4,812 matches
-
bile cu care cineva se joacă, au o privire rea, și sfidătoare. Mâinile monstruoase, enorme, cu degete deformate, par lucrate În lemn de sculptorul Aurel Vlad. E Îmbrăcat Într-un trening bleumarin și poartă pe-un umăr o geantă de voiaj jerpelită, din care iese gâtul unei sticle. Adidașii soioși, complectează ținuta. Trenul Își anunță trecerea pe calea ferată din apropiere, cu un șuierat lung și puternic și arătării Îi tresar mușchii fețeii și ai abdomenului, ca unei jucării mecanice. -Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
șef al gunoaielor? Antoniu și-a dezlipit scârbit guma de pe frunte și o aruncă afară, prin ușa deschisă.. -Înțelege, n-am cum să Împart cu tine spațiul ăsta. Bruta se Încruntă, scrâșnește din dinți și așează pe pat, sacul de voiaj. după care Își Încrucișează mâinile și-și rotește privirea, fotografiind interiorul, cu ochi de expert.. Prin fermoarul Întredeschis, gâtul sticlei a ieșit și mai mult la vedere. -Ți s-a urât cu binele? Crezi că-s idiot? Am aflat tărtăcuță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
mine și cântărea cât un copil de zece ani, Încearcă Antoniu, cu un ultim argument disperat, să-l convingă. -Bagă-ți mințile În cap, altfel mă supăr și când mă supăr nu mai știu de mine. Scoate sticla din geanta de voiaj, Îi desface dopul de plută pe jumătate vârât pe gâtul sticlei și o duce la gură. Bea și tot bea sub privirea Îngrozită a lui Antoniu. Se oprește din când În când din băut, și privește În sticlă ca printr-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1864_a_3189]
-
că la fermă au înoptat 52 de persoane,printre care și un grup de copii, provenit de la cele 2 autocare. Îmi amintesc de un roman de Constantin Munteanu, ”Cursa rapidă”.Trăim aceleași clipe. Fiecare călător își povestește pe scurt istoria voiajului de vineri.A fost și un mic accident auto.S-a profitat de situație.Pentru tractarea mașinilor un mecanizator a solicitat bani grei. Un grup de rromi pleacă spre Gara Banca.Gara este la 2 km de fermă.Drumul este
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
o poziție bipedă. Pornesc pe un culoar la întâmplare.Undeva se distinge un punct luminos.Ajung acolo.Se zărește lumina soarelui.Se simte briza mării. In urma lor o ușă metalică glisează rapid. Cei doi au uitat de peripețiile acestui voiaj și devin interesați de peisaj.Sunt pe o insulă. Blocul și orașul au dispărut. Valuri,plajă,dune și palmieri. Se privesc. Au costume de baie vert nil,pălării și ochelari de soare. -Unde ne aflăm,domnule? -Nu știu...Sunt dezorientat
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
Janina,o tânără stagiară,soție de ofițer a avut o aventură cu un tânăr coleg de serviciu,tot căsătorit. Marinarii străini se bazează pe echipamente Hi-Fi și sisteme digitale pentru supravegherea consoartelor. Vaporeanul ei s-a întors acasă după un voiaj îndelungat și a aplicat sistemul românesc de informare.S-a dus la o vecină de apartament și a acuzat-o de infidelitate. „Cine,eu?!” se arătă mirată femeia. „Nevastă-ta a călcat în strachini cu...”. Dupa un an de zile
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
Pamânt la Luna” de Jules Verne. Luna atrage sufletele ? In literatura medicală se cunosc și sunt descrise numeroase cazuri de moarte clinică. Toate persoanele care își amintesc evenimentele, vorbesc de o călătorie rapidă printr-un tunel de culoarea lămâii.In voiajul lor sunt însotiți de o muzică placută,divină.Sus se întâlnesc cu rude,părinți,prieteni sau uneori cu o entitate. Aceștia îi așteaptă și-i primesc cu drag,dar spre regretul lor îi expediază înapoi,la viață. Două exemple. Un
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
Era neschimbată.Tot brunetă. ”Nu sunt căsătorită.Nu am copii.Am exagerat. Atunci,nu eram pregatită pentru o nouă relație.Nu-mi plac bărbații grăbiți.Prefer romantismul.E o minune faptul ca m-ai găsit acasă.Voi face un nou voiaj în Emirate... Te invit duminică seara la aniversarea mea”... Seara,Relu porni la plimbare.Dorea s o viziteze pe Meri. O mașină îl lumină cu farurile.Era Lily. „Frumoasa Lili,fată fină\Și cu efect tulburător\ E doctoriță-n medicină
BANCHETUL CUGETĂRILOR by Eugen - Nicuşor Marcu [Corola-publishinghouse/Imaginative/1594_a_2966]
-
