5,982 matches
-
ar fi recirculat oarele ce funcționează în circuit semiînchis și închis. Apar numeroase firme și producători particulari și aparate precum Halcyon, Phibian, Megalodon, Prism Topaz, CCR 2000, Inspiration, Azimuth, Mark 15, SM 1600 etc. După tipul circuitului realizat de amestecul gazos în aparat, recirculat oarele pot fi de mai multe tipuri: Alte tipuri: Marea majoritate a aparatelor recirculatoare utilizate în scufundarea sportivă, profesională, sau cu caracter civil, sunt cele cu circuit semiînchis și închis cu amestec respirator. <br/br>Recirculatoarele cu
Recirculator (scufundare) () [Corola-website/Science/313864_a_315193]
-
până la adâncimea maximă de 450 m, are o autonomie de circa 4 ore și următoarele funcții principale: Aparatul MK 10 MOD 4 folosește oxigen pur stocat într-o butelie cu o capacitate de 532 l și gaz diluant (aer, amestec gazos sintetic sau gaz inert pur) stocat într-o butelie de 432 l . Scafandrul expiră în epuratorul de bioxid de carbon, gazul expirat trece printr-un filtru cu silicagel pentru reținerea umidității, apoi trece prin filtrul de epurare cu absorbant, pentru
Recirculator (scufundare) () [Corola-website/Science/313864_a_315193]
-
și azot lichid la temperatura constantă de -194 C stocat în recipiente Dewar speciale ce au mai multe straturi protectoare termoizolatoare. <br/br>Din aceste recipiente amestecul respirator lichid trece prin niște conducte unde datorită expansiunii se transformă în stare gazoasă și poate fi respirat de scafandru. <br/br>Cu acest sistem durata scufundării este mult mărită datorită unui volum mai mare de gaz stocat în recipienți. Recirculatorul criogenic nu are canistră cu absorbant. Dioxidul de carbon este captat și înghețat
Recirculator (scufundare) () [Corola-website/Science/313864_a_315193]
-
datorită unui volum mai mare de gaz stocat în recipienți. Recirculatorul criogenic nu are canistră cu absorbant. Dioxidul de carbon este captat și înghețat într-un recipient special datorită temperaturii scăzute produsă de extinderea gazului din stare lichidă în stare gazoasă, pe măsură ce este consumat și înlocuit din recipient. Au fost realizate câteva modele de recirculatoare criogenice dintre care cele mai utilizate au fost S-1000 și AK-3. Un recirculator criogenic numit S-1000 a fost fabricat în anul 1960 de firma
Recirculator (scufundare) () [Corola-website/Science/313864_a_315193]
-
aparatului de respirat sub apă cu circuit semiînchis ASMA-1, ce utilizează un amestec prefabricat. Poate fi utilizat pentru scufundări autonome de sistem cu ieșirea scafandrilor din turelă, minisubmarin sau laborator submers, fără cablu ombilical, cu o utilizare maximă a amestecului gazos stocat în butelii. Aparatul ASCM este conceput ca un aparat de respirat sub apă cu circuit mixt (circuit închis cu oxigen și circuit semiînchis cu amestec Nitrox supraoxigenat) cu trei variante constructive: Realizarea aparatului de respirat sub apă cu circuit
Recirculator (scufundare) () [Corola-website/Science/313864_a_315193]
-
imagine a cometei Comas Solà în poziția corectă, ceea ce a dovedit că obiectul identificat de Ciuriumov era o cometă care nu fusese încă descoperită. Orbita cometei are o istorie destul de interesantă.<br> Când cometa se apropie de unul din giganții gazoși, Jupiter sau Saturn, orbita sa este deseori modificată. S-a putut calcula, pentru această cometă, că, înainte de 1840, ar fi fost aproape imposibil să fie observată, distanța sa la periheliu fiind de circa 4 ua. Din cauza gravitației exercitate de Jupiter
