6,822 matches
-
care sunt politicienii care au câștigat și care au pierdut încrederea electoratului după campania electorală. Rezultatele sondajului CSOP din decembrie sunt comparate cu cele din luna noiembrie. Victor Ponta, Sorin Oprescu, Călin Popescu Tăriceanu și Elena Udrea se bucură de simpatia electoratului. Ei au terminat pe plus anul 2012, fiind într-un trend ascendent, potrivit primului sondaj după alegeri, CSOP, citat de EVZ. În scădere față de luna noiembrie au terminat Mihai Răzvan Ungureanu, Dan Diaconescu, Gigi Becali și Dan Voiculescu. Premierul
Sondaj CSOP: Cine a pierdut încrederea electoratului după alegeri by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/40009_a_41334]
-
23% de procente. Este urmat, la o diferență de cinci procente, de președintele Traian Băsescu, care a scăzut în preferințele electoratului cu un procent. Elena Udrea, fostul ministru al Dezvoltării Regionale, este unul dintre puținii politicieni PDL, care au câștigat simpatia electoratului în camapania electorală. Ea a terminat anul 2012 într-un trend ascendent. A obținut 13% în decembrie, față de 11% în noiembrie. Călin Popescu Tăriceanu a cunoscut aceeași creștere, de 2%. El a fost preferat la sfârșit de an de
Sondaj CSOP: Cine a pierdut încrederea electoratului după alegeri by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/40009_a_41334]
-
de plenul Camerei, în urmă cu câteva luni, și anume ca, în baza unui calendar stabilit de Comisia juridică, să aibă loc o largă dezbatere publică. Astfel că, ieșirile ritoase ale liberalilor împotriva acestui proiect de lege urmăresc mai degrabă simpatie electorală, pentru că nu au obiect. Totodată, un demers precum cel al senatorului Cristiana Anghel, făcut, posibil, și pentru notorietate, este predispus să nu se bucure de niciun fel de sprijin în an electoral. Subiectul grațierii a devenit foarte sensibil după
De ce nu va trece Legea grațierii de Guvern. Jocul liberalilor by Editura DCNEWS Team () [Corola-journal/Journalistic/29365_a_30690]
-
Îți vine să crezi, citindu-i, că pentru ei poezia lui Mircea Dinescu era un oxigen, în absența căruia se sufocă. În realitate, explicația nemulțumirii lor vehemente trebuie căutată în altă parte. Mircea Dinescu s-ar bucura și azi de simpatie dacă ar fi sărac sau dacă ar fi murit tânăr, ca Nicolae Labiș. El însă nu îndeplinește niciuna dintre condiții. Are fermă, conac, 100 de hectare de viță de vie și păstrăvărie. Produce un vin care îi poartă numele: „Vinul
Să scrie, dar să nu scrie! by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/5073_a_6398]
-
aluzia prin cuvinte, fie prin citare de versuri, fie prin folosirea unor pilde, fie printr-un dublu înțeles, sau o ghicitoare, sau o vorbă de duh. Aici oamenii sunt diferiți după măsura priceperii, după ce observă la iubiții lor nesuferire sau simpatie, istețime sau prostie. [...] Mai este un fel de aluzie prin cuvânt, dar acesta apare după înțelegerea și cunoașterea iubirii celui îndrăgostit de către iubit. Atunci plângerile, schimburile de promisiuni, amenințările și împlinirile se fac prin aluzii, în cuvinte înfățișându-i celuilalt
Despre dragoste și răgaz by Mihai Răzvan Năstase () [Corola-journal/Journalistic/3402_a_4727]
-
mai obsedat de sex, suferă de gelozie, paranoia și crede mereu că destinul îi joacă renghiuri și că de fapt merită mai mult de la lume și de la viață. Este genul de tiran benign care exercită o fascinație puternică și atrage simpatii, un personaj din pricina căruia te poți pomeni că suferi de sindromul Stockholm. Una dintre performanțele remarcabile ale autoarei este o găselniță naratorială inedită. Pentru a rămâne creditabilă atunci când deapănă biografia tatălui său, povestitoarea își ia aproape la fiecare frază măsuri
Mimoun și fiica sa by Răzvan Mihai Năstase () [Corola-journal/Journalistic/5674_a_6999]
-
