4,438 matches
-
timp, privind În jur și trăgÎnd cu urechea, apoi Își luă puloverul de pe colivie și se ÎmbrăcĂ cu el. Transpirase mult cît trăsese cu urechea, și acum i se făcuse frig pe veranda umbrită și străbĂtută de vîntul răcoros dinspre nord-vest. Ceea ce acoperea puloverul era un toc de pistol pentru umăr, a cărui piele era Încrețită și albită de la transpirație; În toc se afla un Colt 45, și greutatea sa constantă Îi făcuse un furuncul puțin mai jos de subsuoară. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
ailaltă, cînd am luat-o prin Tamiami.“ Prinseră buletinul de știri de la radio, trecînd peste toate piesele radiofonice care se dădeau Înainte de prînz. — Nu-i ca și cum m-aș pieptăna În timp ce țara arde, spuse Roger. E ca și cum m-aș Îndrepta spre nord-vest cu o sută pe oră, depărtîndu-mă de focul care a cuprins toate lucrurile la care țin, și e ca și cum, În timp ce aș fugi, aș auzi tot ce se Întîmplă acolo. Dacă o să tot mergem cu mașina, o s-ajungem pînĂ la urmă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2087_a_3412]
-
la acea vreme la țară. Ioan zâmbi. Jumătate dintre amintirile copilăriei erau legate de via lor, de pădurice și de copacii ei verzi, de harbuzărie, de grădină, de frunzele de tutun întinse la uscat pe garduri. La marginea satului, spre nord-vest, aveau o grădină în care-i plăcea să stea vara. Acolo era și via, livada cu cireși, vișini și nuci bătrâni. În jurul viei, pe lângă gard, erau trei prasăzi (peri) și-un măr care făcea mere acre. De grădina cu
Regăsirea înstrăinării by Ştirbu Mihai () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91672_a_92367]
-
sunase la o ușă oarecare - dar poate că tocmai această ușă a unui scriitor ratat fusese adevărata destinație -, într-o altă zi cu ploaie aproape biblică... Câteva zeci de secunde se priviră în ochi, în vreme ce un fulger sfâșie cerul către nord-vest. Imediat fu urmat de un tunet care făcu alarmele unor mașini să răbufnească... - Căutați pe cineva? Încercă să pozeze în gazdă surprinsă, dar politicoasă, cu toate că i-ar fi trântit ușa în nas individului, în doi timpi și trei mișcări. - Cred
Roman care se scria singur by Cristian Lisandru () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91657_a_93186]
-
țări obișnuite și dornice să-și jure loialitatea față de împărat, Fiul Cerului. Printre ele se aflau Laos, Siam și Burma la sud, Nepalul la vest, Coreea, Sulu și Insulele Ryukyu la est și sud-est, Mongolia și Turkestan la nord și nord-vest. Peste ani, când mi-am amintit scena, am înțeles de ce ne-a arătat tata harta. Granițele Chinei aveau să se schimbe în curând. Până la vremea când tata și-a aflat sfârșitul, în timpul ultimilor câțiva ani ai împăratului Tao Kuang, răscoalele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
plătim cea mai scumpă contribuție. Însă nu primesc nici un sfat de la spiritul tatălui meu. Mintea îmi este tulburată și devin din ce în ce mai conștientă de faptul că sunt pe cont propriu. Mormântul tatei este pe latura muntelui ce privește spre partea de nord-vest a Pekingului. Sicriul său se odihnește sub iarba înaltă până la genunchi. Îngrijitorul cimitirului, e un bătrân care fumează dintr-o pipă de lut, ne spune să nu ne facem griji în legătură cu jefuitorii de morminte: — Morții din partea asta sunt cunoscuți pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Ming Yuan, Marea Grădină Rotundă, și mă ia cu el. Este cel mai frumos dintre multele sale palate de vară. Generații de împărați au venit aici pentru a-și hrăni solitudinea. Locul este el însuși o legendă. E situat la nord-vest de Orașul Interzis, la optsprezece mile de Peking. Aici se află grădini în grădini, lacuri, pajiști, văi acoperite de ceață, pagode, temple și palate minunate. Ai putea colinda de la răsăritul până la apusul soarelui fără a vedea aceeași priveliște de două
