4,614 matches
-
reducerea costurilor de zbor, ceea ce permite efectuarea migrațiilor. Nyctalus noctula și Miniopterus schreibersii sunt printre cei mai rapizi lilieci insectivori. În schimb aripile scurte, late și rotunjite la vârf permit un zbor mai puțin rapid, însă cu o mare manevrabilitate, liliecii respectivi fiind capabili de a efectua cu ișurință rotiri și întoarceri rapide (Norberg și Rayner, 1987). Aceste însușiri le sunt utile la vânătoare în spații închise și în desișuri, sepciile de Plecotus, Rhinolophus și altele cu o formă a aripilor
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
Norberg și Rayner, 1987). Aceste însușiri le sunt utile la vânătoare în spații închise și în desișuri, sepciile de Plecotus, Rhinolophus și altele cu o formă a aripilor asemănătoare, precum Barbastella barbastellus, Myotis nattereri, fiind tipice pentru această categorie de lilieci. 2.1.6. Hibernarea În regiunile temperate, liliecii depind de un de un tip de hrană efemer, care dispare pe parcursul iernii. În aceste condiții, liliecii au două alternative: să migreze într-un loc în care există hrană sau să hiberneze
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
utile la vânătoare în spații închise și în desișuri, sepciile de Plecotus, Rhinolophus și altele cu o formă a aripilor asemănătoare, precum Barbastella barbastellus, Myotis nattereri, fiind tipice pentru această categorie de lilieci. 2.1.6. Hibernarea În regiunile temperate, liliecii depind de un de un tip de hrană efemer, care dispare pe parcursul iernii. În aceste condiții, liliecii au două alternative: să migreze într-un loc în care există hrană sau să hiberneze. Datorită distanțelor enorme pe care le-ar avea
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
formă a aripilor asemănătoare, precum Barbastella barbastellus, Myotis nattereri, fiind tipice pentru această categorie de lilieci. 2.1.6. Hibernarea În regiunile temperate, liliecii depind de un de un tip de hrană efemer, care dispare pe parcursul iernii. În aceste condiții, liliecii au două alternative: să migreze într-un loc în care există hrană sau să hiberneze. Datorită distanțelor enorme pe care le-ar avea de străbătut până în zonele calde, lilecii din regiunea palearctică (Europa și Asia), în special cei europeni, sunt
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
europeni, sunt constrânși să hiberneze. Pentru a putea supravețui un timp îndelungat în absența insectelor, ei se alimentează intens în sezoanele calde, făcându-și un stoc considerabil de energie în depozite de grăsime. 2.1.6.1. Pregătirea pentru hibernare Liliecii se pregătesc din timp pentru hibernare, hrănindu-se intens până la sosirea iernii. Apoi, pe măsură ce temperatura scade și hrana se reduce, ei intră în letargie tot mai des și pentru perioade din ce în ce mai lungi. De aceea, este greu de precizat momentul în
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
când disponibilitatea hranei scade considerabil, motiv pentru care ei își încep hibernarea cu o greutate mai mică decât cea a femelelor (Ransome, 1971). În perioada premergătoare hibernării, depozitele adipoase ajung să reprezinte, de regulă, până la 2040% din greutatea corpului. Un liliac cu o greutate de 9 g poate stoca până la 0,2 g de grăsime într-o singură noapte, suplimentându-și astfel rezervele cu 2 g în 11 zile ( Ewing et al., 1970) În intervalele calde din cursul iernii, unii lilieci
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
liliac cu o greutate de 9 g poate stoca până la 0,2 g de grăsime într-o singură noapte, suplimentându-și astfel rezervele cu 2 g în 11 zile ( Ewing et al., 1970) În intervalele calde din cursul iernii, unii lilieci își întrerup hibernarea pentru a se hrăni. În acest mod își pot spori rezervele de grăsime Rhinolophus ferrumeqinum (Ransome, 1990) precum și Nyctalus noctula (obs. pers.), dar sunt menționate și alte specii care se hrănesc pe parcursul iernilor blânde, vânând insectele revenite
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
1985; Brigham, 1996). 2.1.6.2. Aspecte ale fiziologiei hibernării Hibernarea reprezintă un fenomen complex, determinat atât de factori exogeni, precum scurtarea zilelor, frigul și dispariția hranei, cât și de factori endogeni, de natură endocrină și nervoasă. În cazul liliecilor, se consideră că factorul cel mai important este temperatura ambiantă (Altringham, 2001). Prin urmare, liliecii hibernanți au devenit animale heteroterme, ei având capacitatea de a-și regla activ temperatura corpului, coborând-o cât de mult le permite energetica funcțiilor vitale
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