isterie, pentru el! Puteai să fi stat și În cap, tot nu găseai una sub 40, dar, cum v-am mai spus, le charme n’attend point le nombre des années! Așa că el, În costumul lui sport, cu geanta de voiaj pe umăr și barba Înspicată, era ultima șansă a vieții lor să se mai simtă o dată tinere copile, cu fustița În brâu și obrăjorii rumeni! Niște babete libi, care, tot gângurind, și-au Înghițit de emoție rujul pentru a zecea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
ultima ieșită, bătrâna doamnă cu mănuși și pălărie, o Înconjura un grup Întreg de tinere copile, iar În fața lor sta singur el, un angelic discoman reformat, cu ochelarii lui meseriași și costumul alb plin de buzunare și fermoare, geanta de voiaj pe umăr, atât. Valizele trebuie să le fi pierdut deja prin vamă, ca să fie În conformitate cu poveștile familiei, ca să-și schimbe cu adevărat porecla În renume. Ba nu, nea Victor tocmai se silea să smulgă o valiză din mâna unuia care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
În jurul valizei mele, care ajunsese un adevărat teatru de luptă: fiecare Încerca să dea la o parte celelalte pachete ca să și-l vâre pe al lui. Pe unul dintre ei l-am surprins În timp ce scotea pe furiș trusa mea de voiaj, ca să vâre În locul ei, ce credeți? Niște linguri de lemn! Atunci m-am enervat cel mai tare și-am strigat la nefericit, dar știți ce răspuns mi-a dat? Stupefiant! „Vere dragă”, mi-a spus omul acesta, pe care nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2331_a_3656]
-
ar fi plăcut tare mult să fi luat niște „zăpadă“ la bord, dar mai erau două zile până când Brigit lua salariul și abia dacă mai aveam ce mânca. Eu aveam o pereche nouă de pantofi care urmau să plece în voiajul de inaugurare. Cu măsura mea, îmi era imposibil să-mi găsesc niște pantofi frumoși, care să-mi și vină bine. Cu toate că eram în New York, unde oamenii sunt obișnuiți cu ciudații. Dar în sezonul ăla aveam noroc. Era vară, iar încălțările
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2281_a_3606]
-
margi nea căzii. Din cuierul de pe spatele ușii de la baie luă prosopul aspru și se frecă energic pe tot corpul. Își puse schimburile curate și ieși în cameră. Nu apucase încă să-și desfacă bagajele, așa încât scoase din sacul de voiaj o pereche de jeanși și un tricou pe care le așeză pe pat. Începu să se îmbrace încet, bucurându-se de clipele de liniște ale unei vacanțe mult așteptate. Își trăsese deja pantalonii și se ridică în picioare. În fața patului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
hotărâre! îl persiflă Traian. Îți faci bagajele și mâine o iei din loc. Ce mare lucru? Deși în seara aceea nu era de loc dispus să urmeze sfatul prietenului său, dis de dimineață Cristian Toma își aruncase în geanta de voiaj câteva schimburi și obiectele de igienă personală, făcuse plinul la mașină și pornise spre vestul țării. Îl sunase pe Traian de pe drum ca să-l anunțe că plecase la Baia de Sus și să nu fie îngrijorat dacă nu-l găsește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
Mi-ar trebui un microscop și niște substanțe chimice simple. Din păcate însă nu mi-am pus în bagaje așa ceva când am venit aici. Ileana zâmbi când îl auzi. Și-l imagina pe Cristi cărând un microscop în geanta de voiaj, așa, pentru orice eventualitate. Cam ce substanțe chimice ți-ar trebui? întrebă ea. Sare și niște acid acetic glacial. Adică oțet. Nu chiar oțet. Acid acetic concentrat. Se rezolvă. Vorbești serios? Foarte serios. Mergem la școală. Vorbesc eu cu colega
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1500_a_2798]
-
drege cu mișcări iuți fața, de o paloare care mi-o face încă o dată familiară, sugerându-mi că nici ea n-a dormit totuși cum trebuie. Mie mi-e mult mai ușor să cobor în Constanța, cu geanta ușoară de voiaj în care abia am strecurat cu repezeală de fugar ustensilele de toaletă, hanoracul de ploaie și un pulover, radioul cadou de ziua mea, sandwich-urile pregătite totuși de mama - și cam atât. Pietrișul dur al peronului răspunde, prin talpa subțire a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
cafeaua băută, ochii mei ascuțiți pot urmări întorși spre înăuntru un tren nesfârșit spre sărăcia din nordul țării, cu oameni pe culoare, mâncând pâine, brânză, ceapă, parcă s-ar pregăti pentru o foamete lungă, polară. Așa trebuia să înceapă orice voiaj de iarnă spre Moldova. În București, prima ninsoare conștientizată, dând predispoziții lirice și cerșetorilor, cade abia spre a doua jumătate a lui decembrie. Plăcerea zăcerii la birou trebuia să fie cu atât mai mare, cu gândul la seara luminată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2273_a_3598]
