6,679 matches
-
mi-ai luat-o, Doamne, de ce mi-ai luat-o?!... Nu, nu se poate... nu-i adevărat, nu cred, Doamne!... striga în el durerea. Ajută-mă să mă trezesc din coșmar, Doamne!” Mistuit de gânduri rele, alerga pe stradă bezmetic, urla se lovea de trecători... Nu putea crede că s-a întâmplat cu adevărat,... pașii scrșnind pe zăpadă sticloasă, parcă îi număra cuvintele: ”nu cred... nu cred” ” Am pierdut-o, Doamne”. Alerga în gerul aspru al iernii, fără vlagă, cu mergsul
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
zăpadă uscată și calmă. Gândul i se întoarse la iarna aspră și geroasă pornită încă din decembrie, dar mai cu seamă odată cu zilele Bobotezei, când s-au stârnit niște ninsori și viscole că au troienit toate drumurile. Își aminti cum urla de jalnic vântul, peste orașul îngropat în nămeți. - Acum, iarna s-a mai potolit... deși, încă-i tot ”tare”, pentru început de martie! Își zise el. Primele zile ale ”babelor” au fost urâte, dar lapovița a mai topit din stratul
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
blestemat...!”. O clipă simți din nou cum spaima i se strecură în vine. Din ce în ce simțea o neliniște... o încordare neînțeleasă, în jurul său. Pulsul începu să-i bată în tâmple, ca niște ciocane. Cu dinții încleștați să nu urle, își alungă frica înapoi în piept. Legătura cu coșmarul îl umplu de un sentiment cumplit, de un fel de spimă fără nume... De la o vreme, puteri străine încolțiră în sufletul lui. - Nu poți să nu ții seama de sentimentele obscure
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
niște coșmaruri absurde. Niște spaime îngrozitoare îi străbătu întreaga ființă. Aerul din camera era sufocant... Se trezi, deodată, cu fierbințeli și răceli în tot trupul. Se simți bolnav și cuprins de o deznădejde atât de mare, că îi veni să urle, ca lupii... Fără să știe cum, se pomeni cu Biblia în mână, deschisă undeva la întâmplare. Ochii îi alergau peste rânduri... literele și cuvintele fugeau ca gâzele pe foaia de hârtie; nu reușea să le dea de înțeles. ”... si am
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
cu mult mai greu e să vă fac să fiți mulțumiți!” Astfel de vorbe pare să fi rostit Dumnezeu, adresându-se oamenilor, care întruna se jeluiau. - De ce ne-ai făcut asta... Adame?!... repetă, Iorgu îndurerat. Suntem materie îndurerată, carne care urlă măcinată de gânduri... până și tăcerile noastre sunt văicăreli înnăbușite. Omul, convins că e în stare să-l ajungă din urmă pe Dumnezeu, și să-l depășească, se agață de ideea de ”evolutie”, crezând că înaintarea îl va aduce la
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
pământ. Gândul îl purtă la vis și la Vasilica. -Mi-e dor de tine, Fata... mi-e dor ca de întâia mea dragoste și cea din urmă!.. Când nu te visez... în noaptea de tuci de caut treaz, dincolo de aflare și urlu. Nici eu singur nu mai știu ce mă doare!.. Din iubire te pomenesc mereu, și la rău și la bine. Nu e ceas să nu mă gândesc, chiar și făr’ de voie, la tine. -Ce să fac, Doamne... ce să
PRECUM ÎN CER AŞA ŞI PE PĂMÂNT by Gheorghe TESCU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91553_a_92861]
-
cu blacheurile roase... Mi-a zis că nu i se dă mâncare. Mai era și un tip cu care cocheta soția mea, Tamara. Tipul îi umbla cu dezinvoltură pe sub rochie, pe fundul ce i-l știam fără chiloți. Și am urlat, dar glasul mi se înfunda mereu-mereu, făceam un efort disperat să mă audă careva, am urlat să i se dea de mâncare lui taică-meu. Altfel îl dau afară pe tipul ăla! Însă dânsul, bărbatul necunoscut cu care se giugiulea
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
tip cu care cocheta soția mea, Tamara. Tipul îi umbla cu dezinvoltură pe sub rochie, pe fundul ce i-l știam fără chiloți. Și am urlat, dar glasul mi se înfunda mereu-mereu, făceam un efort disperat să mă audă careva, am urlat să i se dea de mâncare lui taică-meu. Altfel îl dau afară pe tipul ăla! Însă dânsul, bărbatul necunoscut cu care se giugiulea soția, nici nu se sinchisea... Da, l-am visat pe tata viu, întins ca un om
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2170_a_3495]
-
da mâncare din belșug delegațiilor străine. Vorbiți-le ca un adevărat tineret, ci nu ca purtători de cuvânt ai U.T.M.ului. Acesta este sfatul nostru, al tuturor românilor adevărați, iar asupritorilor sovietici să le spuneți: zi de zi, voi urlați despre pace și despre prietenie. Dacă, Într-adevăr, voi doriți pacea, dovediți asta prin faptă și lăsați-ne În pace. Nu vrem pe pământul nostru scump armatele voastre hrăpărețe și asupritoare, politrucii voștri sălbatici și hoții voștri, care nu ne-
