45,986 matches
-
situație și să afecteze interesele Rusiei, Alexandru I l-a avertizat din nou pe acesta că avea să se opună, prin toate mijloacele posibile, reconstituirii Poloniei, în urma restituirii Galiției Austriece 312. În acele condiții, au fost demarate, totuși, tratativele de pace franco-austriece. Au apărut, însă, serioase dificultăți ridicate de 307 Cf., ibidem, p. 423 și urm. 308 Ibidem, p. 428. 309 Ibidem, p. 431. 310 Cf., ibidem, p. 431-432. 311 "Ainsi leș Varsoviens avaient soulevé la Galicie contre l'Autriche; leș
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
din urmă fiind preocupați, în cel mai înalt grad, de soarta Galiției, pe care nu vroiau să o vadă în granițele Marelui Ducat al Varșoviei, ci în cele ale lor313. Napoleon a reușit, însă, să-și impună condițiile, astfel că pacea francoaustriacă a fost încheiată la Viena, în palatul Schönbrunn, la 14 octombrie 1809. Între multe alte condiții, sunt de reținut cele referi toare la Galiția Occidentală care a fost luată Austriei și împărțită între Marele Ducat al Varșoviei, care a
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
condiții, sunt de reținut cele referi toare la Galiția Occidentală care a fost luată Austriei și împărțită între Marele Ducat al Varșoviei, care a primit cea mai mare parte, si Rusia 314. Totodată, mai este de reținut faptul că și pacea de la Viena a relevat adevărul că în politică continentală a lui Napoleon Europa de Nord deținea un loc secundar, în comparație cu importanță pe care o acordă problemei orientale 315. Această proporție a variat, însă, și în anii premergători prăbușirii Imperiului, în funcție de conjuncturile politice
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
316. Tentativă a eșuat, însă, deoarece Marea Britanie își definitivase 313 Cf., ibidem, p. 433 și urm. 314 Cf., ibidem, p. 469. 315 Un program clar formulat de Napoleon Bonaparte, într-o scrisoare adresată lui de Champagny, în cursul tratativelor de pace, potrivit căruia "nous n'avons aucun intérêt sur la Baltique; aucun en Pologne; mais que nous avons l'ambition de la Méditerranée; que nous avons l'ambition de maintenir l'indépendance de la Turquie, d'empêcher qu'il ne soit fait là
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
într-o manieră lipsită de orice precauție diplomatică de generalul Kobler, trimis de împăratul Francisc al II-lea la Petersburg, cu misiunea de a-l invită pe tarul Alexandru I la Viena, unde urma să se deschidă lucrările Congresului de pace. Căci, potrivit celor relatate de Löwenhielm, generalul a exprimat acea stare de spirit, cu voce tare, în mod intenționat, pentru a fi auzit, cu prilejul unei conversații cu nepotul diplomatului suedez, în timpul unei reuniuni organizată de tar, si, deci, în
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
une marque de cette malveillance qu'on suppose exister entre la Russie et l'Autriche" (s. Ven.C.)319, "malveillance" care putea fi, înainte de toate, efectul participării Rusiei la împărțirea Galiției Austriece, în anul 1809. După cum se știe, tratatul de pace încheiat cu Franța, la Basel, la 5 aprilie 1795, marca nu numai o breșă serioasă în primă Coaliție antifranceză al carei membru fondator fusese, alături de Austria, la 7 februarie 1792, ci și inaugurarea unei politici de strictă neutralitate față de confruntările
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
din Europa. Mai mult chiar, a reușit să profite de statutul său de stat neutru care, ce-i drept, era mai mult de facto decât de jure, de vreme ce nu fusese statuat de nici un act internațional, pentru a contribui la restabilirea păcii dintre Franța și unul din membrii celei de a doua Coaliții antifranceze, anume Rusia, putere ce deținea, cum se știe, o pondere covârșitoare în raportul de forțe din Europa de Nord. Tocmai de aceea, cercurile conducătoare prusiene erau interesate că Prusia să
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
șont elles que son gouvernement doit rechercher de préférence" (s. Ven.C.) (cf., ibidem). 323 Ibidem, p. 6. 324 Ibidem. 325 Ibidem. 326 Cf., ibidem, p. 7. benefice și pentru Franța 327, nu a avut, totuși, nici o contribuție la restabilirea păcii dintre Franța și Rusia. După cum se știe, normalizarea raporturilor dintre cele două puteri s-a realizat la începutul domniei lui Alexandru I, consacrat de tratatul de pace din 8 octombrie 1801. A urmat, apoi, convenția secretă din 10 octombrie același
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