-
franceză, eu, latina și s-a Întâmplat ca taman Într-o sâmbătă când trebuia să plecăm acasă, să aibă pregătire la franceză. Eu fiind liberă, am putut pleca acasă. La Întoarcere, parinții ei i-au pregătit Într-o geantă de voiaj câteva lucruri și bineînțeles, alimente, fiindcă ne pregăteam singure hrana iar părinții ne mai scuteau pentru câteva zile, dându-ne, când plecam de acasă și mâncare gătită. Din tot ce am reținut când au adus geanta la autobuz, a fost
Pete de culoare by Vasilica Ilie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91516_a_107356]
-
VW, model 1978 trebuie să încapă: 4 televizoare, 12 prăjitoare de pâine, 7 VCR-uri, 5 râșnițe de cafea, 8 aparate foto, un cuptor cu microunde, 4 storcătoare de fructe, 6 roboți de bucătărie, 22 de geamantane și genți de voiaj. Bașca nouă persoane, șoferul inclus. Încerc să plasez între schimbătorul de viteze și scaunul din față-dreapta apa minerală și sendvișurile pentru drum... Ce dracu’ ați luat atâtea? Păi... nu..., știi, nu sunt ale mele... Și mă trezesc cotropită de povești
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2262_a_3587]
-
de desfătare. Numai așa, în paradisul oriental de dincolo de mare, ademenesc fericirea și o arestez măcar pe timp de o săptămână, cât ne-a mai rămas până la întoarcere. Am strigat șoferului să mă ducă la cea mai apropiată agenție de voiaj. Acolo, în dreptunghiul unui ghișeu, s-a ivit un căpșor blond de fată: ― Când pleacă cel dintâi vapor spre Constantinopol? ― Astă-seară la ora 9. ― Cum aș face să nu-l pierd. Căpșorul a zâmbit galeș: ― Foarte simplu, cumpărați un bilet
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
a aruncat ochii peste hârtiile de pe masă și a citit că actele erau pe numele lui. Astfel a înțeles că este proprietarul a tot ce era acolo: casă, grădină, câteva păsări și animale. Bucuria lui Norocel a fost fără margini. VOIAJUL Ajuns obosit, afară zăpușeală, în troleibuz înghesuială, pe scară miros din combinat de toate felurile, în atmosferă ploaia aștepta să cearnă. Nori plumburii zburau cu rapiditate și, nemulțumiți de ceea ce făceau, se vânturau pe jos odată cu praful și hârtiile lăsate
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
coridor sau la recepție, i-a comunicat la ce cabină se află și a adăugat: J'ai un bon chocolat suisse. Și-a și găsit "omul" în sobrul profesor universitar la Cluj! Deci, avem și puțină Sodomă pe "Lume Renașterii". Voiajul începe să devină interesant. 15 noiembrie. Vama Mă duc la recepție să-mi iau de pe panou dreptunghiul de carton cu numărul 100. Fiecare trebuie să-și ridice cartonașul. Astfel se vede cine nu s-a întors. Când coborâm scara metalică
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
ca să aflu un detaliu pueril din viața ei trecută, totuși, simt în mine nostalgii după altă lume și alte locuri și regretul de a-mi fărămița timpul inutil. Am impresia că dacă ar sosi o corabie, oprită o clipă din voiajul ei la capătul lumii, și m-ar chema și pe mine, n-aș avea nici o ezitare să mă urc și aș fi mai vindecat la fiecare kilometru de distanță. Am un dor de ducă, o frenezie după orizontul îndepărtat, care
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
mai indiferent pe măsură ce mă îndepărtam, că există chiar o proporție între durere și kilometrii făcuți. Probabil că este o complacere în trăirea întunecoasă, întreținută de atmosfera aceleiași camere pe care o locuiești, acelorași prieteni ce-i întîlnești fatal, iar în voiaj n-ai timp de gânduri vechi, la fiecare cotitură apare un spectacol nou și viu. (O carte în clipele grave n-o utilizezi, căci ți se pare moartă, oricât ar fi suprapusă pe realitate). Apoi dificultatea ca să te înțelegi cu
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
avea, desigur, nicio legătură cu sărbătoarea națională. Eu însumi mă bucurasem de ea doar prin aceea că în timpul zilei străzile fuseseră mult mai degajate decât în zilele obișnuite și putusem să circul nestingherit pe bicicleta mea semicursieră, cu sacoșa de voiaj aruncată dezinvolt pe spate, la o vârstă când energia mea, liberă de orice constrângere, se manifesta cu o forță poate chiar mai mare decât în prima tinerețe. În lipsa unui telefon acasă, toate treburile care presupuneau alergătură și întâlniri le rezolvam
by PAUL TUMANIAN [Corola-publishinghouse/Imaginative/993_a_2501]