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
nu am absolut nimic de recunoscut În legătură cu județul acesta și că toate problemele mele sunt legate de Cluj, unde cer să fiu transferată pentru anchetă, a Început snopeala. M-au așezat În unghi drept chiar pe birou și, În timp ce șeful urla la mine, alt comisar a Început să mă croiască unde și cum se nimerea, cu bastonul de cauciuc. Aș fi dat orice ca să leșin sau măcar să pot urla. Faptul că nu țipam părea că-i incită mai rău, dacă se
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
M-au așezat În unghi drept chiar pe birou și, În timp ce șeful urla la mine, alt comisar a Început să mă croiască unde și cum se nimerea, cu bastonul de cauciuc. Aș fi dat orice ca să leșin sau măcar să pot urla. Faptul că nu țipam părea că-i incită mai rău, dacă se putea spune mai rău decât era. Eu aveam țesuturile friabile, făceam vânătăi foarte ușor, cred că spatele meu arăta groaznic. Îl simțeam numai jar și numai durere. Șeful
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
când În când pe față și Îmi cerea legăturile din Alba. Se Întrerupea, când Îl Încuraja pe călău: «dă-i, dă-i, dă-i.» Eram năucită. Mă rugam cu disperare să mor, să Înceteze supliciul. Mă rugam să pot măcar urla. Dar nu puteam scoate nici un sunet.” În fine, ajunge la Cluj. Atât de rău arăta de pe urma bătăilor primite la Alba-Iulia, Încât primul anchetator clujean care o vede și află că vânătăile au fost pricinuite de omologii săi din Alba Iulia
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
Mislea. Se numea Elena Tudor, Însă deținutele au blagoslovit-o cu diminutivul de alint Diri. „După ce a primit raportul gardienilor, ținu să ne facă o primire de pomină. Cu timpul aveam să ne obișnuim cu faimoasele «careuri» și cu discursurile urlate peste ziduri cu voce tunătoare. Destul de repede aveam să le descifrez ambiguitatea, dar atunci, la primul contact, directoarea ni s-a Înfățișat ca prototip al teroristei bolșevice și ne-a Înfiorat. Aveam În fața noastră o femeie căpitan, luptătoare din ilegalitate
Zborul unui Înger Înapoi, la cer by Mihai Stere Derdena () [Corola-publishinghouse/Imaginative/865_a_1495]
-
scris, masa ta de tortură, dar și a mea, căci nu te pot chinui fără ca eu să mă chinuiesc, așa cum nu poți tăia cu bisturiul un furuncul în propria ta carne, ca să-i scoți puroiul, fără ca tu însuți să nu urli și să nu te zbați ca un posedat. Deci: acum șaptesprezece ani... drace, acum observ potrivirea de date: în 1973 aveam șaptesprezece ani, iar acum am treizeci și patru. Deci: acum șaptesprezece ani, pe când aveam șaptesprezece ani și eram exact la mijlocul vieții
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
zațul acela nocturn, și-mi închipuiam cum, în noaptea fără limite, în baia țărănească a lui Svidrigailov, se desprind din pielea ta 59 valuri-valuri de abur negru îndesind noaptea și enigma. Tu chircit acolo, tu cu mâinile la tâmple și urlând fără sunet în noaptea care nu devine mai rară, care prinde mai mult conținut prin fumegarea pielii tale. Acolo, pe mormanul de ghete vechi, pe sacul de rufe, între pânze de păianjen îngreunate de praf, tu ciocnești două pietre ovale
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
însușiri, ea nu era decât o învălmășeală de aburi otrăviți: poftă, spaimă, rușine, nebunie, viitor de neconceput. Totul în tine, nimic în afară, de parcă pulpele, sânii și buzele fetelor nu ar fi fost decât semnele declanșatorii ale femeii interioare, care, urlând ca un siamez rupt cu forța din carnea fratelui său, se chinuia să se nască din fiecare dintre ei. Zăceau pe paturi ca niște gravide, inconștienți ca pupele care se schimbă-n fluturi, zămislindu-și fiecare femeia lăuntrică, hipnotizați de
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
limbilor de gaz inflamat, când galben, când verde, când albăstriu, când roșu ca sângele. Ne-am așezat pe jos, trăgîndu-ne cât mai aproape de crengile încîlcițe, linse de foc, până la limita la care abia mai suportam fierbințeala. Puștii țopăiau ca nebunii, urlând și chiuind, încercînd să ațâțe cu crenguțe incendiate focul. Transformau în jar incandescent vârfurile bețișoarelor și alergau prin noapte, rotindu-le repede și închipuind astfel cercuri și elipse fluorescente. In ce cavernă mai trăisem când va lumea asta mică adunată
