7,819 matches
-
și înțelegere maleabilă, primește legea, ca să spunem așa, de la înșiși subiecții săi, în avantajul cărora este instituită, iar minunata sa alcătuire este tocmai aceea de a putea face orice bine și absolut nici un rău; în aceasta constă singura sa superioritate, singurul drept care o avantajează, dreptul de a se bucura de bine. Așadar acel dulce principiu al conducerii ecleziastice, care se manifesta deplin în primele veacuri ale Bisericii, și, în special, în alegerea primilor păstori era acesta: "Clerul judecător, poporul sfătuitor". Cu
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
mult, va fi de ajuns, ca să lămurim situația, să avem un principiu sigur, confirmat de experiența universală și care rezultă din natura omenească și cea a lucrurilor, care este următorul: "Fiecare corp moral sau persoană morală, vorbind în general, este singurul în măsură să judece ceea ce îi convine cel mai mult", căci este iluminat de propriul interes care este cel mai sigur și mai vigilent. Orice excepție s-ar găsi acestei legi care conduce toate corporațiile, toate societățile, ea va rămîne
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
întîi acelea care fac dovada nimicniciei tuturor lucrurilor; apoi cele care smeresc în mod deosebit omul și în al treilea rînd, cele ce îi smeresc persoana. 4. După cum el este un atom în comparație cu universul, tot așa este nimic în comparație cu Dumnezeu, singurul de la care provin toate lucrurile sale bune. Vinovăția în care a fost făcut, aplecarea către rău pe care o poartă în sine și păcatele cu care el însuși s-a încărcat trebuie să-l convingă de două mari adevăruri: I.
Cele cinci plăgi ale sfintei biserici by Antonio Rosmini [Corola-publishinghouse/Administrative/912_a_2420]
-
părinților, iar tortul de ciocolată ales de la cea mai bună cofetărie locală avea ca inscripție „Cum vă place?“, semn că și În materie culinară piesa putea trezi Întrebări. Ultimul a apărut actorul care-l juca pe Jacques Melancolicul. Personajul era singurul care nu accepta să revină din pădure. În piesă, el rămâne izolat, singur În neîncrederea pe care o are În oameni și viață. Și actorul, poate prea identificat cu rolul, a rămas după spectacol și el singur În pădure, contemplând
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
nu este o stare permanentă. Cartea lui Stanislavski, Munca actorului cu sine Însuși, spune clar despre ce e vorba, numai că puțini fac mai mult decât să citească titlul. Cei care evoluează cu adevărat, lucrând constant cu ei Înșiși, sunt singurii care-și mențin vie și intactă floarea tinereții, lucru foarte rar obținut. Cum ar spune Grotowski, numai atunci are loc osmoza Între trup și esență: „Când ești tânăr, să fii organic e un lucru fundamental. Dar să rămâi numai la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
Privim lucrarea cu atenție, dar nu putem stabili autorul, iar cei de la muzeu nu ne pot lămuri. Sunăm la București, îl găsim pe Radu Ionescu. El știe ce este de făcut. După aproape două săptămâni, aflăm că am dat peste singurul Tițian din țară! Propunerea făcută Studioului Sahia este aprobată: Secretul unui tablou intră în lucru. La premiera filmului, bucurie mare... Care nu ține, din nefericire, prea multă vreme. Nu trece mult și muzeul din Sibiu este jefuit de mai multe
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
nici față de tine însuți, mai ales față de tine însuți; când în chinuri și în istovire te alipești de idealul urmărit și cauți să te confunzi cu dânsul, în ciuda ta și în ciuda celorlalte, o, cât îți e de necesar acel prieten, singurul, căruia îi poți șopti în taină ceea ce nici ție însuți nu cutezi a-ți mărturisi, pentru ca nu cumva în ceasul hotărâtor să te înspăimânți și să dai înapoi! Á l’inverse de l’amour, l’amitié ne se suffit pas
Castele în Spania: cronică de familie: 1949–1959 by Petre Sirin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1370_a_2888]
-
tinere, sexy, ahtiate după bărbați, fiindcă sexul bărbătesc german era sau schilodit în cârje, sau mort pe front. Cele două ghide duc o intensă și combativă activitate noc turnă în paturile românilor. Suntem cazați într-un internat aflat în vacanță. Singurul care nu poate profita de generozitatea donatoarelor e soțul meu, care-a venit cu marfa de-acasă. R.P. Repet, știu că nu vă plac citatele, dar nu rezist: „A merge în vacanță cu soția înseamnă a te duce la resta
