44,075 matches
-
masa a 1000 de boabe pe două probe a 500 semințe. Examinarea nodozităților s-a efectuat la îmbobocire, înflorire și începutul fructificării, după tăierea plantelor de la suprafața solului și spălarea rădăcinilor deasupra sitei cu ochiuri de 1 mm s-au examinat nodozitățile la 5 plante pentru fiecare variantă luată în analiză. Producția de biomasă aeriană pentru fiecare organ al plantei s-a determinat prin cântărire la balanțe electomecanice. Pentru fiecare variantă fertilizată s-au format probe medii de semințe pentru analize
NĂUTUL by OVIDIU UNGUREANU, MIHAIL AXINTE, GINA UNGUREANU, ELENA UNGUREANU () [Corola-publishinghouse/Science/91866_a_92807]
-
cu textele se situează, În realitate, la mijloc. Între o carte citită cu atenție și una care nu ne-a trecut niciodată prin mâini și de care nici măcar nu am auzit există multe situații intermediare pe care merită să le examinăm cu grijă. Astfel, În ceea ce privește cărțile pe care pretindem că le-am citit, e important să ne Îndreptăm atenția spre ceea ce se Înțelege exact prin lectură, aceasta putând să se refere de fapt la practici foarte diferite. Invers, numeroase cărți aparent
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
un suflet numai la gândul imensei cantități de scrieri care se acumulează În lume. Ce e mai năucitor, mai descumpănitor pentru spirit decât contemplarea pereților Îmbrăcați În piele și auriți ai unei mari biblioteci; și ce e mai greu de examinat decât aceste mormane de volume, aceste parapete de opere care se Înalță pe cheiurile Senei, milioanele de tomuri, de broșuri eșuate pe malurile ei, asemenea unor epave intelectuale aruncate acolo de curgerea timpului care se despovărează de ele și se
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
asemenea pasiuni. Despre cât de demnă de considerație este asemenea pasiune am și spus În cartea despre suflet, Întrucât - numai el din toate animalele - omul are putința de a râde. Vom defini deci de ce tip de acțiune este mimesis comedia, examinând astfel modurile În care comedia dă naștere râsului, și aceste moduri sunt faptele și vorbirea. Vom arăta cum ridicolul faptelor ia naștere din asimilarea de la cel mai bun la cel mai rău și invers [...]. Vom arăta deci cum ridicolul vorbirii
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
Alex: A face ce? Val: Chiar și filosofie. Alex: Cum s-ar spune "lumină din lumină", cuvînt din cuvînt, filosofie din filozofie. (ia ceva de pe masă) Irina: Unde-i mama să mă vizioneze? Val: Lasă că te vizionăm noi. (o examinează) Se aprobă. Dar cu unele obiecții... Ești prea frumoasă. Alex: Asta așa e. Val: Și prea multă frumusețe, dacă nu strică, nici prea mult bine nu face... Irina: Mie-mi spui! Nu mai departe distribuirea mea în, nici mai mult
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
și dispar ca fulgerele pe cer, din toată această zvîrcoleală lăuntrică rămînînd numai privirile fiecăruia spre fiecare; în această clipă, intră bunica; ca de obicei, aduce ceva la masă; dînd cu ochii de noii veniți și de încordarea tuturor, îi examinează pe fiecare din vecini, înțelege bine situația și, împotriva ei, își adaptează comportamentul) Bunica: Vasăzică iaca și musafirii! Bravo! (către vecini) Ei credeau că i-ați părăsit pentru că nu l-au mai ales rector. Da', iaca, nu i-ați părăsit
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
anume Sandra Heksjtovoian, o artistă absolventă a Artelor Frumoase din Caen: voia să-i arate ceva și să-i propună, desigur, finațarea unei expoziții. Ce-i arată? Mulaje după clitorisul personal, transformat În instalație. În seara aceleiași zile, acasă, Michel “examină cu atenție clitorisul lui Valérie.” Contrariată, amanta este calmată cu explicația: “E un demers artistic.” și finalul capitolului: “În fond, mi-am spus, această Sandra e mai degrabă o artistă bună; experimentul ei te incita să arunci o privire nouă