benefice și pentru Franța 327, nu a avut, totuși, nici o contribuție la restabilirea păcii dintre Franța și Rusia. După cum se știe, normalizarea raporturilor dintre cele două puteri s-a realizat la începutul domniei lui Alexandru I, consacrat de tratatul de pace din 8 octombrie 1801. A urmat, apoi, convenția secretă din 10 octombrie același an, care stipula, printre altele, medierea rusă pentru încheierea păcii franco-otomane, ale cărei preliminării se încheiaseră, tot prin mediere rusă, la 9 octombrie 1801328. Nici raporturile Prusiei
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
dintre cele două puteri s-a realizat la începutul domniei lui Alexandru I, consacrat de tratatul de pace din 8 octombrie 1801. A urmat, apoi, convenția secretă din 10 octombrie același an, care stipula, printre altele, medierea rusă pentru încheierea păcii franco-otomane, ale cărei preliminării se încheiaseră, tot prin mediere rusă, la 9 octombrie 1801328. Nici raporturile Prusiei cu Franța nu au evoluat, însă, pe făgașul dorit de cercurile ei conducătoare. Redeclanșarea războiului dintre Franța și Anglia, la 22 mai 1803
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
atribui Suediei o mare parte a Pomeraniei Prusiene. Pericolul reprezentat pentru securitatea Prusiei de acele planuri era considerat ca fiind deosebit de grav de către Girolamo Lucchesini. Deoarece, potrivit informațiilor sale, proiectele în discuție fuseseră incluse în articolele secrete ale tratatului de pace franco-rus, din 20 iulie 1806, dar care nu a intrat în vigoare, pentru că nu a fost ratificat de tarul Alexandru I. Cu toate acestea, diplomatul prusian îl sfătuia pe rege să plece urgent la Petersburg, pentru a-l convinge pe
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Prusia nu a mai fost, însă, parte, si, prin urmare, nu și-a mai putut apăra interesele în problema poloneză. De aceea, ea a fost "rezolvată" în termeni care i le afectau deosebit de grav, de vreme ce articolul 5 al Tratatului de pace și prietenie, semnat de Napoleon I cu Alexandru I căci despre acest act internațional este vorba stipula crearea Ducatului Varșoviei, format tocmai din provinciile poloneze pe care Prusia le anexase, incepand cu prima împărțire a Poloniei, în anul 1772347. În
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
salva Prusia de la o iminentă dezmembrare ce se profila, mai ales după victoria armatelor franceze, comandate de Napoleon Bonaparte, asupra celor ruse, comandate de tarul Alexandru I, la Friedland, la 14 iunie 1807, victorie după care au început tratativele de pace franco-ruse, încheiate la Tilsit. Că unul ce jucase rolul principal în încheierea Convenției de la Bartenstein, Hardenberg nutrea speranța că avea să joace același rol și în tratativele pentru încheierea păcii generale, în numele Prusiei și al Rusiei. Și, pentru a-și
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
14 iunie 1807, victorie după care au început tratativele de pace franco-ruse, încheiate la Tilsit. Că unul ce jucase rolul principal în încheierea Convenției de la Bartenstein, Hardenberg nutrea speranța că avea să joace același rol și în tratativele pentru încheierea păcii generale, în numele Prusiei și al Rusiei. Și, pentru a-și dovedi capacitatea de a-l îndeplini, "îl dressa le célèbre plan de remaniement de l'Europe fondé sur le partage de la Turquie" (s. Ven.C.)348. Or, unul din obiectivele
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Empire (1809-1812), Paris, 1924, p. 312. 352 Emile Bourgeois, Manuel historique de politique étrangère, Tome ÎI, Leș révolutions (1789-1839), Sisième édition, Paris, 1920, p. 501. III Obiective politice ale Suediei în Europa de Nord-Est și în problema orientala (1792-1814) Încheierea păcii de la Verälä, la 14 august 1790, care punea capăt războiul declanșat de Suedia împotriva Rusiei, în vara anului 1788, a fost determinată, pe de o parte, de faptul că situația politică din Europa nu era favorabilă continuării războiului de către Rusia
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
anului 1788, a fost determinată, pe de o parte, de faptul că situația politică din Europa nu era favorabilă continuării războiului de către Rusia, iar pe de altă parte, de faptul că regele Suediei, Gustav al III-lea, a considerat că pacea îi asigură realizarea principalelor obiective în raporturile cu adversara să. Anume, restabilirea status-quo-ului teritorial și renunțarea de către Rusia la orice intervenție în problemele interne ale țării sale, ceea ce semnifică redobândirea de către Suedia a independenței față de această 1. Pacea suedo-rusă nu
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
