentru că toate formele de analiză socială pun întrebări importante despre constituirea morală și culturală a observatorului. Este important să reflectăm asupra intereselor cognitive și presupozițiilor normative care stau la baza cercetării. Ideea este să devenim extrem de
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
ce mod au prioritate motivațiile ofensive în comportamentul marilor puteri. Proces, instituții și schimbare Conceptualizarea explicită a motivațiilor statelor este doar una din numeroasele strategii posibile pentru îmbunătățirea preciziei și a sferei de aplicare a teoriilor realiste. În această secțiune examinăm conceptualizarea lui Glenn Snyder a ceea ce el numește "variabile de proces" în teoretizarea realistă structurală. Ne referim apoi la instituții, norme și identități, variabile care au fost în mod tradițional denigrate de către realiști. Această secțiune se încheie prin examinarea chestiunii
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
explica modul în care se atitudinile liberale tradiționale față de război și importanța democrației și a drepturilor omului continuă să inspire gândirea contemporană. Va fi evaluată influența liberalismului economic, în special a teoriei interdependenței și a instituționalismului liberal, după care vom examina argumentele liberale pentru globalizare și impactul terorismului nestatal asupra gândirii liberale. Concluzia va evalua contribuția liberalismului la teoria relațiilor internaționale. După Războiul Rece Prăbușirea comunismului sovietic la începutul anilor 1990 a consolidat influența teoriilor liberale ale relațiilor internaționale în cadrul forurilor
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
serios pe cât a fost de neașteptat. Valul recent al terorismului islamic antioccidental reprezintă un blocaj semnificativ în calea globalizării și îi pune pe liberali în fața unei serii de dileme intelectuale și răsturnări politice pentru care nu erau pregătiți. Înainte de a examina gradul în care liberalismul a influențat contururile economiei mondiale de astăzi și impactul terorismului islamic, este important să recunoaștem că experiența capitalismului de laissez faire din secolul al XIX-lea a pus sub semnul îndoielii numeroase asumpții liberale privind ființele
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
economiile naționale separate, idee cu care sunt de acord, și o unică economie globală fără granițe naționale sau diviziuni semnificative, pe care o neagă (Weiss 1998; Chomsky 1999b; Hirst și Thompson 1996; Hobsbawm 2000). Următoarea secțiune a acestui capitol va examina revendicările liberalilor și măsura în care ideile lor au modelat ordinea economică actuală. Ea se va axa pe natura contemporană a comerțului mondial, pe problemele de suveranitate și investiții străine, precum și pe provocările la adresa ideilor liberale, ridicate recent de terorismul
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
accentul pe războiul preventiv împotriva regimurilor despre care se crede că se pregătesc să pună la dispoziția organizațiilor teroriste arme de distrugere în masă. Amenințarea la adresa societății internaționale este accentuată în această apreciere. Alți membri ai Școlii Engleze continuă să examineze căile prin care societatea internațională poate fi îmbunătățită. Această preocupare este în special evidențiată în scrierile lui Wheeler privind nevoia de a introduce un principiu limitat al intervenției umanitare și în argumentul lui Keal pentru schimbări care să îmbunătățească poziția
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
intern, către domeniul internațional sau, mai precis, global. Ea susține o teorie a politicii mondiale care este "devotată emancipării speciilor" (Linklater 1990a: 8). O asemenea teorie nu ar mai fi limitată la un stat sau o societate individuală, ci ar examina relațiile între acestea și ar reflecta asupra posibilității de a extinde organizarea rațională, justă și democratică a societății politice pe tot globul (Neufeld 1995: Capitolul 1; Shapcott 2001). Pe scurt, teoria critică s-a inspirat din diverse curente de gândire
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
în care s-au născut aceste întrebări". În mod similar, Bohman (2002: 503) propune o formă de reflectivitate teoretică bazată pe "perspectiva unui participant critic-reflexiv". Prin adoptarea acestor atitudini reflexive, teoria critică este mai degrabă o încercare metateoretică de a examina cum sunt situate teoriile în ordinile sociale și politice predominante, cum afectează această situare teoretizarea, și, cel mai important, posibilitățile de a teoretiza într-o manieră care contestă nedreptățile și inegalitățile întipărite în ordinea mondială existentă. Relația teoriei critice cu
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
cu alți teoreticieni critici internaționali, Hutchings (1999: 122, 135) problematizează "ontologiile rigide idealizate" ale națiunii și ale statului ca subiecți ai autodeterminării. Hutchings merge mai departe decât Linklater, problematizând de asemenea "sinele" individualizat al liberalismului. Intenția ei este de a examina statutul tuturor pretențiilor normative de auto-determinare, expresie în care "auto" este înțeles ca referindu-se la individ, națiune sau stat. Dar atâta timp cât critica ei are ca scop punerea în chestiune a "sinelui" (fie el înțeles ca individ, națiune sau stat
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
susțin Cox (1989) și Maclean (1981), înțelegerea schimbării ar trebui să fie o funcție centrală a oricărei teorii a relațiilor internaționale. Deci, cu scopul expres de a analiza potențialul de transformări structurale în ordinea mondială, teoria critică internațională identifică și examinează forțe "emancipatoare contrahegemonice". Forțele contra-hegemonice pot fi state, cum ar fi o coaliție de state ale "Lumii a Treia" care încearcă să răstoarne dominația țărilor "din centru", sau o "alianță contra-hegemonică de forțe la scară mondială", cum ar fi sindicate
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
internațională postmodernistă, discutate de Richard Devetak în Capitolele 6 și 7. După ce voi revedea premisele raționaliste ale neorealismului și neoliberalismului și voi trece din nou în revistă critica generală a acestor premise, lansată de teoreticienii critici în anii '80, voi examina originile constructivismului și principalele sale premise teoretice. Apoi voi face distincția între trei forme diferite de gândire constructivistă în cadrul disciplinei relațiilor internaționale: sistemică, la nivel de unitate și holistă. Vor urma câteva reflecții asupra nemulțumirilor ce caracterizează constructivismul ca abordare
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
boală pe care o vindecă adevărul”.) Cum ești tu, așa Îi crezi și pe alții. (Aprecierile pe care le facem despre alții poartă, de obicei, amprenta felului nostru de a gândi și simți: „Ochiul rău rele vede”.) „În fața greșelilor altora examinează-te și vezi dacă nu ai făcut și tu la fel.” (Marc Aureliu) Altruism, generozitate - egoism, egolatrie, meschinărietc "Altruism, generozitate - egoism, egolatrie, meschinărie" Lumina luminează pe ceilalți, consumându-se pe sine. (Oamenii altruiști se simt Împliniți În plan sufletesc numai
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
defectele sufletești ale altora, fără să și le vadă și recunoaște pe ale sale, exprimă, de fapt, o incapacitate psihologică, sugestiv redată Încă din vechime de către Plutarh: „Omului nu-i este dat să iasă din sine Însuși și să se examineze la anumite intervale, făcând abstracție de senzația obișnuinței cu sine Însuși. Iată ceea ce face ca fiecare dintre noi să fie un mai bun critic al altora, decât al lui Însuși”.) Cine jignește uită repede; cine e jignit nu uită niciodată
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]