4,812 matches
-
fost uimit când ușa s-a deschis și a apărut Carol, doar în cămașă de noapte și halat de pluș. — A, bună, Dave, spuse ea. — Tocmai m-am întors de la o convenție din Colchester, spuse Dave 2, legănând geanta de voiaj, burdușită cu literatură motivațională, pe care o avea în mâna stângă, parcă pentru a sublinia ceea ce afirmase. — Intră, intră, am să pun apa la fiert. Dave 2 se instală la barul pentru micul-dejun în timp ce Carol se învârtea de colo-colo și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
baia umedă. O discuție sau discuția? Dacă era chiar așa de neînsemnată, ar fi putut foarte bine s-o poarte la telefon. Trase de șnur și lumina de deasupra chiuvetei se aprinse. Bull deschise capacul de piele al Trusei de Voiaj pentru Domni (un cadou de Crăciun de la mămica, de acum patru ani) și scoase de acolo o oglindă de buzunar. Apoi se aplecă și își băgă capul între genunchi. În poziția aceea, Bull părea că încearcă să se dea cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1919_a_3244]
-
scotch. Medicul recomandă o jumătate de sticlă, dar eu am vrut să fiu absolut sigur. Am renunțat la toate întâlnirile, am agățat cartonașul cu Nu Deranjați de clanță - și am adormit ca un copilaș înainte de ora zece. Ceasul meu de voiaj m-a anunțat că e ora opt și cincisprezece. Am sărit din pat, simțindu-mă plin de energie, ba chiar a-ntâia, uitând cu totul de sudorile care mă scăldau de obicei, de convulsii, de frisoane, de amețeala accentuată - o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
chiar acum într-un taxi, să dăm fuga până în Bond Street să-ți cumpăr un inel. Ce ți-ar plăcea? Un smarald, un rubin, un diamant drăguț? Am putea să luăm prânzul la Knox. O să-l sun pe agentul de voiaj. După încheierea ceremoniei, am putea da o fugă pentru câteva zile la Paris, cu clasa întâi. O să stăm la hotelul ăla nou, ăla care trebuia să fie cel mai scump din lume. Oricum, ai nevoie de o garderobă nouă. Cred
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1876_a_3201]
-
iubirea mea?“ I-am răs puns fără drept de apel: „Să-mi faci rost de un pașa port!“ După cinci zile mi-a adus actul, dar fără viză. Atunci, cu pașaport cu tot, m-am dus la o agenție de voiaj la care mai apelasem. Intru să vorbesc cu directorul, un om din lumea noastră, și el îmi spune: „Am să încerc să fac ceva, îl cunosc pe pilot. Să vedem.“ Cine crezi că era pilotul? Un prieten de familie, Bâzu
Ioana Celibidache : o mătuşă de poveste by Monica Pillat () [Corola-publishinghouse/Imaginative/585_a_978]
-
găsi într-un ghid planetar obișnuit, dacă există așa ceva despre Pământ. - Hmm... Nu știu cât va conta pentru tine și nu vreau nici să te descurajez sau să te dezamăgesc dar nu cred că Terra este o alegere prea fericită pentru un voiaj. Chiar dacă ești un căutător de artefacte, așa cum susții, gândi el. Pentru mine nu este decât un loc unde nu mi-ar place să zăbovesc prea mult. Poate ție îți va plăcea, la fel ca unora dintre oamenii mei, dar mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85108_a_85895]
-
la o curbă, acceleratul a deraiat. Pasagerii îngroziți auzeau cum vagoanele, părăsind șinele, mergeau pe traverse ca pe bolovani. În panică, cu spaima ajunsă la paroxism, unii au sărit din mers, accidentându-se grav. Doi dintre cei aflați în acest voiaj au murit pe loc. Vestea s-a răspândit ca fulgerul în toată țara. - Au murit doi oameni, îi spuse mama Olgăi vecinei ei, doamnei Lucreția. Când a aflat însă, la scurt timp, că unul dintre cei doi era chiar soțul
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
deschidea porțile. Aflată în secție, Olga veni lângă Ina să-i ceară scuze pentru modul deplorabil în care se manifestase. Dar nu uită să adauge: - Și cu luna de miere cum rămâne!? - Alex e foarte ocupat acum. Am proiectat un voiaj de o lună, nu știm deocamdată unde vom merge, probabil vom colinda prin Europa... Și pentru a nu rămâne datoare, bănuind-o pe Olga de ascunzișuri adăugă: ne-am propus de fapt să ne petrecem nu o lună, spuse ea
La marginea nopții by Constantin Clisu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1690_a_3121]
-
