45,986 matches
-
și social-economice, precum și pentru sporirea potențialului spiritual și intelectual. Conform aceluiași proiect, a fost instituit și un nou ordin, "Bogdan Întemeietorul", care va fi conferit pentru meritele remarcabile în dezvoltarea și consolidarea statalității Republicii Moldova, contribuția la renașterea națională, la consolidarea păcii civice, la instaurarea coeziunii și concordiei în societate, armonizarea relațiilor interetnice, precum și pentru sporirea imaginii Republicii Moldova pe plan extern. Pe aceeași linie se înscrie lansarea unei serii de mărci poștale intitulate “650 de ani de la întemeierea Statului Moldovenesc”, precum și diverse
„Poporul moldovenesc” şi „limba moldovenească” * De la anexarea țaristă la aniversarea a „650 de ani de la întemeierea Țării Moldovei” by Iulian Sînzianu () [Corola-publishinghouse/Science/91559_a_92365]
-
secolului al XVIII-lea, tot atâtea interpretări câte interese a fost "solicitat" să acopere. Punctul de plecare al "carierei sale politice" l-au constituit profundele transformări produse în echilibrul de forțe din Nordul Europei de rezultatele Marelui Război Nordic (1700-1721). Pacea de la Nystadt, din luna august 1721, a consacrat, din punctul de vedere al lui jus publicum europaeum, lichidarea preponderentei Suediei în Europa de Nord, locul acesteia fiind luat de o altă Pentarhie spre deosebire de cea instituită în Europa Apuseana și Centrală, ca o
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
1784, prefigurata tot de clauzele tratatului de la Küciük-Kainargi, care stipulau acordarea de către Poartă Otomană a independenței tătarilor crimeeni 17. Deși s-a aflat în fața unei violări grosolane a principiilor statuate de jus publicum europaeum, concretizata în anexarea, în timp de pace, a unui teritoriu aparținând altui stat, Europa nu a reacționat în nici un fel. Tot așa cum nu a reacționat nici la continuele provocări ale Ecaterinei a II-a de după această dată. Din contră, diplomația franceză a fost cea care a depus
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
doar pe fostul mare vizir Mehmed pasă Musinzade, a cărui incapacitate de comandant militar ar fi fost cauza principală a înfrângerii otomanilor în ultima fază a războiului cu rușii ce a avut drept consecință impunerea de către Rusia, Porții Otomane, a păcii "dezastruoase" de la Küciük Kainargi 19, cercurile conducătoare otomane aveau o altă explicație, măi conformă cu realitatea, privind cauzele care au provocat acel "dezastru". Astfel, potrivit convingerii marelui dragoman de atunci al Porții Otomane, Constantin Moruzi (1774-1777), Franța a fost cea
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
ministru William Pitt viza crearea unui sistem politic european, în care politică orientala a Rusiei să fi fost dimensionata potrivit intereselor general-europene. În acest scop, Rusia trebuia determinată mai întâi să se conformeze condițiilor stabilite la Reichenbach și să încheie pacea cu Turcia pe baza principiului status-quo strict ante bellum. De aceea, William Pitt a reacționat violent la refuzul Ecaterinei a II-a de a restitui turcilor cetatea Oceakov, cu împrejurimile, amenințând-o, în luna martie 1791, cu o intervenție militară
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
position to every other expansion of Russia" (s. Ven.C.)39. Or, Ecaterina a II-a "was the very woman to take advantage of this freedom" (s. Ven.C.)40. După cum se știe, Rusia a fost, totuși, nevoită să încheie pacea cu Imperiul Otoman, la Iași, la 9 ianuarie 1792, deși situația de pe teatrul de război îi era net favorabilă. Or, această decizie evidenția, pe de o parte, discrepanta dintre amploarea politicii sale orientale și posibilitățile reale de transpunere a lor
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
9 ianuarie 1792, deși situația de pe teatrul de război îi era net favorabilă. Or, această decizie evidenția, pe de o parte, discrepanta dintre amploarea politicii sale orientale și posibilitățile reale de transpunere a lor în practică. Pe de altă parte, pacea de la Iași mai dezvăluia și faptul că, din cauza propriilor planuri de modificare a "hârtii politice" a Peninsulei Balcanice, Imperiul Habsburgilor Austrieci nu putea constitui un punct de sprijin, ci, din contră, o piedică în calea înaintării Rusiei către Constantinopol și
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
al Republicii Franceze pe lângă Poartă Otomană, care a ajuns la destinație la 12 aprilie 179513. Cum situația politică internațională a Franței înregistrase o evidență îmbunătățire, datorită faptului că reușise să producă o primă breșă în primă Coaliție antifranceză, în urma încheierii păcii separate cu Prusia, la Basel, la 5 aprilie 1795, si, ca urmare, desprinderea acesteia din Coaliție, Raymond Verninac a relansat, cu deosebită vigoare, politica orientala a Franței, cu scopul de a consolida și largi amintită breșă. Astfel încât să fi fost