considerat că pacea îi asigură realizarea principalelor obiective în raporturile cu adversara să. Anume, restabilirea status-quo-ului teritorial și renunțarea de către Rusia la orice intervenție în problemele interne ale țării sale, ceea ce semnifică redobândirea de către Suedia a independenței față de această 1. Pacea suedo-rusă nu a fost urmată, însă, si de asigurarea securității în Europa de Nord. Proiectelor antiruse ale Mării Britanii și ale Prusiei li s-a adăugat evoluția situației politice din Polonia, de la întretăierea anilor 1790 și 1791, de asemenea, cu vădita tentă
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Isar Verlag, München, 1957, p. 481-482. rus3. La rândul ei, Rusia a fost supusă și ea unor presiuni diplomatice din partea Mării Britanii și a Prusiei care, alături de alte cauze, au determinat-o să încheie, la 9 ianuarie 1792, la Iași, pacea cu Turcia 4. O pace care i-a atribuit, după cum se știe, "îl territorio fra îl Bug e îl Nistro e che ebbe come corollario la seconda spartizione della Polonia"5 (s. Ven.C.), împărțire consacrată de acordul ruso-prusian din
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
481-482. rus3. La rândul ei, Rusia a fost supusă și ea unor presiuni diplomatice din partea Mării Britanii și a Prusiei care, alături de alte cauze, au determinat-o să încheie, la 9 ianuarie 1792, la Iași, pacea cu Turcia 4. O pace care i-a atribuit, după cum se știe, "îl territorio fra îl Bug e îl Nistro e che ebbe come corollario la seconda spartizione della Polonia"5 (s. Ven.C.), împărțire consacrată de acordul ruso-prusian din 23 ianuarie 1793. Pacea de la
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
O pace care i-a atribuit, după cum se știe, "îl territorio fra îl Bug e îl Nistro e che ebbe come corollario la seconda spartizione della Polonia"5 (s. Ven.C.), împărțire consacrată de acordul ruso-prusian din 23 ianuarie 1793. Pacea de la Verälä a fost primită cu rezerve de guvernul britanic, deoarece se presupunea că Suedia avea să intre din nou în sfera de influență a Rusiei. De aceea, din însărcinarea guvernului său, Robert Liston a încercat să-l convingă pe
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
Poartă Otomană, pentru a-l convinge pe sultan să dea curs cererii regelui suedez 18. Astfel că, la 11 iulie 1789, Poartă a încheiat cu Suedia un tratat de subsidii, prin care cea din urmă se angaja să nu încheie pace separată cu Rusia 19. Totuși, Gustav al III-lea nu a respectat această clauză, încheind, așa cum am menționat, pacea de la Verälä (Verelä), la 14 august 1790. Ca urmare, Poartă Otomană a suspendat plata acelor subsidii, măsura considerată de Suedia ca
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
iulie 1789, Poartă a încheiat cu Suedia un tratat de subsidii, prin care cea din urmă se angaja să nu încheie pace separată cu Rusia 19. Totuși, Gustav al III-lea nu a respectat această clauză, încheind, așa cum am menționat, pacea de la Verälä (Verelä), la 14 august 1790. Ca urmare, Poartă Otomană a suspendat plata acelor subsidii, măsura considerată de Suedia ca fiind nejustificată, problema subsidiilor devenind, din această cauză, o problemă litigioasa care a grevat, timp de peste un deceniu și
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
de război (s. Ven.C.)22. În consecință, Poartă nu avea nici un motiv "à craindre que d'un Traité purement défensive avec la Russie pourroit résulter des suites dangereuses pour l'ancien Allié de la Suède", mai ales că tratativele de pace ale Porții cu Rusia erau, deja, foarte avansate la acea dată (s. Ven.C.)23. Poartă Otomană și-a însușit, ce-i drept, acest punct de vedere, de vreme ce Suedia exclusese, în mod expres, Imperiul Otoman din categoria puterilor împotriva cărora
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
două puteri pe a caror colaborare antirusă conta Poartă Otomană, Mouradgea d'Ohsson i-a "dezvăluit" aceluia câteva din informațiile culese de el din mediile politice și diplomatice vieneze. Potrivit acestora, "la Russie loin de s'endormir (probabil după încheierea păcii de la Iași n. Ven.C.). s'occupoit plus que jamais de son système tendant à la Monarchie Universelle; que șes regards etoient fixés sur l'Orient plus qu'ailleurs; que la Crimée et la Mer Noire absorboient et son Trésors
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]
-
vezi și doc. nr. 33. 50 Cf., loc. cît., doc. nr. 36. 51 Cf., loc. cît., doc. nr. 37, 39, 40, 41. De aceea, după convingerea lui Pehr Olof von Asp, Poartă Otomană nu era îndreptățită să reproșeze Suediei încheierea păcii cu Rusia, la Verälä, impusă regelui de epuizarea financiară și de dificultățile unei campanii pe timp de iarnă în Finlanda. La fel de puțin justificate, mai credea el, erau și reproșurile otomanilor provocate de încheierea tratatului de la Drottningholm, din 8/19 octombrie
[Corola-publishinghouse/Science/1555_a_2853]