45,986 matches
-
că între cauzele care l-au determinat să încheie pacea cu Franța, se numără "e li affari della Polonia, i quali richiedevano la maggior sua vigilanza" (s. Ven.C.)50. Indiciile complicării situației politice din Polonia, ca efect al iminentei păci de la Basel, începuseră să se manifeste încă înainte ca parafarea actului să fi devenit de notorietate publică. Deoarece, potrivit informațiilor furnizate de nobilul venețian de la Petersburg Senatului, Suedia, Danemarca și Prusia și-au retras reprezentanții diplomatici de la Varșovia, "șino a
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
a oferit, totuși, Varșovia 65. De data aceea, dorința Rusiei de a lichidă, cât mai grabnic cu putință, criza poloneză era impulsionata de nouă modificare a raportului de forțe din Europa în favoarea Franței și în defavoarea Coaliției antifranceze. Căci, după încheierea păcii cu Olanda, la Haga, la 16 mai 1795, Franța a înregistrat o nouă victorie diplomatică, încheind, la 22 iulie același an, la Basel, pacea cu Spania, eveniment care a produs, așa cum constată Nicolo Venier, o adevărată consternare la Petersburg. Deoarece
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
modificare a raportului de forțe din Europa în favoarea Franței și în defavoarea Coaliției antifranceze. Căci, după încheierea păcii cu Olanda, la Haga, la 16 mai 1795, Franța a înregistrat o nouă victorie diplomatică, încheind, la 22 iulie același an, la Basel, pacea cu Spania, eveniment care a produs, așa cum constată Nicolo Venier, o adevărată consternare la Petersburg. Deoarece, între multe alte consecințe, Franța putea interveni cu mult mai multe șanse de succes și în problema poloneză, pentru a-i imprimă cursul corespunzător
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
polonez, în beneficiul poporului polon, în primul rând, deoarece îl disprețuiau 81, tot așa cum nici Napoleon Bonaparte nu și-a propus, vreodată, în mod serios, un astfel de obiectiv. Fixarea graniței europene cu Imperiul Otoman pe Nistru, în conformitate cu tratatul de pace de la Iași, din 9 ianuarie 1792, a fost considerată de Rusia ca fiind o nouă etapă, încheiată, deja, catre stabilirea definitivă a frontierelor cu otomanii pe talvegul Dunării. Pregătirea terenului în vederea realizării acelui obiectiv a revenit, în condițiile internaționale de
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Ven.C.) (cf., loc. cît., p. 255). abordeze viitoarele raporturi cu aceștia. Ca urmare, i-a incitat pe moldoveni să emigreze în masă, pentru a se stabili în teritoriul cuprins între Nistru și Bug, pe care și-l adjudecase prin pacea de la Iași, unde intenționa să creeze o nouă formațiune politică, denumită Nouă Moldova. Faptul că lansaseră și zvonul că la conducerea acesteia urma să fi fie instalat fostul domn fanariot al Moldovei, Alexandru Mavrocordat-Firaris82, partizan declarat al Rusiei, pe teritoriul
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
contextul gravei crize politice cu care era confruntata Europa și care amenință să se încheie cu o victorie a Franței Republicane asupra adversarelor sale, nu numai ca efect al succeselor militare, dar, mai ales diplomatice cele din urmă concretizate în păcile încheiate cu Prusia, la Basel (5 aprilie 1795), urmată de cea cu Olanda, la Haga (mai 1795) și cu Spania, tot la Basel (iulie 1795) propagandă subterană a fost conjugata cu demersurile oficiale ale diplomației Rusiei la Istanbul, susținute asiduu
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
subterană a fost conjugata cu demersurile oficiale ale diplomației Rusiei la Istanbul, susținute asiduu de repre zentanții diplomatici ai Mării Britanii și ai Austriei 85. Pentru Rusia, menținerea Porții Otomane într-o strictă neutralitate avea, însă, o motivație în plus. Pacea de Iași, din 9 ianuarie 1792, i-a creat posibilitatea ca, profitând de slăbirea considerabilă a influenței Franței în Orientul European, să-și realizeze obiectivele politice care vizau Polonia 86. Ca urmare, concomitent cu acțiunile militare și diplomatice care au
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
timpul material pentru a-și concretiza planul. Astfel că, normalizarea raporturilor Rusiei cu Franța a fost realizată, după cum am menționat, de Alexandru I, chiar la câteva luni de la preluarea domniei, adică la 8 octombrie 1801, când a semnat tratatul de pace cu Franța. Aceasta nu însemnă, totuși, ca adera și la politica continentală a lui Napoleon Bonaparte care viza modificarea balanței de forțe din sistemul politic european, în favoarea Franței. Ca urmare, a refuzat să garanteze independența insulelor Malta, Gozo și Camino
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