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
System de la balance politique" care constituia "l'un des mojens leș plus surs d'arriver à une paix universelle et permanente, qui assure le bonheur et la tranquillité des Peuples de l'Europe" (s. Ven.C.)15. Or, tocmai instaurarea păcii generale în Europa a fost condiția sine-qua-non pusă de Poartă pentru intrarea în vigoare a tratatului, act care, până la crearea acelei condiții, rămânea doar un "Traité d'Alliance eventuelle", ce nu putea fi "obligatoire pour l'un et l'autre
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
pună în aplicare planurile politice ale Republicii Franceze. Victoriile succesive obținute în Italia împotriva armatelor austriece l-au determinat pe împăratul Francisc al II-lea să accepte ideea reconcilierii cu Franța, înainte ca aceasta să-i fi dictat condițiile unei păci dezastruoase, chiar în capitala Imperiului, Viena. Prin urmare, a început tratativele de pace cu această care s-au încheiat, într-o primă fază, cu preliminariile de la Leoben, din 18 aprilie 1797. O importanță aparte, din perspectiva tematicii abordate în acest
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
împotriva armatelor austriece l-au determinat pe împăratul Francisc al II-lea să accepte ideea reconcilierii cu Franța, înainte ca aceasta să-i fi dictat condițiile unei păci dezastruoase, chiar în capitala Imperiului, Viena. Prin urmare, a început tratativele de pace cu această care s-au încheiat, într-o primă fază, cu preliminariile de la Leoben, din 18 aprilie 1797. O importanță aparte, din perspectiva tematicii abordate în acest capitol, o prezintă articolele secrete ale actului în discuție, pentru că ele creau un
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
ele creau un nou peisaj politic în Italia, concretizat, între altele, în restrângerea drastică a teritoriului Republicii Veneția 22, ceea ce prefață o modificare nu mai puțin spectaculoasă și a celui din Europa Orientala. Ea a fost consacrată de tratatul de pace dintre Franța și Austria, încheiat la Campo-Formio, la 17 octombrie 1797, care a pus capăt existenței politice a unui stat ce deținuse, cândva, un loc important în sistemul politic european, anume Republică Veneția. Austria a luat în stăpânire Istria, Dalmatia
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
îl avea Rusia de a căuta în altă parte decât în Austria și Marea Britanie, de care tocmai se despărțise, sprijinul pentru asigurarea succesului politicii sale orientale, primul consul al Franței a reușit să reglementeze raporturile cu această țară, prin încheierea păcii, la 8 octombrie 1801. Două zile mai târziu, adică la 10 octombrie, a fost semnată și o Convenție secretă prin care Rusia se angaja, între altele, să medieze și pacea Franței cu Imperiul Otoman, deoarece intermediase, deja, încheierea preliminariilor, cu
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
a reușit să reglementeze raporturile cu această țară, prin încheierea păcii, la 8 octombrie 1801. Două zile mai târziu, adică la 10 octombrie, a fost semnată și o Convenție secretă prin care Rusia se angaja, între altele, să medieze și pacea Franței cu Imperiul Otoman, deoarece intermediase, deja, încheierea preliminariilor, cu o zi mai înainte, adică la 9 octombrie. Concomitent, s-au creat și condițiile pentru încheierea păcii generale în Europa, între Franța și aliații săi, pe de o parte, și
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
o Convenție secretă prin care Rusia se angaja, între altele, să medieze și pacea Franței cu Imperiul Otoman, deoarece intermediase, deja, încheierea preliminariilor, cu o zi mai înainte, adică la 9 octombrie. Concomitent, s-au creat și condițiile pentru încheierea păcii generale în Europa, între Franța și aliații săi, pe de o parte, și Marea Britanie și aliații acesteia, pe de alta. Astfel că, la 27 martie 1802, pacea parafata la Amiens punea capăt războiul dintre Franța și cea de a doua
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
înainte, adică la 9 octombrie. Concomitent, s-au creat și condițiile pentru încheierea păcii generale în Europa, între Franța și aliații săi, pe de o parte, și Marea Britanie și aliații acesteia, pe de alta. Astfel că, la 27 martie 1802, pacea parafata la Amiens punea capăt războiul dintre Franța și cea de a doua Coaliție antifranceză 32. În tratatul de pace de la Amiens au fost incluse, însă, și două articole care vizau direct Poartă Otomană. Unul dintre acestea, cel de al
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