complex, determinat atât de factori exogeni, precum scurtarea zilelor, frigul și dispariția hranei, cât și de factori endogeni, de natură endocrină și nervoasă. În cazul liliecilor, se consideră că factorul cel mai important este temperatura ambiantă (Altringham, 2001). Prin urmare, liliecii hibernanți au devenit animale heteroterme, ei având capacitatea de a-și regla activ temperatura corpului, coborând-o cât de mult le permite energetica funcțiilor vitale. Schimbările în temperatura corpului se realizează sub controlul animalului, heterotermia fiind astfel un proces facultatuiv
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
la nivelul celei ambiante, ritmul respirator și frecvența cardiacă sunt considerabil reduse. În plus, se instalează o vasoconstricție periferică, iar în cazuri extreme, fluxul de sânge este direcționat exclusiv spre organele vitale pentru o perioadă mai lungă, timp în care lilieci pot suferi degerături la urechi sau ale patagiului. În urma cercetărilor efectuate asupra modificărilor fiziologice și a inervației inimii la Myotis daubentoni și Eptesicus serotinus, (Pauziene et al., 2000) s-a constatat că ritmul cardiac, care ajunge în timpul zborului la 700
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
la 700 contracții/min., se reduce în stare de hibernare până la 10 contracții/min. Respirația devine superficială și neregulată, astfel încât între două inspirații pot trece chiar 60 90 de minute (Altrungham, 2001). Ca urmare, rata consumului de oxigen la un liliac în hibernare, cu o temperatură corporală de 2°C, poate fi de 140 de ori mai mică decât la un individ activ (Thomas et al., 1990). O mare parte din hematii sunt depozitate în splină, singurele organe în care fluxul
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
a temperaturii ambiante sau orice trezire implică o creștere considerabilă a metabolismului, consumând rapid rezervele de grăsime. La această specie, cea mai lungă perioadă de hibernare obținută în condiții de laborator a fost de 140 de zile (Menacher, 1964). Pentru liliecii din țara noastră, studii privind fiziologia hibernării au fost efectuate de către (Pora et al. 1955). Aceștia au constatat că cea mai mare greutate corporală a liliecilor din specia Nyctalus noctula este atinsă la începutul hibernării, în luna octombrie, când masculii
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
obținută în condiții de laborator a fost de 140 de zile (Menacher, 1964). Pentru liliecii din țara noastră, studii privind fiziologia hibernării au fost efectuate de către (Pora et al. 1955). Aceștia au constatat că cea mai mare greutate corporală a liliecilor din specia Nyctalus noctula este atinsă la începutul hibernării, în luna octombrie, când masculii ajung în medie la 36 g, iar femelele la 33 g. Ea scade apoi progresiv, cu cca. 31% pentru masculi și 38% pentru femele, până în luna
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
Nyctalus noctula este atinsă la începutul hibernării, în luna octombrie, când masculii ajung în medie la 36 g, iar femelele la 33 g. Ea scade apoi progresiv, cu cca. 31% pentru masculi și 38% pentru femele, până în luna martie, când liliecii reîncep să se hrănească. Scăderea în greutate este rezultatul utilizării grăsimii din țesutul adipos brun, situat în tegument în regiunea omoplaților și care se reduce pe parcursul iernii cu peste 75%. Depozite importante de grăsime se formează, de asemenea, în mușchi
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
adipos brun, situat în tegument în regiunea omoplaților și care se reduce pe parcursul iernii cu peste 75%. Depozite importante de grăsime se formează, de asemenea, în mușchi (11%) și ficat (7%). Un fenomen interesant și cu implicații majore în supravețuirea liliecilor îl reprezintă faptul că aceștia continuă să scadă în greutate și după ce au ieșit din hibernare, deoarece revenirea la viața activă consumă repede și ultimele rezerve de grăsime, iar în primele săptămâni de primăvară hrana nu este prea abundentă. Astfel
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
în aprilie, iar cele ale femelelor, de la 25% la 8%, ajungând în aprilie la 4%. Utilizarea grăsimilor este tributară unui aport crescut de oxigen și a unui număr mare de eritrocite comparativ cu celelalte mamifere. Aceste schimbări profunde în metabolismul liliacului hibernant sunt însoțite de mecanisme homeostatice perfecționate. La aceeași specie, cantitatea de Ca++ și de K+, ioni cu acțiuni antagoniste, se menține constantă atât în hibernare, cât și în faza activă (Pora et al., 1960). 2.1.6.3. Energia
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
La aceeași specie, cantitatea de Ca++ și de K+, ioni cu acțiuni antagoniste, se menține constantă atât în hibernare, cât și în faza activă (Pora et al., 1960). 2.1.6.3. Energia trezirilor spontane și provocate În cursul hibernării, liliecii se trezesc chiar dacă nu sunt deranjați, mai ales când temperatura mediului ambiant scade sub optimul specific, devenind potențial vătămătoare. În astfel de situații, ei sunt nevoiți să-și schimbe locul de acroșaj sau chiar să se mute într-un nou
