45,986 matches
-
politice între statele din sistemul internațional actual. El poate evita pericolul ca sistemul să se bifurce între un cerc interior privilegiat și un cerc exterior dezavantajat și neputincios (Linklater 1993:33). Cea mai mare barieră în calea extinderii zonei de pace a centrului este în fond percepția, la nivelul periferiei, că ea constituie o altă formă a dominației unei culturi asupra alteia. Spiritul comerțului Liberalii din secolele al XVIII-lea și al-XIX-lea credeau că spiritul războiului și cel al comerțului erau
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
încuraja prietenia și înțelegerea internațională. După părerea lui Kant, comerțul fără obstacole între popoarele lumii le-ar uni pe acestea într-o activitate comună și pașnică. "Comerțul... ar crește bunăstarea și puterea unei părți a populației care este iubitoare de pace, în defavoarea aristocrației orientate către război, și... ar face ca oamenii aparținând diferitelor popoare să se afle unii cu alții în contact; contacte care le-ar demonstra în mod clar că interesele lor fundamentale sunt convergente" (Howard 1978: 20; Walter 1996
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
încuraja state ca Franța și Germania, care în mod tradițional și-au rezolvat diferendele prin forța armelor, să coopereze într-un cadru economic și politic decis de comun acord, în beneficiul lor reciproc. Statele ar avea atunci un interes în ceea ce privește pacea și prosperitatea celuilalt. Uniunea Europeană este cel mai bun exemplu de integrare economică ce a dus la o cooperare economică și politică mai strânsă într-o regiune marcată istoric de conflicte naționale. După cum a argumentat Mitrany, la început, cooperarea dintre state
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
pentru statele criminale. Alternativa dezvoltarea economică prin intermediul comerțului și investițiilor străine este o strategie mult mai atractivă și cu mai mare potențial de câștig (Rosecrance 1986; Strange 1991). Neorealiștii au două răspunsuri la revendicarea liberală conform căreia interdependența economică asigură pacea în relațiile internaționale (Grieco 1988). Mai întâi, aceștia au argumentat că în orice luptă dintre discipline concurente, mediul anarhic și insecuritatea pe care el o generează vor avea mereu prioritate asupra urmăririi prosperității economice. Interdependența economică nu va avea niciodată
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
ca motivat, dacă luăm în considerare gradul în care liberalismul economic a devenit ideologia dominantă a perioadei contemporane. Mișcarea către o economie politică globală, organizată de-a lungul liniilor neoliberale, este o orientare la fel de însemnată ca și expansiunea zonei de pace. La începutul noului secol, economia mondială se aseamănă mai mult cu prescripțiile lui Smith și Ricardo decât în orice perioadă anterioară. După cum a estimat MacPherson, această dezvoltare ne arată și "cât de adânc au pătruns presupunerile de tip piață în
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
lume. Odată cu colapsul comunismului ca ordine politică și economică alternativă, potențialul de continuitate între intern și internațional a devenit mai mare decât în orice altă perioadă anterioară. Fukuyama avea dreptate să fie optimist. Răspândirea democrațiilor liberale și a zonei de pace a fost o evoluție încurajatoare, la fel ca și înțelegerea, de către state, că liberul schimb este mai strâns corelat cu succesul economic decât cucerirea teritorială. Numărul de guverne civile este în creștere față de cel al guvernelor militare și există semne
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
substanțială în calea răspândirii democrațiilor liberale și este neîndoielnic că marile puteri sunt acum mult mai puțin înclinate să folosească forța pentru a-și rezolva diferendele politice. Se pare că democrațiile liberale sunt într-un proces de construcție a unei păci separate. Globalizarea economiei mondiale înseamnă că mai sunt puține obstacole în calea comerțului internațional. Liberalii doresc să elimine influența statului în relațiile comerciale dintre firme și dintre indivizi, iar declinul suveranității economice naționale este un semn că influența corupătoare a
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
School of Economics în anii '50. El argumentează în acele conferințe că "raționalismul" a fost "via media" dintre realism și ceea ce el a numit revoluționarism un grup de perspective ce cred în posibilitatea înlocuirii ordinii internaționale cu una bazată pe pace și dreptate (vezi și Wight 1966: 91). În acest context, el se referă la comentariul lui Grotius din capodopera sa De Jure Belli ac Pacis, publicată în 1625, potrivit căruia aceia care cred că totul duce la război greșesc la fel de
