4,924 matches
-
să-mi dea lămuriri: „Domnul Andrei m-a trimis. Zicea că te-a auzit strigând”. I-am răspuns sec: „Se poate”. După plecarea lui Aristide, am rămas cu ochii pironiți în tavan. Perna udă de transpirație îmi dădea o senzație neplăcută, o simțeam caldă și lipicioasă în ceafă, dar n-aveam putere să mi-o smulg de sub cap. Mi s-a părut că aud glasul ars de alcool al Soniei întrebând ironic: „Și ce-a pățit, dragă?” Îmi venea să arunc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2277_a_3602]
-
Puțin. Marele Preot își roti din nou ochii prin încăpere, apoi privirea îi căzu pe ulciorul de lut, adus de sclav. I se păru caraghios ulciorul printre toate celelalte lucruri care le vedea. Se rușină și, ca să-și învingă simțământul neplăcut, spuse repede: - Auta, nu văd printre ei nici un bătrân, numai tineri. Oare bătrânilor le-a fost frică să se suie în luntrea asta a lor? Întreabă-i... Întrebîndu-i pe străini, Auta îi tălmăci stăpânului său, el însuși parcă speriat: - Toți
Luntrea Sublimă by Victor Kernbach [Corola-publishinghouse/Imaginative/295598_a_296927]
-
deveni valet - Îi cumpărase costume de haine, Îl Învățase să Îl bărbierească, să Îi aleagă și să Îi Împacheteze lucrurile când pleca În străinătate, Îi dăduse cărți de citit care să Îi Îmbogățească mintea și Îl scutise de sarcinile mai neplăcute de pe lângă casă. Burgess deveni mai politicos În vorbire și În purtări - mai ales când era la datorie -, iar dl James Începu să conteze tot mai mult pe el În aspectele practice ale vieții. Când dl James plecă În America, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
cuvântul acela. — Desigur, doamnă James. O să mi-l scot complet din memorie. Nu era În deplinătatea facultăților sale. — Exact... Dar telegrama de la omul acela, Alexander, a fost lipsită de tact. La premiera cu Guy Domville a avut loc un episod neplăcut. Știai? — Da, am auzit vorbindu-se despre el, spune Theodora. Nu l-am discutat niciodată. — Henry l-a considerat pe Alexander vinovat. La vremea aceea, i-a scris lui William că au fost cele mai oribile ceasuri din viața lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
avu o primă reacție de panică, temându-se că vine după el. Dar, În ciuda faptului că se stabilise În apropiere de locuința lui, pe Bolton Street, Îi demonstră rapid și limpede că nu intenționează să Îl pună Într-o situație neplăcută. Părea perfect mulțumită să Îl vadă singură, În mod discret, atunci când Îi convenea lui, și să Își ocupe intervalele cu activitatea literară și cu explorarea Londrei, refăcând topografia unor romane preferate de Dickens și Thackeray. Henry se mai liniști, Începând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
nici nu-i trecea prin cap; și avea nevoie de o telegramă de o sută de cuvinte pentru a apăra o singură frază din piesă, pe care, cel mai adesea, era obligat până În final să o scoată. Era o activitate neplăcută și frustrantă, dar perseveră, amintindu-și mereu că așa avea să se elibereze de lanțul grijilor financiare. Un stimulent În plus Îl constituia faptul evident că proza nu avea să Îi aducă această binecuvântată stare. Muza tragică fusese publicată În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
care au stat prea mult depozitate. Când se interesă de sănătatea ei, Îi răspunse că „făcutul bagajelor“ i se păruse mai epuizant decât altădată și apoi, În săptămâna petrecută la Londra după plecarea de la Oxford, avusese parte de o Întâlnire neplăcută cu dentistul și contractase o răceală serioasă. — Parisul are să te ajute să Îți revii, Îi spuse Henry. La vremea asta a anului, Parisul e un tonic neîntrecut. — Faptul că te-am Întâlnit aici m-a ajutat deja să Îmi revin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
Întoarce la Londra - și anume pentru a investiga cauzele amânării -, căci considera că, pentru moment, se Înfruptase destul din deliciile oferite de Whitby și Împrejurimile lui. A doua zi, când Îi explică situația, Du Maurier Își manifestă compătimirea. — Ce mod neplăcut de a trata un scriitor de valoarea ta. Dar, după cum Îi spun mereu lui Gerald, nu se poate conta pe oamenii de teatru. Pur și simplu nu poți avea Încredere În ei. Nu că ar avea vreo importanță. E hotărât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
