43,812 matches
-
un înalt nivel de anxietate. În aceste situații, religia nu este reductor, ci generator de anxietate. Astfel, funcția ritualurilor de trecere (de la copilărie la maturitate, de exemplu) este de a asigura desprinderea afectivă de vechiul statut social de copil și integrarea eficace în noul statut de matur. Karl Marx și Friedrich Engels (1958) propun o altă explicație funcțională a fenomenului religios, sintetizată în celebrul aforism „religia este opiu pentru popor”. În societățile bazate pe oprimare, funcția compensatorie a religiei este utilizată
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
și Friedrich Engels (1958) propun o altă explicație funcțională a fenomenului religios, sintetizată în celebrul aforism „religia este opiu pentru popor”. În societățile bazate pe oprimare, funcția compensatorie a religiei este utilizată de către clasa dominantă ca un instrument eficace de integrare ideologică și socială a claselor oprimate într-o organizare socială care le dezavantajează: ea promovează nonacțiunea, acceptarea. Structura schemei funcționaletc "Structura schemei funcționale" Spre deosebire de schema cauzală, schema funcțională are o structură complexă. Ea reprezintă în fapt un model de sistem
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
este necesar să fie asigurate o serie de condiții. Buna funcționare a organismului uman presupune o serie de condiții: o anumită temperatură, hrană, compoziție chimică a aerului etc. Pentru a exista, o societate are nevoie de un anumit grad de integrare a părților, de controlul asupra comportamentelor membrilor săi, încât să se asigure un anumit grad de conformare cu normele sale, bunuri pentru consumul individual și colectiv etc. O întreprindere are nevoie de personal muncitor calificat și motivat pentru a acționa
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
pentru a sublinia faptul că ele sunt absolut obligatorii pentru orice sistem social-uman): • Adaptarea: în relația sa cu mediul, sistemul trebuie să obțină facilitățile care îi sunt necesare propriei sale funcționări. • Atingerea scopurilor: mobilizarea energiilor interne în vederea realizării scopurilor propuse. • Integrarea părților componente într-un tot armonios. • Latența se referă, pe de o parte, la asigurarea conformării comportamentului actorilor cu modelele sociale elaborate, iar pe de altă parte, la reglementarea tensiunilor interne care provin din relațiile dintre actori. Bronislav Malinowski (1944
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
consecințe pozitive pentru sistemul luat în considerare; funcții negative (disfuncții) - consecințele sunt negative; și funcții neutre (nule) - elementul nu afectează nici pozitiv, nici negativ respectiva cerință funcțională. Ne interesează, de exemplu, dacă școlile de corecție destinate delincvenților minori contribuie la integrarea socială a acestora. Deci, în raport cu cerința funcțională, „integrarea socială a delincvenților minori”, „elementul școlii de corecție”, are o funcție pozitivă, negativă sau neutră? La această întrebare se poate găsi un răspuns empiric. Dacă analizăm evoluția tinerilor care au părăsit aceste
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
negative (disfuncții) - consecințele sunt negative; și funcții neutre (nule) - elementul nu afectează nici pozitiv, nici negativ respectiva cerință funcțională. Ne interesează, de exemplu, dacă școlile de corecție destinate delincvenților minori contribuie la integrarea socială a acestora. Deci, în raport cu cerința funcțională, „integrarea socială a delincvenților minori”, „elementul școlii de corecție”, are o funcție pozitivă, negativă sau neutră? La această întrebare se poate găsi un răspuns empiric. Dacă analizăm evoluția tinerilor care au părăsit aceste instituții în raport cu un grup martor de delincvenți minori
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
care nu au trecut prin ele, putem găsi una din următoarele situații: a) tinerii care au trecut prin școala de corecție se integrează mai bine social decât tinerii din lotul martor- școlile de corecție au deci o funcție pozitivă în integrarea socială; b) ei nu se integrează nici mai bine, nici mai rău decât grupul martor - în acest caz, funcția este nulă, neutră; c) tinerii care au trecut prin școli de corecție prezintă o proporție semnificativ mai ridicată de delincvenți - funcție
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
mulțimea tipurilor de consecințe funcționale pe care acesta le poate avea, cât și factorii care determină ca, într-un context social, anumite funcții să fie mai pregnante. Într-o societate conservatoare, religia poate reprezenta în primul rând un instrument de integrare socială în ordinea existentă, de oprimare socială. Într-o perioadă de luptă pentru eliberarea națională, ea poate juca un rol important în procesul de cristalizare a conștiinței naționale, devenind unul dintre instrumentele mobilizării energiilor interne, pe când într-o perioadă de
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
