43,812 matches
-
va Întâmplă peste noapte, dar procesul de integrare a Europei Într-o piață internă unificată este În curs de desfășurare și va continua să câștige viteză În următorii douăzeci și cinci de ani, când ar trebui să se apropie de nivelul de integrare de care ne bucurăm și pe care Îl considerăm normal În Statele Unite ale Americii. Scepticilor - și sunt mulți - care nu cred că toate acestea sunt posibile, liderii europeni le arată că, cu numai câțiva ani În urmă, necrezătorii, care includeau
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
a-și delimita identitatea separată de cea a mamei, apoi separarea parțială a adolescentului de familie, iar, În perioada maturității timpurii, pretenția individului la o personalitate independentă. Fiecare perioadă În procesul de diferențiere este acompaniată de o nouă și complexă integrare Într-un set, În continuă creștere, de relații sociale și cu mediul Înconjurător. Evenimentele vieții sunt marcate de un echilibru sofisticat Între cerințele În continuă creștere ale individului și obligațiile sociale din ce În ce mai mari. Crearea burgheziei este o bună ilustrare a
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
fi fost impusă de o forță politică externă, ar fi fost considerată dură și despotică. Etosul burghez s-a dovedit eficient. Fiecare a Învățat să echilibreze nou-câștigata autonomie și independență cu responsabilitățile sociale autoimpuse. În America, spre deosebire de Europa, procesul de integrare a rămas legat de rădăcinile religioase. Convinși că ei erau cu adevărat poporul ales, americanii au fost mult mai dispuși să echilibreze nou-câștigata autonomie cu o ascultare colectivă a unei autorități superioare și nu cu responsabilități personale față de celelalte ființe
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Fluctuațiile se alimentează Între ele, iar amplificarea poate să cupridă Întregul sistem. Când aceasta se Întâmplă, sistemul sau intră În colaps sau se reorganizează. Dacă poate să se reorganizeze, noua structură disipativă va avea o complexitate și o putere de integrare sporite și un flux prin sistem mai mare decât predecesoarea sa. Deoarece este mai complexă decât precedenta, fiecare ordine succesivă este chiar mai vulnerabilă la fluctuații, colaps sau reordonare. Prigogine crede că o complexitate sporită creează condițiile pentru evoluție. Economia
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
puterea de a propune o politică comună În domeniul agriculturii, de asemenea să stabilească o politică comună În domeniul transporturilor, o uniune vamală și o politică comună care să reglementeze comerțul exterior 14. Arhitecții Comunității Economice Europene erau conștienți că integrarea economică sporită va necesita o forță de muncă mai liberă și mai mobilă, care putea să caute de lucru și să se stabilească dincolo de frontierele naționale. Tratatul a creat patru drepturi fundamentale: dreptul cetățenilor de mișcare Între state, dreptul de
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Statele Unite ale Americii și URSS, cele șase state membre s-au gândit ca numai unindu-și resursele economice pot spera să devină competitivi. Teama de a fi Înghițiți a fost cea care i-a Împins către nivele mai Înalte de integrare economică. Dar vizionari ca Monnet, Robert Schumann, cancelarul german Konrad Adenauer și, mai apoi, Jacques Delors, președintele Comisiei Europene, ținteau mult mai departe. Strategia lor a fost de a de dezvolta prin intermediul unor măsuri tehnice și economice destinate unificării statelor
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
mai apoi, Jacques Delors, președintele Comisiei Europene, ținteau mult mai departe. Strategia lor a fost de a de dezvolta prin intermediul unor măsuri tehnice și economice destinate unificării statelor membre Într-o rețea continuă de relații economice interdependente. Fiecare pas către integrarea economică ar determina o mică, aproape imperceptibilă, erodare a suveranității naționale. Raționamentul era ca nici unul dintre acești pași să nu deranjeze statele membre și, În consecință, să amenințe promovarea Uniunii. Rezultatul acestei strategii progresive va fi acela ca „Într-o
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
Spania, Grecia și Portugalia la membrii săi. În timp ce distrugerea economică produsă de cel de-al doilea război mondial a furnizat impulsul pentru a crea o comunitate europeană, criza petrolieră din 1973 a adăugat un nou sens al urgenței efortului de integrare. Criza globală, care a urmat creșterii bruște a prețului petrolului impusă de Organizația Țărilor Exportatoare de Petrol (OPEC), a amenințat să conducă la subminarea regimurilor, bine proiectate, de bunăstare socială, implementate În națiunile vest europene. Revoluția economică Thatcher-Reagan din anii
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