răspunse el. Scuză-mă. — Bine, dacă-l vezi, transmite-i dragostea mea! strigă tânărul În urma lui. Charlie mă cheamă. Eliberat, păși sub porticul clasic și intră În foaierul cu candelabrul său sclipitor și mulțimile civilizate. Inima Îi bătea iute În urma neplăcutei ciocniri și abia după ce Își lăsă pălăria și paltonul la garderobă, după ce Își ocupă locul În sală se simți ceva mai calm. Farsa lui Field trebuie să fi fost În plină desfășurare și ultimele trăsuri și birje trăgeau probabil În fața
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
de roman - una despre un tată văduv și fiica lui, care țineau mult unul la altul și care se căsătoreau În același timp, după care descopereau că respectivele lor perechi erau de fapt amanți, dar reușeau să Îndrepte o situație neplăcută prin noblețea spiritului și abilitatea purtărilor În societate; cealaltă - dominată de spiritul lui Minny Temple - despre o tânără frumoasă și bogată, care contracta o boală fatală, care amenința să o Împiedice de la a trăi experiența iubirii, și care era exploatată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
nu tocmai bine-venită, dar Își felicită prietenul. — Cred că are să fie cel mai bun lucru pe care l-am realizat până acum, dar merge Încet. Trebuie să pornesc Întotdeauna de la propria mea experiență și de la amintirile mele, dar povestea aceea neplăcută cu Whistler mi-a dat emoții. Henry cunoștea incidentul, dar era curios să audă versiunea lui Du Maurier. — Știi că eram În Italia la vremea aceea. A fost un proces, parcă? — Da. Whistler s-a recunoscut În personajul Joe Sibley
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
În fine, capabil să atace articolul despre George Du Maurier. Era și timpul. Marțianul ajunsese la final În Harper’s și fusese publicat În volum, atrăgând recenzii aproape fără excepție defavorabile (moartea prematură măcar Îl cruțase pe Du Maurier de neplăcuta sarcină de a le citi). Putea trece ușor peste el, plecând de la premisa că cititorii Îl cunoșteau și concentrându-se asupra subiectului care Îl interesa cu adevărat: faptul paradoxal că succesul uluitor al lui Trilby parcă Îi adusese lui Du
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1871_a_3196]
-
îi crea sentimentul că nu se făcea nimic, că trăia un haos. În aer se putea mirosi teroarea. Casa ei îi oferea adăpost aparent, căci nu era în siguranță, dar toate lucrurile care la atingere îi erau nu străine, ci neplăcute, libidinos de neplăcute. Îi plăcea pericolul, însă un pericol inteligent, sau măcar o stare de teroare de regim politic, cu poliție secretă, nu haosul primitivilor, al ocultiștilor. Se sculă hotărâtă din pat și se uită înapoi: dormise de fapt pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
că nu se făcea nimic, că trăia un haos. În aer se putea mirosi teroarea. Casa ei îi oferea adăpost aparent, căci nu era în siguranță, dar toate lucrurile care la atingere îi erau nu străine, ci neplăcute, libidinos de neplăcute. Îi plăcea pericolul, însă un pericol inteligent, sau măcar o stare de teroare de regim politic, cu poliție secretă, nu haosul primitivilor, al ocultiștilor. Se sculă hotărâtă din pat și se uită înapoi: dormise de fapt pe fotoliu. Luă pătura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
Așa că nu te da artist. Nu, dă-te tu, că ce, dacă băgam banii în casa ta de modă măcar acum mă lăsai în pace. Sau tot la mine veneai să te scot din necazuri. Ei, dar să lăsăm lucrurile neplăcute în urmă, interveni Hélène. Aflai ulterior din frânturi de conversație că, de fapt, Françoise nu reușise, deși încercase din răsputeri, să se bage în afacerile soțului ei. Acesta o îndepărtase mereu. El avea de trăit viața lui, și din moment ce îi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
fără să știe : Mă bucur că știi atâtea despre mine. Despre tine ce știi? Stare: furie, tăcere apăsată, gesturi, forme și figuri, sincronizare perfectă, forță extremă și mare, privire străpungătoare. Nu pot să fiu atentă să nu se întâmple lucruri neplăcute, eu trebuie să trăiesc cu cele plăcute. Soarele răsare pentru noi. Ce altă dovadă că ne iubește? A iubi soarele în deșert și a muri câștigând astfel nemurirea prin secole de iubire adevărată ce nu va dispărea. (Mă uit la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1508_a_2806]
-
un automobil ca să-l vitaminizeze, cu propria sa mână l-a șters primele dăți la gură sau la fund. I-a cumpărat un costum, l-a lansat în societate, și-a dedicat după-amieze pentru a-l dezobișnui de mania aceea neplăcută de a-și izbi, ca indienii, buzele țuguiate, cu podul palmei, în vreme ce conversa. L-a pus în legătură cu SIGLA și i-a pețit o soție. Cocondy habar n-avea cu ce fel de persoană avea să-și împartă, de atunci, micul
