7,100 matches
-
nu aduce nimănui vreun folos, poate doar dușmanilor țării și neamului românesc. În vizitele mele în România, am cunoscut însă o mulțime de tineri cu preocupări frumoase, cu suflet curat, cu educație și cu bun simț, stăpâniți de respect pentru frumos, pentru dreptate și adevăr, apărători de cultură și tradiție românească, iubitori de Dumnezeu, de neam și de țară. Aceștia reprezintă adevăratul chip al României, ei sunt vlăstarele autentice ale rădăcinilor milenare ale neamului Românesc. Pe aceștia ar trebui să-i
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
fior m-a străbătut în timp ce mă uitam la bătrânul care se îndepărta cu pași grăbiti. Mi-am înghițit lacrimile spunându-mi în sinea mea: Asta este iubirea adevărată...”. Se recomandă tuturor și în special tinerilor, să iubească adevărul, binele și frumosul. Este esența civilizației și a educației de acum și din totdeauna. Iubirea se manifestă însă în cele mai diferite domenii. Iubești devotamentul unui câine, uneori iubești un obiect care ți-a câștigat încrederea fiindu-ți alături timp îndelungat cu servicii
De vorbă cu Badea Gheorghe by Constantin Brin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/826_a_1788]
-
lăsat în sufletele celor ce au avut șansa de a-i fi contemporani, imaginea unui om, cu ușoare înclinații boeme, dar care a reușit să îmbine armonios activitatea didactică și științifică, desfășurate într-un domeniu relativ rigid, cu pasiunea pentru frumos, cu dragostea pentru viață, așa cum este ea, cu lumini și umbre, cu bucuria de a fi mereu înconjurat de oameni aleși. Nu știu dacă am reușit să creionez cu suficientă acuratețe portretul profesorului Vasile Tutovan. Cred însă că cei care
O privire asupra învăţământului de fizică la Universitatea "Alexandru Ioan Cuza" din Iaşi : file de istorie şi tendinţe de viitor by Mihai TOMA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100991_a_102283]
-
este Cătălina -, a fost un respect, o admirație frumoasă și caldă, o camaraderie ca de la artist la artist. Sigur că viața de toate zilele, cu durerile ei, nea separat, dar legătura noastră superioară nu a avut niciodată un sfârșit. — Ce frumos că ați putut păstra o asemenea prietenie, în ciuda divorțului, care poate fi extrem de traumatic! — Da. Destinul a făcut ca, după ce el mi-a condus partea fru moasă a tinereții, să ne despărțim, s-o luăm fiecare pe calea lui, să
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
fost personajul. Am luptat mult cu regizorii și chiar cu o parte a publicului, care se obișnuiseră să aștepte o Carmen destul de dezbrăcată, vulgară, săl ba tică și neam-prost. Or, muzica lui Bizet este atât de sen zuală, atât de frumos erotică, încât nu poți să vii ca nuca în pe rete cu un personaj care stă numai cu mâinile în șold și poalele în cap. Cântam la Roma în montarea lui Renato Guttuso, în 1973. Cu un an înainte, Grace
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
a și... dichisit! Guguianu doar visa la ea cu ochii deschiși... — Mie mi se pare că Spania încearcă să păstreze și azi acest nivel al excelenței în operă. — În Europa, sunt cam ultimii mohicani... Încă au orgoliul de a servi frumosul cât se poate de bine. și fac tot ce pot pentru cântăreții lor, care au fost și sunt printre cei mai buni din lume! Sunt multe poveștile despre "frăția" spaniolilor în operă. Montserrat Caballé l-a sprijinit din plin pe
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
după vreo zece ani. — În Australia nu ați cântat, dar ați fost vreodată? — Nu, dar nici nu am vrut foarte tare. Ah, știu! Nu am fost niciodată în Poiana Narciselor. Toata viața mi-am dorit! Trebuie să fie așa de frumos... — Câțiva dintre cei mai frumoși bărbați pe care i-ați întâlnit? — Da’ cine se uita la ei? Nu, glumesc acum, dar să știi că pe mine bărbații frumoși nu m-au interesat niciodată! I-am cunoscut pe Alain Delon, pe
Cortez by Mihai Stan, Viorica Cortez, Leontina Văduva () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1357_a_2698]
-
laturi, negative, Nefărtatul, anume măgarul, calul e predispus la mezalianță... firesc, antitezele negentropice tind să se topească În omogenul entropic. Și zămislesc fie un catâr, fie un bardou după cum calul joacă rolul de tată, respectiv de mamă. Din fericire pentru frumosul și mândrul cal, acești hibrizi nu lasă urmași. Operă a Fărtatului fiind, calul nu putea fi decât sfânt pentru daci pentru a rămâne pentru români folositor și În drumul nostru pe cealaltă lume. Uneori calul e nărăvaș; mai ales dacă
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
absoarbe obligând oxigenul la o viață nouă, superioară, aceea a ozonului. Dar, acolo sus, există și apă, și mai e și frig. Așa că ácele de gheață folosesc matrița negentropică spre a căpăta și ele o nouă viață, devenind complexul și frumosul În perfecțiunea sa fulg de nea. Doar că noua lui viață e scurtă, sfârșind În gura doritorilor de esență, câinele ori copilul care-și structurează astfel devenirea, cu toate protestele mamei care nu mai are nevoie de așa ceva. Dar asta