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Pe scurt, membrii Școlii Engleze susțin că sistemul politic internațional este mai civilizat și mai ordonat decât sugerează realiștii și neorealiștii. Totuși, faptul că în viziunea lor violența nu poate fi eradicată, îi ridică deasupra utopiștilor care cred în posibilitatea păcii perpetue. Membrii Școlii Engleze nu se așteaptă ca sistemul politic internațional să atingă niveluri de strânsă cooperare și un grad relativ înalt de securitate, ca acela din societățile naționale stabile ale lumii. Ei spun că politica internațională înseamnă mai mult
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
utopiști speranța că progresul viitor este realizabil, dar aceasta nu este o poziție pe care Școala Engleză o aprobă, în general. Ei argumentează că viziunea utopică a unei comunități universale umane se bazează pe faptul că preocuparea pentru drepturile omului, pace și justiție a influențat multă vreme dezvoltarea politicii mondiale. La fel ca realiștii, membrii Școlii Engleze pleacă de la condiția de anarhie, dar sunt mai înclinați să ia în serios argumentele privind reformele globale, în loc să le trateze drept soluții periferice în
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
internațional constrânge toate statele să ia parte la lupta pentru putere și securitate, independent de tipul de regim și de credința ideologică. În opoziție cu neorealismul, Michael Doyle (1986) a argumentat că statele liberale au o puternică predispoziție către menținerea păcii între ele, dar nu în aceeași măsură cu statele nonliberale. Problema crucială este în ce măsură "interiorul" afectează "exteriorul", cu alte cuvinte, în ce măsură preferințele naționale interne sunt depășite de nevoia de a beneficia de putere și securitate în condiții de anarhie. Pentru
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
ne aplecăm asupra discuției făcute de Bull despre conflictul dintre scopurile primare ale societății internaționale (1977: 16-18, Capitolul 4). Bull argumenta că țelul conservării suveranității fiecăruia dintre state era adesea în conflict cu țelul conservării echilibrului de puteri și menținerii păcii. Independența Poloniei a fost sacrificată de trei ori în secolul al XVIII-lea de dragul echilibrului internațional. Liga Națiunilor a ales să nu apere Abisinia de agresiunea italiană deoarece Marea Britanie și Franța aveau nevoie de Italia pentru a contrabalansa puterea Germaniei
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
ea problematică, întrucât pune laolaltă gânditori diferiți precum Kant, Lenin (care susține răsturnarea violentă a ordinii internaționale burgheze) și Gandhi (care credea în rezistența nonviolentă). Oricum, ceea ce-i tulbura cel mai mult pe autorii Școlii Engleze era crezul "revoluționarist" că pacea nu poate fi instaurată în relațiile internaționale până când toate societățile nu vor împărtăși aceeași ideologie universală. Wight l-a interpretat pe Kant în sensul că acesta ar fi crezut că pacea mondială poate exista numai când întreaga lume va fi
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
mult pe autorii Școlii Engleze era crezul "revoluționarist" că pacea nu poate fi instaurată în relațiile internaționale până când toate societățile nu vor împărtăși aceeași ideologie universală. Wight l-a interpretat pe Kant în sensul că acesta ar fi crezut că pacea mondială poate exista numai când întreaga lume va fi formată din state republicane (Wight 1991: 421-2), cu toate că unii membri recenți ai școlii au contestat interpretarea sa (MacMillan 1995). Principalul punct care trebuie înțeles este că Școala Engleză a apărat societatea
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
suveran erau în ultimă instanță inutile, pentru că ele puteau fi cu repeziciune distruse din cauza șocului brusc al evenimentelor din exterior. Pentru Kant, războiul era amenințarea principală la adresa creării societății perfecte; de unde și credința sa în prioritatea de a munci pentru pacea perpetuă. Pentru Marx, pericolul recurent era constituit de criza capitalistă globală. În consecință, ideea de "socialism într-o singură țară" era irelevantă din punctul său de vedere, în contextul globalizării capitaliste. Libertatea umană nu putea fi atinsă decât prin intermediul solidarității
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
forțele care promovau accentuarea simțului comunitar și cele care promovau diminuarea acestuia. Cu toate acestea, mai presus de orice, studiul imperialismului critica aserțiunea liberală conform căreia capitalismul târziu era dedicat internaționalismului liberului schimb, care ar fi urmat să conducă la pace între națiuni; era o reluare a afirmației lui Lenin că, în viitor, capitalismul era sortit să se confrunte cu crize frecvente. Lenin și Buharin susțineau că tendința dominantă în epocă era apariția noilor state mercantiliste, mai dispuse ca niciodată să
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
proiecției puterii globale a Americii: centrele sale militare și financiare. Pentru teoria critică, orice evaluare a gradului în care 11 Septembrie a schimbat ordinea mondială va depinde de cât de mult sunt eliminate diversele forme de dominație și sunt promovate pacea, libertatea, dreptatea și egalitatea. Acest război neterminat "împotriva terorismului" dus de Washington și de Londra a făcut până acum prea puțin pentru a satisface preocupările teoreticienilor critici. Într-adevăr, mulți teoreticieni critici au susținut ideea că mai degrabă va introduce
