7,774 matches
-
îngr. J. Popper, București, 1949; Teatru, îngr. și pref. Ion Dodu Bălan, București, 1963; Amintiri, îngr. și pref. George Sanda, București, 1967; Opere, pref. D. Vatamaniuc, vol. I-VI, București, 1967-1972, vol. VII-XIV, îngr. Constantin Mohanu, București, 1973-1987; Atitudini și mărturisiri, îngr. și pref. Z. Macovei, Timișoara, 1975; Opere, I-IV, îngr. Constantin Mohanu, pref. Eugen Simion, București, 2001-2003; Mara. Din bătrâni. Luca. Manea, îngr. și pref. Constantin Mohanu, București, 2003; Moara cu noroc. Popa Tanda. Budulea taichii, îngr. și pref.
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289719_a_291048]
-
Ov. S. Crohmălniceanu, București, 1952-1953; Aventură în Lunca Dunării, București, 1954; Muncitori și păstori, București, 1954; Evocări, București, 1954; Opere, vol. I-XVIII, note de Profira Sadoveanu, București, 1954-1959, vol. XIX-XXII, îngr. Constantin Mitru, note de Profira Sadoveanu, București, 1964-1973; Mărturisiri, București, 1960; Cântecul Mioarei. Lisaveta, îngr. Constantin Mitru, introd. Mihai Gafița, București, 1971; Corespondența debutului (1894-1904), îngr. și introd. Savin Bratu și Constantin Mitru, București, 1977; Opere, I-VIII, îngr. Cornel Simionescu și Fănuș Băileșteanu, introd. Constantin Ciopraga, București, 1981-1997
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289422_a_290751]
-
Sfântului Ambrozie, sau de cel al Fericitului Augustin (pe ultimii doi îi socotește autori ai rugăciunii și mitropolitul Dosoftei, tipărind-o în slavonește la sfârșitul Psaltirii în versuri - dovadă că este vorba de o completare de ultim moment - sub titlul Mărturisirea credinței ortodoxe. Stihuri ale părinților noștri episcopi Ambrozie al Mediolanului și Augustin al Hipponiei). Din matricea literară a lui Niceta de Remesiana descind și două omilii ce tratează chestiunile pocăinței (De poenitentia) și ale milosteniei (De eleemosyna), atribuite unui episcop
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287830_a_289159]
-
Civică s-a numărat printre primii care au observat enorma distanță dintre promisiunile CDR-ului și acțiunile acestuia odată aflat la putere. La fel de adevărat este că Alianța Civică nu a fost atât de marginalizată cum apare În cartea respectivă, din mărturisirile pe care le fac Ana Blandiana și alte figuri proeminente ale Alianței. Cel puțin În primul an, să nu uităm, Victor Ciorbea, la fel ca Valerian Stan, era foarte apropiat de Alianța Civică. Toți consilierii lui Victor Ciorbea erau veniți
[Corola-publishinghouse/Science/2223_a_3548]
-
mai numește și santhara (postul până la moarte). Din moment ce sute de oameni își pierd anual viața în felul acesta, „o serie de activiști din domeniul judiciar au încercat deja să scoată ritualul santhara în afara legii”; b) asceza internă are în vedere „mărturisirea voluntară a greșelilor în fața superiorului comunității și executarea pedepsei aplicate, îndeplinirea serviciului divin pentru întreaga comunitate, studierea legii jaina, antrenament în concentrare mentală (dhyăna)”. Intrarea în comunitatea monahală se poate face și la 7 ani și jumătate, pentru ambele sexe
Sociologia religiilor: credințe, ritualuri, ideologii by Nicu Gavriluță () [Corola-publishinghouse/Science/610_a_1439]
-
de căpșunar, Mirel Bănică • Gînduri despre Nae Ionescu, Dan Ciachir • Incertitudinile prezentului, Gustave Le Bon • Însem(i)nările magistrului din Cajvana, Luca Pițu • Jurnal (1931 1937), Petru Comarnescu • Jurnal în căutarea lui Dumnezeu, Arșavir Acterian • Luciditate și nostalgie, Dan Ciachir • Mărturisiri din exil, Pavel Chihaia • Moartea care mă apasă, Katherine Mansfield • Monolog pe mai multe voci, Ion Deaconescu • Noi și ceilalți, Tzvetan Todorov • O.K. Pentru America!, Gheorghe Stan • Picătura de cucută, Paul Eugen Banciu • Privilegiați și năpăstuiți, Arșavir Acterian • Rebecca
