6,028 matches
-
mă uiți“. — Drace! a strigat el, poticnindu-se, iar apoi s-a Înecat și s-a prăbușit pe pat, scuturat de un spasm de durere psihică. Un minut mai târziu, a deschis ochii și a privit tavanul. — Tâmpitul dracului! a exclamat dezgustat și, cu un oftat amplu, s-a ridicat și s-a Întins după sticlă. După Încă un pahar, a dat frâu liber luxoasei plăceri a lacrimilor. În mod intenționat, a Înviat amintirea micilor Întâmplări din primăvara dispărută, și-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
se simtă rău, a observat cinic Tom. TOM CENZORUL Erau și zile când Amory asculta. Mai ales acelea când Tom, Învăluit În fum, recurgea la asasinarea literaturii americane. Nu găsea suficiente cuvinte potrivite. - Cincizeci de mii de dolari pe an! exclama el. Dumnezeule! Și uită-te la ei, uită-te la ei - la Edna Ferber, Gouverneur Morris, Fannie Hurst, Mary Roberts Rinehart! Toți la un loc nu-s capabili să producă o nuvelă sau un roman care să dăinuiască zece ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
s-a Întins spre el, l-a apucat de braț și l-a tras până În vârf. - Iată-te, Juan! a strigat fata cu părul ud. Nu te superi, sper, dacă omit cuvântul „Don“. - Ai degetul mare ca al meu! a exclamat el. - Iar tu mă ții de mână, ceea ce este periculos dacă nu-mi vezi fața. Amory i-a dat iute drumul. Ca un răspuns la rugăciunea sa, a fulgerat din nou și el s-a putut uita atent la cea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
toți oamenii normali doresc să se Îmbogățească fără a mișca un deget - cu excepția afaceriștilor din piesele cu probleme, care vor să „răzbească prin propriile forțe“. Dumneavoastră nu v-ar prinde bine niște bani câștigați fără trudă? - Bineînțeles că nu! a exclamat indignat secretarul. - Dar, a continuat Amory, neluându-l În seamă, cum În momentul de față sunt sărac lipit, contemplu socialismul ca pe o posibilă izbăvire. Amândoi bărbații i-au adresat o privire uimită. - Ăștia care aruncă bombe... Omul cel micuț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
avea nici pic de talent, tot nu m-aș mulțumi să muncesc zece ani, condamnat fie la celibat, fie la o Îngăduință tacită, ca să produc bani de un automobil pentru fiul cine știe cui... - Dar dacă nu ești sigur... - Nu contează! a exclamat Amory. Poziție mai rea decât a mea nu există. O revoluție socială m-ar catapulta la vârf. Bineînțeles că sunt egoist. Am impresia că am fost un pește pe uscat În prea multe sisteme depășite. Probabil că am fost unul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1937_a_3262]
-
Loftis, cu o sugestie implicită: îi permit logodnicei mele să flirteze cu tipi mai tineri. Strânse cel mai tare mâna bărbatului înalt, devenind foarte Ted K. — Plăcerea e de partea mea și de-abia aștept să colaborăm. Minear zâmbi, Ziffkin exclamă „Bravo!”, iar Loftis spuse: — Tu și Claire trebuie să aveți o discuție serioasă despre strategie. Dar să n-o ții prea târziu, m-auzi? Accent sudist, dar fără dulceața dialectului și cu o altă aluzie implicită: la noapte avea să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
Danny se zgâia la fotografiile cu wolverine. Meeks întrebă: — Detective, vrei să zici că Loftis e suspect pentru crimele tale? Danny îngăimă: — Hai să zicem că poate. Poate foarte serios. Se potrivește cu descrierea asasinului și se... potrivește. Buzz Meeks exclamă: — Sfinte Sisoe! Danny puse telefonul în furcă, gândindu-se că în mintea lui îl sărutase pe Reynolds Loftis - și îi plăcuse. *** Krugman redevenit Upshaw devenit Krugman - acum exclusiv detectiv la Omucideri. Danny se îndreptă spre Beverly Hills, fără să vadă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
cu ochii de o plasă cu fructe, adusă probabil de un mirean În timpul Liturghiei și uitată acolo la sfârșitul slujbei. În loc să continue cu a doua și a treia metanie, s-a oprit și a Început să se uite prin pungă, exclamând, spre uimirea mea, tocmai el, care nu se omoară deloc după bucate: Am găsit mâncare! A continuat apoi, după un scurt răgaz, slujba, fără a mai reveni Însă la metanii. Scurta lui rătăcire a dat peste cap Vecernia, care, cel
Ultima sută by Cornel Galben () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91673_a_93187]
-
O anecdotă (adevărată) din anii '30, de care doamna Drăgescu își amintește amuzată: Nindi Romalo, prieten din copilărie cu Carol al II-lea, trece într-o seară, beat, prin fața Palatului Regal din București. Se oprește în fața unei sentinele înzorzonate și exclamă: "Mă, da' bine v-a mai îmbrăcat Buzatu, fir-ar el al dracului!". Un episod mai puțin plăcut a fost accidentul cu avionul Monospar, care s-a prăbușit în 11 iulie 1940. Și-au pierdut viața instructorul de zbor Nicolae
