7,087 matches
-
le continuă tematic pe cele dinainte, fiind legate tot de lumea satului: Cântec de război, Un diagnostic ratat, Semnul echinoxului și O pasiune inexplicabilă. Eroul din Cântec de război, un individ traumatizat, ajunge să confunde planul trecutului cu prezentul, spațiul imaginar cu cel real. Confuzia este transpusă alegoric în încheierea, de-a dreptul expresionistă, a nuvelei: personajul sapă o groapă care să îl ferească de inamic, act elementar și, prin aceasta, pur simbolic. Semnul echinoxului reprezintă o ruptură față de proza anterioară
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287123_a_288452]
-
chiar după ce personajele au murit. O fotografie veche, o întâmplare de demult, o casă în care a locuit altă generație de Cozieni, toate aceste coincidențe sunt folosite de prozator pentru a redefini, îngroșa, îmbogăți tabloul de familie. Centrul acestei lumi imaginare este orașul N., oraș din câmpia dunăreană. Cleopatra trăiește cu bătrânul Lăscăruș, Eustațiu - soțul încornorat - consultă cărțile de astrologie pentru a vedea dacă pierde sau nu procesul cu țăranii din Dobrunu. Nu-i ocolit, în această frescă a societății românești
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286915_a_288244]
-
1. Virtualizarea - sensuri și evoluții O nouă față a realului se impune din ce în ce mai mult și face concurență celei știute de noi: e vorba despre una virtuală, posibilă. Lucrurile, procesele, indivizii ca atare au atât o prezentă reală, cât și una imaginară, ireală. Un om este ceea ce constatăm că este, dar și ceea ce el crede, speră, visează că ar putea fi. Hibridarea permanentă dintre real și virtual stă probabil la baza spiritului prospectiv și progresiv al conștiinței umane. Fiecare obiect virtual anunță
[Corola-publishinghouse/Science/2324_a_3649]
-
metaforic privilegiat pentru a gândi imaginea, de vreme ce orice reproducere tinde să producă o înrudire și deci nașterea unei imagini (Wunenburger, 2004, p. 128). Citatul de mai sus, un pic cam lung, dă seama de această prelungire a realului în lumea imaginară. Existența nu se reduce doar la factualitate, la lucruri concrete, direct reperabile în mediul proxim. Totodată, putem trage concluzia că între cele două lumi sunt multe filiații; la o adică, ele comunică, se stimulează și se întrețin reciproc. Virtualizarea este
[Corola-publishinghouse/Science/2324_a_3649]
-
modalitate învățată pe cont propriu, prin experimentare directă și trăire, o ipostază acaparată de la alții, prin intermediere subiectivizată și personalizată, o manieră obiectivă, prin raportare la date certe, validate de comunitatea științifică, o modalitate de încorporare speculativă, prin citire sau imaginare, o formă de învățare prospectivă, prin sondarea perspectivelor și prin visare. Cunoașterea nu numai că este generată diferit, ci este și transmisă în mai multe feluri. Unele zone ale cunoașterii pot fi transmise mai departe, altele mai puțin, iar altele
[Corola-publishinghouse/Science/2324_a_3649]
-
chiar o extindere a acestei idei, bazată însă pe o interpretare mai laxă a antinomicului, aparținând lui Zenovie Cârlugea, care, pornind dinspre opera poetică, privește întreaga creație blagiană "din perspectiva unui principiu lăuntric, coerent, dinamic și ordonator, în regimul antinomiilor imaginare"5. O sugestie cu o deschidere mai amplă decât aceasta face Liviu Petrescu, atunci când afirmă că fapta culturală a lui Blaga, în întregul ei, "are în esență caracterul unei multiple și cuprinzătoare sinteze în termeni antinomici": între tendințele tradiționaliste și
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