un spirit de disciplină, de respect pentru normele sociale, se călesc fizic și moral, își îmbogățesc cuantumul de cunoștințe și deprinderi, uneori dobândesc chiar și o profesie. Desigur, armata nu a fost creată și nu este menținută pentru a facilita integrarea socială a tineretului. Aceasta este o funcție laterală. Închisoarea reprezintă un instrument de sancțiune socială a delincvenței, de reintegrare socială a delincvenților, de protecție a colectivității de delincvenții potențiali. Ea are însă și consecințe funcționale laterale, unele dintre ele disfuncționale
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
socialdelincvent (relații interpersonale, organizare, constituirea sentimentului de apartenență la grupul delincvent, încurajarea reciprocă, se pun bazele diferitelor asocieri criminale); în plus, faptul de a fi deținut reprezintă o barieră importantă în calea reintegrării sociale; influențe negative asupra familiei și a integrării copiilor. Se întâmplă adesea ca unele funcții laterale să devină temporar, adesea chiar definitiv, finale. O colectivitate care are probleme cu integrarea tineretului poate decide să scadă vârsta de încorporare. O asemenea decizie nu este determinată în acest caz de
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
de a fi deținut reprezintă o barieră importantă în calea reintegrării sociale; influențe negative asupra familiei și a integrării copiilor. Se întâmplă adesea ca unele funcții laterale să devină temporar, adesea chiar definitiv, finale. O colectivitate care are probleme cu integrarea tineretului poate decide să scadă vârsta de încorporare. O asemenea decizie nu este determinată în acest caz de cerința funcțională finală - pregătirea mai bună în vederea apărării-, ci de funcția laterală a integrării sociale a tineretului. Ea ar putea fichiardisfuncțională pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
definitiv, finale. O colectivitate care are probleme cu integrarea tineretului poate decide să scadă vârsta de încorporare. O asemenea decizie nu este determinată în acest caz de cerința funcțională finală - pregătirea mai bună în vederea apărării-, ci de funcția laterală a integrării sociale a tineretului. Ea ar putea fichiardisfuncțională pentru pregătirea militară propriu-zisă; sau poate fi neutră funcțional în această privință. Unele dintre dansurile populare au fost la origine ritualuri magico-religioase. Treptat, ele și-au pierdut complet funcția originară, dezvoltând ca funcție
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
mai multe sisteme. Pentru a putea fi complet înțeles, el trebuie privit ca element component al unei mulțimi de sisteme. Se poate formula în legătură cu această proprietate un principiu al analizei funcționale: principiul apartenenței multiple și, complementar, principiul pluralității perspectivelor funcționale. Integrarea unui fenomen oarecare presupune așadar, în mod necesar, analiza interacțiunii dintre sisteme. Explicațiile funcționale din perspective diferite ale aceluiași fenomen nu vor fi, în consecință,exclusive, ci complementare. O explicație funcțională completă poate fi realizată doar prin cumularea perspectivelor. Modelele
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
află de abia la începuturile sale, oferind puține posibilități de identificare empirică riguroasă. Din acest motiv, analizele funcționale sunt cel mai adesea calitative, la nivelul ipotezelor teoretice, decât cantitative, verificabile empiric. Știm că diferitele sisteme sociale au nevoie de o integrare a părților, dar nu avem încă nici un fel de instrumente pentru a determina gradul de integrare/neintegrare necesar funcționării eficiente a unui anumit sistem. Ele au nevoie de cunoștințe, dar cu greu putem determina volumul și tipul de cunoștințe de
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
analizele funcționale sunt cel mai adesea calitative, la nivelul ipotezelor teoretice, decât cantitative, verificabile empiric. Știm că diferitele sisteme sociale au nevoie de o integrare a părților, dar nu avem încă nici un fel de instrumente pentru a determina gradul de integrare/neintegrare necesar funcționării eficiente a unui anumit sistem. Ele au nevoie de cunoștințe, dar cu greu putem determina volumul și tipul de cunoștințe de care are nevoie un sistem sau altul. Omul are nevoie de autoactualizare, de securitate, de stimă
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
din colectivitățile apropiate, costul deplasării dintr-o comunitate în alta, posibilitățile de comunicare dintre comunități. Primul factor (nivelul calității vieții din comunitățile învecinate spre care se migrează) și cel de al treilea (posibilitățile de comunicare, de informare despre posibilitățile de integrare în alte comunități) sunt, clar, factori de tipul P, afectând posibilul acțional al populației. Analiza funcțională tradițională, ignorând relațiile cu mediul, avea o capacitate redusă de explicare a marii varietăți a sistemelor sociale, cât și a comportamentelor diferențiale ale acestora
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
analiza programelor alternative experimentale de reabilitare vocațională. În aceste programe au fost antrenate persoane handicapate fizic sau mental care, din această cauză, se aflau în imposibilitatea de a munci. Eficiența programelor a fost calculată în termeni de dolari câștigați prin integrarea în muncă a respectivelor persoane raportați la un dolar cheltuit în cadrul respectivului program. Analiza a evidențiat astfel că programele experimentale au o eficiență net superioară (12-13 dolari câștigați de fiecarepersoană pentru fiecare dolar cheltuit pentru pregătirea sa) în raport cu programelede reabilitare