a lui Napoleon Bonaparte care viza modificarea balanței de forțe din sistemul politic european, în favoarea Franței. Ca urmare, a refuzat să garanteze independența insulelor Malta, Gozo și Camino, conform stipulațiilor paragrafelor șase și 13 ale articolului 10 al Tratatului de pace franco-britanic de la Amiens 108, condiție pusă de Marea Britanie pentru evacuarea insulei Malta. La fel au procedat, de altfel, si Austria, Spania și Prusia. Mai mult chiar, Rusia și Prusia au sugerat Mării Britanii să nu evacueze insula Malta, astfel că
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
politică și teritorială a Orientului European. În consecință, s-a produs o modificare de esență și în gândirea politică austriacă, în sensul adoptării principiului statusquo-ului politic și teritorial cu privire la Imperiul Habsburgilor Austrieci, însuși, principiu consacrat, de altfel, de tratatul de pace încheiat cu Imperiul Otoman, la Șiștov în luna august 1791. Situația 114 Ibidem, p. 45. 115 Cf., ibidem, p. 43. nu s-a schimbat nici după încheierea tratatului de pace de la Campoformio, la 17 octombrie 1797, cu Franța. Împărțirea, cu
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Habsburgilor Austrieci, însuși, principiu consacrat, de altfel, de tratatul de pace încheiat cu Imperiul Otoman, la Șiștov în luna august 1791. Situația 114 Ibidem, p. 45. 115 Cf., ibidem, p. 43. nu s-a schimbat nici după încheierea tratatului de pace de la Campoformio, la 17 octombrie 1797, cu Franța. Împărțirea, cu această din urmă, a "moștenirii" de peste mări a fostei Republici a Veneției, care a dispărut cu acel prilej de pe harta politică a Europei, nu a fost o compensație, deoarece, adjudecarea
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
a fost dominată, în mod hotărâtor, de rațiuni ideologice, deoarece "nun ein gemeinsamer Feind aufgetaucht șei, mit dem keiner allein fertig werden könne und dessen Name "Revolution" lăute" (s. Ven.C.)118. Tratatul de la Campoformio nu a restabilit, însă, o pace durabilă între cei doi semnatari, desi diplomația imperiala părea să secondeze planurile franceze în Germania, de vreme ce ar fi slăbit poziția adversarei sale la preponderenta în acest spațiu, adică Prusia, spre marea nemulțumire a acesteia, precum și a Rusiei și a Angliei
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
instructions de leurs Cours respectifs", ceea ce "soutien ici l'opinion sur leș apparences d'un changement de systême à la Cour de Vienne" (s. Ven.C.)120. Cauza fenomenului semnalat rezidă în imposibilitatea celor două puteri semnatare ale tratatului de pace de la Campoformio de a găsi o soluție convenabilă a problemei împărțirii sferelor de influență în Italia. Pentru a-și asigura o bază de reacție și de rezistență cât mai eficiente împotriva unei foarte 116 Stipulata de articolul V al Tratatului
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Napoleon Bonaparte, devenit primul consul al Franței, în urma loviturii de stat, din 9-10 noiembrie 1799, a zdrobit-o pe cea austriacă, în celebra bătălie de la Marengo, din 14 iunie 1800. Ca urmare, Austria a fost nevoită să încheie o nouă pace cu Franța, cea din 9 februarie 1801, care asigură celei de a doua calitatea de arbitru necontestat în Peninsula Italica 125. Preluarea conducerii Cabinetului britanic de către William Pitt, în anul 1783, a marcat o cotitură radicală în orientarea politicii externe
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
externe a acestuia. Dacă în timpul mandatului lui Fox, secretarul Foreign Offis-ului, politica Angliei în Europa a fost fundamentata pe alianță cu Rusia, William Pitt a concluzionat că, după războiul dezastruos purtat împotriva coloniilor engleze din America de Nord, Marea Britanie avea nevoie de pace, pentru a-și consolida resursele și a evita aventuri externe. Or, singurul mijloc prin care era convins că Marea Britanie își putea recapătă prestigiul internă țional pierdut îl constituia "the formation of a prudent alliance"126. "Demonstrația de forță" a Ecaterinei
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
care fusese constituită, deja, în anul 1788130. Decesul lui Iosif al II-lea și preluarea tronului de către Leopold al II-lea au produs o modificare a politicii orientale a Austriei, în sensul că și-a manifestat dorința de a restabili pacea în Europa Orientala, tendința care corespundea cu direcțiile politicii Angliei, dar care, în mod inevitabil, era în contradicție cu tendințele expansioniste ale Rusiei. S-au creat, astfel, condițiile convocării unei conferințe internaționale, care și-a desfășurat lucrările la Reichenbach, în
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
să antirusă s-a datorat doar faptului că Rusia era puterea care încă se opunea transpunerii în practică politica internațională a sistemului lui William Pitt. Iar prima manifestare acută a acelei opoziții dintre sistemul englez și cel rus vizând restabilirea păcii în Europa Orientala s-a concretizat în așa numita criză a Oceakovului, un bine cunoscut oraș-port fortificat, pe care Rusia refuză să-l restituie Porții Otomane, după încheierea păcii, conform principiului adoptat de Conferința de la Reichenbach, anume status-quo ante bellum
