7,756 matches
-
1941 ; <endnote id="cf. 693, II, p. 85"/>). În celebrul său răspuns la ancheta „De ce cred În biruința mișcării legionare ?” (Buna Vestire, nr. 244, 17 decembrie 1937), Mircea Eliade se arăta Îngrijorat că „neamul românesc”, fiind „cotropit de evrei”, va pieri „Îmbătat de vorbe și alcool” <endnote id="(675, p. 64)"/>. Pentru Corneliu Zelea Codreanu, publi cistul român Petre Pandrea, care În anii ’30 scria la ziarul „jidovit” Adevărul, era un „șabăs-goim” angajat la „taraba Sărindarului” <endnote id="(771, p. 187
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
14, 47), deci de un iudeu cu nume latinizat, Malhus. Fiind singurul gest violent pe care evangheliile Îl Înregistrează În această scenă extrem de importantă (gest pe care Isus Îl dezaprobă : „Toți cei ce ridică sabia - spune El - de sabie vor pieri” ; cf. Matei 26, 52), putem bănui că este vorba de un act simbolic de „asurzire” a agresorilor iudei, așa cum mai sus am prezentat unul de „orbire” a acestora. De altfel, această teorie pare a fi confirmată de faptul că Isus
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
ajuns la cunoștința creștinilor și, probabil, au generat sau doar au amplificat supersti țiile În discuție. Alte credințe populare românești (destul de confuze) susțin că solomonarii care intră În „școala de solomonărie” ies cu unul mai puțin. „Dintre ei, unul totdeauna piere acolo” ; acesta „dispare”, pentru că „Îl duce duhul cel necurat” <endnote id=" (35, p. 145)"/>. Astfel de eresuri au fost comutate și pe seama evreilor, asociindu-se (sau identificându-se) „jidovii” cu „solomonarii”, „sinagoga” (adesea numită În idiș shul = „școală” ; <endnote id
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
endnote id="(264, pp. 123-127)"/>. Iată câteva exemple de asemenea analogii Între imaginea evreului (biblic sau contemporan) și imaginea românului despre el Însuși : „Ca și jidovii, ce pentru necredința lor, până a se băga În pământul ce li se făgăduise, pieriră În pustie, [neamul românesc] nu va vedea pământul ce i s-a făgăduit, anume Împărăția cerului” (Gherontie Cotore, 1746) ; „Veți hi cum furăț’ pân-acum,/ Cumu-s jidovii blăstămați, iacă !.../ Ce n-au țară, ci trăiesc pe drum” ; și „Vedeți [...] pe
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
arăta În continuare. Remedii magice Împotriva acestui semn de „piază rea” sunt următoarele : se aruncă cu un șomoiog de paie Înspre popă, se face un nod la batistă, se fac 40 de pași Înapoi sau se scuipă și se zice „Piei, drace !” <endnote id="(137, p. 278 ; 149, pp. 100-101 ; 33, p. 59 ; 229, p. 18)"/>. În forme similare, credința se regăsește și la alte populații din vestul Europei (englezi, francezi, spanioli, germani ; <endnote id="cf. 149, p. 101"/>), dar și
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
sau duhul rău - care stă la pândă, „la Început de drum” sau „la răscruce” - va fugi de preot și va intra În drumețul creștin, mai slab protejat. Așa se explică gestul magic de a scuipa și de a striga „Ptiu, piei drace !”, ca remediu Împotriva Întâlnirii cu o față bisericească, și de aceea această Întâlnire este socotită de rău augur. Dimpotrivă - În aceleași coordonate ale logicii mentalității magice -, creștinul obișnuit este „mai aproape de Dumnezeu” și deci mai protejat de Diavol decât
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
p. 25)"/>. În cadrul unui proces, Înscenat În toamna anului 1791, patru evrei din comitatul Sătmar au fost acuzați că ar fi omorât În scopuri rituale un copil, În vârstă de 13 ani, din târgul Pir. Ei au fost condamnați „să piară din rândul celor vii, prin decapitare” - cum spune sentința. Totuși, În urma recursului, inculpații au fost achitați (În 1796), fiind În schimb pedepsiți cei care - prin intimidare și tortură - au obținut mărturii false privind infanticidul <endnote id="(124, p. 355)"/>. Cu
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
țării sunt rechiziționate spre a efectua acest transport, dar el se va face numai cu cele mai mari greutăți, căci țara nu numără astăzi mai mult de 14 până la 16 mii de care, din cauza nenumăratei mulțimi de boi, care a pierit în slujba armatei și a bolii epizootice. Autoritățile locale au expediat emisari prin ținuturi și fac toate opintelile spre a satisface cererea E. S. d. general Kiseleff, care le-a făcut răspunzătoare de neexecutarea ordinelor sale. Mai multe mii de sănii
Acţiunea politicii ruse în Ţările Române povestită de organele oficiale franceze by Radu ROSETTI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/101003_a_102295]