Editura Bucovina : adevăruri trecute sub tăcere by Huţu Cătălin [Corola-publishinghouse/Science/902_a_2410]
-
prinsoare că nu-i adevărat... Agnès 475 Cum? Ai făcut prinsoare? Atunci te-ai curățat! Arnolf Ce spui? A fost în casă un străin? Agnès Vezi bine! Și n-a lipsit , pot spune, un ceas de lângă mine. Arnolf, (încet, aparte) Mărturisirea asta, pe cât îmi pare mie, E cel puțin o probă de nevinovăție. (tare) Mi-aduc aminte bine, sau poate mă înșel, 480 Dar parcă dasem ordin să nu primești de fel? Agnès Da. L-am primit, dar nu știi de ce
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
la pândă. Mă tem că ticălosul, în graba lui murdară, N-a stat la îndoială s-o facă de ocară. Povestirea lui Agnès începe (v. 484) cu o Intrare-prefață tip, destinată să sublinieze caracterul de surpriză al povestirii care urmează: "Mărturisirea asta, pe cât îmi pare mie,/E cel puțin o probă de nevinovăție". Această Intrare-prefață este precedată chiar de un fel de Rezumat (v 476), o mărturisire care transformă povestirea ce va urma într-o explicație-justificare a faptei înfierate, aceea de
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
cu o Intrare-prefață tip, destinată să sublinieze caracterul de surpriză al povestirii care urmează: "Mărturisirea asta, pe cât îmi pare mie,/E cel puțin o probă de nevinovăție". Această Intrare-prefață este precedată chiar de un fel de Rezumat (v 476), o mărturisire care transformă povestirea ce va urma într-o explicație-justificare a faptei înfierate, aceea de a primi un bărbat în casă fără permisiunea soțului (v. 479-480). Caracterul dialogic al povestirii apare în cererea formulată de către Arnolf: "Povestește, te rog, de-a
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
meu Scapin! Sînt pierdut, sînt deznădăjduit, cel mai nefericit om din lume Exclamațiile lui Octav îi trezesc curiozitatea lui Scapin care vrea să afle ce îl determină pe acesta să ajungă într-o astfel de stare (întrebări ale curiozității); prin mărturisirea lui, Octave anunță ceea ce va constitui punctul de plecare al oricărei povestiri ( Complicația-Pn2 a întregii piese) Scapin (2) Cum așa? Octave (2) N-ai aflat nimic cu privire la mine? Scapin (3) Nimic. Octave: (3) Se-ntoarce tata cu domnul Géronte, și
by Jean-Michel Adam [Corola-publishinghouse/Science/1083_a_2591]
-
jurnal, scriitorul Illyés Gyula descrie un drum cu autobuzul de la Lacul Roșu la Bicaz, unde un puști vânzător de ziare, maghiar, admonestase niște călători români pentru că nu vorbeau ungurește în "țară ungurească". Autorul celebrului roman Norodul Pustelor - după propria-i mărturisire - a sărit în apărarea românilor și l-a pus la punct pe cârcotaș. Petru Groza, premierul de mai târziu al României, cu ocazia unei vizite în Transilvania de Nord, a dat glas mirării când i-a auzit pe românii de
[Corola-publishinghouse/Science/84996_a_85781]
-
al lui Faraon. Capitolul este alcătuit din trei părți: vv. 1‑13 (Nabucodonosor cheamă magii de la curte și le cere să îi descopere visul și tâlcuirea lui), vv. 14‑45 (Daniel povestește visul și îi dezvăluie semnificația), vv. 46‑49 (mărturisirea de credință a regelui). Vom prezenta și analiza mai departe fragmentele referitoare la vis și interpretarea lui, fragmente de importanță majoră în anticristologia Părinților Bisericii. Să vedem mai întâi visul (vv. 31‑35): 31 Tu, rege, priveai și iată o
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