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
a acelei opoziții dintre sistemul englez și cel rus vizând restabilirea păcii în Europa Orientala s-a concretizat în așa numita criză a Oceakovului, un bine cunoscut oraș-port fortificat, pe care Rusia refuză să-l restituie Porții Otomane, după încheierea păcii, conform principiului adoptat de Conferința de la Reichenbach, anume status-quo ante bellum în integrum. Deoarece, datorită poziției sale geostrategice deosebit de importanță, fiind situat la vărsarea Nistrului în Marea Neagră, Pitt îl considera, și el, "the key of Constantinople" (s. Ven.C.)132
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
poziției sale geostrategice deosebit de importanță, fiind situat la vărsarea Nistrului în Marea Neagră, Pitt îl considera, și el, "the key of Constantinople" (s. Ven.C.)132. Așadar, statutul juridic al acestui oraș-port reprezenta pentru William Pitt baza asigurării, în viitor, a păcii în Orientul European. De aceea, el a luat în considerare necesitatea creării unei coaliții antiruse, în cazul în care Ecaterina a II-a ar fi refuzat să subscrie la sistemul său. După cum se știe, ultimatumul pe care l-a formulat
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
să profite de situația internă și internațională, foarte critică, a Poloniei, pentru a-și realiza obiectivele expansioniste pe seama acesteia, a marcat o altă lovitură, decisivă, de altfel, data principiului statusquo-ului politic și teritorial pe care Pitt a încercat să fundamenteze pacea Europei 135. În această postură se află, așadar, Marea Britanie în ajunul constituirii primei Coaliții antifranceze ale cărei baze au fost puse, după cum se știe, de Tratatul de alianță încheiat de împăratul Francisc al II-lea cu regele Prusiei Friedrich Wilhelm
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
îi garanta, în termenii acestui tratat, inclusiv posesiunile pe care le anexase în urmă ultimei împărțiri a Poloniei, operată împreună cu Austria, la 3 ianuarie 1795142. Totodată, se făcea și precizarea că, pe lângă obiectivul amintit, noul act internațional viza și restabilirea păcii și menținerea liniștii generale în Europa "et surtout de celle du Nord" (s. Ven.C.)143. Încheierea păcii dintre Franța și Prusia, la Basel, la 5 aprilie 1795, a provocat o mare dezamăgire și diplomației engleze 144. A fost, însă
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
operată împreună cu Austria, la 3 ianuarie 1795142. Totodată, se făcea și precizarea că, pe lângă obiectivul amintit, noul act internațional viza și restabilirea păcii și menținerea liniștii generale în Europa "et surtout de celle du Nord" (s. Ven.C.)143. Încheierea păcii dintre Franța și Prusia, la Basel, la 5 aprilie 1795, a provocat o mare dezamăgire și diplomației engleze 144. A fost, însă, doar prima breșă care a spart unitatea primei Coaliții, deoarece la puțin timp după producerea acestui eveniment, exemplul
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
care a spart unitatea primei Coaliții, deoarece la puțin timp după producerea acestui eveniment, exemplul Prusiei, blamat, inițial, si de Olanda și de Spania 145, a fost urmat și de către acestea care au fost nevoite, după cum se știe, să încheie pacea separată cu Franța, prima la 16 mai, iar a doua, la 22 iunie același an. Ca urmare, pentru diplomația engleză atitudinea pe care urma să o adopte Poartă Otomană față de evoluția războiului de pe Continent a sporit, desigur, în importantă. Obiectivul
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
avea să fie confruntata, însă, în chiar cursul aceluiași an, 1797, cu necesitatea de a găsi o altă soluție la pericolul expansiunii franceze pe Continent. Dacă defecțiunea Prusiei din anul 1795 nu provocase, totuși, colapsul primei Coaliții antifranceze, în schimb, pacea separată încheiată de Austria cu Franța, la 17 octombrie 1797, "was a deathblow" pentru această Coaliție 157. În plus, eșuarea tratativelor de pace anglo-franceze de la 153 Loc. cît.; la 24 noiembrie 1795, Mouradgea d'Ohsson comunica și știrea despre o
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
pe Continent. Dacă defecțiunea Prusiei din anul 1795 nu provocase, totuși, colapsul primei Coaliții antifranceze, în schimb, pacea separată încheiată de Austria cu Franța, la 17 octombrie 1797, "was a deathblow" pentru această Coaliție 157. În plus, eșuarea tratativelor de pace anglo-franceze de la 153 Loc. cît.; la 24 noiembrie 1795, Mouradgea d'Ohsson comunica și știrea despre o posibilă reorganizare a Misiunii diplomatice a Mării Britanii de la Istanbul, în sensul că "îl semble que pour quelque temps, îl n'y aură
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]