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
lângă bazinul closetului, de pe fundul căruia picura veșnic apă. M-a privit înghețat și a-nfipt în pieptul meu bastonul lucios de pe arătătorul mâinii drepte. Filmul s-a strâns complet, până când vârful degetului ei mi-a atins pieptul, în dreptul inimii. Am urlat de parcă bastonul mi-ar fi pătruns cu adevărat în piept. M-am întors și-am luat-o la fugă pe scărița spirală care apăruse acum pe o latură a holului. Săream cât mai multe trepte, înnebunit de groază, cu o
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
în București printr-o periferie sordidă. Un capăt de autobuze, o benzinărie... Forfota 174 trecătorilor printre blocurile urâte, identice, străzile pline de gropi... Autobuzele opreau din ce în ce mai des la stopuri. "Păi aseară vreo cinci femei/ M-au atras într-un bordei.. /', urlau acum cu toții, în mașina în care aerul devenea tot mai greu. Dar, slavă Domnului, totul se terminase. Am luat-o pe Dimitrov, apoi pe Viitor și ne-am oprit în curtea liceului, de unde porniserăm cu o săptămână în urmă. Nu
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
solemne, cu o poartă care mi s-a părut, încadrată cum era de două mari femei goale, de ipsos, sprijinite pe niște urne, o intrare către altă lume. "Să fii cuminte", mi-a mai zis mama, și m-a lăsat, urlând după ea, pe un culoar nesfârșit, în grija unei femei în veșmânt alb. M-am pomenit pe o masă cu cearșaf aspru pe ea, sub o mare farfurie plină de becuri orbitoare. Un cap bărbos s-a aplecat deasupra mea
Travesti by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295574_a_296903]
-
frică!... ... Frică de nou, frică de vechi? Încă vrei să galvanize? Ia-ți porția de basement sado-maso-experimental-conceptual art din G’s Basement & Gallery din Liverpool Street. Trei, doi, unu, puf! This is the dark side, pereți black and white care urlă Oh My God stil Underground, plus o pianină dezacordată după normele clasice. Așa au protestat londonezii la bomb attacks: și-au continuat viața în Underground, ca și cum nimic nu s-ar fi întâmplat. Nu prin haos și frică; prin lipsa coșurilor
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2211_a_3536]
-
iar ceea ce le vine mai la îndemână este tocmai violența. Așa se învârte roata... E un frig cumplit în Moscova postnucleară, un frig întunecat, umed (oricât aș fi încercat, n-am putut scăpa de incipitusul Călăuzei ca fundală, în păduri urlă rusalcele - sau, mă rog, prin bălțile dintre pâlcurile de copaci -, protejând cu ferocitate pâlcurile de foculeandri (dacă nu știi să-i culegi, te poți alege cu o moarte de mai toată frumusețeaă, viermoloii foiesc la tot pasul, iar tu ești
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2175_a_3500]
-
insuliță, pe care rămăsese o vacă. Stăpânul, însoțit de un câine, s-a dus să-și scoată, pentru orice eventualitate, animalul. Omul și vaca au ieșit, însă câinele a mai zăbovit să adulmece o urmă. Chiar atunci, cineva începu să urle ca un nebun: „Milcoveluuu! Milcoveluu!“. Milcovelul, un braț care aduna apele de pe „gura de rai“ și „piciorul de plai“, a năvălit din senin și a împânzit toată albia Milcovului, în câteva minute. Vâltoarea a crescut din mal în mal, aducând
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2206_a_3531]
-
și hârtii importante! țipă Rita apucându-se de cap în timp ce se îndrepta spre spălătorie urmată de Feifel. Rita a smuls trenciul din mașina de spălat, golindu-i buzunarele. Feifel privea zăpăcit cele câteva resturi de hârtie colorată. - Nebunule, sunt ruinată, urla Rita scoasă din minți, prostule, cap sec! - M-am gândită am vrut săă - Nu mai spune nimic, mă dezguști, îmi vine să vărs! Rita s-a dus la toaletă. Feifel își frământa mâinile gândind: „Dragostea îi omoară pe oameni și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1993_a_3318]
-
surprinzătoare. Astupă-ți moara aia nenorocită! — Și cine mă poate obliga? întrebă tipograful. Wilt încercă să-și țină nervii în frâu, numai că de data asta descoperi că-i era imposibil. Anul III Tipografi avea ceva incredibil de arogant. — Eu! urlă Henry. — Tu și cu mai cine? Tu n-ai fi în stare să astupi nici o gaură de șoarece, nici dacă te-ai chinui toată ziua! Wilt se ridică în picioare. — Căcăcios mic și-mpuțit! zbieră el. Mucosu’ dracului și... Ți-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2233_a_3558]