cinematografică, iar despre Tristan Tzara aflăm chiar din Integral că „lucrează la un scenariu de film”. O amplă prozopoemă suprarealistă a lui Geo Bogza publicată în revista Urmuz și intitulată „Nocturnă pentru Bébé. Scenariu de film” încearcă să „filmeze” un „voiaj nocturn” pe parcursul căruia „în creier se spărsese o conductă și gîndurile țîșneau în sus, pulverizînd analogii”. Obsesii cinematografice apar și în fapul divers suprarealist „Cățeaua bragagiului”, o altă proză a sa din Urmuz (despre aventurile erotice și sfîrșitul sordid al
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
se întâmplase, își dădea seama că e ceva necurat la mijloc însă nu-și închipuia de unde am luat utilajul. Bănuia că am făcut rost de un încărcător de pe undeva dar de unde?. Un coleg venise echipat de drum, cu geanta de voiaj în mâini. Vroia să plece înaintea noastră. Ne calmează șeful: - Nu pot să vă dau drumul, ar ieși scandal dacă se află, trebuie să vă mai învârtiți pe aici dar nu vă mai dau nimic de făcut! I-am spus
un liceu la malul mării by aurel avram stănescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91601_a_92358]
-
dreptul, după numai câteva luni de serviciu). În ziua următoare se mai duse încă o dată pe la Vidra, unde află că postul de contabil pentru transferul lui Virgil tot nu era liber. Apoi, la sfârșitul săptămânii, își pregăti o valijoară de voiaj, încuie cu grijă toate ușile casei și puse un lacăt mare la poarta de la drum și, pe o vreme de ploaie amestecată cu lapoviță, îmbrăcat cu un vechi palton și cu căciula bine trasă peste urechi, se urcă în căruța
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
le folosiseră la nimic, fiindcă un an și ceva mai târziu venise marea stabilizare și banca nu le schimbase decât o mică parte din frumușica lor avere; cu restul banilor, ținuți grămadă, ca sfintele moaște, într-o valiză verde de voiaj, nu le rămăsese decât să se spele pe cap și să se șteargă la cur, fluierând a pagubă. 2 De-abia în anul următor, în vară, reuși Virgil să obțină, în sfârșit, după chinuri și lupte seculare, mult visatul transfer
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1538_a_2836]
-
pe cei doi polițiști drept martori. - E frumoasă, nu-i așa? Costă scump, frumusețea... De cînd o cunosc, nu i-am refuzat nimic, am cedat la toate capriciile ei, i-am Împlinit toate gusturile legate de lux. Casă, bijuterii, blănuri, voiaje, nimic nu e Îndeajuns de frumos pentru ea... Și are nevoie de tot mai mult...Pentru ea muncesc și la cabinetul medical, și la laborator, ca un smintit. Dar afacerile merg prost... Am tot mai multe datorii, laboratoarele sînt ipotecate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
În care Închisese cu cheia arma și insigna tinerei femei. - Voia să te duc departe de aici, cît mai repede cu putință. Se strădui să schițeze un zîmbet care nu ajunse Însă și la ochi. - Hai, pregătește-ți geanta de voiaj. - Ți-a spus de ce? - Pentru siguranța ta. - Dar tu ce voiai să-i spui? - Ai terminat cu Întrebările? Degeaba se strădui Christian, se simțea agasarea din glasul lui. Se duse În baie și ieși apoi cu trusa de toaletă pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
localnici aflați de față se Întoarseră, concentrîndu-se asupra paharelor cu vin alb. Afacerea lua tot mai multă amploare, tot mai mulți continentali aveau să vină să umble creanga prin Lands’en. Cu un gest brusc, Christian Își apucă sacul de voiaj și se ridică. Anne dădu iute ocol tejghelei ca să vină după el. - Nu credeam că mă va dezamăgi vreodată, murmură el dîndu-i surorii lui o sărutare scurtă pe obraz. - Mai așteaptă un pic... - Nu va veni. - Ascultă, Marie te iubește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
Îi adresă o privire grăitoare. - Că doar asta stă scris pe biletul lăsat victimelor, nu e așa? Replica usturătoare a lui Fersen fu acoperită de sirena bacului, care anunța plecarea iminentă a navetei spre Brest. Marie Își luă geanta de voiaj de pe bancheta din spate a mașinii și, după o ultimă privire spre Anne, care făcea deja cale-ntoarsă, se Îndreptă spre locul de Îmbarcare. Lucas o ajunse din urmă și Îi luă autoritar geanta din mînă, escortînd-o. Se gîndise pe drum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
făgăduisem să-l urmez, declară ea cu simplitate. Nu numai că nu m-am ținut de cuvînt, dar ultima oară cînd ne-am văzut nu m-am purtat frumos cu el. Ajunseseră la piciorul pasarelei. Întinse mîna după geanta de voiaj ca să i-o Înapoieze. Sirena bacului răsună din nou. Minutele erau numărate. - El este cel care nu s-a purtat corect cu dumneata! Cuvintele erau de acum slobozite. Nu mai putea da Înapoi. - Tipul ăsta e un netrebnic, Marie. Ea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
