4,413 matches
-
eposului, F, 1973, 1; Zoe Dumitrescu-Bușulenga, Ultimele sonete în opera lui V. Voiculescu, VR, 1973, 5; Sașa Pană, V. Voiculescu și Urmuz, MS, 1973, 3; Virgil Carianopol, Scriitori, I, 93-102; Ist. teatr. Rom., III, 169-172; Ștefan Aug. Doinaș, Orfeu și tentația realului, București, 1974, 179-199; Piru, Varia, II, 348-364; Ungheanu, Pădurea, 243-254; V. Voiculescu. Articole, comunicări, documente, I-IV, îngr. și pref. Alex. Oproescu, Buzău, 1974-1994; Balotă, Ion, 340-378; Crohmălniceanu, Literatura, II, 285-311; Virgil Munteanu, „Gimnastica sentimentală”, TTR, 1975, 3; Zoe
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290623_a_291952]
-
mai degrabă de o atitutdine mentală proprie cercetătorului, care utilizează mirarea sistematică pentru a ancheta faptele sociale. Acest exercițiu este probabil mai ușor de practicat în străinătate, dar această mirare sistematică se referă mai mult la propriile sale impresii și tentații interpretative decât la efectul de stranietate produs de comportamentul celorlalți. Cercetătorul trebuie să-și chestioneze fără încetare propriile sale propoziții a priori și să se pună în situația de învățare. În orice caz, el este obligat să facă acest lucru
Antropologia by Marc Augé, Jean-Paul Colleyn [Corola-publishinghouse/Science/887_a_2395]
-
cercetătorului și regula ca ipoteză teoretică a interlocutorilor săi, știind în același timp că regula care guvernează în realitate comportamentele observate poate fi și ea distinctă și de una, și de cealaltă. De asemenea, etnograful ar trebui să lupte împotriva tentației de a extrapola plecând de la spusele unui singur individ pe care îl consideră cu bucurie reprezentativ pentru o întreagă cultură. Cu atât mai mult cu cât, odată "profesionalizat", un colaborator va accepta bucuros acest rol de atașat cultural. Cercetătorul va
Antropologia by Marc Augé, Jean-Paul Colleyn [Corola-publishinghouse/Science/887_a_2395]
-
poetului în cauză, a poeziilor de rezistență și a celor oficiale, delirant omagiale, cu elogii ceaușiste pe sute de strofe? în cazul Adrian Păunescu răspunsul vine de la sine ; care este proporția dintre sinceritate și oportunism, dintre rezistența spontană, sinceră și tentația constituirii dosarului invers, cu piese pentru orice situații? Căci e foarte restrânsă, de oportuniști ai viitorului, ca să reluăm o expresie vehiculată încă din deceniul al patrulea; care au fost coerența, consecvența și continuitatea în timp chiar cu momente de discontinuitate
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
și fără voia noastră) și o altă perspectivă. Sensibilitatea la problema libertății, a cenzurii, a controlului polițienesc al literaturii rămâne, din nefericire, în mod inevitabil, mult mai mare decât pe alte meridiane. Ele sunt mai fericite și mai ferite de tentația totalitară. Să reținem însă situațiile cele mai universale ale raportului literatură-politică, înțelegând prin aceasta din urmă situarea față de putere și de organele sale, de ordinea de stat și societate. Calitățile de analist ale lui Matei Călinescu, un foarte bun critic
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
lărgesc și mai mult prin analizele și sugestiile referitoare la ideologia și psihologia materialului uman care au făcut și fac posibile legitimarea, supraviețuirea și dominarea acestei clase nomenclaturiste. în esență, este vorba de comunismul național, pe un fond permanent de tentație ideologică etnocentristă. Triumful acestei mentalități au fost accesele șovine ale lui Ceaușescu, romantizarea trecutului arhaic al țării, identificarea pătimașă cu conducătorii mitologici traco-geți și cu domnitorii feudali setoși de putere, fascinația «corporatismului organică și reabilitarea simbolurilor și riturilor legăturii de
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