bine proiectate, de bunăstare socială, implementate În națiunile vest europene. Revoluția economică Thatcher-Reagan din anii ’80, cu accent pe dereglementarea intreprinderilor guvernamentale și liberalizarea crescândă a comerțului mondial, a condus la noi presiuni asupra națiunilor membre ale Comunității Europene. O integrare sporită era singura modalitate pentru ca țările membre să rămână pe linia de plutire În vremuri dificile. Actul Unic European (Single European Act - SEA) din 1987 a apropiat simțitor statele membre de uniune și, În același timp, a erodat În mod
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
format din șefii de guvern ai statelor membre. De ce ar renunța În mod voluntar statele membre la suveranitatea lor, cedând În felul acesta mai multă putere Uniunii? Deoarece SEA a fost prezentat ca un tratat pur tehnic, plănuit să avanseze integrarea economică și fiscală, fiecare dintre statele membre găsind câte ceva care să le susțină viziunea despre rolul Comunității. Antifederaliștii, care favorizau uniunea economică, dar nu și pe cea politică, sperau că o piață mult mai completă va duce la Întărirea economiile
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
uniunea economică, dar nu și pe cea politică, sperau că o piață mult mai completă va duce la Întărirea economiile naționale și la asigurarea regimurilor politice. Cei care erau În favoarea unei uniuni politice cu caracter mai federal sperau că o integrare economică mai strânsă va face statele individuale membre mai interdependente și dependente de Uniune, eventual transferând mai multă putere politică de la statele respective către Bruxelles 21. Căderea zidului Berlinului și dezintegrarea Imperiului Sovietic În Europa Centrală și de Est În
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
fost clarificat și Întărit prin ratificarea Tratatului de la Amsterdam În 1997. Acest tratat a Întărit angajamentul Uniunii În ceea ce privește drepturile umane și a cerut țărilor care doreau să adere să accepte prevederile Convenției Europene pentru Drepturile Omului drept o condiție prealabilă integrării În Comunitate. Înțelegerea de la Amsterdam a acordat Uniunea Europeană puteri legislative pentru a acționa Împotriva discriminării bazate pe sex, rasă, religie, etnie, disabilități sau vârstă, oriunde În interiorul Uniunii. Uniunea a obținut puterea de a acționa În chestiuni legate de forța de
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
În favoarea concesiilor naționale pentru a asigura adoptarea constituției și numai Într-o singură țară, Slovenia, majoritatea a afirmat că preferă să nu facă concesii 29. Chiar dacă noua constituție ar fi respinsă, Uniunea se află deja Într-un stadiu avansat de integrare, Încât nimeni nu mai crede că ea s-ar putea dizolva, și ar reveni la forma guvernelor separate ale statelor-națiune, conținându-și singure drumul În această eră globală. Mai degrabă, majoritatea analiștilor politici cred că dacă aceasta constituție va Întâmpina
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
revoluționau societatea. În 1994, Comisia Europeană a publicat un raport intitulat „Drumul Europei către societatea informațională: un plan de acțiune”. Raportul enumera o serie de inițiative pentru a face Uniunea Europeană prima societate informațională complet integrată din lume. Planul chema la integrarea unui număr de activități transfrontaliere În rețele interactive și includea propuneri pentru o rețea de universități și centre de cercetare, rețele de control al traficului rutier și aerian, rețele de Îngrijire a sănătății și o rețea de administrație publică transeuropeană
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
anterioare, punând un accent sporit atât pe extinderea noilor tehnologii În industrie, și stabilirea unui regim de reglementare adecvat, cât și pe stimulii care ar putea genera un model de afaceri În rețea viabil și eficient. Planul reliefa de asemenea integrarea noilor tehnologii În domeniul informației și al comunicațiilor și folosirea rețelelor În sistemul educațional, precum și modalitatea de a le face parte din viața de zi cu zi a cetățeanului european. Au fost Încurajate diverse agenții și organizații guvernamentale ale Uniunii
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
drepturile universale ale omului, cât și cele culturale, mai restrânse, sub aceeași umbrelă politică. Această situație este foarte diferită de agenda statului-națiune, al cărui țel era limitat la protecția dreptului de proprietate individuală și a libertăților cetățenești și asimilarea și integrarea subgrupurilor Într-o singură identitate națională. A acomoda multiculturalismul și drepturile umane În același timp este o misiune dificilă. Să ne reamintim, comunitățile culturale au rădăcini În familie, legături de rudenie extinse și/sau experiențe religioase comune, fiind În general
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
le amenință uneori suveranitatea și hegemonia și, prin urmare, Încearcă să absoarbă, fie să ignore eforturile activiștilor de a obține un loc sigur În cadrul procesului politic. Pe de altă parte, Uniunea Europeană s-a dovedit a fi mai deschisă În chestiunea integrării societății civile În sfera sa politică, cu toate că există chiar la Bruxelles o anumită rezistență la ideea participarii sporite a OSC. Motivul pentru care Uniunea Europeană este dornică să Împărtășescă, cel puțin parțial, puterea de guvernare cu OSC este faptul că aduc