față de metoda dogmatică este că, în cazul acesteia, niciodată un dezacord nu e ținut în echilibru de un contra-dezacord. 4. Într-o altă categorie de construcții științifice antinomice, Blaga descoperă analogii matematice ale dogmaticului. O astfel de construcție este numărul imaginar √-1. Această construcție exprimă aplicarea unei operații matematice asupra unei mărimi care exclude o asemenea operație. Ea implică o lărgire a unei operații asupra unui concept care o refuză. Din acest punct de vedere, construcția este irațională. În ciuda acestui fapt
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
semnificația faptelor la care se referă, fiind destinate să scoată la iveală ceva ascuns în acestea. Metaforele revelatorii "încearcă într-un fel revelarea unui "mister", prin mijloace pe care ni le pune la îndemână lumea concretă, experiența sensibilă și lumea imaginară"231. Mai mult, "ele anulează înțelesul obișnuit al faptelor, substituindu-le o nouă viziune"232. Dacă metaforele plasticizante rezultă din dezacordul concret abstract la nivelul structurilor spirituale ale omului, metaforele revelatorii se nasc din modul specific uman de a exista
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
raționaliști, au propus o adaptare a logicului la concret și invers 345. Este foarte important de spus că termenul "concret" este folosit aici cu un sens mai larg decât "experiența". Blaga avertizează că acest concret poate fi și de natură imaginară 346. Un comentator spune, în acest sens, următoarele: "Concretul, în înțeles blagian, e tot ce e existență individuală și intuitivă, dată sau construită, fie prin sensuri, fie prin imaginație..." 347. Gânditorul pe care Blaga îl alege drept cel mai reprezentativ
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
p. 17. 3 Ioana Lipovanu, Un menhir. În umbra minus-cunoașterii, Editura Herald, București, 2001, p. 15. 4 Alexandru Petrescu, Lucian Blaga: o nouă paradigmă în filosofia științei, Editura Eurobit, Timișoara, 2003, p. 66. 5 Zenovie Cârlugea, Lucian Blaga. Dinamica antinomiilor imaginare, Editura Media Concept, Sibiu, 2005, p. 3. Prin aceasta, autorul se referă, însă, la un ansamblu de structuri și raporturi, care au ca punct comun ideea de opoziție. În acest sens, el vorbește de "antinomii, polarități, antiteze și contrarii", sau
Antinomicul în filosofia lui Lucian Blaga by Valică Mihuleac [Corola-publishinghouse/Science/886_a_2394]
-
o modelare concomitentă a eului și a lumii, a poetului/interpretului și a textului. Iar modalitatea critică cea mai adecvată acestui ideal este o exegeză empatică, bazată pe comuniunea dintre lector și discurs și preocupată mai degrabă de reconstituirea universului imaginar al operei decât de descrierea angrenajului său retoric. În fond, așa se explică și atracția vădită a lui P. pentru Școala de la Geneva (și pentru critica de identificare în genere, de la fenomenologie la tematism și de la Gaston Bachelard la Jean
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288888_a_290217]
-
trecerea de la mimesis la poesis. Văzut ca simptom al modernizării liricii autohtone, procesul e condensat exemplar într-o frază din capitolul introductiv: „În fața jocului lumii și a jocului în lume, jocul ca lume al poeziei e, de fapt, acel «real imaginar» care le cuprinde, sub semnul libertății neîngrădite a spiritului uman de a se recunoaște mereu, de-a lungul istoriei, în roluri mereu schimbate, reluate mereu.” Pe de altă parte, poezia postbelică este circumscrisă cu precădere în altă parte, Poezia unei
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288888_a_290217]
-
prezența în literatura română a unui filon complementar mult evidențiatei vocații mesianice. Autorul cercetează operele „precursorilor” (Iancu Văcărescu, Gh. Asachi, C. Stamati), experiențele fragmentare ale generației pașoptiste (Ion Heliade-Rădulescu, Vasile Alecsandri ș.a.), pentru a scoate în relief extinderea universului romantic imaginar în generația de tranziție, ca și momentul de sinteză și plenitudine din opera eminesciană și din poezia lui Macedonski; bun cunoscător al istoriei literare, B. completează cu elemente inedite cadrul general. Opera lui Mihai Eminescu este studiată monografic (jumătate din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285713_a_287042]