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
de neînlăturat a tuturor relațiilor și instituțiilor de putere" (Foucault 2003: 49). Acest tip de discurs, găsit la Sir Edward Coke, John Lilburne și Henri, conte de Boulainvilliers între alții, a contestat asumpția zilelor noastre potrivit căreia în societate este pace. În loc de asta, potrivit lui Foucault (2003: 47), sub pacea și calmul ordinii societății guvernate de lege, afirmate în discursurile filozofico-juridice, există "un fel de război primitiv și permanent". Foucault (2003: 15) caracterizează acest discurs printr-o inversiune a faimoasei propoziții a
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
putere" (Foucault 2003: 49). Acest tip de discurs, găsit la Sir Edward Coke, John Lilburne și Henri, conte de Boulainvilliers între alții, a contestat asumpția zilelor noastre potrivit căreia în societate este pace. În loc de asta, potrivit lui Foucault (2003: 47), sub pacea și calmul ordinii societății guvernate de lege, afirmate în discursurile filozofico-juridice, există "un fel de război primitiv și permanent". Foucault (2003: 15) caracterizează acest discurs printr-o inversiune a faimoasei propoziții a lui Clausewitz: "politica este continuarea războiului cu alte
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
atât cu liberalismul kantian, cât și cu realismul hobbesian. Ea pare să anticipeze accentul pe luptă pus de Nietzsche. Puterea politică, instituită și legitimată în statul suveran, nu pune capăt războiului; mai degrabă, "în cea mai mică din cochiliile sale, pacea duce un război secret" (2003: 50). Acest "discurs al războiului" afirmă o structură binară care subîntinde întreaga societate civilă, și în care un grup se află într-o continuă luptă cu un altul. Foucault (1987: 236) susține că unul dintre
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
aceste concepte și noțiunile de teritoriu și suveranitate stă la baza sarcinii practice a unei politici sau etici postmoderne. Așa cum explică Anthony Burke (2004: 353) într-o critică puternică a teoriei războiului drept de după 11 Septembrie, concepția postmodernistă a unei "păci etice" ar refuza "să-și canalizeze obligațiile etice doar prin stat, sau să se bazeze pe el pentru o protecție violentă". Trebuie observat, totuși, că postmodernismul, ca o critică a totalizării, opune conceptele de identitate și comunitate doar în măsura în care ele
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
carne vie; simboluri mondiale cum este Cosmopolitan cuceresc culturi străine și le pregătesc pentru atacul violent al capitalismului occidental; iar oamenii se organizează în familii, biserici și comunități de rudenie pentru a detrona regimuri autoritare și pentru a milita pentru pace în fața conflictului brutal (Cockburn 1998; True 2003). Concentrarea asupra politicii marginale discreditează asumpția că puterea este ceea ce iese de pe țeava puștii sau decurge din declarațiile liderilor lumii. Într-adevăr, eforturile feminiștilor de a reinterpreta conceptul de putere sugerează că teoreticienii
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
fosta Iugoslavie, grupuri cunoscute sub numele de "Femeile în negru" au protestat impotriva militarismului, înarmării și războiului, precum și împotriva violenței bărbaților asupra femeilor și copiilor (Sharoni 1993; Cockburn 1998; Korac 1998; Jacoby 1999). Cercetările feministe se ocupă de activistele pentru pace și de mamele care protestează împotriva faptului că fiii lor sunt chemați sub arme în conflicte internaționale, dar și de femeile sinucigașe cu bombă care încalcă toate normele sociale și își iau viața lor și pe a altora ca gest
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
115 ordine internațională, 103, 104, 105, 164 ordine mondială, 73, 74, 103, 105, 123, 126, 235, 264, 274 organizații organizații internaționale, 26, 176, 229, 239 organizații non-guvernamentale / ONG, 171,229, 241, origini, 144, 155, 156, 157, 158, 180 ozon, 268 pace, 20, 26, 30, 39, 48, 57, 61, 74, 75, 76, 77, 78, 82, 104, 138, 155, 184, 241 parohialism, 268 particularism, 167, 173 particularism etic, 165 pax britannica, 170 performativitate, 198 perioada interbelică, 67, 102, 227 perspectivism, 182 piețe piața
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Carpe diem (Horațiu) („Clipa de fericire prezentă - spune J.W. Goethe - este singura reală, cea de mâine fiind iluzorie.”) „Caută și păstrează mereu o bucată de cer deasupra vieții tale.” (M. Proust) Îi sărac, dar trăiește bine. (Adică trăiește cu pace În suflet: „Mai bine sărac și curat, decât bogat și pătat”; „Mai bine săraci cu fruntea Înălțată, decât bogăția cu Înjosire câștigată”; „Mai bine să trăiești În sărăcie, decât să fii bogat din hoție”; „Mai multă fericire e În bordeiul
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]