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
popularitate contestându-l pe prințul Kung și făcându-l „sclavul diavolului“, însă ce poate fi mai ușor decât să mârâi la cineva? Prințul Kung are o misiune urâtă, dar necesară. Biroul său se află într-un templu budist distrus din nord-vestul Pekingului. Este un loc murdar, pustiu, lipsit de veselie. Prințul muncește necontenit, iar rezultatul negocierilor sale este aproape întotdeauna dinainte știut. Trebuie să fie de nesuportat. Cifrele cerute de străini ca despăgubiri și reparații sunt ridicole, cu mult peste orice
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2323_a_3648]
-
Îl convinsese compania mea și nu șansa de a scăpa de mizeria lipicioasă și claustrofobia autobuzului. —Excelent. Hai să ne Întâlnim În fața apartamentului unchiului meu la, să vedem, cam În jur de șase? E pe Central Park West, colțul din nord-vest al Sixty-eight Street. E bine așa? Avu timp doar să-mi spună că de-abia aștepta Înainte ca Philip să se materializeze afară și să mă târască pur și simplu Înăuntru de braț. Nu m-a deranjat prea tare, totuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2293_a_3618]
-
intermediar regional pentru Programul operațional sectorial pentru dezvoltarea resurselor umane - Regiunea Sud-Vest Oltenia; ... e) Organismul intermediar regional pentru Programul operațional sectorial pentru dezvoltarea resurselor umane - Regiunea Vest; ... f) Organismul intermediar regional pentru Programul operațional sectorial pentru dezvoltarea resurselor umane - Regiunea Nord-Vest; ... g) Organismul intermediar regional pentru Programul operațional sectorial pentru dezvoltarea resurselor umane - Regiunea Centru; ... h) Organismul intermediar regional pentru Programul operațional sectorial pentru dezvoltarea resurselor umane - Regiunea București-Ilfov. 3. Agenția Națională pentru Plăți și Inspecție Socială (1.494 de posturi
EUR-Lex () [Corola-website/Law/206987_a_208316]
-
București, 8 martie 2002. Anexa A România - Proiectul de reabilitare a drumurilor, etapa a V-a DESCRIEREA TEHNICA Scopul acestui Proiect este de a moderniza mai multe sectoare din rețeaua principala de drumuri însumând 745 km în părțile de sud-vest, nord-vest, nord-est și de centru ale tarii. Proiectul include proiectarea și achiziționarea de teren, construcția, supervizarea lucrărilor și punerea în funcțiune a următoarelor componente: A. Consolidara carosabilului existent Partea carosabilă existenta va fi consolidata folosindu-se următoarea metoda: ● 4 cm strat
EUR-Lex () [Corola-website/Law/250492_a_251821]
-
și în restul teritoriilor daco-romane a unei dense și statornice populații de agricultori, crescători de animale și meșteșugari. Culturile acestei perioade sunt: Costișa, Botoșana, Hansca, în Moldova și Basarabia, Ipotești, Cândești, în Muntenia, Bratei,Țaga, Bihor, în Transilvania și în nord-vestul Daciei. Această civilizație și spiritualitate veche românească, din secolele IV-VI, este unitară, consecință a unei evoluții identice social-economice și etno-lingvistice în regiunea nord dunăreană și a legăturilor cu civilizația romano-bizantină.25 La începutul secolului al VII-lea, în aria
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
sud-dunăreni ce-și exercitau jurisdicția și în stânga Dunării erau divizați, dar se pare că aceste dispute au atins prea puțin pe credincioșii simpli daco-romani. Însă o influență a venit de la instalarea, după 275, a dacilor liberi, infiltrați din teritoriile de nord-vest și din cele est-carpatice, care prin credința lor tradițională (zalmoxiană) au contribuit la întărirea rezistenței mediului rural autohton în fața penetrației religiei creștine. Au pătruns apoi elemente etnice germane, purtătoare ale culturii Sântana de Mureș, ritul funerar reflectă o diversitate de