-
și cea temporală, sau economică, a funcției sociale a ideilor, credințelor și ritualurilor religioase. Teoria sociologică a religiei dezvoltată de Emile Durkheim și, în general, de sociologii francezi nu respectă credințele religioase, considerînd că "zeii" nu sunt altceva decît ființe imaginare fabricate inconștient de societate ca instrumente de control asupra gîndurilor și comportamentelor indivizilor. Această teorie nu reușește să explice conștiința de tip religios, nici creativitatea sa morală, cum nu explică nici "detașarea" socială a acestei conștiințe. În schimb, Weber și
[Corola-publishinghouse/Science/1559_a_2857]
-
ondulatoriu al creativității în ontogeneză. Dintre definițiile aparținând lui Al. Roșca (27), o reținem pe cea din 1981: în cadrul contribuțiilor românești remarcăm și definiția lui A. Stoica (31): . Gr. Nicola (19, p. 6) încearcă să stabilească raportul dintre rațional și imaginar în creativitate, ceea ce constituie un punct de plecare în decelarea elementelor specifice unor tipuri diferite de creativitate din domeniile științei, tehnicii, sau artei și literaturii: Pentru Anca Munteanu (17, p. 44), mulțimea definițiilor citate nu este convingătoare, deoarece încearcă una
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1326]
-
mișcare, plăcere, eliberarea emoțiilor, contact uman și ajută dezvoltarea comunicării și interacțiunii sociale. Prin intermediul jocului încercăm să ajutăm copilul cu deficiențe să evadeze din cruda sau plicticoasa realitate, trăind, cât dureză jocul, într-o altă realitate închipuită, perfectă, chiar numai imaginară, astfel, jocul va exercita efecte benefice asupra psihicului și asupra fizicului copilului. Jocul este liber și aduce libertate. 2. Artterapia este o metodă de tratament, de recuperare prin intermediul creației artistice. Această metodă a atras atenția tot mai multor cercetători din
Creativitatea artistică la copilul cu dizabilități by Cleopatra Ravaru () [Corola-publishinghouse/Science/688_a_1326]
-
decât acești tătari. În fine lui Mircea Vodă nu-i era rușine de a se numi Domn al țărilor tartarice, lui Carol Vodă asemenea nu-i va fi rușine de a fi în parte și princeps Thartarorum Dobrodicii." Cât privește imaginarele cheltuieli pentru a face productivă provincia, poetul răspunde că "este deja productivă", că o bună administrație "din oameni speciali, nu din cumularzi, postulanți și diurnași, o administrație din oameni cu cunoștințe economice și tecnice nu va cheltui un ban peste
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
încercare de umanizare a ghețurilor nordului, loc al păcii, și care încearcă să construiască o mitologie. Loc arid din punct de vedere mitologic, Cercul Polar, Laponia și nordul în general, devin prielnice instaurării unei noi specii: muuminii, fie ea și imaginară. Muumin, accidental trezit din hibernare și neputând să adoarmă la loc, pleacă în cercetarea unei lumi pe care nu o cunoaște, iarna. De aceea, traiectul său este unul inițiatic, având ocazia nesperată (dar nu fără greutăți) de a cunoaște ce
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
IV, nr. 119, 17-23 martie 2007, p. 10. 770 Ibidem. 771 Ibidem. 772 Ibidem, p. 11. 773 Ibidem. 774 Ibidem. 775 Ibidem. 776 Bursa cărților, în "Timpul", an XI, nr. 150, 9 septembrie 2011, p. 8. 777 Ibidem. 778 Personaj imaginar care are forma unui animal, imposibil de comparat cu o altă specie, cald, binevoitor și care a suferit de-a lungul deceniilor modificări din punctul de vedere al perspectivei morale. 779 http://yle.fi/lapset/ 780 În limba engleză cuvântul