profund negative ale situației socio-politice actuale, care ar cere, în mod necesar, o discuție specială. Pare, în orice caz, destul de straniu și semnificativ totodată că mai niciunul din liderii opoziției nu îmbrățișează pe față, programatic, cauza esențială a păturii mijlocii. Tentația populistă (Măria sa populismul), mitul statului bunei stări generale formulă valabilă, și încă în parte, doar în Occident , incapacitatea de a determina sectorul social specific, segmentul electoral de bază sunt semnele cele mai grave ale acestei pseudo183Politică și cultură -strategii profund
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
ironist, figura criticii lui este metonimia: odată ce un fragment de text este destrămat, se subînțelege efectul mai larg al destrămării întregului text. Deși, pe fond, metoda rămâne neschimbată, ea suportă în timp modulări și variații ținând de retorica aplicată. În Tentațiile anonimatului și alte eseuri (1990), culegere de interpretări și note compuse înainte de 1989, textele etalează o erudiție ostentativă, corpul lor fiind saturat sau chiar supraîncărcat de trimiteri și referințe: „o tehnică de înșelare a cenzurii”, explică P., „de rătăcire a
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288782_a_290111]
-
-ne că avem de-a face cu spirite luminate, emancipate, de la care ne-am fi așteptat, poate, la mai puține sacrificii închinate feluriților idoli vetuști”). Enervarea este, de altfel, una dintre muzele cele mai fidele ale lui P. Încă din Tentațiile anonimatului el își manifesta simpatia pentru ceea ce numește „protexte” (un sinonim rezonabil e dat de combinația dintre „glosse” și „enervări”): notații de o ironie mușcătoare pe marginea unei secvențe culturale (Tentațiile anonimatului) sau mediatice (În răspăr). A transpus în românește
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288782_a_290111]
-
muzele cele mai fidele ale lui P. Încă din Tentațiile anonimatului el își manifesta simpatia pentru ceea ce numește „protexte” (un sinonim rezonabil e dat de combinația dintre „glosse” și „enervări”): notații de o ironie mușcătoare pe marginea unei secvențe culturale (Tentațiile anonimatului) sau mediatice (În răspăr). A transpus în românește scrieri ale lui Ioan Petru Culianu (cumnatul său), precum și texte de Roger Caillois, Georges Bataille ș.a. SCRIERI: Proze (volum colectiv), București, 1985; Tentațiile anonimatului și alte eseuri, București, 1990; Ce-ar
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288782_a_290111]
-
o ironie mușcătoare pe marginea unei secvențe culturale (Tentațiile anonimatului) sau mediatice (În răspăr). A transpus în românește scrieri ale lui Ioan Petru Culianu (cumnatul său), precum și texte de Roger Caillois, Georges Bataille ș.a. SCRIERI: Proze (volum colectiv), București, 1985; Tentațiile anonimatului și alte eseuri, București, 1990; Ce-ar mai fi de spus. Convorbiri libere într-o țară ocupată (în colaborare cu Liviu Cangeopol), București, 1990; În răspăr, București, 2000; Deconstrucții populare, Iași, 2002. Traduceri: Bernard-Henry Lévy, Elogiu intelectualilor, București, 1992
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288782_a_290111]
-
Critica ucigașă, O, 1990, 38; Ioan Holban, Cartea de depuneri, CRC, 1991, 1-2; Ion Simuț, Câți Dan Petrescu există?, F, 1991, 3; Florin Ardelean, Exerciții de normalitate, F, 1991, 4; Val Condurache, Eseul politic, RL, 1991, 22; Ștefan Ion Ghilimescu, „Tentațiile anonimatului”, R, 1991, 7-8; Lovinescu, Unde scurte, V, 18-21; Paul Cernat, Dribling prelungit, OC, 2000, 21; Alex. Ștefănescu, Dan Petrescu enervat de literatura română, RL, 2000, 27; Ștefan Borbély, Dan Petrescu - în răspăr, „22”, 2001, 582; Cristea-Enache, Concert, 364-376; Paul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288782_a_290111]
-
113 3.3.15 Liceul de băieți "Dragoș-Vodă", Câmpulung Moldovenesc / 113 3.3.16 Liceul de băieți "Lațcu Vodă", Siret / 114 3.3.17 Liceul "internat" Vatra Dornei / 115 3.4 Populația școlară nord-moldovenească / 117 3.5 Viața școlară, între tentația politică și imperiul creației / 128 Capitolul IV. INTELECTUALUL PROVINCIEI LA MASA DE SCRIS. LOCALISM CREATOR ÎN MOLDOVA SEPTENTRIONALĂ / 135 4.1 Cultura românească interbelică, între tradiție și modernitate / 135 4.2 Localism, provincialism, regionalism - acolada provinciei marginalizate / 140 4.3