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
ei arătătoare la tâmplă, clănțăni șmecherește din buze, ca pentru a celebra că favoritul său rămăsese, și în fața morții, același șarmant țăcănit. - "Terțio: O ultimă dădăceală. Grija comună a testamentarilor de-a strica primele bucurii ale supraviețuitorilor. E o dădăceală neplăcută și înțeleaptă. Colecția mea de tablouri să nu părăsească Regatul. Dădăceală fiind, ești chiar obligat să n-o urmezi. Respect-o totuși, fiind în interesul nostru comun ca, donând imediat colecția guvernului Majestății Sale, să-ți acroșezi simpatia publică, înlesnindu-
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
n-am mai lăsat-o să-mi zică Aurelian. A sunat din nou, de data aceasta folosind o pauză lungă ca să pricep cam ce mesaj important se găsise să-mi transmită ea. - Aurelian... să mă scuzi... pentru situația... complet neplăcută... în care a trebuit să te pun... și-a închis. "Iată o femeie fericită!" mi-am zis. Uite ce nume de bărbat pămpălău a găsit!" Și mă imaginam și pe mine cât de mocăit și de ascultător aș fi devenit
Cei șapte regi ai orașului București by Daniel Bănulescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295562_a_296891]
-
aparte, care să nu aibă nimic de-a face cu lumea cea rea. N-am avut niciodată prea mult timp pentru zeul Axona, mai ales după ce am ajuns la pubertate, pentru că odată ce vocea mi s-a schimbat, a devenit extrem de neplăcută și am renunțat cu totul la intonarea imnurilor. Apoi mai era și Prepelicarul, cu atracția ei față de lumea din afară. De n-ar fi fost această atracție, poate că nu l-ar fi întâlnit niciodată pe Sispy, neguțătorul ambulant, poate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
fii deja și tu infectat. — Și ce sugerezi? Hai să-ți zic. HAI să-ți ZIC. Ce-ar fi ca în seara asta, la lăsarea întunericului, înțelegi, ce-ar fi s-o ștergi definitiv? Așa se evită și multe scene neplăcute Asta îți sugerez eu. Mai gândește-te. îmi pare foarte rău de tot. Singur în cortul său, Vultur-în-Zbor scormonea furios pe sub podea. Apoi le-a găsit: pe cea galbenă și pe cea albastră. Dacă e să trăiesc Afară, și-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
patruzeci și cinci de ani și la vremea aceea era o frumusețe apusă, dar care încă mai emana o atracție sexuală zdravănă și un magnetism considerabil. Acum, la șaptezeci de ani, atracția sexuală dispăruse. Magnetismul se transformase într-o cramponare neplăcută și claustrofobică. L-a prins cu înfrigurare în gheare pe Vultur-în-Zbor, ca și când nu ar mai fi vrut să-i dea drumul până când i-ar fi murit în brațe, așa cum făcuse și nejelitul domn Oscar Cramm cu mulți ani în urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
treptat s-au adumbrit, ca și când siguranța ei s-ar fi clătinat... apoi umbra a fost izgonită și ochii au scânteiat din nou. Chiar și antipatia Elfridei față de Iocasta și casa acesteia n-a mai stârnit nici o obiecție. Vultur-în-Zbor avea amintiri neplăcute legate de propriul său trecut destrăbălat și i-a îmbrățișat antipatia cu zelul convertitului. S-a trezit gândindu-se tot mai puțin la Virgil Jones, doar pentru că acesta locuia acolo. Ceea ce era, desigur, o soluție convenabilă pentru împăcarea conștiinței sale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
propriului său trecut... și, făcând astfel, îndeplini gestul cel mai potrivit cu spiritul orașului K de până acum. Se hotărî să-și zăvorască mintea în fața trecutului său, s-o zăvorască în fața oricărei vini sau umilințe, s-o zăvorască în fața oricăror adevăruri neplăcute adevăr pe care le va fi citit în privirea aspră, disprețuitoare, cu care îl ațintise madame Iocasta. Virgil avea dreptate: hotărârea lui era luată. Mai hotărî că nu-l mai plăcea pe Virgil Jones. Toate astea îl ajutară să-și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]
-
exotică de la periferie, urmărind cum un om dispare și apare, apoi făcând și eu același lucru! Evident, ca și Grimus, și eu sunt îvorba lui) deschis la minte. Din fericire. Dar astăzi deschiderea la minte a fost supusă unei încercări neplăcute. Grimus a adus cu el ceva din Călătorie. E prima dată când acele universuri pătrund într-al nostru. A adus două sticluțe. Una plină cu un lichid galben. Una cu lichid albastru. — Galben pentru viața veșnică. Albastru pentru moartea veșnică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1986_a_3311]