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
loc pustiu și necunoscut, și în astfel de situații, riscul apariției partizanilor nu era deloc de neglijat. Deznodământul ar fi fost tragic. La un moment dat, apare o mașină militară... Era românească! Din ea coboară un ofițer de artilerie, care exclamă, uluit: "Dumnezeule, de când n-am mai văzut o femeie româncă!". Era un ofițer din Regimentul 4 Artilerie motorizată, care avea baza în apropiere, și care insistă ca Mariana să rămână acolo până a doua zi, evitând pericolul unui zbor de
Escadrila Albă : o istorie subiectivă by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1429_a_2671]
-
în astronomie. Nu știu cum se făcu, dar căpitanul nu-i plătea chiria la timp, ba îl purta cu vorba mai multe câștiuri; drept răz bunare, Prudănescu îl fulgeră cu versurile sale. După ce arată cum se poartă lumea în alte țări, el exclamă indignat: Așa se petrec lucrurile în Europa Și chiar în Austria. Iar nu ca căpitan Căpităneanu, Care nu mi-a plătit chiria!... State Prudănescu a avut ceasurile lui de mare celebritate. Emulul lui la Craiova era poetul Basma. Rușii încep
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
citit următoarele: lege Art. 1. România ia titlul de Regat. Domnul ei, Carol I, ia pentru Sine și moștenitorii Săi titlul de Rege al României. Art. II. Moștenitorul Tronului va purta titlu de Principe Regal. D-nii senatori și deputați au exclamat atunci: „Trăiască Regele! Trăiască Regina!“ Domnul a răspuns prin aceste cuvinte: Mare și solemn este momentul în care reprezentanții națiunii au venit în giurul Meu spre a-mi supune hotărârea unanimă a Corpurilor Legiuitoare. El începe o foaie nouă în
Bucureştii de altădată by Constantin Bacalbaşa () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1328_a_2730]
-
indiferența, angajează, responsabilizează, necesită un răspuns potrivit. Prin Cristos, cu Cristos și în Cristos, persoana aflată în căutarea propriei vocații poate găsi, în experiențele și semnele cotidianului, manifestarea iubirii divine, acea iubire unică ce, în asentimentul credinței, te face să exclami: „E Domnul!” Pr. Daniel Fechetă OFMConv. A făcut drum lung această carte pe care Editura In dialogo o propune într-o nouă ediție. Aprecierea excepțională din partea publicului pentru un text care a „făcut școală”, însoțind generații de tineri pe drumul
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
viața mea, fă ca eu să recunosc cererile Tale, care vin de pe țărm, din depărtare, fă ca mie să nu-mi fie frică de nici un angajament. Să ne rugăm în mod intens pentru ca aceasta să se împlinească pentru a putea exclama și noi cu bucurie: „E Domnul!” ÎN FAȚA CHEMĂRII În general acesta este momentul cel mai dificil al reculegerii, deoarece s-a făcut deja cu entuziasm un parcurs și începe să se simtă oboseala, și poate chiar se simte ispita de
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
burgheză și superficială care se trăia în marile orașe precum Alexandria Egiptului (oraș foarte bogat, corupt, frivol), era și un alt mod de a trăi. Povestirea pe care mi-o amintesc explică ce vrea să însemne pentru o persoană atunci când exclamă: „E Domnul!” „Un tânăr călugăr merge într-o zi la un părinte bătrân, încărcat de ani și de experiență, și îi spune: Părintele meu, explică-mi cum se face că atâția vin să urmeze viața monastică și atât de puțini
E Domnul!: aceasta este credinţa noastră by Carlo Maria Martini () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100981_a_102273]
-
GHEORGHE Într-un viitor destul de apropiat va trebui să plătim și pentru a fi citiți... Dragă Petru Cimpoeșu, toți cei care ți-au citit ultima carte, "Simion Liftnicul", apărută la una dintre cele mai curajoase edituri din România, "Compania", au exclamat entuziasmați: "Iată romanul post-revoluției!". Te așteptai să scrii tu romanul ultimului deceniu literar românesc? Nu mă așteptam, dar văzând că ceilalți nu-s în stare, mi-am zis că n-ar strica să încerc. Sincer vorbind, am crezut că romanul
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
iarăși aminti și pe Noica, mustrându-l pe un tânăr critic de bună calitate, Mircea Scarlat, că își pierde timpul scriind "cronicuțe", pe altul că se ocupă de Valéry, înghesuind tot mai mult selecția sa din domeniul creației până la sufocare, exclamând, fascinat de "ideea" pe cât de absolutizantă pe atât de reducționistă: "Muzica nu e spirit". Trasă prea mult într-o parte, plapuma ne dezgolește pe alta. Critica de acest fel fuge de literatură, privind-o cu condescendență, folosind-o ca un