Pârvulescu tot ar fi făcut dovada unei excepționale înzestrări literare. Într-o singură propoziție ea reușește să aducă un argument în plus în favoarea unei teze, să facă umor suprarealist, să intre în complicitate cu cititorul, să transmită o undă de simpatie spre o epocă în care orice mai era (încă) posibil. Altor autori nu le reușește așa ceva nici pe parcursul a sute de pagini. P.S. Cât privește războiul, fie și vesel, pe care Alfabetul doamnelor îl declară regnului masculin, o asigur, nemilos
Studiu savant, joc literar si poem critic by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/18021_a_19346]
-
pentru mama e Isus. Nepărtinitor, copilul îi iubește pe amândoi. E prin urmare vremea întrebărilor nevinovate, a ipocriziei și oportunismului copilăresc, a dilemelor rezolvate ingenios. Intoleranță religioasă e necunoscută. Reprezentanții celor trei biserici, preotul, popa și imamul sunt invocați cu simpatie, dar fără prea multa devoțiune. Ce au ei de spus nu e destul de palpitant. Cartea recomandată de preotul catolic vorbește despre „pruncul Isus într- o limbă greoaie și de neînțeles pentru mine. După câteva zile am abandonat-o. Prefer, de
Isus și Tito by Constanța Ciocârlie () [Corola-journal/Journalistic/5511_a_6836]
-
al acestui exotic nume. - De care scriitori erați mai apropiați? - Propriu-zis, n-am fost apropiat de nimeni. Am fost un spirit izolat. Relații strînse, prietenești am avut doar cu oamenii de vîrsta mea. Dar nu cu somități. Mă bucuram de simpatia lui E. Lovinescu - îl vizitam acasă, de simpatia lui Perpessicius - îl întîlneam la Biblioteca Academiei. I-am admirat pe cîțiva scriitori francezi - Malraux, Montherlant și alții, pe Kazantsakis. Creațiile lor mă pasionau mai mult decît cele autohtone. Cu unii dintre
Pericle Martinescu by George Arion () [Corola-journal/Journalistic/14172_a_15497]
-
mai apropiați? - Propriu-zis, n-am fost apropiat de nimeni. Am fost un spirit izolat. Relații strînse, prietenești am avut doar cu oamenii de vîrsta mea. Dar nu cu somități. Mă bucuram de simpatia lui E. Lovinescu - îl vizitam acasă, de simpatia lui Perpessicius - îl întîlneam la Biblioteca Academiei. I-am admirat pe cîțiva scriitori francezi - Malraux, Montherlant și alții, pe Kazantsakis. Creațiile lor mă pasionau mai mult decît cele autohtone. Cu unii dintre ei am avut legături epistolare. În perimetrul național
Pericle Martinescu by George Arion () [Corola-journal/Journalistic/14172_a_15497]
-
câteva dintre subiectele discutate, luni, de președintele suspendat , asistentul Secretarului Departamentului de Stat Hillary Clinton, la sediul de campanie din str. Comănița. Din capul locului, emisarul american a fost extrem de binevoitor cu președintele Băsescu. Gordon l-a ascultat cu multă simpatie pe Băsescu. Președintele Băsescu a confirmat punctele deja ridicate pe ordinea de zi de ambasadorul n. Astfel, dl. Băsescu a spus că ”asistăm practic la o lovitură de stat, menită să facă USL să pună mâna pe Justiție”. El a
Ce a discutat Băsescu cu Philip Gordon în curticică () [Corola-journal/Journalistic/42914_a_44239]
-
în linie generală, simte atît de identic cu mine. Are aceeași Ťstructurăť, aș zice. Și regret pentru că am impresia - nu știu de ce - că asta mă bagatelizează. Ideea că cineva Ťseamănăť cu mine îmi displace teribil". Franchețea sa descumpănitoare face loc simpatiei față de Eugen Ionescu: "Un tip al dracului de inteligent și pe deasupra cu vervă și tupeu (...). Pentru prima oară văd un om care crede în inteligența sa și în talentul său fără să fie un înfumurat. Teribil de simpatic și odată cu
Jurnale feminine by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/10471_a_11796]
-