ridica pe cei morți din morminte și îi va judeca după dreptatea sa. Va instaura apoi Împărăția cerurilor pe pământ, reclădind templul din Ierusalim. Nu este momentul să ne oprim asupra credinței milenariste a lui Iustin. Facem doar mențiunea că mărturisirea de credință hiliastă a apologetului este provocată de o aluzie malițioasă a lui Trifon la grupurile de creștini care nu acceptau învierea cu trupul a celor morți și, în consecință, nu acceptau nici Judecata de Apoi (aluzie la gnostici). Din
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
fragmentului reflectă o situație de persecuție reală (110, 4): „Căci este un fapt cunoscut de toți că, atunci când suntem decapitați, răstigniți, aruncați înaintea fiarelor, în lanțuri, în foc și în toate celelalte chinuri, noi nu ne îndepărtăm [din cauza asta] de la mărturisirea noastră, ci, dimpotrivă, cu cât niște astfel de chinuri ni se întâmplă mai mult, cu atât și numărul credincioșilor și cinstiților de Dumnezeu, prin numele lui Isus, sporește”. Așadar, mesajul transmis este dublu. Primul se adresează torționarilor romani și constă
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
nu doar unul care, după ce și‑a mărturisit credința în fața tribunalului, a fost eliberat într‑un fel sau altul, așa cum a rânduit Dumnezeu. Dar, după ce a mai trăit câtva timp, a ajuns la stare păcătoasă. Cum le‑a folosit acestora mărturisirea credinței? Mai bine le‑ar fi fost lor să iasă din lumea aceasta purtând cununa cerească, decât să rămână și să adune în conștiință păcate de care vor da socoteală. Să se roage, dar, aceluia pentru al cărui Nume este
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
suferit o moarte îngrozitoare: „El a fost lovit de biciul lui Dumnezeu, atât de tare, încât nu‑și mai putea suferi propria duhoare. În viață fiind, din ochii nelegiuitului ieșeau viermi foșgăitori. În zadar a înălțat spre Dumnezeu rugi și mărturisiri, n‑a dobândit vindecarea” (III, 4, 5). Cu toate acestea, în fața morții, monstruosul personaj își vine în fire și recunoaște atotputernicia lui Dumnezeu: „Deznădăjduit din pricina stării sale și revenit, de altfel, la o dreaptă vedere a lucrurilor omenești, în ceasul
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
lui Cristos (cap. 27-32): a) prezentarea ereziei (cap. 27); b) confruntarea cu mărturiile Scripturii (Dan. 2,44; Ps. 101,26‑28) (cap. 28); c) falsa exegeză a ereticilor (cap. 29-30); d) respingerea ereziei (cap. 31-32). Epilog Binecuvântarea și exortația finală; mărturisirea lui Cristos și respingerea Anticristului (cap. 33). Analiza noastră se va concentra asupra primelor două secțiuni. Scenariul celei de‑a doua veniri a lui Cristos, descris sintetic în secțiunea următoare, precum și respingerea ereziei lui Marcel al Ancirei (secțiunea a patra
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
nu ude zilele parusiei Anticristului, putere au să prefacă apele în sânge și să lovească pământul cu plăgi nenumărate, atâtea câte vor voi” (cf. Apoc. 11,5). Și pe când vor predica acestea, vor cădea sub sabia diavolului, ducând până la capăt mărturisirea lor, așa cum spune Daniel (Dan. 7,8), care a văzut că fiara din adânc le va face lor război, adică lui Enoh, lui Ilie și lui Ioan și că ea îi va înfrânge și îi va ucide, căci ei nu
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
1 etc. . 1, 15; 4, 6; 5, 16. . 3, 7. . Ad Fortunatum, 11: „Adversarul lor, regele Antiochos, sau mai curând [...] Anticristul reprezentat prin Antiochos încerca să întineze cu carne de porc gura glorioasă a martirilor, al căror spirit păstrase nealterată mărturisirea credinței”. . Ciprian, Ad Fortunatum, ed. R. Weber, 1972. . Lettres, text, intr. și trad. franceză de L. Bayard, Paris, 1925. . Referitor la problema lapsi‑lor și la contextul în care scrisorile lui Ciprian au fost redactate, cf. A. Portolano, Il dramma
