7,819 matches
-
Și, ca să zic așa, ai noștri - atunci începusem să colaborez la revista 22 - erau convinși că vor câștiga. Iar eu, călĂtorind de la Timișoara - orașul era bastionul cel mai occidental și singurul în care exista o a doua Piață a Universității, singurul în care exista o altă opinie decât a feseniștilor - nu întâlnisem în tren un om care să spună că va vota cu opoziția. Stătusem 16 ore în trenul Ăla lung și sinistru și vorbisem cu toată lumea. Și le zic celor
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
convocase acel grup de la Snagov... V.A. : Cred că e singurul moment în care a existat o ase‑ menea întâlnire între putere și opoziție. A.M.P. : Un asemenea consens... V.A. : A mai fost un altul ? Cred că a fost singurul. A.M.P. : Nu, iar consensul trebuie spus că era inevitabil. Lumea trebuie să înțeleagă că nici acesta nu e un merit atât de mare al lui Iliescu ; desigur, este un merit, dar să nu exagerăm, pentru că la noi, totdeauna, opinia
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
nu semneze. La PSD nici n-a mai fost nevoie să dăm alte telefoane, că s-a întâlnit unul de la ei cu unul de la noi și i-a zis : „Gata ! Am înțeles. Veniți !“. Ce erau să spună ? CĂ ei sunt singurii care nu semnează ? Nu puteau să spună, pentru că ieșeau prost. Și așa s-a ajuns la această poveste, care a durat luni de zile, în care am angajat o armată de oameni. Ca să strângem coaliția asta împreună, a trebuit să
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
în convorbirea aceasta ar trebui, după ce am vorbit despre Ion Iliescu și despre Emil Constantinescu, să ne ocupăm de ultima și cea mai recentă administrație, administrația Traian BĂsescu. Pot spune - și nu știu dacă sunt în asentimentul dumneavoastră - că e singurul pre‑ ședinte, din cei trei pe care i-am avut, care și-a respectat măcar o promisiune. El a venit la putere promițând că va înălța țepele lui Vlad țepeș în Piața Victoriei și cred că, după aproape zece ani
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
P. : Noi trebuie oricum să ne domesticim și să civi‑ lizăm baronii. România, de fapt, nu are o altă clasă la care să se uite și din care să se dezvolte o nouă clasă politică decât pe primari. Primarii sunt singurii care mai fac și ce vor oamenii. Oamenii nu se hrănesc numai din noțiunile abstracte pe care le-am pus eu în circulație. Dacă eu m-aș duce și aș face un program electoral bazat pe universalism etic, pe faptul
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
adevăr de credință (adevărul credinței religioase), în plus asocierea adevărului cu înțelepciunea se arată ca "sursă a păcii inimii și a pacificării cu lumea". Se evidențiază și "adevărul tradițional". Etc. În final, Lucia Cifor conclude: "cuvântul ca logos poetikos este singurul dintre formele de Logos care se poate asocia adevărului", iar "adevărul care contează, pare a mărturisi mereu poezia eminesciană, este cel care are puterea să salveze, să mântuie ori măcar să pacifice. Drumul spre adevăr trece, de aceea, întotdeauna, prin inimă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
ciorul său ajuns un muzicant fără vocație și fără talent, dar strecurat, prin stăruințele baritonale ale lui taică-său, până la o catedră de profesor al tinerelor generații de muzicanți. Tot conu’ Mișu Caloianu, leneșul nostru profesor de latină, [a fost] singurul din toată școala care ne-a comunicat, iarăși ca un divertisment pentru lenea lui, fiorul de respect pentru textele clasice ale ediției Teubner de dinaintea nasului nostru, evocându-ni-l imaginației noastre de adolescenți pe călugă rul medieval pus să copieze
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
sau neîncrezător În trucurile prestidigitatorilor intelectualicești; capabil de intuiții faste, de tovărășii și colaborări fructuoase, dar, până la urmă, de oportunisme și compromisuri care au sfârșit În deziluzii politice și În retragerea prematură lângă plăcerile căminului, cu nevastă și copil. Era singurul din cercul nostru cu care mă Înțelegeam În aspirațiile mele altfel refor matoare decât ale majorității adunărilor noastre - și cu care rătăceam nopțile până În ziuă, pe străzi, sub focul juvenil al exaltărilor mele. Casa lui M.B. ne fusese pusă grațios
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
dar nu cu cele ale propriei noastre firi și nici chiar cu rânduielile lui Dumnezeu. M-a smucit cu vio lență de braț, m-a privit cu privirile lui duse Încă de pe atunci, spunându-mi la obraz: „Tu, Beldie, tu singurul ai Înțeles!“ [...] Gluma lui Bucuța, emancipată, ingenioasă și licențioasă, dar gratuită, inofensivă În intențiile ei nedeslușite; de o fantezie proprie și un vocabular numai În aluzii malițioase sau imagini subite; aplicată la particularitățile, ticurile și cusururile, mă runte și cotidiene