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
asigure satisfacerea necesităților membrilor săi. Relația dintre societatea globală și individ va fi însă analizată pe larg în capitolul următor. Pe lângă funcțiile externe, există și funcții interne. Orice sistem, odată constituit, dezvoltă propriile sale cerințe funcționale - menținerea și dezvoltarea sa, integrarea părților, obținerea resurselor necesare funcționării sale etc. Funcțiile externe și interne devin finalități care guvernează întreaga organizare și dinamică a sistemului. Primul pas deci în analiza sistemelor finaliste îl reprezintă identificarea finalităților externe și interne. Intervine aici un nou postulat
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
celorlalte subsisteme. Funcția externă este cea de producție. Celelalte, după cum se poate observa, sunt funcții interne. Aceeași semnificație o are și tentativa lui Parsons de a formula patru tipuri generale de cerințe funcționale, valabile pentru orice sistem (adaptarea, realizarea scopurilor, integrarea și latența) și a delimita în raport cu acestea patru tipuri de subsisteme care compun atât societatea, cât și orice sistem social particular (Parsons, 1964). Există și alte abordări ale sistemelor funcționale ce pornesc de la finalitățile specifice ale acestora care, combinate cu
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
poziția lor în sistemul producției materiale, grupuri și clase sociale, tinzând să acționeze împreună pentru a promova interesele lor particulare comune (Marx și Engels 1958). Spre deosebire de individualismul metodologic, Marx consideră însă că societatea este compusă din niveluri de agregare și integrare diferite, cu oscilații continue între accentuarea intereselor individuale sau a celor generale. Se poate spune, în concluzie, că societatea trebuie considerată ca o pluralitate de sisteme care se integrează, se modifică și se subordonează reciproc. Nici un nivel de organizare nu
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
absolut: toate sunt relative. Teoriile întreprinderii tind să se fundeze, în cele mai multe cazuri, pe o perspectivă holistă. Întreprinderea este privită ca un sistem, și nu ca un suprasistem, fiind preocupată de maximizarea finalităților sale globale, de perfecționarea organizării sale, de integrarea mai eficace a membrilor săi. O asemenea abordare este justificată doar în parte. Dacă vrem să avem imaginea completă a întreprinderii, trebuie să o privim însă și în calitatea ei de suprasistem. Teoria lui Marx ne oferă o asemenea perspectivă
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
în logica evoluției tehnologiei. Ea a fost impusă mai degrabă de logica unui anumit tip de organizare socială. L.E. Davis (1971) argumentează, de pildă, că succesul taylorismului în America începutului de secol trebuie explicat prin necesități sociale, și nu tehnologice: integrarea rapidă, într-un proces de producție modern, a unei mase mari de imigranți nedisciplinați, extrem de inegali din punctul de vedere al pregătirii profesionale, cu o mare mobilitate geografică, orientați puternic spre câștig. Dimpotrivă, din cauza modificărilor din condițiile social-economice și culturale
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
un „gol” care a fost umplut de inginerie. Nu se poate întrevedea nici o rațiune pentru care acest lucru să nu fie valabil și pentru relația dintre teoriile sociologice și activitățile practice. O bună teorie sociologică este o precondiție absolută a integrării sociologiei în activitățile practice ale colectivității. Ea nu este însă suficientă. Mai este nevoie de încă ceva, nu mai puțin important:dezvoltarea unui corp special de cunoștințe orientate spre înțelegerea și maximizarea eficienței unei asemenea aplicații sociale, de o inginerie
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
oprit doar la câteva aspecte care mi se par cruciale pentru o analiză preliminară a structurilor sociologiei în ipostaza sa constructivă. Capitolul 9 este dedicat punctării cadrului general a sociologiei constructive: relația dintre sociolog și societate. Următorul explorează procesul de integrare a sociologiei în activitatea socială practică, drept instrument cognitiv al acesteia. Câteva dintre aspectele mai importante ale acestui proces sunt tratate aici. În primul rând, specificul testării teoriilor și tehnologiilor propuse de sociolog practicianului: ce garanții poate oferi sociologia asupra
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
cognitiv al acesteia. Câteva dintre aspectele mai importante ale acestui proces sunt tratate aici. În primul rând, specificul testării teoriilor și tehnologiilor propuse de sociolog practicianului: ce garanții poate oferi sociologia asupra validității soluțiilor sale. Analiza tipurilor și a gradelor integrării sociologiei în activitățile practice ne oferă o imagine mai clară asupra stadiului actual al acestui proces, asupra căilor și modalităților acestei integrări. O scurtă prezentare a motivelor solicitării intervenției sociologiei ne introduce mai profund în înțelegerea forțelor sociale care presează
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]