lei pe lună?", a răspuns tata. - Dar cum a scăpat de destinul nefericit al atâtor prieteni, colegi? - Numai prin ajutor Dumnezeesc! O spun fără să mă sclifosesc. De ce n-a fost închis tata? Presupun (e doar o supoziție) că datorită simpatiilor evreiești. Evreii erau foarte puternici în acel moment și e posibil să-l fi apărat. Poate Leonte Răutu? Erau în aparatul de Securitate, de conducere... Sau, poate sperau că se va întoarce "la linie". Au fost foarte tulburați când tata
Barbu Cioculescu by George Arion () [Corola-journal/Journalistic/14201_a_15526]
-
mai lent, dar mai sigur decît tentativa ta anterioară? Mitingul din 23 septembrie 1900 a fost și mai rău decît se temea Pierre Levergos. Se duse fără chef, pentru a nu-l dezamăgi pe Paul, pentru care avea în continuare simpatie, poate milă, știind că trecea printr-o perioadă grea. Pierre, care se mîndrea că era mai francez decît oricine (o demonstrase cît timp purtase uniforma și mînuise armele pentru Franța) nu sprijinea războiul declarat de corsicanul Cardella și alți coloniști
Mario Vargas Llosa - Paradisul de după colț by Mariana Sipoș () [Corola-journal/Journalistic/12840_a_14165]
-
atâtea titluri. - Da, dar asta nu înseamnă că am citit. De exemplu, susțin că n-am citit niciodată Ulise. L-am tradus pe capitole." Ambiguitatea necesară În FAMILIA din februarie, Gh. Grigurcu își mai aduce o dată aminte, și tot fără simpatie, de „astuțiosul Ov. S. Crohmălniceanu", „vulpea sastisită a criticii românești" din care optzeciștii și-au făcut „un dascăl-model și un mentor". Ocazia cuvioasei rememorări este „pensia substanțială" pe care Ov.S. Crohmălniceanu ar fi dobândit-o din partea statului german. Nu știm
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6445_a_7770]
-
Ceea ce nedumerește este subitul interes pentru una din figurile cele mai sinistre ale comunismului cubanez. G.D. nu crede că lui Guevara i se potrivește eticheta de terorist. Nici n-avea nevoie. Eticheta de criminal i se potrivește mai bine. Ce simpatie bizară printre tinerii de azi (vezi și Alex Cistelecan în „Vatra" din Tg. Mureș) pentru revoluționarii comuniști de odinioară! În ce „culori umane" ar putea fi pictat un asasin sângeros ca Guevara ca să poată stârni această simpatie? Mai rămâne ca
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6445_a_7770]
-
mai bine. Ce simpatie bizară printre tinerii de azi (vezi și Alex Cistelecan în „Vatra" din Tg. Mureș) pentru revoluționarii comuniști de odinioară! În ce „culori umane" ar putea fi pictat un asasin sângeros ca Guevara ca să poată stârni această simpatie? Mai rămâne ca Bin Laden să fie și el pus pe tricouri și reabilitat moral. A bon entendeur, salut! Sufletul animalelor Aflat în trecere prin Freiburg im Breisgau, Cronicarul a avut surpriza de a da peste un „Tierfriedhof", adică peste
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/6445_a_7770]
-
pice prost atît guvernul cît și președinția, asta se poate vedea din ultimele sondaje de opinie, care așază în poziții neplăcute și guvernul și președinția. Astfel că mică mare disputa dintre Cotroceni și Palatul Victoria se pare că nu aduce simpatii nici uneia dintre părți de pe urma acestui conflict, ci mai degrabă stîrnește neîncrederi suplimentare în soliditatea acestor instituții, guvernul și președinția. Cotidianele care au urmărit acest conflict n-au încercat să limpezească partea să neproductiva, ci, mai curînd, să întărite părțile. * Așa cum
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/17883_a_19208]
-
căldură controlată despre locurile unde e fericită; în general se simte bine în lumea aceasta, ce se transformă într-un ritm nemaiîntîlnit; totul respiră în Șocurile cotidianului o anume seninătate. În pas cu boomul tehnologic, Mariana Neț manifestă totodată o simpatie sănătoasă pentru un trecut neidealizat; în largul său în mai multe culturi, pare să aibă o predilecție pentru secolul al XIX-lea. Conștientă de riscurile și capcanele nonconformismului țipător, dovedește uneori o excentricitate plăcută. Refuză confesiunile excesive: nu vom afla