[Corola-publishinghouse/Science/2368_a_3693]
-
forma unui dispozitiv, constituindu-se mai degrabă într-o temă literară. Iar scopul acestui eseu nu constă în abordarea supravegherii din acest unghi. Este celebră cartea lui Michel Foucault, Surveiller et punir (A supraveghea și a pedepsi), în care autorul examinează practicile supravegherii în universul carceral și tot ceea ce acestea induc în planul gândirii politice. Foucault analizează Panopticon-ul lui Bentham, care permite unui singur gardian să supravegheze ansamblul celulelor dispuse circular, și asta fără ca deținuții să-și dea seama 1. Ei
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
că nimeni nu mai poate scăpa din plasa atent țesută de o supraveghere generalizată. Aidoma unui cancer metastazic, supravegherea se răspândește în întreg organismul social și contaminează ansamblul membrilor lui. Ce să faci ca să te salvezi? În 1984, George Orwell examinează reacțiile de apărare apărute într-o primă fază: izolarea, refugiul în singurătate, singurătatea unui „jurnal” interzis, de pildă, singurătatea în sânul unei lumi integral socializate. Numai că o asemenea însingurare, o asemenea rupere de ceilalți nu mai este astăzi cu
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
d'un heritage.76 III. Auto-organizarea: demarcație și remedii Von Foerster insista deja, s-a văzut, pe faptul că emițătorul și receptorul unei informații aparțin amîndoi aceluiași sistem. Apare aici, centrală, convergența lui von Foerster, Maturana și Varela 77. Să examinăm aserțiunile lui Maturana și ale lui Varela. Autorii noștri indică trei postulate: 1. Trei postulate Postulatul nr. 1 Lumea are o realitate obiectivă, independentă de noi, ca observatori. Acest postulat, confirmat de experiență, rămîne nedemonstrat. Postulatul nr. 2 Noi cunoaștem
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
colectată de organele senzoriale, și sursă pentru sistemele de aserțiuni obiective despre lumea exterioară, este înșelătoare. Pe de o parte, pentru că informația este fără valoare semantică, orice ar gîndi observatorul care adaugă o valoare semantică fenomenului biologic pe care îl examinează, ca și cum această valoare semantică ar participa la mecanismele realizărilor. Pe de altă parte, pentru că mediul înconjurător, ca agent perturbant, poate juca "rolul de circumstanță istorică în ceea ce privește apariția lor, nu și în ceea ce privește determinarea lor"79. Dacă există o realitate obiectivă ... accesul
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
și nocturne la ultimul etaj al MIT, convertind pe toată lumea... Chiar într-un domeniu ca terapia analitică, cînd este vorba de pacient, de suferință și de cură, mișcarea tautistă găsește cuvîntul vindecător pentru a-l antrena în vîrtejul general. Vom examina, în acest sens, așa-numita quick therapy, această practică curioasă de peste Atlantic, ale cărei ocolișuri le vom urmări cu B. Shaw și W. Erhard, și pe care o numesc "terapia Frankenstein" sau "terapia Mao". Practicile "mediatice" prin care toți ne
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
se poate defini dacă considerăm mesajul în sine, independent de ansamblu. Procesul comunicării nu ia în seamă decît simplul du-te-vino al unui dialog fără personaj. Nu ține seama decît de el însuși, adică comunicarea în propriul său obiect. Tautologie. Să examinăm îndeaproape, prin categoria noastră de tautism, poziția lui Baudrillard, unde realitatea trimite la ficțiune și ficțiunea este realitatea însăși 117. Papa, polonezii și simulacrele Să reluăm exemplul papei și al polonezilor. În marile ceremonii redate de Katz și Dayan există