aliații săi, pe de o parte, și Marea Britanie și aliații acesteia, pe de alta. Astfel că, la 27 martie 1802, pacea parafata la Amiens punea capăt războiul dintre Franța și cea de a doua Coaliție antifranceză 32. În tratatul de pace de la Amiens au fost incluse, însă, și două articole care vizau direct Poartă Otomană. Unul dintre acestea, cel de al optulea, stipula că "leș territoires, possessions et droits de la Sublime-Porte șont maintenus dans leurs intégrité, tels qu'ils étaient avânt
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
liens heureux de l'amitié șont rétablis entre notre Sublime-Porte et la sérénissime république française, ainsi qu'entre leș habitants des deux états respectifs" (s. Ven.C.)35. Ca urmare, la 25 iunie 1802, a fost încheiat și tratatul de pace dintre Franța și Imperiul Otoman care normaliză relațiile economice și politice dintre cele două state 36. Cealaltă problemă majoră care a marcat criză politică europeană și în ultimul deceniu al secolului al XVIII-lea și care a constituit, de altfel
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
că prelungirea și, chiar, agravarea ei putea să oblige Rusia să-și concentreze atenția în acest spațiu și să evite angajarea în războiul declanșat, deja, de primă Coaliție antifranceză. Pe de altă parte, ei urmăreau destrămarea acelei Coaliții, prin încheierea păcii separate cu Prusia, obiectiv ce se putea realiza cu ajutorul incitării vechilor tendințe anexioniste ale prusienilor pe seama Poloniei. Or, tocmai această concepție a stat la baza încheierii păcii separate cu Prusia, la Basel, la 5 aprilie 1795. Cum în cuprinsul tratatului
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Coaliție antifranceză. Pe de altă parte, ei urmăreau destrămarea acelei Coaliții, prin încheierea păcii separate cu Prusia, obiectiv ce se putea realiza cu ajutorul incitării vechilor tendințe anexioniste ale prusienilor pe seama Poloniei. Or, tocmai această concepție a stat la baza încheierii păcii separate cu Prusia, la Basel, la 5 aprilie 1795. Cum în cuprinsul tratatului de pace nu se făcea nici o referire la Polonia, concluzia care s-a impus a fost aceea că Franța lasă mână liberă Prusiei să acționeze, potrivit intereselor
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
cu Prusia, obiectiv ce se putea realiza cu ajutorul incitării vechilor tendințe anexioniste ale prusienilor pe seama Poloniei. Or, tocmai această concepție a stat la baza încheierii păcii separate cu Prusia, la Basel, la 5 aprilie 1795. Cum în cuprinsul tratatului de pace nu se făcea nici o referire la Polonia, concluzia care s-a impus a fost aceea că Franța lasă mână liberă Prusiei să acționeze, potrivit intereselor sale, în problema poloneză. Mai ales că, procedând astfel, obligă și Austria să slăbească presiunea
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
dubiu în ceea ce privește rezultatele unei eventuale confruntări militare suedo-ruse45. Apoi, așa cum aprecia diplomatul venețian, interesul cercurilor conducătoare suedeze, ca, de altfel, și al celor daneze, viza "piuttosto a mantenere la protezione del loro Commercio, che în mezzo agl'infiniti beni della Pace ha procurato a queste due Nazioni incalcolabili profitti, di quello che ad entrare în una difficilissima Guerra", mai ales că, în acele împrejurări, Suedia nu mai putea conta, ca altădată, "sulli ajuți della Inghilterra" (s. Ven.C.)46. Ca urmare
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
finirebbe con la perdita per la Svezia di tutta la Finlanda" (s. Ven.C.)47. Pe de altă parte, Ecaterina a II-a nu intenționa, atunci, să înceapă un nou război cu Imperiul Otoman, ci, din contră, "di mantenersi în Pace colla Porta, e che tutte le sue applicazioni siano rivolte a sistemare gli affari della Polonia, i quali non molto avvanzano colla Corte di Berlino, e sono sempre divertiti da successivi Corrieri" (s. Ven.C.)48. Între timp, țarina a
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
atunci, criza poloneză. Departe de a fi fost aplanata, în urma acordului semnat de Rusia și de Austria, la Petersburg, la 3 ianuarie 1795, care marca cea de a treia împărțire a statului polon, ea s-a acutizat, îndeosebi după încheierea păcii franco-prusiene, de la Basel, din 5 aprilie 1795. Căci, regele Prusiei, Friedrich Wilhelm al II-lea, nu a ezitat să o informeze pe Ecaterina a II-a, printr-o scrisoare olografa, că între cauzele care l-au determinat să încheie pacea
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
păcii franco-prusiene, de la Basel, din 5 aprilie 1795. Căci, regele Prusiei, Friedrich Wilhelm al II-lea, nu a ezitat să o informeze pe Ecaterina a II-a, printr-o scrisoare olografa, că între cauzele care l-au determinat să încheie pacea cu Franța, se numără "e li affari della Polonia, i quali richiedevano la maggior sua vigilanza" (s. Ven.C.)50. Indiciile complicării situației politice din Polonia, ca efect al iminentei păci de la Basel, începuseră să se manifeste încă înainte ca
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]