67P/Ciuriumov-Gherasimenko () [Corola-website/Science/332623_a_333952]
-
de fosfor este o sare a fosforului cu acidului clorhidric cu formula chimică PCl. Este un lichid incolor, avid de apă și foarte periculos în caz de ingerare. Poate fi preparată prin arderea fosforului alb într-un curent de clor gazos. Triclorura de fosfor este un lichid incolor și mobil care, fiind avid de apă, fumegă în aer, cu miros sufocant și acțiune lacrimogenă. Triclorura de fosfor reacționează cu apa prin hidroliză, obținându-se acid fosforos și acid clorhidric prin, după
Triclorură de fosfor () [Corola-website/Science/325989_a_327318]
-
lichid incolor și mobil care, fiind avid de apă, fumegă în aer, cu miros sufocant și acțiune lacrimogenă. Triclorura de fosfor reacționează cu apa prin hidroliză, obținându-se acid fosforos și acid clorhidric prin, după reacția: Prin reacția dintre clorul gazos și triclorura de fosfor se obține pentaclorura de fosfor, o substanță solidă alb-gălbuie. Triclorura de fosfor dizolvă fosforul și se dizolvă în sulfură de carbon. Triclorura de fosfor se prepară prin arderea fosforului alb într-un curent de clor. Experiența
Triclorură de fosfor () [Corola-website/Science/325989_a_327318]
-
a) 2H2O + 2é ----> 2H + 2H2O (b) Dacă concentrația ionilor de hidrogen este mare și deci reacțiile (a) și (b) sunt rapide, atomii de hidrogen care se formează se unesc dând molecule de hidrogen; pe suprafața fierului apar broboane de hidrogen gazos (2H ---> H2). În mod normal atomii de hidrogen reacționează însă cu moleculele de oxigen, dizolvate în apă, dând apă: 2H + 1/2O2(soluție) ---> H2O (c) Ionii Fe˛ formați în reacția (a) reacționează cu apă conținând oxigen (din aer, dizolvat) și
Coroziune () [Corola-website/Science/318713_a_320042]
-
închizându-se accesul aerului către scafandru. La acest tip de etaj II, clapetul fiind de tip „amonte”, se va deschide în sens contrar sensului de circulație al aerului din circuitul de joasă presiune rezultând o ușoară jenă la inspirație. Amestecul gazos expirat de scafandru va fi evacuat, prin intermediul unei supape unisens și a unui deflector, către mediul acvatic exterior. Deflectorul are rolul de a dirija bulele de gaz evacuate în apă, către părțile laterale ale vizorului astfel încât să nu fie incomodată
Detentor () [Corola-website/Science/313717_a_315046]
-
azbestul etc.) au o comportare inversă materialelor organice. Materialele de natură siliconică îmbină în mod favorabil cele mai bune proprietăți ale materialelor organice și anorganice. Luând în considerare starea de agregare a materialelor electroizolante vom distinge materiale: solide, lichide și gazoase. Folosind drept criteriu de clasificare stabilitatea termică, materialele electroizolante se împart în clase de izolație și au caracteristica comună temperatura maximă la care pot fi utilizate timp îndelungat. Pentru determinarea stabilității termice, pe lângă temperatură, se pot utiliza și mărimi electrice
Conductivitate electrică () [Corola-website/Science/297155_a_298484]
-
de Fizică de la Universitatea Martin Luther Halle-Wittenberg. În 1928 a devenit ordinarius professor de fizică experimentală și director al Institutului de Fizică din Berlin Technische Hochschule (BTH) din Berlin-Charlottenburg. Acolo, a dezvoltat o tehnică de separare a izotopilor prin difuzie gazoasă. Deoarece Hertz fusese ofițer în timpul primului război mondial, a fost temporar protejat de politicile naziste și de Legea de restaurare a serviciului profesional civil, dar în cele din urmă politicile și legile au devenit mai stringente, iar la sfârșitul lui