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
bea sau a urina (Hays et al., 1992; Thomas, Cloutier, 1992), precum și pentru a se împerechea sau a vâna în nopțile calde (Avery, 1985). Trezirile spontane reprezintă, așadar, un mecanism de siguranță, îndeosebi pentru speciile care hibernează în adăposturi expuse. Liliecii se trezesc și atunci când sunt deranjați de lumină sau zgomot, de o atingere ușoară sau chiar de simpla prezență a omului. Această reacție provocată este lentă, ei strângându-și ușor aripile. Din cauza metabolismuluui încetinit, ea se produce la câteva secunde
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
țesutul adipos brun, bogat în celule specializate pentru producerea de căldură și care conțin un număr neobișnuit de mare de mitocondrii (organite care controlează procesele de oxidare intracelulară). Sângele încălzește mai întâi mușchii, apoi și restul corpului. În prima fază, liliacul începe să tremure, contracțiile musculare grăbind procesul de încălzire a organismului. Energia este folosită într-un procent de încălzire de numai 3040% pentru activitate mecanică, în rest ea fiind cheltuită pentru producerea de căldură. Trezirea din hibernare și provocarea zborului
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
hibernare și provocarea zborului duce la creșterea de 70 de ori a bătăilor inimii și cu peste 30°C a temperaturii corporale, valori care sunt atinse, de regulă, după 1030 de minute. În cursul unor studii realizate la Myotis lucifugus, liliac nord-american care hibernează în aceleași condiții ca și speciile europene de Myotis, s-a atabilit comsumul de calorii atât în cazul trezirilor naturale, cât și al celor provocate. S a urmărit, de asemenea, alternanța fazelor de somn și de trezire
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
în somnolență. Datele au fost obținute prin calcularea consumului de oxigen (Thomas, 1995). Din analiza acestor date rezultă că, în cazul trezirilor naturale, exiată un prim ciclu letargic (trezire din hibernare - intrare în hibernare) de 15,3 zile, în care liliacul consumă 3,6 kj, după care succesiunea de stări se repetă identic. În cazul trezirilor provocate, consumul energetic se ridică, însă, la 14,2 kj, fiind extrem de mare în faza de activitate. Diferența de energie consumată în cazul unei treziri
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
hibernării Temperatura constantă a lilecilor aflați în hibernare diferă în funcție de specie, ea fiind controlată de sistemul endocrin. Pentru speciile din regiunile temperate care hibernează în peșteri, temperatura optimă, la care consumul energetic devine minim, este de 28°C. De aceea, liliecii aleg adăposturi cu un microclimat rece (Meyer, 19781). În țara noastră, studii mai amănunțite au fost făcute pentru speciile gemene Myotis myotis și M. blythii. Acești lilieci pot fi întâlniți atât solitari sau în grupuri mici, cât și în colonii
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
optimă, la care consumul energetic devine minim, este de 28°C. De aceea, liliecii aleg adăposturi cu un microclimat rece (Meyer, 19781). În țara noastră, studii mai amănunțite au fost făcute pentru speciile gemene Myotis myotis și M. blythii. Acești lilieci pot fi întâlniți atât solitari sau în grupuri mici, cât și în colonii mai mari, compacte, acest comportament fiind dictat de temperatură și de numărul lor. În sectorul populat de chiroptere din Peștera de la Rarău (Moldova), temperatura a variat în timpul
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
a variat în timpul iernii între 2,0 și 5,8°C (Valenciuc, 1973). În peșterile din Oltenia și Banat, (Dumitrescu et al., 1963) au înregistrat o gamă mai largă de temperaturi, cuprinse între - 2 și +9°C. Pentru colonia de lilieci din Peștera Măgurici, Pod. Someșan, media temperaturilor de hibernare este cuprinsă între 2,9 și 4,1°C (Bord et al., 2004). Toate aceste valori sunt similare celor înregistrate pentru speciile respective în diferite adăposturi de hibernare din sud-vestul Germaniei
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]
-
2,9 și 4,1°C (Bord et al., 2004). Toate aceste valori sunt similare celor înregistrate pentru speciile respective în diferite adăposturi de hibernare din sud-vestul Germaniei, care au variat între - 2,5 și +9°C (Nagel, 1991). Pentru liliecii arboricoli, temperatura optimă de hibernare este mai mică, coborând adesea sub 0°C. Speciile de origine mediteraniană și sub mediteraniană, precum Miniopterus schreibersii și reprezentanții familiei Rhinolophidae, preferă să hiberneze în peșterile calde. Temperaturile corporale înregistrate în timpul 67 hibernării variază
Mamifere cu aripi by Emilia Elena Bîrgău () [Corola-publishinghouse/Science/1647_a_3099]