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
cupă getică cu cruce, la Mitoc-jud. Botoșani, cruciulițe din sidef din secolul III, iar la Tăcuta, la nord de Vaslui, obiecte ceramice având semnul crucii și morminte creștine 33. Un bastion al păgânismului l-au constituit ținuturile de vest și nord-vest (Crișana și Maramureș), locuite din vechime de dacii mari, sunt mai puțin cunoscute, lipsesc informațiile scrise, după 275, ca și descoperirile arheologice. Materialele aflate aici nu sunt unitare, instabilitatea etno-demografică din zonă era accentuată. Sub aspect religios, universul spiritual al
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Maramureș), locuite din vechime de dacii mari, sunt mai puțin cunoscute, lipsesc informațiile scrise, după 275, ca și descoperirile arheologice. Materialele aflate aici nu sunt unitare, instabilitatea etno-demografică din zonă era accentuată. Sub aspect religios, universul spiritual al locuitorilor din nord-vest era dominat întrutotul de păgânism, lipsesc complet urmele creștine, iar populația autohtonă și-a conservat propria civilizație până în pragul secolului al V-lea, la fel și tradițiile spirituale. Sarmații (iazigii) au morminte de înhumație, iar germanii (vizigoții, gepizii) practicau același
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
urmele creștine, iar populația autohtonă și-a conservat propria civilizație până în pragul secolului al V-lea, la fel și tradițiile spirituale. Sarmații (iazigii) au morminte de înhumație, iar germanii (vizigoții, gepizii) practicau același rit funerar. Locuitorii autohtoni din vest și nord-vest nu aflaseră, între 275-400, de creștinism. În concluzie, în secolul al IV-lea, viața religioasă din spațiul carpato-dunăreano-pontic este un tablou cu patru registre pe care am încercat să-l zugrăvim veridic mai sus. Concluzie Concluzie, creștinarea daco-romanilor a început
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Dunăre, la Romula (Reșca, jud. Olt). În vestul Daciei, s-au aflat materiale creștine la Lipova și Pecica (jud. Arad), Periam (jud. Timiș), iar în Transilvania, obiecte creștine s-au descoperit la Porolissum, Potaissa, Apulum, Ulpia Traiana, Dej ș.a. În nord-vestul Daciei, bastion al păgânismului, materiale creștine din secolele V-VI lipsesc cu desăvârșire. La sud și est de Carpați crește numărul materialelor creștine, în aceste secole, ceea ce probează aici un adevărat misionarism creștin de factură internă, fapt ce a impulsionat
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
din alte zone, precum Budureasca, Davideni, Botoșana. Înfățișată astfel, imaginea răspândirii creștinismului în nordul Dunării, în secolele V-VI, este neverosimilă. Există pete albe pe harta răspândirii creștinismului în stânga (nordul) Dunării: nordul extrem al Moldovei, spațiul dintre Prut și Nistru, nord-vestul țării (Maramureș și Crișana) nu se creștinează destul sau deloc -aici, atașamentul față de credințele vechi era mai puternic. Integrarea treptată în creștinătate a unor grupuri umane autohtone din anumite regiuni este una din cauzele conservării mai îndelungate a credințelor vechi
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
provinciei Dacia, în Crișana și Maramureș, ele sunt complet absente ca și înainte. Explicația acestei situații: schimbările de structură în civilizația Transilvaniei, odată cu sfârșitul secolului al VII-lea (bulversările politice și demografice în urma pătrunderii unor grupuri numeroase de slavi dinspre nord-vest și infiltrarea avarilor târzii pe valea Mureșului). În Banat, la Sânnicolau Mare (jud. Timiș), s-a aflat un tezaur cu vase de aur cu cruci și inscripții, de proveniență bizantină. La sud de Carpați, obiectele creștine sunt puține, situație explicabilă