Gustav Ludwig Hertz () [Corola-website/Science/310980_a_312309]
-
Suhumi. Temele de studiu asignate institutului G erau: În 1949, șase oameni de știință germani, printre care Hertz, Thiessen, și Barwich au fost chemați pentru consultări la Sverdlovsk-44, uzină de îmbogățire a uraniului. Aceasta, mai mică decât uzina de difuzie gazoasă americană de la Oak Ridge, primea doar puțin mai mult decât jumătate din nivelul de îmbogățire de cel puțin 90% așteptat. În 1951, Hertz a primit Premiul Stalin, clasa a doua, împreună cu Barwich. În acel an, James Franck și Hertz au
Gustav Ludwig Hertz () [Corola-website/Science/310980_a_312309]
-
unde are loc reacția chimică de ardere. Căldura introdusă în ciclul care se efectuează în cilindrii motorului se obține prin arderea combustibilului, de obicei un combustibil lichid ca: benzina, motorina sau gazul petrolier lichefiat, dar se pot folosi și combustibili gazoși, ca gazul natural, sau chiar solizi, ca praful de cărbune. Oxigenul necesar arderii se obține din aerul atmosferic. Combustibilul în amestec cu aerul se numește amestec carburant. Arderea poate fi inițiată prin punerea în contact direct a amestecului carburant cu
Motor cu ardere internă () [Corola-website/Science/297674_a_299003]
-
poate produce aproape instantaneu în toată masa amestecului caz în care se numește detonație și are un caracter exploziv. Prin arderea carburanților rezultă diferite produse de ardere cu o temperatură de aproximativ 2000. Majoritatea acestor produse se prezintă sub formă gazoasă. Pentru o ardere completă se asigură combustibilului o cantitate de oxigen dozată astfel încât să producă oxidarea integrală a elementelor sale componente. Din punctul de vedere al obținerii lucrului mecanic, aceste motoare se clasifică în: La turbinele cu gaze, denumirea de
Motor cu ardere internă () [Corola-website/Science/297674_a_299003]
-
Este situat în perioada a 3-a, grupa a VII-a principală. Valență: electrovalență -1, covalență - față de H:Cl (I) față de O:Cl(VII,V,III,I). Are caracter electrochimic electronegativ și caracter chimic nemetalic. Are molecula diatomică: Cl. -Stare gazoasă; -Culoare Galben verzui; -Solubil în apă, formând o soluție numită APA DE CLOR; -Densitate mai mare decât a aerului; -Extrem de toxic; -Acționează asupra căilor respiratorii. -Reacționează cu substanțe simple Cl2+H2=2HCl Cl2+Mg=MgCl2 3Cl2+Fe3=2FeCl3 -Reacționează
Clor () [Corola-website/Science/298436_a_299765]
-
NaCl, după ecuația: 2NaCl + 2 HO → Cl + H + 2 NaOH În industria chimică, clorul este, de obicei, produs prin electroliza clorurii de sodiu dizolvată în apă. Această metodă, industrializată în 1892, este folosită în prezent pentru a traduce tot clorul gazos industrial. Odată cu clorul, metoda produce hidrogen gazos și hidroxid de sodiu (hidroxidul de sodiu fiind, de fapt, cel mai importantă dintre cele trei produse industriale obținute). Procesul funcționează conform ecuației chimice următoare: 2NaCl + 2HO → Cl + H + 2NaOH Electroliza soluțiilor de
Clor () [Corola-website/Science/298436_a_299765]
-
H + 2 NaOH În industria chimică, clorul este, de obicei, produs prin electroliza clorurii de sodiu dizolvată în apă. Această metodă, industrializată în 1892, este folosită în prezent pentru a traduce tot clorul gazos industrial. Odată cu clorul, metoda produce hidrogen gazos și hidroxid de sodiu (hidroxidul de sodiu fiind, de fapt, cel mai importantă dintre cele trei produse industriale obținute). Procesul funcționează conform ecuației chimice următoare: 2NaCl + 2HO → Cl + H + 2NaOH Electroliza soluțiilor de clorură are loc în conformitate cu următoarele ecuații: Catod