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
și tuturor persoanelor care m-au ajutat în acestea 1. Apoi, la pregătirea altarului și la înveșmântare, mi-a venit șsă spunț: „Părinte veșnic, confirmă-mă; Fiule veșnic, conf...2 etc.; Duhule Sfinte veșnice, conf... etc.; Preasfântă Treime, conf... etc.; singurul meu Dumnezeu, conf... etc.”, cu mult avânt și evlavie și lacrimi, repetând aceasta de multe ori și simțind aceasta foarte adânc, ca și cum aș zice: „Părinte veșnic, nu mă vei confirma, oare?”, ca și cum aș fi fost sigur de „da”; la fel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
Dan Huideș și Nirmal Bakti, la înălțimea îngerilor! Afară, coroana solară își presăra ploaia fină de steluțe aurii și luminoase asupra sahasrarelor noastre deschise la maximum. Nu știu dacă aș dori a mai scrie ceva... Cu siguranță, nu voi fi singurul care își va exprima trăirile avute la această ediție românească a sărbătorii Sahasrarei și nici cel mai fin observator. Câte spirite, atâtea experiențe! Eu am văzut și trăit iubirea și doar despre iubire am vrut să fie vorba în... fraza
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
v-am enunțat echipa: Dana, Diana, Mariana, Vali și... subsemnatul! Brăila, 28 decembrie 2003 Note de jurnal: să fim atenți la minuni! Adeseori avem impresia că societatea, că viața ne rămâne datoare. Ni se pare că noi suntem cei buni, singurii merituoși și începem să privim cu reproș către Cer și chiar îndrăznim să ne certăm cu El: - Doamne, mai vezi-mă și pe mine! Cât suntem de naivi! Cât de firavă este credința noastră! Când ar fi suficient să ne
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
condițiile normale! Aveam o tapasia nouă ce trebuia depășită și pe care am depășit-o, la fel ca și pe cea cu dușul cu căldărușa de la Belapur, la fel ca și odihna pe ziare de la Moscova! Și nu am fost singurul care să accepte cu seninătate tapasia: toți și-au găsit locul și au adormit cu gândul la bucuria zilelor următoare, la SHRI MATAJI, la Crăciun!... Practic, șocul s-a ameliorat repede și a dispărut complet, odată cu instaurarea somnului. Și de
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
Pe la ora opt seara ni s-a aprobat cazarea, iar la hotel am fost duși abia pe la doisprezece noaptea. Părerea mea deatunci, ca și de-acum, este că rușii își bat joc, într-un mod premeditat, de turiști. Nu eram singurii în situația aceasta. Așteptând noi îmbarcarea în autobuze pentru hotel, la un moment dat, ne-am (de fapt, m-am) precipitat și am intrat pe o altă poartă; era să ajung în Turcia! Mi s-a făcut controlul bagajelor și
Nevăzutele cărări by FLORIN MEȘCA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91862_a_93220]
-
CNSAS, în care a dovedit calități "vocale" mai ceva decât vestiții "Cântăreți din Nürenberg"! Dar despre asta, mai încolo)! Întâlnirile diplomatice erau ocazii de a discuta, de a revedea persoane interesante, de a-mi îmbogăți informațiile de la "surse sigure". Fiind singurul "socialist european", eram curtat de toți ceilalți șefi de misiune, așa că "trocul de informații" era avantajos pentru ambele Părți. Fiindcă la acțiunile ambasadelor erau invitate și oficialități chiliene, trebuia să fii mereu atent ce și cu cine vorbești, un rector
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
dădeau "darul" erau săltați cu tot cu "agoniseală" și eu eram anunțat de la Constanța: "A plecat motonava spre Viena fără orchestră". (Mi-a venit să râd odată, fiind anunțat că nu toată orchestra a fost "reținută", ci doar violonistul, chitaristul și pianistul, singurul "curat" fiind percuționistul. Știam că există partituri și pentru tobe, dar totuși pe motonavă nu se interpreta "Aida" sau "Nabuco"!) Dificultățile cu firma respectivă, a treia ca furnizoare de valută în relația ONT, apăreau la sejururile și circuitele din țară
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1570_a_2868]
-
merita să fie așezată, prin biblioteci, într-un raft al clasicilor, descrie unul din cele mai cumplite destine” (n.ed.). Ea se numește „TRECUT”. Viitorul, pentru vârsta noastră, nu prea există.... Ne rămâne așadar bucuria prezentului, savurarea clipei și cultivarea spiritului, singurul care durează în Eternitate...