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
în locul scaunelor episcopale latine anterioare (secolele IV-VI), precum Durostorum (Dârstor) și Bononia (Vidin), a contribuit mai mult la întărirea legăturilor bisericești cu slavii sud-dunăreni. Pandele Olteanu, slavist, pe baza unor elemente toponimice și lingvistice, a dovedit că Transilvania de nord-vest și Maramureș s-au aflat în sfera de influență cultural-bisericească a Moraviei Mari, zonă din care au pătruns unii termeni în limba română. Prin acești ucenici moravi, ritul bizantino-slav a reușit să pătrundă în regiunile noastre de nord și nord-vest
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
nord-vest și Maramureș s-au aflat în sfera de influență cultural-bisericească a Moraviei Mari, zonă din care au pătruns unii termeni în limba română. Prin acești ucenici moravi, ritul bizantino-slav a reușit să pătrundă în regiunile noastre de nord și nord-vest. Pr. Păcurariu presupune că lipsa cărților de slujbă traduse în limba română a fost un alt motiv care a determinat pe acei episcopi, horepiscopi și preoți să adopte limba slavă în care se traduceau cărțile sfinte. Apoi este interesant de
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
Pornind de-aici, ei au pus stăpânire pe întinse teritorii aflate la est de Nipru, ajungând până în bazinul Donețului. O altă direcție de înaintare a goților a fost spre sud și sud-est, de-a lungul Nistrului, ajungând pe coasta de nord-vest a Mării Negre, unde se afla orașul Tyras. Prin înaintarea lor în cele două direcții, spre est și sud, goții și-au asigurat dominația asupra unor regiuni întinse din estul Europei, ce se întindea din Volynia (Polonia), la nord, până la Dunărea
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
goților. Între cele două ramuri ale goților s-a produs o ciocnire, în urma căreia gepizii au fost înfrânți. Aflați în căutarea unei noi patrii, după ce-au părăsit țărmul Balticei, gepizii s-au stabilit în apropierea Daciei, în regiunile de nord-vest, dar goții s-au opus cu armele și gepizii au pierdut lupta. După înfrângere, gepizii s-au retras (stabilit) pe versantul Carpaților nordici, unde anterior locuiseră costobocii sau vandalii. Participarea lor, în 269 d. H., într-o coaliție a triburilor
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
supraviețuit, după 567, prin integrarea lor în structura laxă a khaganatului avar, unde au îndeplinit anumite rosturi politico-militare în teritoriile mai greu de controlat de avari. În aceste condiții, este explicabilă extinderea ariei lor de instalare din Câmpia Tisei în nord-vestul Daciei, în interiorul arcului carpatic până la Mureș. Așezările lor de pe teritoriul de azi al României și Ungariei, ca și necropolele descoperite sunt dovezi în acest sens. Nu mai este însă o lume pur germanică, ca înainte de 567, deși s-au păstrat
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]
-
înfrângerea lor, nepotul regelui se refugiază cu tezaurul tribului, împreună cu episcopul arian, la Constantinopol. Un număr mic de familii gepide îi însoțesc pe longobarzi, în Italia, în 568, dar majoritatea lor neavând unde să se refugieze, au rămas pe loc (nord-vestul Daciei) și cu timpul vor fi asimilați de populația autohtonă. 23 Această susținere se bazează pe informații culese din surse bizantine. Astfel, în 593, generalul bizantin Priscus organizează o expediție împotriva slavilor din Muntenia răsăriteană, unde este ajutat de un
[Corola-publishinghouse/Science/1523_a_2821]