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
despre literatura română de mâine, de poimâine? Cum va arăta literatura română peste 50 de ani, de exemplu? La nivelul anului 2066...! Poți să spui ceva acum care să îi uimească pe eventualii cititori de la nivelul acelui an, care să exclame: Domnule, uite și Aurel Pantea ăsta, ce vizionar! Nu știu cum va arăta literatura română peste cincizeci de ani. Dar va exista și va fi mult mai bine cunoscută în lume. Dacă, Doamne, ferește, nu dă iar peste noi vreo altă calamitate
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
România de apocalipse...! Mi s-a părut cel mai potrivit pentru antologia mea. De altfel, mi-am făcut-o numai și numai pentru că mi-a căzut în mână un album Barlach, când am văzut palmele femeii cu fața acoperită am exclamat: "Ar fi o ilustrație numai bună pentru poemele mele religioase!". Am făcut antologia de dragul copertei...! Zici într-un poem: "Suntem ai tăi, Domine. Cad din cer/ ca niște fulgi care latră/ câinii tăi. Ninge cu javre/ Urlă la stele boturi
[Corola-publishinghouse/Journalistic/1450_a_2748]
-
subiect îi prilejuia comparația cu realitățile românești în care el se regăsea din plin, la acel moment. Astfel, cimitirul îl percepea ca un oraș de morți, unde crucea devenea simbolul prim prin excelentă iar o asemenea stare îl făcea să exclame: În fața crucii, care-i amintește lupta cu viața și-ți descoperă un ideal mare, sublim dar... depărtat, te simți mai mic față de veșnicie; îți dai seama cât de deșartă e viața; îți îmblânzești sălbăticia omenească; desfrânarea simțurilor dispare; noi ne
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
părinții lor în această noapte, iar alții de sărăcia ce li stăpânește masa de atâta amar de vreme. Puțini inși numai, o mână de gânditori, poate, închiși în ei înșiși, vor cugeta în noaptea aceasta la surda frământare și vor exclama cu Înțeleptul Solomon: "Deșertăciunea deșertăciunilor, toate sunt deșertăciune!" " Ce folos are omul din toată truda lui cu care se trudește sub soare?" "Un neam trece și altul vine, dar pământul rămâne de-a pururi!" // "Soarele răsare, soarele apune și zorește
Cremaţiunea şi religia creştină by Calinic I. Popp Şerboianu [Corola-publishinghouse/Administrative/933_a_2441]
-
gratuite atacuri”. Cum nu va înjura pe Însuși Iisus Hristos un jidan sau un „tânăr rătăcit” când văd că un profesor universitar batjocorește pe stradă pe mitropolit și Biserica? Auzind acestea, patriarhul Miron Cristea, prezent și el la ședință, a exclamat că unul ca acesta trebuie excomunicat, Nectarie prezentând în continuare scrisoarea pastorală care i-a adresat-o acuzatorului, îndemnându-l să se teamă de Dumnezeu și să nu mai continue cu tulburarea în Biserică, și mărturisește că el l-a
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
la McCann PR. „Dacă citești un articol - oricare și oriunde ar fi el - este imposibil să nu ai la final un buton de like pentru Facebook. Practic, toată activitatea din online este oglindită pe Facebook.“ „Facebook vrea să fie Internetul“, exclama Sam Biddle într-un articol de pe site-ul de tehnologie Gizmodo.57 Dar Internetul e frumos tocmai pentru că avem de ales, tocmai pentru că site-urile sunt specializate, scria el. Pe de altă parte, vechiul concept al portalului de Web în
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
bogată sau o profesie din categoria acelora ce reclamă o agendă telefonică încărcată. Trăim într-o lume mică, în care conexiunile dintre indivizi sunt strânse, pentru că informația circulă rapid într-un spațiu fără granițe. „Ce mică-i lumea!“ obișnuim să exclamăm atunci când cons tatăm că avem prieteni comuni cu o persoană cu care tocmai am făcut cunoștință. De altfel, lumea mică e o problemă științifică, asupra căreia s-au aplecat numeroși cercetători. Studiile lui Stanley Milgram și ale altor oameni de
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]
-
respectivă, așa cum a făcut canadianul Dave Carroll. Cântăreț într-o trupă anonimă, Carroll se afla, împreună cu colegii săi, pe 31 martie 2008, într-un avion al companiei United Airlines care tocmai aterizase la Chicago, când o femeie de lângă el a exclamat: „Vai de mine, ia uite cum aruncă ăia cu chitarele!“. Basistul formației s-a uitat pe geam și a văzut cum instrumentele trupei erau aruncate fără nici un fel de grijă, în loc să fie tratate ca niște obiecte fragile. Carroll a încercat
CARTEA FETELOR. Revoluţia facebook în spaţiul social by ALEXANDRU-BRĂDUȚ ULMANU () [Corola-publishinghouse/Journalistic/577_a_1049]