Comunicarea by Lucien Sfez [Corola-publishinghouse/Science/922_a_2430]
-
decât în fața mijlocului pânzei. Din nou centrul compoziției s-ar muta spre dreapta. Acum locomotiva ar sta în locul său ca o masă statică, nemaifiind animată de o poziție excentrică. Și totuși, în fapt, privitorul nu s-ar simți liber să examineze această stare de lucruri. El ar fi incomodat de senzația că nu stă în locul potrivit. Pictura insistă pe coordonarea privitorului cu propria ei structură; corpul acestuia s-ar simți în dezacord cu pictura înrămată ca obiect așezat pe perete. El
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
trupul său, își întoarce capul în direcția mișcării atotcuprinzătoare spre stânga. Aceasta înseamnă că și aici lupta pentru scop transcende obiectivul tangibil oferit și trece dincolo de barierele picturii către o împlinire îndepărtată. Capitolul VII Centrii ca divizori Până acum am examinat centrul de echilibru ca stabilizator al greutății. Obiectele compoziției localizate în zona centrală sau pe axa localizată central au câștigat în forță și au fost protejate de respingerile și atracțiile pozițiilor excentrice. Chiar și obiecte localizate în afara zonei de mijloc
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
a distribuit cele cinci obiecte mai ales în planul frontal, ele fiind juxtapuse însă pe o suprafață bidimensională. La Chardin aranjamentul tridimensional făcut pe tăblia mesei apare cel puțin la fel de evident ca și cel din plan frontal. Ce vedem atunci când examinăm compoziția lui Chardin ca pe un aranjament în spațiu? Raportând obiectele unul față de celălalt, le percepem centrul comun ca fiind localizat în mijlocul lor, în golul oalei de aramă; este la o oarecare distanță de planul frontal, dar și aproape de mijlocul
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
dacă artiștii ale căror opere se conformează principiilor noastre compoziționale le-au folosit deliberat sau doar intuitiv. Folosirea intuitivă este pe de-a-ntregul posibilă dacă acceptăm că structura centrică și excentrică este inerentă oricărei perceperi depline. Cineva ar putea însă - examinând cu atenție prezenta carte - să devină conștient de aceste modele compoziționale, aplicându le intenționat. Se știe însă că regulile învățate sunt riscante în munca de atelier, ele pot avea tendința de a minimaliza judecata vizuală intuitivă a artistului. Atât timp cât riscul
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
temperamentală, ca la Nina Cassian, Veronica Porumbacu, Florența Albu, Cristina Tacoi etc. Sensibilități rafinate, extrase din arsenalul cotidian al feminității eterne, descoperim în poezia Ilenei Mălăncioiu, Floricăi Mitroi, Doinei Sălăjan și Ioanei Diaconescu. Lirica feminină se include în poezia eclectică examinată în acest studiu. Ea răspunde termenului în ce privește conținutul, iar la unele dintre poete și ideii de nerealizare în câmpul estetic. Am cita în acest sens pe: Irina Mavrodin, Ioana Bantaș, Valeria Boiculesi, Violeta Zamfirescu. O ipostază a liricii feminine ar
[Corola-publishinghouse/Science/1533_a_2831]
-
pe care le-am putea considera ca fiind în domeniul Răului. De văzut în acest sens, spre exemplu, gradul mare de penetrabilitate al ideii de Diavol. Alte exemple pot fi descoperite analizând diferitele șabloane vehiculate de filmele de groază și examinând succesul acestora. * Deoarece memele se răspândesc precum bolile contagioase (Steven Pinker), cum arată un vaccin împotriva uneia sau alteia din ideologii? Cred că omologul spălatului pe mâini sau al măștii îl constituie dispunerea critică în fața oricărei propuneri. La fel ca
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