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
Împotrivea - ar fi salvat-o, poate, din toate Îndoielile și frământările. Cine m-a Îndemnat În acea minută - minuta care Închidea destinul ei -, cine și de unde am primit Îndemnul eu, Beldie, despre care stă scris undeva În Jurnal că sunt singurul care i am Înțeles „blestemul firii“ ei; cine m-a lăsat să-i demonstrez prostește că totuși o leacă de „disciplină“ și de „mecanizare“ nu strică scriitoarei a cărei inspirație, spunea, „nu poate fi decât fructul leneviei și al bunului
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
fi stat tot timpu acesta lungit În iarbă, cu ochii-n azur“. Ca la Stroești, am adăuga noi! Partea a doua a cărții Începe cu un aforism: „Viața nu-i nici cel dintâi, nici cel de pe urmă dintre bunuri. E singurul“, reținut și recomandat de prietenii săi, printre care și Cora Irineu. Categoric, broșurile lui C. Beldie ar trebui să fie republicate! Dintr-o Însemnare cu creionul făcută de autor pe un exem plar din Glossă, aflăm că prețul de vânzare
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
argumente obositoare ca în final, ea să-i țină piept până la finalul pledoariei. Nu îl înfruntase niciodată pentru a evita urmările violente. Căuta întotdeauna o cale de ieșire ca o apă lină, curgătoare. Intrase într-un complex comercial, de altfel singurul care exista la dimensiunea aceea, fără vreo țintă anume. Totul părea încântător dar nu îi interesa nimic în mod deosebit. Totuși își aduse aminte că trebuia să meargă în vizită. Cupărase un serviciu de cafea iar lângă el adăugă un
Ultima zvâcnire by Ica Grasu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91717_a_93177]
-
cei condamnați erau trimiși la diferite închisori și lagăre de muncă din țară. În noaptea de 3 spre 4 aprilie 1959, de pe celularul secției I-a, fuseseră scoși foarte mulți deținuți și aduși alții noi în locul lor. Eu rămăsesem, cred, singurul în celulă dintre cei mai vechi la care s-au adăugat alții noi sosiți în timpul nopții. Dintre ei nu mi-l amintesc decât pe generalul Vâscu și pe un muncitor tipograf. Dimineața de 4 aprilie 1959 se anunța ca o
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
batalionul de Securitate care ne păzea. Colonia avea cca. 400 deținuți, înconjurată cu gard de scânduri de 4-5 m. înălțime și sârmă ghimpată la partea superioară. Nu mai lucra nimeni, chiar nici croitorii și nici cei ce lucrau la bucătărie... Singurii care luau masa erau medicii și sanitarii care trebuiau să-i îngrijească pe cei care începuseră să ajungă la infirmerie. Dupa patru zile, comandantul a început să se agite căci nu se mai scotea minereu. Ne-a scos pe toți
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
perfecționează pe acestea, dar nu le schimbă natura. Pentru acest motiv nu este deloc indicat să ne atașăm total de felul de a fi al unuia sau altuia dintre sfinți, spre care ne simțim atrași, pe care să-l considerăm singurul bun și vrednic de urmat și să dezaprobăm alte feluri de a fi, ci să zicem cu psalmistul: “Omnis spiritus laudet Dominum” (Toate spiritele să-l laude pe Domnul). Îndrumătorul conștiinței, directorul spiritual vă va indica ceea ce vi se potrivește
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
cârmuitori s-o facă, dar n-au fost ajutați. Europa e dezbinată. Atunci... atunci, se bâlbâie Alexandru copleșit, cine, cine să ridice spada împotriva turcilor?! Țamblac tace un timp, trage mult aer în piept și continuă: O să te miri poate, singurul care e în stare să facă aceasta, căci e și viteaz, și înțelept, și mare conducător de oști, e domnul Moldovei! Da! Ștefan! Vezi, te miri... Această micuță dar curajoasă țărișoară, necunoscută aproape -, acest uimitor voievod, el, el singurul la
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
poate, singurul care e în stare să facă aceasta, căci e și viteaz, și înțelept, și mare conducător de oști, e domnul Moldovei! Da! Ștefan! Vezi, te miri... Această micuță dar curajoasă țărișoară, necunoscută aproape -, acest uimitor voievod, el, el singurul la vremea aceasta, ar putea, bineînțeles, de va pune și Europa umărul. Asta n-o spun numai eu, care aș putea fi învinuit de părtinire -, o recunosc mulți, chiar în Apus. Omul acesta face lucruri peste fire. E uimitor, e
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