Gânduri în undă by Cristinel Zănoagă () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1186_a_2365]
-
asfaltat de la marginea cartierului. Un dialog de afaceri cu atât mai interesant, cu cât era purtat de un nabab, care nu avea și nici nu spera să aibă vreodată celular. Nini, băiat frumos Pentru un contrabasist, Nini era exagerat de frumos. Nu că pianiștii ar trebui să fie mai frumoși decât contrabasiștii, dar toate femeile îl întrebau de ce nu se făcuse pianist, ca să cânte Chopin, sau violonist, ca să cânte Paganini. Impresarul, care-l plimba de la o orchestră la alta prin Italia
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
revadă vreodată sau nu, putea să fie sigur. Și nu fiindcă au fost iubiți numai câteva luni, un timp prea scurt ca să-și descopere și jumătatea neterminată a caracterului. La Violeta, Vasile B. s-a gândit mereu ca la ceva frumos pus deoparte, știut doar de ei doi. „Domnule, ce motiv aș avea să spun că nu te cunosc?“, l-a întrebat oarecum iritată femeia când Vasile B. a ieșit după ea în balcon cu o scrumieră în mână. „Și mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2131_a_3456]
-
pune fundația Muzeului filetic. Este un muzeu remarcabil, cu o structură particulară, unic în lume, Cu această ocazie E. Haeckel menționa: „Sper - spune el - că acest muzeu va deveni un templu al rațiunii pure, care va servi la cultul adevărului, frumosului și al binelui”.”. Așa cum am mai amintit, Haeckel Ținea legătura cu toți discipolii săi. Astfel, în 1911, îi scrie lui Leon o carte poștală, prin care îl informa că împlinește 54 de ani de când și-a trecut doctoratul și 50
75 - VÂRSTA MĂRTURISIRII by Gheorghe Mustaţă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/794_a_1652]
-
care au fost aduse 123 de contribuții, între care și un articol al lui Leon: „În acest volum jubiliar, am contribuit și eu cu un modest articol în care recunosc că de la el am învățat: „A admira genial, a iubi frumosul și a nu mă pleca decât adevărului”.”. Și mai departe Leon menționează: „În tot decursul acestor 30 de ani n-a scris o lucrare, fie volume valoroase de sute de pagini, fie broșuri, care să nu mi le fi trimis
75 - VÂRSTA MĂRTURISIRII by Gheorghe Mustaţă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/794_a_1652]
-
Adept al lui F. Brunetière, A. își făcuse un crez din teoria „falimentului științei” și a „noului idealism”. După el, arta trebuie să se situeze în afara realității sociale, în zona „eternităților absolute și transcendente”, artistul având datoria de a cultiva „frumosul absolut”, de a urmări un „ideal”. Viitorul ar aparține romantismului idealist. În numele acestui viitor, A. contestă sub raport artistic scrierile naturaliste și critică orientarea estetică de la „Contemporanul”, mai ales pe C. Dobrogeanu-Gherea. Este și unul dintre promotorii autohtonismului cultural și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285380_a_286709]
-
1982” desc=”[Carte poștală ilustrată cu patru imagini din București: Sala Palatului, Opera Română, Monumentul Eroilor, Palatul Sporturilor și Culturii] ”> Scumpe confrate, Sîntem „en cartes”: ați citit de mai multe ori Amintirile mele și eu am citit și recitit prea frumosul d-tale „Jurnal de lectură” , încîntat nu numai de prea binevoitoarele aprecieri, dar și de nuanțatul „demers”, cum spune noua critică, al expunerii. Primiți, odată cu mulțumirile mele călduroase, viguroasa, încă, strîngere de mînă a octogenarului (eheu fugaces!) Șerban Cioculescu </citation
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
-ți mulțumesc cordial pentru cele două cronici atît de substanțiale la lucrările mele . Prin faptul că aprecierile vin de la un fost discipol, ele au pentru mine și o semnificație etică. Reprezintă, aș spune, o răsplată morală pentru toate ideile de frumos și bine pe care le-am răspîndit. În comportarea mea sufletească am ținut totdeauna la mare cinste delicatețea spirituală, care mi se pare cea mai frumoasă trăsătură umană. Dezavuez pamfletul și polemica indecentă. Sînt convins că nimic nu rămîne după
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
reputația. - Ca mare avocat și-a pus pregătirea juridică în sprijinul prietenilor și al marilor probleme de onoare ale vremii. - A fost un temperament vulcanic în fața căruia n-a rezistat nici o altă forță spirituală... Sînt cîteva idei majore extrase din frumosul studiu-postfață - pentru care te felicit... I.D. Lăudat </citation> (21) <citation author=”I.D. Lăudat” loc="[Iași]" data =”6.II.1968”>[Iași], 1.I.1982 Dragă domnule Călin, Îți mulțumesc pentru gîndul bun de a-ți mai aduce aminte, nu de mine
Scrisori către un redactor vol. I by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/859_a_1713]