este cronofagă. De aici și disperarea contemporanilor aflați în pragul morții: simt că n-au avut timp îndeajuns pentru propria persoană, că timpul lor s-a consumat întotdeauna pentru altceva. Orice șarlatanie se desfășoară pe fondul lenei noastre de a examina cu atenție lucrurile, combinată cu lăcomia satisfacerii dorințelor proprii. Toți escrocii vorbesc mult pentru a înăbuși în fașă cât mai multe din întrebările ce riscă să capete chip în mintea noastră, livrându-ne răspunsuri de-a gata, ajustate la ceea ce
„Citeşte-mă pe mine!”. Jurnal de idei by Viorel Rotilă [Corola-publishinghouse/Science/914_a_2422]
-
o hârtie din buzunar și o desface o poliță.) Asta tot pentru politică e? Girurile astea două cu care onorabilul d. Cațavencu a ridicat cinci mii de lei de la Soțietate, sunt tot pentru enteresul țării? Tipătescu: (luând degrabă polița și examinând-o când pe-o partea când pe alta) Suntem scăpați! Zoe: Scăpați? Trahanache: Ei apoi? Când îți spuneam eu să ai puțintică răbdare, că l-am prins cu alta mai boacănă... Tipătescu: (abia stăpânindu-și bucuria) Nene Zahario, candidatul nostru
LIMBA ŞI LITERATURA ROMÂNĂ GHID DE PREGĂTIRE PENTRU EXAMENE ŞCOLARE by CRINA- MIHAELA CHIRIAC () [Corola-publishinghouse/Science/625_a_1292]
-
Dovada stă în rezultat. Strategiile mai agresive, uneori ghidate de dorința de a „confrunta negarea clientului”, alunecă ușor în mobilizarea clienților de a face schimbări pentru care ei nu sunt încă pregătiți. 5. Consilierul este directiv în ajutarea clientului să examineze și să rezolve ambivalența. Interviul motivațional nu implică formarea clienților în deprinderi necesare pentru a se descurca din punct de vedere comportamental, deși abordările nu sunt incompatibile. Ipoteza operațională în interviul motivațional este aceea că ambivalența sau lipsa de rezolvare
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
definit. 4. Dezvoltă discrepanța. „Motivarea pentru schimbare apare atunci când oamenii percep o discrepanță între momentul în care se află și unde doresc să fie.” (Miller, Zweben, DiClemente și Rychtarik, 1992). Consilierii IM lucrează la dezvoltarea acestei situații, ajutând clienții să examineze discrepanțele dintre comportamentul lor obișnuit și scopurile viitoare. Atunci când clienții percep că și comportamentul lor obișnuit nu conduce spre un scop important, ei devin mai motivați să facă schimbări importante de viață. Strategiile consilierii motivaționale Revederea unei zile tipice. Consilierul
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
care au răspuns unui chestionar aplicat la nivel național în Japonia s-au considerat victime ale violenței maritale”. Wang Xingjuan (1999) a studiat violența domestică pe un eșantion de familii din Beijing și din suburbiile acestui oraș. Potrivit autorului, „chestionarul examinează o serie de factori (de exemplu, nivelul educațional, tipurile de personalitate sau trecutul familiei) pentru a vedea în ce măsură aceștia determină apariția violenței” (Xingjuan, 1999, p. 1493). Mai mult, cercetarea scoate în evidență „atitudinile victimelor față de violență”. Pentru început, vom supune
[Corola-publishinghouse/Science/2154_a_3479]
-
dans cette poésie, sont, à vrai dire, autant d’effets de la sénilité.” (p. 299) Studiul lui Doumic - ar mai trebui spus - a fost ocazionat de apariția Oeuvres complètes (5 volume) de Paul Verlaine, la Léon Vanier, cunoscutul editor al simboliștilor. Examinat „radiologic”, scrupulos și cu un pic de iritare, Bacovia ar evidenția cam aceleași stîngăcii ca și modelul său francez. Cine ar face-o s-ar alege însă cu calificativele de cîrcotaș și opac. în Dosarul Bacovia, I, am scris o
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]