PESTE VREMI…ISTORIA UNEI GENERATII – PROMOTIA 1952 – by Șorea Niculai () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91807_a_93314]
-
pentru ea. Era un visător, cum reieșea și din singurul tablou pe care se chinuia să-l termine, ce reprezenta un singur copac într-un fond ciudat, dar simpatic realizat, albastru, ce îți crea o stare de neliniște. Vasilică era singurul care nu picta, stătea liniștit ascultând un post de radio de la un tranzistor ce îl purta mereu, ținându-i de urât. El picta foarte greu și ar fi durat foarte mult până să termine un tablou. Adusese de acasă două
Aventuri în insula naivilor by Mihai DASCĂLU , Gustav Ioan HLINKA , Costel IFTINCHI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/316_a_626]
-
individualismul, ironiza pe inșii meschini ce fac dintr-o biată suferință personală (cauzată, de pildă - pilda o dădea chiar marele poet - de un cui în talpă) o tragedie universală. Mentorul meu ocazional bătea, cu alte cuvinte, șaua ca să priceapă iapa... Singurul care m-a înțeles atunci a fost tata, fire turbulentă, înclinată spre revoltă, gata să vadă peste tot și să combată nedreptatea. Nu mi-a făcut nici un reproș, a încercat să mă ajute deși știa că nu se mai poate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
repede și lin pe locul cald unde ai stat, se întâmplă să accepte schimbarea de situație, dar se poate întâmpla, la fel de bine, să protesteze prompt, sărind demonstrativ jos, în ciuda bunelor tale intenții de care n-ar trebui să se îndoiască. * Singurul lor mare defect e suspiciunea. Cu o unică excepție, l-am găsit întotdeauna foarte greu pe Gălbenuș, după căderile sale de la etaj: refuza, pur și simplu, să colaboreze cu noi, căutătorii lui disperați. Degeaba Dani și cu mine, bătând în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1874_a_3199]
-
a fost privită de organele securității cu asprime și importanță . ”Revoluționarii din 14 decembrie 1989” ne-au “gratulat” cu epitetul “scrisoriști”folosind diverse ocazii de a ne expedia cu ostentație în derizoriu . În acțiunea de minimalizare , de calomniere au fost singurii , în afară de serviciul “D” al securității . Pag. 270 - “Asta nu înseamnă că nu se putea întâmpla ca după mișcarea noastră totul să rămână la nivelul încercării , iar noi să murim prin pușcării , că PATRU DINTRE NOI ERAM DEJA CONDAMNAȚI LA MOARTE
RAVAGIILE NIMICULUI PRETENŢIOS by ALEXANDRU TACU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91634_a_93189]
-
Deci fapt este că s-a pierdut, că acest grup inte‑ lectual și de reflecție socială foarte puternic - cum era - a dispărut... V.A. : Liviu Antonesei a fost, un timp, președinte al Consiliului Județean Iași. A.M.P. : Da, a fost singurul care a intrat în politică ; ei erau toți mai mari ca mine, generația de care eram abso‑ lut convinși că va juca un rol după ’90. De fapt, nu s-a întâmplat deloc așa. Iar ieșirea aia studențească spontană a
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
subliniat că Iliescu era magnetizat de ce se întâmplă la Moscova. Nu găsea care era noul centru de putere de acolo. Gorbaciov ? KGB-ul ? Armata ? De-asta, confuz, a și încercat să încheie un tratat de prietenie cu Moscova. Am fost singurii care am făcut așa ceva. A.M.P. : Lui îi era frică. Asta poate e din patriotism. Îi era frică de o intervenție. Asta arăta că el nu mai perce‑ pea bine ce se întâmpla în jurul lui. V.A. : Încă de când era
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
de altă parte. A.M.P. : Exact. Cu șefii Partidului, dacă ar mai fi avut vreo legitimitate. Dar, la noi, regimul s-a dizolvat instan‑ taneu. Mai erau cei din Comitetul Executiv Central, care, până la urmă, au și fost condamnați. Sunt singurii care au fost condamnați în ’90. Această dizolvare instantanee a Parti dului Comunist a fost o lovitură cu totul și cu totul extraordinară. Mereu spun : au fost ei buni, Iliescu și locotenenții lui, dar oare armata ar fi lăsat pe
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
de Apărare a țării și am avut ocazia să văd cu ochii mei care era puterea pre‑ ședintelui ales. Încă nu reușise să scape de MĂgureanu, de Talpeș. Erau toți oamenii vechiului regim. Constantinescu era bolnav, avea febră, dar era singurul de-acolo care vorbea și se vedea că încearcă să facă ceva... Le spunea : „Dați-mi un sfat ! Ce să facem ?“. Ăștia se uitau pe pereți, evitau să răspundă. Era mai rău ca o ședință de pe vre‑ muri de la Partid
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
altă listă cu intelectuali mai puțin radicali, separat de prima. Și, ca să zic așa, ai noștri - atunci începusem să colaborez la revista 22 - erau convinși că vor câștiga. Iar eu, călĂtorind de la Timișoara - orașul era bastionul cel mai occidental și singurul în care exista o a doua Piață a Universității, singurul în care exista o altă opinie decât a feseniștilor - nu întâlnisem în tren un om care să spună că va vota cu opoziția. Stătusem 16 ore în trenul Ăla lung
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]