Clor () [Corola-website/Science/298436_a_299765]
-
AX Circini sunt cele mai proeminente stele variabile din constelație. În jurul a două stele din Compasul s-au descoperit planete: HD 134060 are două planete de dimensiuni mici iar HD 129445 este orbitată de o planetă de tip Jupiter (gigant gazos). În anul 185 d.Hr. supernova SN 185 a explodat în Compasul fiind observată de astronomii Chinezi, alte două nove s-au înregistrat aici în secolul 20. În 1977 s-a descoperit o ploaie de meteori care își are radiantul
Compasul (constelație) () [Corola-website/Science/306228_a_307557]
-
Un gigant gazos (de asemenea cunoscut ca planetă joviană, după planeta Jupiter, sau planetă gigantă) este o planetă mare al cărei component principal nu este piatra sau alt material solid. În Sistemul solar se numără patru giganți gazoși: Jupiter, Saturn, Uranus și Neptun
Gigant gazos () [Corola-website/Science/328772_a_330101]
-
Un gigant gazos (de asemenea cunoscut ca planetă joviană, după planeta Jupiter, sau planetă gigantă) este o planetă mare al cărei component principal nu este piatra sau alt material solid. În Sistemul solar se numără patru giganți gazoși: Jupiter, Saturn, Uranus și Neptun. Cu toate acestea, astronomii le clasifică uneori pe Uranus și Neptun ca „giganți de gheață”, cu scopul de a sublinia diferențele compoziției dintre ele și giganți de gaz mai mari, Jupiter și Saturn. Mulți giganți
Gigant gazos () [Corola-website/Science/328772_a_330101]
-
Jupiter, Saturn, Uranus și Neptun. Cu toate acestea, astronomii le clasifică uneori pe Uranus și Neptun ca „giganți de gheață”, cu scopul de a sublinia diferențele compoziției dintre ele și giganți de gaz mai mari, Jupiter și Saturn. Mulți giganți gazoși extrasolari au fost identificați orbitând în jurul a mai multor stele. Planetele care au de 10 ori și mai mult decât Masa Pământului sunt denumite planete gigante. Planetele cu o masă mai mică sunt deseori numite „pitici gazoși”.
Gigant gazos () [Corola-website/Science/328772_a_330101]
-
Saturn. Mulți giganți gazoși extrasolari au fost identificați orbitând în jurul a mai multor stele. Planetele care au de 10 ori și mai mult decât Masa Pământului sunt denumite planete gigante. Planetele cu o masă mai mică sunt deseori numite „pitici gazoși”.
Gigant gazos () [Corola-website/Science/328772_a_330101]
-
de culoare, are un miros acrișor-picant, non-inflamabil și ușor acid. Când ajunge la temperaturi sub −56.4 °C (−69.5 °F) și presiuni mai mici de 5.13atm, dioxidul de carbon (CO2), trece de la o formă solidă la o formă gazoasă, fără intervenția vreunei stări intermediare (starea lichidă), printr-un proces numit sublimare. Opusul acestui proces este numit desublimare, unde dioxidul de carbon (CO2) se schimbă din stare gazoasă în stare solidă (gheață carbonică). La presiune atmosferică, sublimarea/desublimarea are loc
Gheață carbonică () [Corola-website/Science/327487_a_328816]
-
dioxidul de carbon (CO2), trece de la o formă solidă la o formă gazoasă, fără intervenția vreunei stări intermediare (starea lichidă), printr-un proces numit sublimare. Opusul acestui proces este numit desublimare, unde dioxidul de carbon (CO2) se schimbă din stare gazoasă în stare solidă (gheață carbonică). La presiune atmosferică, sublimarea/desublimarea are loc la −78.5 °C (−109.3 °F). Densitatea gheții este variată, dar se situează de obicei între aproximativ 1.4 și 1.6 g/cm3 (87-100 lb/ft3
Gheață carbonică () [Corola-website/Science/327487_a_328816]