[Corola-publishinghouse/Science/2074_a_3399]
-
această dată în mod declarat. Termenul „feldeință” este împrumutat din limbajul lui Dimitrie Cantemir. Personalitatea lui G. Călinescu, considerată chiar de majoritatea celor apropiați plină de contraste și paradoxuri, e supusă unei analize lucide, amănunțite și lipsite de complexe. După mărturisirea autorului, cartea încearcă reconstituirea „specificității psihicului călinescian, ca o pregătire și o anticipare a dezvoltărilor referitoare la duhul variatelor lucrări pe care le-a elaborat”. Sunt decelate documente semnificative, „pornind de la premisa că un om este și ceea ce face, dar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289057_a_290386]
-
Biba Fâcii) sau implantând, exuberant, reflexe de postmodernitate: Slugă la Prisaca lui Tudor Arghezi (2004) sau Dorința durerii îndrăgostite (2006). între multiplele ipostazele ale poeticului, îmi permit să zăbovesc doar asupra imortalizării chipului feminin, vizualizat de poet (după propria-i mărturisire), drept o „plantă pe care trebuie s-o descoperi, iar de nu, s-o inventezi. Pentru că, „în atingere cu atomii ei de eternitate, te purifici...” sau „ te cosmetizezi”. Femeia are „trup de pasăre” (Frescă în azur), e vizualizată ca un
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
două universuri, cea de aici, „deopotrivăși în lumea de dincolo”. Ce poate fi mai emoționant decât această dezlegare de mister? „Eu însumi sunt, poate, un necredincios plin de credință. Credința necredinței, nădejdea deznădejdii”. și care ar fi soluția? „Desacralizarea” sau mărturisirea, cu emoție: „Doamne,... ridică-mă, / și fă-mă fericit...” (Ruga) Omul și creatorul Ionesco nu poate ignora o realitate: „Divinul se ascunde în adâncul absolut al ființei noastre”, „adâncul absolut al lumii”. „Neașteptatul”, „Nesperatul”.și-atunci, „când desenez, sunt realist
În braţele lecturii by Livia Ciupercă () [Corola-publishinghouse/Science/1219_a_2214]
-
mișcarea legionară și mai târziu participă la rebeliune, fiind student la Sibiu. Scrie și articole militante, de care ulterior se dezice. În 1941 face parte din redacția revistei „Curțile dorului”. Îl cunoaște pe E. Lovinescu, cunoștință care, după propriile-i mărturisiri, îi marchează definitiv destinul literar. În 1943 se publică în ziarul „Viața” manifestul Cercului literar, sub forma unei scrisori adresate lui E. Lovinescu. Între semnatari, N. figurează cu pseudonimul Damian Silvestru, dar se știe că textul a fost redactat de
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288404_a_289733]
-
privind în urmă la cariera sa de ziarist, a observat că în timpul panicii financiare din 1893, pe când lucra ca reporter pe Wall Street, restricțiile stilului îi interziceau să relateze impresiile bancherului care se lamentează. "Am ales nu omul isteric, ci mărturisirea lui, pe care am scris-o fără lacrimi, în mod statistic" (Autobiography, 186). Aceasta se întâmpla pe vremea când era reporter la New York Evening Post, înainte de a prelua, în calitate de redactor local, ziarul Commercial Advertiser, unde și-a putut susține preferința
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]
-
în fața ei. Relatarea este cu cât mai interesantă cu cât arată cum soția este păcălită să recunoască crima atunci când i se spune că iubitul ei a implicat-o, anticipând cu câteva sute de ani aceeași strategie de extragere a unei mărturisiri găsită în In Cold Blood. Astfel de relatări merită o examinare mai îndeaproape pentru a înțelege relația dintre jurnalismul literar și cel de senzație. Cele două forme au în comun apelul la bunul simț comun în încercarea lingvistică de a
[Corola-publishinghouse/Science/84971_a_85756]