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
fără deținerea efectivă a puterii - nu a avut de regulă consecințe fericite. Prin renunțarea la spiritul critic și crearea unor arsenale argumentative pentru justificarea unei ideologii sau sistem de putere, intelectualul a lovit în propria sa legitimitate. Pentru secolul trecut, tentația politică se produce în preajma anilor '30, din nevoia de acțiune, pe fondul unei nemulțumiri progresive față de transformările postbelice ale Europei. În termenii lui Julien Benda, "trădarea cărturarilor" se desprinde din consecințele modernității ce transformă intelectualul în "cetățean obedient", obligat să
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
Un singur respondent, scriitorul Camil Petrescu, ar încuraja exodul provincialilor către centru, nu înainte totuși de a locui, măcar câțiva ani, în provincie, căci dacă "în Capitală te informezi, în provincie te cultivi"51. Celelalte voci, dimpotrivă, condamnă la unison tentația faimei pentru care intelectualii aleg calea exodului. Încercarea de afirmare prin pătrunderea în "mrejele" capitalei nu este receptată ca un semn de maturitate culturală. Din contră, abandonarea localului apare ca o "permanentă trădare" față de provincia pe care intelectualii "n-o
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
Totuși, analizând modul de propagare a culturii la orașe, unii critici au atras atenția asupra lipsei de organizare sistematică a acestor manifestări, în care subiectul prelegerilor este lăsat la latitudinea conferențiarilor, astfel că impresia generală denota un haos cultural 72. Tentației frecvente de asocia nordul Moldovei interbelice cu teritoriul drumurilor desfundate, de unde mințile luminate pleacă spre capitală pentru afirmare, îi opunem imaginea unui colț de țară în care cultura a proiectat, la acele vremuri, o undă de lumină. Pulsația culturală este
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
în ramuri ale profesiilor intelectuale care solicită deținerea unei diplome universitare. Chiar dacă diploma în sine nu conferă calitatea de intelectual, educația școlară este un criteriu de analiză pentru studierea formării și originilor acestei categorii sociale. 3.5 Viața școlară, între tentația politică și imperiul creației Așa cum am arătat în prezentarea rolului socio-formator al liceelor, activitățile școlare și extrașcolare au marcat din plin viața de elev. Dar dacă anuarele abundă în descrieri ale serbărilor, excursiilor, conferințelor și șezătorilor literare, presa și memorialistica
[Corola-publishinghouse/Science/84940_a_85725]
-
dacă un comentariu pictural orientează interpretarea. În experiența trăită prin muzica instrumentală nu apar ființe antropomorfice, nu apar acțiuni specifice dar apare impresia unei anume mișcări, a unei anume schimbări, apare impresia unei rețele complexe de relații cauzale care alimentează tentația interpretativă. În acest fel, privitorul sau melomanul, asemenea lectorului pe care-l prezintă Roland Barthes atunci când se referă la scriptibil/scriptible , nu mai este simplu consumator, ci creator al picturii sau piesei muzicale. Altfel spus, așa cum crede compozitorul Benjamin Boretz
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2196]
-
mișcarea lui printre jucăriile pe care le-a răvășit fără să-și dea seama de dimensiunile exagerate ale crinolinei încărcate de accesorii ornamentale. Această scenă comică maschează și dezvăluie în același timp nesiguranța și anxietatea unei lumi masculine îngrijorate de tentația consumului extravagant și risipitor al soțiilor hotărâte să golească buzunarele soților. Dress and the Lady ilustrează statutul contradictoriu al femeilor care poartă acest articol vestimentar, în aceeași măsură spectaculos și ascuns. Ilustrația este secționată în două părți care exprimă dubla