Cultura și spectacolul vieții by Mircea Lăzăroniu () [Corola-journal/Journalistic/9061_a_10386]
-
Mann, Musil, Vancura (prozatorul ceh care-mi place cel mai mult), Bruno Schulz. Imperiile totalitare, cu procesele lor sângeroase, au dispărut, dar spiritul procesului a rămas ca moștenire, și el reglează conturile. Astfel sunt urmăriți de proces cei acuzați de simpatii pronaziste; Hamsun, Heidegger (toată gândirea dizidenților cehi, cu Patocka în frunte îi este datoare), Richard Strauss, Gottfried Benn, von Doderer, Drieu la Rochelle, Céline (în 1992, jumătate de secol după război, un prefect indignat refuză să-i declare casa monument
Milan Kundera: Testamentele trădate by Simona Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/14416_a_15741]
-
elzevire) din Moličre, Corneille, Laharpe, Buffon, Bossuet." Iată un fragment de antologie (a inocenței..): "Cu Anton la anticariatul de pe Calea Victoriei (Platon, Suetoniu, Horațiu). Plănuim să furăm o carte. Dar cum? Ne și vedem în fața unui judecător bătrîn și miop, cîștigînd simpatia asistenței." Copilării... Viața din Ucenic la clasici e o plimbare. Și, mai mult, o cale. Care trece, bunăoară, pe la Bellu. Două epitafe și o concluzie: "Cimitirele - niște orașe cu capu-n jos." Ici-colo, halte cu portret: "Întîlnesc pe unul, Toma
My way by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/10491_a_11816]
-
Ca și "modelul" său, mizantropul Stauff face apologia sinuciderii. El divaghează savant sau dă o întorsătură anecdotică istoriei ideilor și a filozofiei, se confesează cu cinism, afișînd o suspectă și totuși sinceră jovialitate. Fascinat de maestrul a cărui stimă și simpatie a reușit s-o cucerească, angoasat în același timp de influența crescîndă pe care filozoful mizantrop o exercită asupră-i, Philippe simte pericolul îndepărtării sale de lume. Peripateticele întîlniri cu Stauff sunt dublate de cufundarea în studiu a discipolului, de
„Ora închiderii în grădinile Apusului“ by Rodica Bin () [Corola-journal/Journalistic/7631_a_8956]
-
la atîtea texte apăsat elogioase, cititorul resimțind intenția laudatoare ca pe o pană ce despică finalitatea artistică a volumului. Portretul reușit e fiul maliției, vorba lui Călinescu, chiar dacă aici avem schițe de portret. Indiferent că a vrut să-și exprime simpatia (în cazul personajelor în viață) sau să le evoce favorabil amintirea (dacă nu mai sunt aici), impresia stăruitoare e că autorul împarte indulgențe. Gest care, estetic vorbind, e cu totul indiferent, cu condiția ca Andrei Pleșu să-l facă cu
Schițe de portret by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4950_a_6275]
-
aproape tot ce avea mai valoros fotbalul din vestul țării, o echipă inovatoare ca stil, promotoare - prin conducătorul său, Cornel Lazăr - a campionatului divizionar și prima asociație sportivă profesionistă din țară. Ripensia avea să strângă, alături de jucători cu har, și simpatiile microbiștilor, transformând, vreme de 90 de minute, tribunele tuturor arenelor pe care evolua în teritorii roș-galbene. „Domnule“, mărturisea un microbist din Capitală, „la noi în casă era sărbătoare când juca Ripensia la București! Noi eram ceferiști. Și țineam cu Rapidul
Agenda2005-50-05-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/284495_a_285824]
-
glorie”. Celebra extremă stângă avea, într-adevăr, să numere un deceniu de succese împreună cu Ripensia, doar vârsta și, desigur, declanșarea războiului oprind șirul reușitelor timișorene. Pare de necrezut astăzi dar, la primele apariții, noul club avea să întrunească prea puține simpatii în rândul microbiștilor. Motivul era înregimentarea de către Ripensia a celor mai buni jucători din Timișoara, de la Chinezul, C.A.T. sau Poli. Echipa a fost primită, așadar, cu o neobișnuită ostilitate, șase mii de spectatori vociferând, spre exemplu, împotriva Ripensiei
Agenda2005-50-05-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/284495_a_285824]