cu sfinte benedicțiuni apostolice?! protestează Ștefan. E o nedreptate strigătoare la cer! se revoltă Stanciu. Banii sunt adunați pentru lupta antiotomană! Mathiaș luptă mai mult cu gura! Am protestat! Am ridicat glasul: "Banii ni se cuvin! Nu-i cerșim! Suntem singurii care sângerăm pentru cruce! Am plătit tainul în sânge!" Papa dădea din colț în colț... A spus că regretă, dar el a înțeles că "Ștefan este căpitanul general al regelui Mathias" și... Ceee?!?!... Căpitanul cui?!?! sare Ștefan ca opărit. Țamblac
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
urmă... Ce să facă și ei? Taci, cloșcă muntenească! își varsă Ștefan năduful. Toți?! Toți, în afară de bunică-su Bătrânul Mircea. ...Și de Vlaicu!... Și de Țepeș!... Parcă s-au înțeles cu toții! spune Ștefan revoltat. Toți au țâfne! Numai noi... noi, singurii care dăm totul și nu primim nimica! Mă tot îmboldesc: Fă război, că-i sfânt!" Îmi tot dau în cap cu crucea! "Fă o năvălire în Turcia! Zdrobește-i! Nimicește Împărăția Antihristului!!" Dar cine-și închipuie ei că-i Vodă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
salvat spectacolul de rămas bun, la terminarea clasei a IV a, primare (învățătoare, Eleonora Isopescu). Când delegați au venit de la conservator să o ia pe Laura la studii, părinții nu s-au lăsat înduplecați. Cernovschi Gheorghe, fratele mamei, a fost singurul din familie, care a fost încântat de talentul fetei. Datorită desăvârșirii procesului de socializare a agriculturii, Laura (rămasă fără pământ) a fost dată la un atelier de croitorie, din Rădăuți, ca să învețe să facă măcar un "șfartug" (șorț de bucătărie
ÎNTÂMPLĂRI NEUITATE... DIN SATUL MEU, COSTIŞA by RĂDUŢA VASILOVSCHI-LAVRIC () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1232_a_1872]
-
a arătat că era gata să „salveze țara” cu Legiune, fără legiune, „sau mai mult contra Legiunii”609 În nota asupra convorbirii dintre Hitler și Antonescu, aparținând lui Paul Schmidt, se consemnează că „el (Fuhrerul) este convins că Antonescu este singurul capabil de a călăuzi destinele României”610. Germania era interesată de valoarea relației sale cu generalul Ion Antonescu. Atitudinea Germaniei a fost hotărâtoare pentru finalitatea conflictului dintre Ion Antonescu și Horia Sima, ce avea ca scop preluarea puterii. În ianuarie
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
precise, tot în funcție de fișa postului. În cazul ambasadei noastre, Dobre este șofer, administrator, magazioner, portar și, eventual, dacă se pricepe, instalator, electrician etc. Deci, în concepția ministerului, dacă i se va aduce la cunoștință cazul pe care îl dezbatem acum, singurul responsabil de cele întâmplate, de posibilul pericol în care a fost pusă clădirea ambasadei pentru un interval limitat de timp, este Dobre. Conform regulilor de protocol românești, diplomatul își așteaptă oaspetele în salon, nu la poartă. Ca atare, după părerea
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
ani de la fondarea orașului Lima, să îmi imprim pe retină valorile arhitecturale, multe în complicatul, dar splendidul stil baroc, să îmi explic denumirea de "oraș al grădinilor", să simt direct de ce se afirmă că "Lima este un oraș cu inimă, singurul pe coasta vestică a Pacificului care posedă ceea ce lipsește altor orașe, poezia unor amintiri seculare, personalitatea vitală pe care timpul o imprimă lucrurilor". Lima, în limbajul poetic, este orașul luminii, al ceței și al stropilor de rouă sau, cum afirma
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
postură mai înaltă. Dintre ceilalți colegi de la sectorul ceremonial, unii au răspuns unor solicitări ale unor membrii ai F.S.N.-ului. Eram cel mai stabil diplomat de la acest sector, antrenat în toate activitățile de protocol ale noii administrații și destul de des singurul care răspundea la telefonul scurt din biroul directorului. Din această postură, am sprijinit rezolvarea a o seamă de situații delicate, dintre care aș aminti numai solicitarea lui Ion Iliescu de la orele 6-7 dimineața de a-i procura ustensilele necesare igienei
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1535_a_2833]
-
zadar”. Iubite prieten, rogu-te să-mi îngădui încă o vorbă despre Plopii fără soț. Înainte de a ajunge la mănunchiul compact de plopi, întâlnim câțiva răzlețiți de grup. Despre primul dinspre Iași îndrăznesc să afirm că este unul - dacă nu singurul - din cei mai groși arbori aflați în jurul Iașilor. Are o circumferință medie de peste 6 metri. Am cam abuzat de bunătatea ta, dragă prietene, dar am încercat să aduc puțină lumină asupra Plopilor fără soț. Asta nu înseamnă însă că nu
Iaşii dealurilor albastre by Vasile Ilucă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1211_a_1919]