ÎNTRE NARATOLOGII by JANA GAVRILIU () [Corola-publishinghouse/Science/1208_a_2196]
-
abundă neologismele și cuvintele din registrul științific. Uneori se continuă totuși linia reportajului liric, fiind consemnate întâmplări diverse sau amintiri, câteva în nota falsă a moralei „omului nou”, altele în nota mai autentică a onirismului melancolic, definitoriu pentru această etapă. Tentația epicizării, vizibilă de la început la M., este puternică; limbajul cade adesea în prozaic, golindu-se de emoție. Lira meditativă (1998) este o culegere net superioară, în care poetul, depășind impasul, dă la iveală versuri în care îmbină fericit imagismul, notația
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288308_a_289637]
-
concentrează numeroase cercetări. Înainte de toate, aplicarea riguroasă a legilor sau, în unele cazuri, relația cu o birocrație doar aparent eficientă poate avea consecințe deosebit de nefericite pentru cei mai vulnerabili din perspectivă socială (O'Donnell, 1999a: 312-313). Mai mult, există o tentație continuă a politicienilor de a folosi legea împotriva oponenților politici atunci când, de exemplu, opoziția este sortită să rămână în această postură pentru perioade lungi de timp și nu are nicio șansă de a câștiga alegerile sau atunci când guvernul vede în
[Corola-publishinghouse/Science/84945_a_85730]
-
Apă, București, 1988. Repere bibliografice: Perpessicius, Opere, IX, 25-26; Florin Manolescu, Olga Caba, „Poezii”, RL, 1970, 18; Ion Oarcăsu, „Poezii”, TR, 1970, 20; Petru Poantă, „Poezii”, ST, 1970, 6; Ion Maxim, „Pasul alăturea”, O, 1979, 16; Radu Ciobanu, Între două tentații, T, 1979, 6; Mircea Tomuș, „Nuvele fantastice”, T, 1985, 4; Cornel Ungureanu, „Zodia Vărsătorului de Apă”, O, 1988, 46; Alexandru Horia, Orizont contemporan, LCF, 1989, 15; Radu Ciobanu, „Zodia Vărsătorului de Apă”, T, 1989, 8; Negoițescu, Scriitori contemporani, 66-73; Olga
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285980_a_287309]
-
meseriile, culturile, științele, tehnicile reprezentate în cadrul său. E evident că el aparține și domeniilor religios, rasial și politic. Toate aceste apartenențe, care nu sînt neapărat formulate, nici amintite, sînt admise pur și simplu fără să apară la vreun moment dat tentația sincretismului". Entuziasmul lui Jack Baillet, care transpare în acest text redactat pe 2 noiembrie 1971, și plăcerea pe care o resimte participînd la aceste întîlniri îl împiedică să adopte o perspectivă mai critică, chiar și cînd face aluzie la "exercițiul
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
pe o dublă fecunditate: aceea a unei înnoiri metodologice (recurgînd la noțiunile de "structuri finalizate", de "niveluri de organizare", de "bucle retroactive", spre exemplu) și cea a refuzului împărțirii în fenomene biologice și fenomene sociologice (nu pentru a ceda vechilor tentații reducționiste, ci pentru a introduce continuitatea într-un loc unde a existat prea multă discontinuitate...)". Jack Baillet prezenta după aceea proiectul Grupului celor Zece de a lega știința și politica, introducînd metoda experimentală, dar și exercițiul bănuielii și "conștientizarea multiplelor
[Corola-publishinghouse/Science/1477_a_2775]
-
diversității vieții. Și rătăcirii. În sensul pe care i-l conferă Edouard Glissant anume ceea ce incită ființa să-și părăsească ancorele pentru a investiga realul, lumea întreagă, să nutrească gînduri de ducă, de ambiguitate, de incertitudine, care ne apără de tentația totalitară a unei gîndiri sistemice. Politica și condeierii Printre numeroasele dimensiuni ale "excepției franceze" se numără una cu adevărat rarisimă calitatea intelectuală, mai precis literară, a majorității politicienilor de vîrf. E greu să vorbești despre o asemenea trăsătură într-o
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]