[Corola-publishinghouse/Science/84965_a_85750]
-
proaspăt înființata Securitate comunistă pentru simplul fapt de a fi români refugiați din Basarabia, proiectează opera la dimensiunile unui bildungsroman: romanul unei formări intense și zbuciumate, în care istoria nefericirii unei familii se confundă cu istoria nefericirii unei țări. Limanul imaginar al tuturor acestor vicisitudini, locul amniotic-izbăvitor, ferit de tirania și anxietățile istoriei-tăvălug, este „calidorul”, veranda sau prispa casei părintești din Mana, satul copilăriei scriitorului. Roman liric, în care amintirile copilului se ancorează în istorie prin apelul la memoria adulților, Din
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287312_a_288641]
-
în text patru părți de vorbite diferite. Menționează-le 5. Extrage, din text, trei forme verbale la timpul trecut. 6. Alcătuiește o propoziție după schema: II. Scriere imaginativă Scrie o compunere de 10-12 rânduri, în care să redai un dialog imaginar între tine și foile de hârtie. În compunerea realizată de tine, vei avea în vedere următoarele cerințe: - vei folosi dialogul; - vei prezenta faptele într-o ordine firească; - vei utiliza o exprimare corectă și frumoasă; - vei respecta regulile de scriere corectă
50 DE TESTE ?N VEDEREA ADMITERII ?N CLASA a V-a by S?ndica Bizim, Dorel Luchian, Larisa T?rzianu, Viorica Dobre ,Geanina Honceriu, Manuela Mih?escu ,Lumini?a Agache ,Marilena Roman ,L?cr?mioara Isai, Violeta Gale? () [Corola-publishinghouse/Science/83886_a_85211]
-
s-au grefat elemente noi, amintirea lui Traian în prestigiul împăraților, creștinismul în trecerea lui Dumnezeu, cavalerismul prin amintirea fraților de cruce și numeroase detalii de culoare locală românească. Voi analiza aici o altă poveste de același gen, o dramă imaginară a forțelor naturii. Un bătrân sărac și buna lui soție, triști că nu au copii, adoptă un purcel. Bătrâna îl spală, îl sărută, îi dă cu untură pe la încheieturi, îl trage de nas ca să nu se deoache, așa cum se face
by LÉO CLARETIE [Corola-publishinghouse/Science/977_a_2485]
-
etc. Ideea de mai sus e aplicabilă și dacă nu sunt fișe. Pentru a alege un eșantion de elevi de liceu dintr-un județ, vom imagina o ordine a liceelor, apoi, în cadrul fiecăruia, a claselor, iar „lista” va fi una imaginară, ca rezultat al așezării unul după altul a cataloagelor în ordinea stabilită. Cunoscând efectivele de elevi din fiecare clasă, se poate aplica pasul pe acestă listă virtuală, urmând a se identifica apoi, din cataloage, elevii aleși: elevul al 7-lea
[Corola-publishinghouse/Science/1855_a_3180]
-
folosirea numerelor aleatorii nu ridică probleme deosebite când avem la dispoziție o listă), ci pentru a evita întocmirea unei liste unice cu indivizii populației când aceștia, identificabili fiind, se află în diferite ipostaze ce pot fi asimilate cu o listă imaginară. 4.2. Metoda areolară sau pe zonetc "4.2. Metoda areolară sau pe zone" Lipsa unui cadru de eșantionare poate fi suplinită cu ajutorul unor proceduri de delimitare de areale sau zone pe suprafața geografică ocupată de populația de cercetat. Această
[Corola-publishinghouse/Science/1855_a_3180]
-
plan, în jurul căruia unul din segmentele osoase se deplasează față de celălalt segment. Ea nu este fixă, ci se poate deplasa odată cu segmentul. În acest sens, distingem: axul vertical este situat la intersecția planului frontal cu cel sagital și este linia imaginară ce traversează corpul din creștet în interiorul poligonului de susținere și permite executarea mișcărilor în plan orizontal; axul sagital (antero-posterior) este situat la intersecția planului sagital cu cel transversal și traversează imaginar corpul din înainte-înapoi și permite executarea mișcărilor în plan
Gimnastică de bază by Cristina-Elena Moraru () [Corola-publishinghouse/Science/1149_a_1946]