a dus să ascundă anexa la Morgat ca să te facă să crezi că Nicolas scăpase teafăr și nevătămat cînd el era deja mort și Îngropat sub tumulus! Văzu umerii tinerei femei Înțepenind, mușchii spatelui Încordîndu-se, mîna care ținea geanta de voiaj strîngînd spasmodic mînerul, Încheieturile degetelor făcîndu-se albe. Undă de șoc. Luptă lăuntrică. Ghici efortul pe care-l făcea ca să nu se Întoarcă. - A fost descoperit ADN-ul lui Bréhat la bordul anexei. Dovada absolută. Umerii se lăsară ușor. - Și asta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
Încet din ascunzătoare și se ținu după el la distanță. Pierric intră În camera lui Ronan și răsturnă pe pat cele cîteva monede și bancnote pe care le conținea comoara lui. TÎnărul, care se Întorsese spre el lăsînd geanta de voiaj pe care tocmai o umpluse, protestă: nu putea accepta economiile lui Pierric. - Nu-ți face griji, Juliette și cu mine o să ne descurcăm. Avem mulți amici pe continent. Dar Pierric Înhăță banii și-i vîrÎ cu de-a sila În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
temea de nimeni și de nimic, evita totuși privirea fiicei ei; Gwen Înțelese că nu-și scuipase Încă tot veninul. - Vorbește, dă-i drumul, de ce ai spus asta?... - Eu unul nu vreau să știu nimic, strigă Ronan Înșfăcîndu-și geanta de voiaj. Ne-am săturat de ura dumitale Împotriva familiei Kersaint! Juliette nu e ca ei... - Juliette e verișoara ta primară! - Cum? Vrei să zici că... Gwen refuza să priceapă ceea ce era de negîndit. Ronan o apucă pe bunica lui de braț
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
Încleștate pe fotografie, cu privirea fixă, halucinată. Fersen tocmai ieșea din jandarmerie cînd dădu nas În nas cu Marie. Nu se aștepta s-o revadă atît de devreme. Rămase descumpănit și se simți din cauza asta Înciudat. - Te credeam plecată În voiaj de nuntă! lansă el cu răceală. - Ascultă, Lucas, n-aș vrea să crezi... - Ce? Că te-ai culcat cu el? o Întrerupse el, glacial. Cu toate astea, este exact ceea ce cred. Și nu trebuie să te justifici. - Nici tu nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1941_a_3266]
-
-o vina! Pe mine, nimic nu m-a dat înapoi, draga mea! M-am întors imediat la lucru! N-aveam nici măcar un scutec, n-aveam nici pătuț. În primele patru luni de viață, Simon a dormit într-o geantă de voiaj. Vivian a zâmbit cu nostalgie amintindu-și asta. — Ăla a fost primul an în care numărul de bestseller-uri publicate de mine a trecut de-o sută. Mă simțeam de parc-aș fi nimerit în mijlocul unui univers abracadabrant. Micul monolog
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
geantă - era numărul de la biroul lui Randall. Detestam să port discuții personale în apropierea lui Vivian, dar, cu toate astea, am răspuns, nerăbdătoare să-i aud vocea. A doua zi urma să mă mut în apartamentul lui Randall, dar, din cauza voiajului lui la Londra și a programului meu îngrozitor de încărcat din săptămâna aia, abia dacă schimbasem două cuvinte, de zile întregi. — Hei, am șoptit, îndepărtându-mă cât puteam de mult de Vivian, ca să dobândesc puțină intimitate. — Claire? Sunt Deirdre, draga mea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
spui că nu poți să mergi cu mine? am repetat eu. Eram, sincer, uluită. Se întâmpla deseori ca, din cauza slujbei, Randall să fie nevoit să amâne sau să renunțe la orice plan, într-o clipită și totuși mă așteptasem ca voiajul nostru în Iowa să fie considerat o excepție. Ne cumpărasem biletele cu două luni înainte. Iar Randall știa cât de mult însemna week-end-ul ăla pentru mine. — știu, iubito. Sunt foarte dezamăgit, mi-a răspuns el. Dar serviciul e serviciu. Îți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2113_a_3438]
-
să încercăm să dăm noi tonul dacă pîrliții de moldoveni n-au fost în stare s-o facă. — Nu e chiar așa de simplu, îl temperează domnul Președinte, gîndindu-se la stația radio pe care o avea pitită în sacoșa de voiaj, ai văzut ce ni s-a ordonat, trebuia să ne supunem. Nițică răbdare, în momentul ăsta avem cu toții nevoie de puțină liniște, încearcă Petrică să fie împăciuitor, numai niște nesăbuiți s-ar fi aruncat așa cu capul înainte cînd ordinele
Dansul focului sau 21: roman despre o revoluþie care n-a avut loc by Adrian Petrescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1317_a_2723]