-
lăsând În urmă o dâră distinctă de sudoare dospită și motorină. Mă și mir cum de am rezistat, Relule, În ocna aia. — Cum-necum, uite că alții stau și câte treizeci de ani și nu se mai miră. — Ălora le-a pierit și li s-a tocit... Cum să spun? — Nu mai spune. Mai bine ne pierea și ni se tocea și nouă, decât să fi stat aicea pe bancă cu trei lei În buzunar. Trăsnea a motorină. Din jumătate În jumătate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
de am rezistat, Relule, În ocna aia. — Cum-necum, uite că alții stau și câte treizeci de ani și nu se mai miră. — Ălora le-a pierit și li s-a tocit... Cum să spun? — Nu mai spune. Mai bine ne pierea și ni se tocea și nouă, decât să fi stat aicea pe bancă cu trei lei În buzunar. Trăsnea a motorină. Din jumătate În jumătate de oră se oprea din lucru ca să toarne motorina În polizorul pneumatic pentru a-l
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
vedeam cu mâna pe fruntea rece și fierbinte a tatălui meu, contabilul de cursă lungă răpus de norme duble și triple, și ceva Îmi spunea că dacă aș rămâne aici, aș avea poate parte de o moarte la fel de glorioasă. Aș pieri strivit ca o broască sub sutele de kilograme de manuscrise ale romanelor vieții mele. M-ar Înghiți ca pe un dumicat amar toată istoria aia de o amplitudine monstruoasă și m-ar scuipa printre gunoaiele din spatele unei hale sau unei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
și sute de ori, părințele, i-am făcut găoaza harcea-parcea. Luă În mână umflătura șlițului și i-o arătă: pune mâna aici ca să vezi cu cine ai de-a face. Andrei scuipă scârbit În direcția șlițului. Nu scuipa că-i piere gustul, părințele. Da’ dacă tu mă iei așa ca la miliție, de câte ori, la ce să mă cac pe mine, că n-am nici un interes. Pot să-ți spun că doar de trei sau patru ori am fost cu Viorel. Păi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
mâncare de cartofi scăzută, cu multă ceapă prăjită În ea. Se răcise și era numai bună de mâncat. * O vedeam că se uită cam cruciș tot Învârtindu-se prin țarcul ei printre noi, goală pușcă și parcă i-ar fi pierit tot cheful. Ce naiba nu priise? Tăcea Încruntată acum, nu mai gemea și nu mai mugea și nu mai dădea din mâini. Cam dădusem buzna și profitasem, ăsta-i adevărul. Picasem nu prea bine acolo-n agoniseala ei, măcar că Andrei i-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
dacă nu un țarc și un abator de vorbe În care ați băgat oamenii pe rând și la grămadă și-ați scos cenușă și cadavre? N-a mai rămas nimic viu. Omoară și iarăși omoară, tot ce e viu să piară. Asta ați făcut. Comunismul, visul vostru de aur, slujbele voastre și familiile voastre, lefurile și pensiile voastre, cărțile voastre și ziarele voastre, acum ștergeți-vă cu ele la cur! Poporul nu vă mai vrea, pământul nu vă mai rabdă, dar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
ei de-a lungul și de-a latul acestui loc de verdeață. Steagul Revoluției va flutura prin toate orașele și cătunele piei jegoase de comuniști. Noi Îi vom stârpi, noi vom scăpa omenirea de ei, de toți absolut. O să le piară urma și graiul. Nimic nu mai e al lor, decât numai moartea. Toate orașele și așezările, ogoarele și animalele și fabricile, cât vezi cu ochii, toate-s ale noastre. Noi le-am făcut, noi suntem stăpânii acestui loc de verdeață
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
ele, copiii voștri pe care i-ați văzut crescând frumoși și sănătoși, tristețea și fericirea și toate speranțele voastre și vorbele care v-au dat să mâncați și cu care ați rezistat: Omoară! Omoară! Omoară! Tot ce e viu să piară! Drept care, obștea scriitorilor urează. Pentru a da. Acțiunile sale mobilizatoare. O nouă strălucire identității și numele de România Socialistă. Dumitru Radu Popescu cu Numele comunistului de omenie. Ioan Alexandru cu Patria și Poezia. Dumitru Almaș cu Făuritor de istorie. Ion
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
le-a spus niciodată nimănui, pe care dintotdeauna le-a ascuns și le-a ținut doar pentru ea și ar vrea să le uite și ea Însăși. Nimic nu trebuie uitat și nu trebuie ascuns, i-am spus, fiindcă totul piere și se ascunde de la sine, fără nici un gest din partea noastră. I-am arătat teancul de hârtii scrise care stătea să cadă peste ea În pat și s-o facă terci dimpreună cu copilul din ea, tot acel bălegar al vieții
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