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
La rândul lor, oficialii guvernamentali, au argumentat că politica franceză, Încă de la fondarea republicii, a pus accentul pe indivizibilitatea cetățenilor francezi și, prin urmare, nu recunoaște existența minorităților sau a națiunilor separate În interiorul ei. Roger Fauroux, președintele Consiliului Superior pentru Integrare al Franței (un organism independent care consiliază guvernul pe probleme de integrare), a vorbit În numele multora dintre concetățenii săi spunând că „există o obsesie Încă de la creearea Republicii Franceze: unitatea poporului francez este fragilă, așa că e bine să nu Înrăutățim
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
fondarea republicii, a pus accentul pe indivizibilitatea cetățenilor francezi și, prin urmare, nu recunoaște existența minorităților sau a națiunilor separate În interiorul ei. Roger Fauroux, președintele Consiliului Superior pentru Integrare al Franței (un organism independent care consiliază guvernul pe probleme de integrare), a vorbit În numele multora dintre concetățenii săi spunând că „există o obsesie Încă de la creearea Republicii Franceze: unitatea poporului francez este fragilă, așa că e bine să nu Înrăutățim situația”54. La 12 februarie 2004, Adunarea Națională a Franței a votat
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
expresia ultimă a nerecunoasterii. Lupta pentru recunoaștere Într-o lume globalizată va fi probabil la fel de aprinsă ca și lupta de clasă În secolul XX. Visul european este un act delicat de echilibru aristotelic Între nevoia unei diferențieri sporite și o integrare mai profundă, cei doi poli care au caracterizat dezvoltarea omului Încă de la Începutul aventurii umane. Discuția dialectică În desfășurare Între diferențiere și integrare a fost misiunea Centrală a fiecărui aranjament de guvernare din istorie. Sclavi și imperii, supuși și regate
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
XX. Visul european este un act delicat de echilibru aristotelic Între nevoia unei diferențieri sporite și o integrare mai profundă, cei doi poli care au caracterizat dezvoltarea omului Încă de la Începutul aventurii umane. Discuția dialectică În desfășurare Între diferențiere și integrare a fost misiunea Centrală a fiecărui aranjament de guvernare din istorie. Sclavi și imperii, supuși și regate, cetățeni și state, iar acum persoane și instituții de guvernare globale sunt fiecare jaloane importante ale evoluției către individualizare și integrare sporite a
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
diferențiere și integrare a fost misiunea Centrală a fiecărui aranjament de guvernare din istorie. Sclavi și imperii, supuși și regate, cetățeni și state, iar acum persoane și instituții de guvernare globale sunt fiecare jaloane importante ale evoluției către individualizare și integrare sporite a umanității. Drepturile universale ale omului În era globală, precum regimul de proprietate În era statelor-națiune și obligațiile de proprietate În epoca feudală, sunt Întrupări legale ale relației existente Între forțele de individualizare și integrare. Ele formează țesutul de
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
evoluției către individualizare și integrare sporite a umanității. Drepturile universale ale omului În era globală, precum regimul de proprietate În era statelor-națiune și obligațiile de proprietate În epoca feudală, sunt Întrupări legale ale relației existente Între forțele de individualizare și integrare. Ele formează țesutul de legătură dintre particular și universal. În fiecare perioadă a istoriei, disputa dintre forțele de individualizare și cele integrare a fost În centrul luptei politice. Sclavii vor să se elibereze, supușii vor să fie liberi, cetățenii vor
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
și obligațiile de proprietate În epoca feudală, sunt Întrupări legale ale relației existente Între forțele de individualizare și integrare. Ele formează țesutul de legătură dintre particular și universal. În fiecare perioadă a istoriei, disputa dintre forțele de individualizare și cele integrare a fost În centrul luptei politice. Sclavii vor să se elibereze, supușii vor să fie liberi, cetățenii vor să fie reprezentați, iar persoanele vor să fie recunoscute. Pe de altă parte, regatele vor să domnească, statele să guverneze, iar instituțiile
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]
-
instituțiile de guvernare pe niveluri multiple vor să administreze. Coduri de loialitate, drepturi civile, drepturi politice, drepturi sociale, iar acum drepturi ale omului au prescris, fiecare În felul lor, norme de comportament pentru a menține echilibrul delicat Între diferențierea și integrarea umană. Acesta este motivul pentru care oamenii se luptă cu atâta pasiune pentru a articula, dobândi și asigura aceste coduri. Există o profundă conștientizare, neexprimată Însă, că acestea sunt ancorele care fac legătura Între individ și marile forțe sociale, În
[Corola-publishinghouse/Science/2290_a_3615]