-
ș.a.), fie că e vorba de întâmplări rememorate din propria copilărie (Pânzele mamei) sau din primul și al doilea război mondial (Onică, De-a visele...), G. se dovedește un neobosit povestitor, sfătos și fantezist, care a cultivat în scrierile sale frumosul și plasticul, oricare din poveștile sale, „clasice” de-acum, putând fi calificată drept poem în proză. De altfel, către sfârșitul vieții, în 1988, a revenit la preocuparea pentru propria poezie și a publicat un volum de versuri, Călătorii, cuprinzând poeme
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287376_a_288705]
-
redacția lui Teofil Lianu și a lui Leon Șandru. În primul editorial (Cuvinte mari pentru un început mic), se afirmă că noua publicație, subintitulată „Literatură. Critică. Informație”, „nu se situează în avangarda revistelor cu program”, intenționând doar să impună „cultul frumosului în poezie și proză”. Începutul de drum - se mai spune aici - s-ar situa, oricum, sub zodia „bucuriei mântuitoare” și a „chiotului dionisiac”. Deși modeste, cele două numere din C. n. se vor un frumos basm al „corăbierilor eterni”, iar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286466_a_287795]
-
copilul. „Am luat ceaiul cu Mihai, dar vai! Cu ce dificultate am ajuns acolo. El a fost încântător și înclinat să-și dea importanță”. Luni, 1 decembrie. După prânz, Regina Maria se duce „la Mihai, la ceai. Mihai era în frumosul lui costumaș albastru care-i vine cel mai bine din toate”. Pentru că erau mulți oaspeți la ceai, Regina Maria a luat copilul cu ea. „L-am luat cu mine și pe Mihai. (St. John spune că este total ignorat de
Jurnalul regelui Mihai I de România : Reconstituit după acte şi documente contemporane Vol. 1. : 1921-1940 by Traian D. LAZĂR () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101020_a_102312]
-
curge lapte și miere. Aceeași situație întâlnim atunci când venim pe terenul conceptului de dreptate socială. Evident, oamenii își doresc (tocmai datorită faptului că sunt ființe morale, care vehiculează și au viața rânduită de valori înalte, specifice, ca dreptatea, adevărul, binele, frumosul) un fel de poziție comună, un fel de justiție și egalitate în raport cu lumea care-i înconjoară. Omul ieșit din strânsorile Evului Mediu și-a dorit afirmarea și posibilitatea de a cere mai mult și de a avea mai mult. De
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
cunaoșteriia devenit unul centripet, iar acum științele sociale ocupă o poziție centrală în cadrul cunoașterii. Ne aflăm în mijlocul unui proces de depășire a celor "două culturi" de încercare de a reuni într-un singur domeniu cercetarea adevărului, a binelui și a frumosului. Acesta este un motiv de bucurie, dar va fi un drum foarte greu de construit". (op. cit., p. 106.) 167 Francis Fukuyama, Marea ruptură. Natura umană și refacerea ordinii sociale, Editura Humanitas, București, 2002, p. 195. 168 Ilie Bădescu definește relațiile
Feţele monedei: o dezbatere despre universalitatea banului by Dorel Dumitru Chiriţescu [Corola-publishinghouse/Administrative/1442_a_2684]
-
celor aproape trei kilometri străbătuți prin atmosfera rece, cu fulguiri hibernale, după o zi de muncă epuizantă, mama, intrând în casă cu sacoșa cu mâncare pentru noi, a exclamat într-o admirație pierdută: Doamne, ce frumos ați făcut, copii! Ce frumos! Vă mulțumesc! Vă mulțumesc, dragii mei! Sunteți minunați... Și s-a așezat plângând pe taburetul de lângă sobă, în care ardea focul dăruit de Prometeu oamenilor. Iar alături, lampa cu petrol numărul 8, risipind întunericul, împodobea, într-o aură sacramentală, icoana
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
tun; un meteorit lângă cărbunii stinși într-o strachină, descântați cândva, leac pentru spaime; monedele tuturor târgurilor încheiate pe acest pământ, cu prețul șters și efigiile uitate de timp; plugul de lemn și balanța, lângă "ocaua lui Cuza" și "Istoria frumosului Arghir" tipărită în chirilică; scara șeii haiducului Darie, lângă fluiere și-un cimpoi".... etc. etc. etc. Un fantastic bric-a-brac, chemat să depună mărturie pentru "a fost odată", sub cronicărescul îndemn "să se știe". Am tipărit "Cronica de la Arbore" în mai
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
de pornire se ajunge la incursiuni în cercetarea modului în care corpul uman este văzut în arta clasică grecească, arta romană, Evul Mediu, Renaștere, Baroc. Urmează considerații privind condiția istorică și bio-socio-afectivă a existenței femeii, apoi raportări la estetică, la frumosul artistic și frumosul natural. În fine, se trece la examinarea (susținută cu reproduceri color) a modului în care corpul feminin transpare în creația unor mari artiști Tizian, Ingres, Rodin, Renoir, Modigliani etc. etc. În prim-plan al interesului, relația sex-erotism-dragoste
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]