spre nenorocul familiei imperiale. Beatrice, cealaltă nepoată a reginei Victoria, s-a căsătorit cu Alfonso al XIII-lea, regele Spaniei, cu care a avut șapte copii, din care trei fii: doi dintre aceștia au fost atinși de maladie și au pierit din cauza unor hemoragii. Alfonso al XIII-lea a abdicat în 1931. O altă maladie ereditară descrisă de medicul suedez Waldesntrom, porfiria, se caracterizează prin proliferarea globulelor albe numite limfocite. E o boală foarte rară (un caz la 250 de mii
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
1871, a existat cel puțin un membru al familiei sale care a decedat, a fost rănit sau a avut casa distrusă 17. În fiecare dintre cele 36.000 de orașe și sate franceze, un monument este dedicat celor care au pierit în timpul războaielor cu Germania. În februarie 1955, 30% dintre francezi credeau că Germania reprezenta "pericolul", în timp ce 40% se temeau în special de Uniunea Sovietică. Din noiembrie 1954 până în mai 1956, proporția de francezi care au avut "o opinie proastă sau
Comparaţii şi explicaţii în ştiinţa politică şi sociologie by Mattei Dogan [Corola-publishinghouse/Administrative/918_a_2426]
-
n-am crede că la distanță de timp, Biserica Blajului nu va reveni la lumină? Nici un sacrificiu nu este zadarnic și episcopii uniți morți în închisori, de dincolo de viață își exercită mai departe misiunea lor sacerdotală. Mica Romă nu va pieri!” (Pamfil Șeicaru „Mica Romă”) Biserica unită cu Roma a apărut prin unirea cu Sfântul Scaun a unei părți însemnate a credincioșilor ortodocși din Transilvania secolului al XVII-lea, în condițiile în care Imperiul Austro-Ungar era în expansiune și puterea otomană
Franciscanii în Ţara Românească by Consuela Vlăduţescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100986_a_102278]
-
de lipsă de interes și de ignoranța francezilor care le viziteaz) țară. Pentru a trage o concluzie la conversația noastr): multe state din Europa Occidental) cred c) sistemul capitalist este terminat și c) democrația liberal) este pe punctul de a pieri. Dac) Franței i-ar p)să de democrația liberal), de libertate, atunci ar adopta alt) atitudine fâț) de Israel, singura tar) din Orientul Mijlociu ce reprezint) libertatea. Ins) Franța prefer) feudalismul arab, socialismul arab, comunismul chinez. Prefer) s) fac) afaceri cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
a murit și aceast) conștientizare. O, Înainte de 1939, evreii din Europa Central) și de Est au creat o civilizație bogat), vital) - o cultur), o literatur), instituții. Toate acestea au disp)rut În morminte și În cuptoare. Iar când ele au pierit, doar sinagogile mai asigurau coeziune vieții evreilor În aceste vremuri tot mai lipsite de spiritul religios. Este unul dintre motivele care au determinat succesul clericalismului evreiesc În Israel. Politicienii noștri sunt obligați s) fac) tot posibilul pentru a ne strânge
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2110_a_3435]
-
ei sînt artileria grea, cu care doboară toate zidurile chinezești, cu care silește să capituleze chiar cea mai Îndârjită ură a barbarilor față de străini. Ea silește toate națiunile să-și Însușească modul de producție al burgheziei dacă nu vor să piară; ea le silește să introducă la ele Însele așa-zisă civilizație, adică să devină burgheze. Într-un cuvânt, ea Își creează o lume după chipul și asemănarea ei. Karl Marx; Friedrich Engels, Manifestul Partidului Comunist, Editura Politică, București, 1962 Este
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2108_a_3433]
-
decât biblicul Adam, Egor refuză și distruge ispita, sparge cu toporul portretul domnișoarei Christina, străpunge cu o țepușă locul din pivniță În care se presupune că se ascunde ziua strigoiul și, În cele din urmă, dă foc conacului pentru a pieri astfel casa blestemată și a se risipi vraja malefică. Legătura dintre cele două lumi este făcută de Simina, mica vrăjitoare, „ea este principala suveică În textul eliadesc” (/114). Prin ea „poruncește” Christina, personajul supranatural, dar ea tinde să-și asume
FORMELE FUNDAMENTALE ALE SACRULUI ÎN OPERA LUI MIRCEA ELIADE by GHEOCA MARIOARA () [Corola-publishinghouse/Science/1287_a_2109]
-
din secolele al XVI-lea al XVII-lea. Furnicoleul apare exclusiv în Iov 4:11, cuvântul având așadar caracterul unui hapax legomenon. Iată contextul citat, în facsimil și în transcrierea mea fonetic-interpretativă: Biblia de la București, 1688 (BIBL. 1688): Furnicoleul au pierit neavând mâncare și puii leilor s-au părăsit unul de altul. Ms. 45: Furnicoleul au pierit neavând mâncare și țâncii leilor s-au părăsit în de sine. Ms. 4389: Furnicoleul au pierit pentru că n-au avut să mănânce. Notă marginală
[Corola-publishinghouse/Science/1560_a_2858]